dangerously122 unstable123 from of

dangerously122 unstable123 from of government. (40) Foremost among those who made this complaint124 was Socrates’ student and friend, Plato (427-347 BC).
(41) Plato believed that democracy is dangerous125 because it puts political power into the hands of ignorant126 and envious127 people. (42) Because they are ignorant, he argued,128 the people will not know how to use political power for the common good. (43) Because they are envious they will be concerned129 only with their own good, which they will seek to advance130 by plundering131 those who are butter off. (44) Because they are both ignorant and envious they will be easily132 swayed133 by demagogues—literally,134 leaders of the demos—who will flatter them, appeal to their envy,135 and turn citizens against citizens. (45) From democracy, in shot, comes civil war and anarchy,136 the destruction137 of the city-state. (46) When democracy has left the polis in this wretched138 condition, according to Plato analysis, the people will cry out for law and order. (47) They will then rally around anyone strong enough to bring an end to anarchy. (48) But such a person will be a despot, Plato said, a tyrant139 who cares nothing about the polis or the people because he cares only for power. (49) So from democracy, rule by the people, it is but a series of short steps to tyranny.140
(50) This argument141 against democracy found favor with a number of political thinkers, including Plato student Aristotle (384-322 BC). (51) Aristotle maintained142 that democracy is one of six basic kinds of political regimes143 or constitutions.144 (52) Governing power, he said in his politics, may be in the hands of one person, a few people, or many; and this power may be exercised either145 for the good of the whole community146—in which case it is good or true—or solely147 for the good of the rulers—in which case it is bad or perverted. (53) By combining148 8these features,149 Aristotle arrived at the six-cell scheme150 illustrated151 in figure 2.1.





Monarchy Tyranny
Aristocracy Oligarchy
Polity Democracy


“True” “Perverted”

(54) Two features152 of Aristotle classification153 of regimes are especially noteworthy.154 The first, of course, is that he followed Plato in considering155 democracy to be bad or undesirable.156 (55) For Aristotle, democracy is a corrupt157 from of rule because the demos tends to be shortsighted158 and selfish.159 (56) The common people will recklessly160 pursue their own interests by taking property,161 wealth, and power from the few with little or no regard162 for the peace and stability163 of the polis as a whole. (57) But this serves their interests only in the short run, and in the end they will bring chaos,164 and ultimately165 tyranny, to the whole polis.
(58) In Book V of the politics Aristotle analyzes166 the close connection between democracy and tyranny by showing how the former can and often does turn in to the letter.
(59) First, a demagogue167 persuades168 the common people that their democracy is in grave danger from some real or imagined enemy,169 whether foreign or domestic.170 (60) Next, he endears171 himself to the people by presenting himself as their friend and their savior from this foe. (61) He then starts a war against this real or imagined172 enemy, based on bogus173 reasons which the gullible174 people accept (fear having made them even more gullible), and leaving them “always in need of a leader.” (62) This war serves to distract175 the people, preventing176 them from paying attention to what the demagogue-turned-tyrant177 is doing domestically,178 including undermining179 the constitution, making his cronies180 and hangers-on wealthy at public expense, and expanding his powers into areas that were previously181 constitutionally182 off-limits. (63) The tyrant maintains and increases183 his power by distrusting184 anyone outside his inner circle; he tells lies that the people believe; he plants in their midst to ferret out critics and dissidents;185 he withholds186 information and practices censorship;187 he divides the people among themselves by “sowing dissensions”188 and “creating quarrels”189 over real or imaginary190 issues of little or no importance, thereby turning the people against each other so

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

dangerously122 unstable123 จากรัฐบาล Foremost (40) ในหมู่ผู้ที่ทำ complaint124 นี้เป็นนักเรียนของเขาและเพื่อน เพลโต (427-347 BC) (41) เพลโตเชื่อว่า ประชาธิปไตยเป็น dangerous125 เพราะทำให้อำนาจทางการเมืองไว้ในมือของ ignorant126 และ envious127 (42) เนื่องจากพวกเขาจะไม่รู้ เขาโต้เถียง 128 คนจะรู้วิธีการใช้อำนาจทางการเมืองทั่วไปดี (43) เนื่องจากพวกเขาจะอิจฉา พวกเขาจะ concerned129 ด้วยดีของตนเอง ซึ่งพวกเขาจะพยายาม advance130 โดย plundering131 ที่ เนยออก (44) เนื่องจากพวกเขาจะไม่รู้ และอิจฉา พวกเขาจะ swayed133 easily132 โดย demagogues — ตัวอย่างแท้จริง 134 ผู้นำ — ที่จะเลียแข้งเลียขาพวกเขา ดึงดูดของ envy, 135 และเปิดประชาชนกับประชาชน (45) จากประชาธิปไตย ยิง มาสงครามกลางเมืองและอนาธิปไตย 136 destruction137 ของนครรัฐ (46) เมื่อประชาธิปไตยจากการ polis ในสภาพนี้ wretched138 ตามที่วิเคราะห์เพลโต คนจะตะโกนในกฎหมายและ (47) พวกเขาจะชุมนุมรอบทุกคนแข็งแรงพอที่จะนำมาวางให้อนาธิปไตยแล้ว (48) แต่บุคคลดังกล่าวจะเป็น despot เพลโตกล่าว ว่า tyrant139 ที่ใส่อะไรเกี่ยวกับการ polis หรือคน เพราะเขาใส่ใจเฉพาะสำหรับพลังงาน (49) จึงจากประชาธิปไตย กฎคน แต่ตอนสั้นไป tyranny.140 (50) argument141 นี้กับประชาธิปไตยพบโปรดปราน มี thinkers เมือง รวมทั้งนักเรียนของเพลโตอริสโตเติล (384-322 BC) (51) maintained142 อาริสโตเติลที่ว่า ประชาธิปไตยเป็นหนึ่งในหกชนิดพื้นฐานของเมือง regimes143 หรือ constitutions.144 (52) Governing พลังงาน เขากล่าวว่า ในเมืองของเขา อาจในมือของคน บางคน หรือ หลาย และอำนาจนี้อาจจะใช้ either145 ดีของ community146 ทั้งหมด — ซึ่ง จะดี หรือจริง — หรือ solely147 ดีของไม้ — ในกรณี เป็นไม่ถูกต้อง หรือ perverted (53) โดย combining148 8these คุณลักษณะ อริสโตเติล 149 มาที่ illustrated151 scheme150 หกเซลล์ในรูปที่ 2.1 Tyranny สถาบันพระมหากษัตริย์อภิชนาธิปไตยคณาธิปไตยประชาธิปไตย polity "จริง" "Perverted"(54) features152 สองของอาริสโตเติล classification153 ของระบอบเป็นอย่างยิ่ง noteworthy.154 แรก แน่นอน เป็นที่เขาตามเพลโตใน considering155 ประชาธิปไตยจะเลว หรือ undesirable.156 (55) สำหรับอาริสโตเติล ประชาธิปไตยเป็น corrupt157 จากกฎ เพราะตัวอย่างมีแนวโน้มที่จะ shortsighted158 และ selfish.159 (56) ผู้คนทั่วไปจะ recklessly160 ไล่ตามผลประโยชน์ของตนด้วยคุณสมบัติ 161 ให้เลือกมากมาย และพลังงานจาก regard162 น้อย มีน้อย หรือไม่มีสันติภาพและ stability163 ของ polis โดยรวม (57) แต่นี้ให้ความสนใจในระยะสั้นเท่านั้น และในสุด พวกเขาจะนำความวุ่นวาย 164 และ ultimately165 tyranny การ polis ทั้งหมด(58) ในหนังสือ V เมืองอริสโตเติล analyzes166 การเชื่อมต่อปิดระหว่างประชาธิปไตยและ tyranny โดยแสดงว่าอดีตสามารถ และมักจะเปลี่ยนในจดหมาย(59) ครั้งแรก demagogue167 persuades168 domestic.170 (60) หรือคนทั่วไปว่า ประชาธิปไตยของพวกเขาตกอยู่ในอันตรายภัยจากบางจริง หรือจินตนาการศัตรู 169 ว่าต่างประเทศ endears171 เขาถัดไป คนโดยนำเสนอตัวเองเป็นเพื่อนของพวกเขาและพวกเขารอดจากศัตรูนี้ตนเอง (61) เขาแล้วเริ่มสงครามนี้จริงหรือ imagined172 ศัตรู ตามเหตุผล bogus173 รับคน gullible174 (กลัวมีทำให้พวกเขายิ่ง gullible), และออกจากพวกเขา "จะต้องเป็นผู้นำ" (62) สงครามนี้ทำหน้าที่เพื่อ distract175 คน ออกจากการให้ความสนใจกับสิ่ง demagogue-เปิด-tyrant177 จะทำในประเทศ รวมทั้ง undermining179 178 preventing176 รัฐธรรมนูญ cronies180 และ hangers-on ของเขามั่งคั่งที่ค่าใช้จ่ายสาธารณะ และการขยายอำนาจของเขาเข้าไปในพื้นที่ที่ previously181 constitutionally182 off-limits (63 ทรราช)รักษา และ increases183 เขาไฟ โดย distrusting184 ใครอยู่วงในของเขา เขาบอกอยู่ที่คนเชื่อ เขาพืชในท่ามกลาง ferret วิจารณ์และ dissidents; 185 เขา withholds186 ข้อมูล และปิดกั้นการปฏิบัติ 187 เขาแบ่งคนระหว่างกันเอง โดย "sowing dissensions" 188 และ "สร้างทะเลาะวิวาท" 189 มากกว่าจริง หรือ imaginary190 ปัญหาน้อย หรือไม่มีความสำคัญ จึงเปิดคนต่อกันดังนั้น

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

dangerously122 unstable123 จากรัฐบาล (40) สำคัญที่สุดในหมู่ผู้ที่ทำ complaint124 นี้เป็นนักเรียนโสกราตีสและเพื่อนของเพลโต (427-347 BC).
(41) เพลโตเชื่อว่าประชาธิปไตยเป็น dangerous125 เพราะมันทำให้อำนาจทางการเมืองอยู่ในมือของ ignorant126 และ envious127 คน (42) เพราะพวกเขาไม่รู้เขาแย้ง 128 คนจะไม่ทราบวิธีการใช้อำนาจทางการเมืองที่ดีร่วมกัน (43) เพราะพวกเขามีอิจฉาที่พวกเขาจะได้รับการ concerned129 เฉพาะกับที่ดีของตัวเองที่พวกเขาจะพยายามที่จะ advance130 plundering131 โดยผู้ที่มีเนยออก (44) เพราะพวกเขามีทั้งความรู้และอิจฉาพวกเขาจะ easily132 swayed133 โดยแท้จริง demagogues-134 ผู้นำของประชาชนผู้ที่จะประจบพวกเขาอุทธรณ์ไปยังอิจฉาของพวกเขา 135 และเปิดประชาชนกับประชาชน (45) จากการปกครองระบอบประชาธิปไตยในการยิงมาสงครามกลางเมืองและอนาธิปไตย 136 destruction137 ของเมืองรัฐ (46) เมื่อประชาธิปไตยได้ออกน่าดูในสภาพ wretched138 นี้ตามการวิเคราะห์ของเพลโตคนจะร้องไห้ออกมาสำหรับกฎหมายและระเบียบ (47) จากนั้นพวกเขาจะชุมนุมรอบทุกคนที่แข็งแรงพอที่จะนำมาวางเพื่ออนาธิปไตย (48) แต่บุคคลดังกล่าวจะเป็นเผด็จการเพลโตกล่าวว่า tyrant139 ที่ใส่ใจอะไรเกี่ยวกับน่าดูหรือคนเพราะเขาใส่ใจเพียงสำหรับการใช้พลังงาน (49) ดังนั้นจากประชาธิปไตยการปกครองโดยคนที่เป็น แต่ชุดของขั้นตอนสั้น ๆ เพื่อ tyranny.140
(50) argument141 กับการปกครองระบอบประชาธิปไตยนี้เป็นที่โปรดปรานกับจำนวนของนักคิดทางการเมืองรวมทั้งเพลโตอริสโตเติลนักศึกษา (384-322 BC) . (51) อริสโตเติล maintained142 ว่าประชาธิปไตยเป็นหนึ่งในหกชนิดพื้นฐานของ regimes143 ทางการเมืองหรือ constitutions.144 (52) อำนาจปกครองเขากล่าวว่าในทางการเมืองของเขาอาจจะอยู่ในมือของคนคนหนึ่งไม่กี่คนหรือมาก และอำนาจนี้อาจจะใช้สิทธิ either145 ที่ดีของทั้ง community146 ในกรณีที่มันเป็นสิ่งที่ดีหรือจริงหรือ solely147 ที่ดีของผู้ปกครองในกรณีที่มันไม่ดีหรือในทางที่ผิด (53) โดย combining148 คุณสมบัติ 8these 149 อริสโตเติลมาถึงที่ scheme150 หกเซลล์ illustrated151 ในรูปที่ 2.1. สถาบันพระมหากษัตริย์ทรราชขุนนางคณาธิปไตยรัฐธรรมนูญประชาธิปไตย"ที่แท้จริง" "วิปริต" (54) สอง features152 ของอริสโตเติล classification153 ของระบอบการปกครองโดยเฉพาะอย่างยิ่ง noteworthy.154 ครั้งแรกของหลักสูตรคือการที่เขาตามเพลโตในระบอบประชาธิปไตย considering155 จะไม่ดีหรือ undesirable.156 (55) สำหรับอริสโตเติลประชาธิปไตย corrupt157 จากการปกครองของประชาชนเพราะมีแนวโน้มที่จะ shortsighted158 และ selfish.159 (56) คนทั่วไป จะ recklessly160 ไล่ตามความสนใจของตัวเองโดยการใช้ทรัพย์สิน 161 ความมั่งคั่งและอำนาจจากน้อยกับ regard162 น้อยหรือไม่มีเลยเพื่อความสงบสุขและ stability163 ของน่าดูโดยรวม (57) แต่ตอนนี้ทำหน้าที่เพียงผลประโยชน์ของตนในระยะสั้นและในที่สุดพวกเขาจะนำความวุ่นวาย 164 และ ultimately165 การปกครองแบบเผด็จการเพื่อทั้งน่าดู. (58) ในหนังสือวีการเมืองอริสโตเติล analyzes166 การเชื่อมต่ออย่างใกล้ชิดระหว่างประชาธิปไตยและ การปกครองแบบเผด็จการโดยการแสดงวิธีสามารถในอดีตและมักจะเปิดในตัวอักษร. (59) ครั้งแรก demagogue167 persuades168 คนทั่วไปว่าประชาธิปไตยของพวกเขาอยู่ในอันตรายร้ายแรงจากศัตรูที่แท้จริงหรือคิด 169 ไม่ว่าจะเป็นต่างประเทศหรือ domestic.170 (60 ) ถัดไปเขา endears171 ตัวเองเพื่อคนโดยนำเสนอตัวเองเป็นเพื่อนและผู้ช่วยให้รอดของพวกเขาจากศัตรูของพวกเขานี้ (61) จากนั้นเขาก็เริ่มทำสงครามกับศัตรูตัวนี้จริงหรือ imagined172 อยู่บนพื้นฐานของเหตุผล bogus173 ที่คนยอมรับ gullible174 (กลัวได้ทำให้พวกเขามากยิ่งขึ้นใจง่าย) และปล่อยให้พวกเขา "เสมอในความต้องการของผู้นำ." (62) นี้ ทำหน้าที่ในการสงคราม distract175 คน preventing176 พวกเขาจากการให้ความสนใจกับสิ่งที่ปลุกระดมหัน tyrant177 จะทำในประเทศ 178 รวมทั้ง undermining179 รัฐธรรมนูญทำให้ cronies180 ของเขาและแขวนบนร่ำรวยที่ค่าใช้จ่ายของประชาชนและการขยายอำนาจของเขาเข้าไปในพื้นที่ที่มี previously181 constitutionally182 ข้อ จำกัด (63) ทรราชเก็บรักษาและ increases183 อำนาจของเขาได้โดยทุกคน distrusting184 นอกวงกลมภายในของเขา; เขาบอกว่าอยู่ที่คนเชื่อ เขาพืชในท่ามกลางพวกเขาที่จะคุ้ยเขี่ยออกนักวิจารณ์และคัดค้าน; 185 เขา withholds186 ข้อมูลและการปฏิบัติเซ็นเซอร์; 187 เขาแบ่งคนในตัวเองโดย "แตกร้าวหว่าน" 188 และ "การสร้างการทะเลาะวิวาท" 189 มากกว่าปัญหาจริงหรือ imaginary190 ความสำคัญน้อยหรือไม่มีเลย จึงเปลี่ยนคนกับแต่ละอื่น ๆ เพื่อ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

dangerously122 unstable123 จากรัฐบาล ( 40 ) ชั้นดีของผู้ที่ทำ complaint124 เป็นโสเครติสนักเรียนและเพื่อนของเพลโต ( พ.ศ. 427-347 )
( 41 ) เพลโตเชื่อว่าประชาธิปไตยคือ dangerous125 เพราะมันทำให้อำนาจทางการเมืองอยู่ในมือของ ignorant126 และ envious127 คน ( 42 ) เพราะพวกเขาไม่รู้ เขาแย้งว่า128 คน ไม่รู้จะเป็นอย่างไร ใช้อำนาจทางการเมืองเพื่อร่วมกันที่ดี ( 43 ) เพราะพวกเขาจะอิจฉาพวกเขาจะ concerned129 เฉพาะกับตัวเอง ซึ่งพวกเขาจะหาทางที่จะ advance130 โดย plundering131 คนที่เนยออก ( 44 ) เพราะทั้งโง่และอิจฉาพวกเขาจะ easily132 swayed133 โดย demagogues หมาย แต่ผู้นำของการสาธิตที่ประจบเขาการอิจฉาของพวกเขาและกลายเป็นพลเมืองกับพลเมือง ( 45 ) จากประชาธิปไตย ในการยิงมาสงครามกลางเมืองและอนาธิปไตยเป็น destruction137 ของนครรัฐ . ( 46 ) เมื่อประชาธิปไตยออกจากศูนย์สภาพ wretched138 นี้ จากการวิเคราะห์ของเพลโต ผู้คนจะร้องไห้ออกมาเป็นกฎหมายและระเบียบ ( 47 ) พวกเขาจะมาชุมนุมทุกคนเข้มแข็งพอที่จะยุติอนาธิปไตย( 48 ) แต่บุคคลดังกล่าวจะเป็นเผด็จการ พลาโตกล่าวว่า tyrant139 ใครสนใจอะไรเกี่ยวกับตำรวจหรือประชาชน เพราะเขาสนใจแต่อำนาจ ( 49 ) ดังนั้นจากประชาธิปไตย การปกครองโดยประชาชน แต่มันเป็นชุดของขั้นตอนสั้น ๆเพื่อการปกครองแบบเผด็จการ 140
( 50 ) นี้ argument141 กับประชาธิปไตยที่โปรดปราน ด้วยหมายเลขของนักคิดทางการเมือง รวมทั้งนักศึกษา เพลโต อริสโตเติล ( พ.ศ. 384-322 )( 51 ) อริสโตเติล maintained142 ว่าประชาธิปไตยเป็นหนึ่งในหกชนิดพื้นฐานของ regimes143 ทางการเมืองหรือ constitutions.144 ( 52 ) อำนาจรัฐ เขากล่าวว่า ในเรื่องการเมืองของเขา อาจจะอยู่ในมือของคนไม่กี่คน หรือมากและพลังนี้อาจจะใช้ either145 เพื่อที่ดีของ community146 ทั้งหมด ซึ่งในกรณีนี้ก็จะดี หรือไม่จริง หรือ solely147 เพื่อที่ดีของผู้ปกครองซึ่งในกรณีนี้มันจะเลวหรือล่ะ ( 53 ) โดย combining148 คุณสมบัติ 8these 149 อริสโตเติลมาถึงหกเซลล์ scheme150 illustrated151 ในรูปที่ 2.1




ระบอบเผด็จการคณาธิปไตยอภิชนาธิปไตย





การเมืองประชาธิปไตย" จริง " " โรคจิต "

( 54 ) สอง features152 ของอริสโตเติล classification153 ของระบบโดยเฉพาะอย่างยิ่ง noteworthy.154 ครั้งแรกของหลักสูตรที่เขาตามแบบประชาธิปไตย considering155 จะร้ายหรือ undesirable.156 ( 55 ) ของอริสโตเติล ประชาธิปไตยเป็น corrupt157 จากกฎเพราะประชากรมีแนวโน้มที่จะ shortsighted158 และเห็นแก่ตัว159 ( 56 ) ประชาชนทั่วไปจะ recklessly160 ไล่ตามความสนใจของตนเอง โดยการใช้คุณสมบัติ แต่ความมั่งคั่งและอำนาจจากเพียงไม่กี่กับ regard162 น้อยหรือไม่มีเลยสำหรับสันติภาพและ stability163 ของโพลิส เป็นทั้ง ( 57 ) แต่นี้ทำหน้าที่ในความสนใจของพวกเขาในระยะสั้นเท่านั้น และในที่สุดพวกเขาจะนำความสับสนวุ่นวายและ ultimately165 ทรราชไป
โปลิสทั้งหมด( 58 ) ในหนังสือ V ของการเมือง อริสโตเติล analyzes166 ปิดการเชื่อมต่อระหว่างประชาธิปไตยกับเผด็จการ โดยแสดงให้เห็นว่า ในอดีตสามารถและมักจะไม่เปิดในตัวอักษร .
( 59 ) แรก demagogue167 persuades168 คนทั่วไปว่า ประชาธิปไตยของพวกเขาอยู่ในอันตรายร้ายแรงจากบางจริงหรือจินตนาการศัตรูต่างประเทศ หรือ domestic.170 สภาพอากาศ ( 60 ) ต่อไปเขา endears171 ตัวเองเพื่อประชาชนโดยนำเสนอตัวเองในฐานะเพื่อนของพวกเขาและผู้ช่วยให้รอดของพวกเขาจากศัตรู . ( 61 ) เขาจึงเริ่มทำสงครามกับศัตรูที่แท้จริง หรือ imagined172 นี้ขึ้นอยู่กับ bogus173 เหตุผลที่ gullible174 คนยอมรับ ( กลัวมีคนทำแม้แต่ใจง่ายมากกว่า ) , และออกจากพวกเขา " เสมอในความต้องการของผู้นำ " ( 62 ) สงครามนี้ทำหน้าที่ในการ distract175 คนpreventing176 พวกเขาให้ความสนใจกับสิ่งที่ demagogue-turned-tyrant177 ทำในประเทศ 178 รวมทั้ง undermining179 รัฐธรรมนูญ ทำให้เขา cronies180 และไม้แขวนเสื้อที่ร่ำรวยที่ค่าใช้จ่ายของประชาชน และขยายพลังของเขาในพื้นที่ที่ previously181 constitutionally182 ห้ามเข้า( 63 ) และ ผู้รักษา increases183 พลังของเขา โดย distrusting184 ใครอยู่วงในของเขา เขาบอกว่าอยู่ที่คนเชื่อ เขาปลูกในท่ามกลางของพวกเขาจะค้นพบนักวิจารณ์และ dissidents ; เขา withholds186 ข้อมูลและการปฏิบัติการเซ็นเซอร์ ;เขาแบ่งพวกกันเอง โดย " หว่าน dissensions " และ " การสร้างการทะเลาะวิวาท " 189 เรื่องจริง หรือ imaginary190 เล็กน้อยหรือไม่มีความสำคัญ จึงทำให้ประชาชนกับแต่ละอื่น ๆดังนั้น