Social Media and DepressionA Croati

Social Media and Depression
A Croatian study (Pantic et al., 2012) found that time spent on Facebook by high school students was positively correlated with depression. These findings were mirrored by Rosen et al. (2013), who found that participants who spent more time online and those who performed more Facebook image management evidenced more clinical symptoms of major depression. A study of American university students found that more intense Facebook use predicted increased loneliness (Lou et al., 2012). Also, according to Kalpidou et al. (2011), . Further, the same study found that college students who spent more time on Facebook reported having lower self-esteem than those who spent less time.
Selfhout et al. (2009) explored the idea that the quality of social media interactions was a better predictor of mental wellness than general social media use. They found that adolescents who reported low friendship quality and high frequencies of social use of online media (talking to friends, messaging, etc) at Time 1 were less likely to be depressed at Time 2. Conversely, those with low friendship quality who used social media primarily for passive use at Time 1 were more likely to be depressed and socially anxious at Time 2. Davila (2012) also explored this idea: In examining the social networking behaviors of 334 undergraduate students, he found that more negative and less positive interactions on social networking sites were associated with greater depressive symptoms. Kraut et al. (1998) and Shaw and Gant (2002) also gave evidence for an inverse association between Internet use and depression, suggesting that possibly more social forms of Internet use like chatting and gaming reduce the risk of depression.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

สังคมและภาวะซึมเศร้าศึกษาโครเอเชีย (Pantic et al. 2012) พบที่เวลาที่ใช้ใน Facebook นักเรียนมีความสัมพันธ์เชิงบวกกับภาวะซึมเศร้า ค้นพบเหล่านี้ถูกสะท้อนโดยโร et al. (2013), ที่พบว่า ผู้เข้าร่วมที่ใช้เวลาออนไลน์มากขึ้นและผู้ที่ดำเนินการจัดการภาพ Facebook เพิ่มเติมหลักฐานทางคลินิกมากขึ้นอาการโรคซึมเศร้า การศึกษาของนักศึกษามหาวิทยาลัยอเมริกันพบว่า รุนแรงมากขึ้น Facebook ใช้คาดการณ์ความเหงาเพิ่มขึ้น (Lou et al. 2012) ด้วย ตามไป Kalpidou et al. (2011), ต่อไป การศึกษาเดียวกันพบว่า นักเรียนวิทยาลัยที่ใช้เวลามากขึ้นบน Facebook รายงานที่มีความนับถือตนเองต่ำกว่าผู้ที่ใช้เวลาน้อยกว่าSelfhout et al. (2009) สำรวจความคิดที่ว่าคุณภาพของการปฏิสัมพันธ์สังคมทำนายดีสุขภาพจิตดีกว่าใช้สื่อสังคมออนไลน์ทั่วไป พวกเขาพบว่า วัยรุ่นที่รายงานคุณภาพต่ำมิตรภาพและความถี่สูงของการใช้สังคมออนไลน์สื่อ (พูดคุยกับเพื่อน ส่งข้อความ ฯลฯ) ที่ 1 เวลา มีโอกาสน้อยที่ต้องตกในเวลา 2 ผู้ที่ มีคุณภาพต่ำมิตรภาพที่ใช้สื่อสังคมออนไลน์เป็นหลักสำหรับการใช้พาสที่ 1 เวลา ถูกโอกาสจะตกต่ำ และกังวลต่อสังคมที่เวลา 2 ความคิดนี้สำรวจยัง Davila (2012): ในการตรวจสอบพฤติกรรมเครือข่ายทางสังคมของนักศึกษาระดับปริญญาตรีที่ 334 เขาพบว่า ปฏิสัมพันธ์น้อยบวก และลบมากขึ้นบนเครือข่ายสังคมเกี่ยวข้องกับอาการซึมเศร้ามากขึ้น Kraut et al. (1998) และชอว์ และ Gant (2002) ยังให้หลักฐานความสัมพันธ์ผกผันระหว่างการใช้อินเทอร์เน็ตและภาวะซึมเศร้า การแนะนำว่า ใช้รูปแบบทางสังคมมากขึ้นอาจเป็นอินเทอร์เน็ตเช่นสนทนาและการเล่นเกมลดความเสี่ยงของภาวะซึมเศร้า

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

สื่อสังคมและภาวะซึมเศร้า
การศึกษาโครเอเชีย (Pantic et al., 2012) พบว่าเวลาที่ใช้ใน Facebook โดยนักเรียนโรงเรียนมัธยมมีความสัมพันธ์เชิงบวกกับภาวะซึมเศร้า การค้นพบเหล่านี้ถูกสะท้อนโดย Rosen, et al (2013) ที่พบว่าผู้เข้าร่วมที่ใช้เวลาออนไลน์มากขึ้นและผู้ที่ดำเนินการจัดการภาพ Facebook เพิ่มเติมหลักฐานอาการทางคลินิกของโรคซึมเศร้า การศึกษาของนักศึกษามหาวิทยาลัยอเมริกันพบว่าการใช้งาน Facebook ที่รุนแรงมากขึ้นคาดการณ์ที่เพิ่มขึ้นความเหงา (ลู et al., 2012) นอกจากนี้ตามที่ Kalpidou et al, (2011) นอกจากนี้การศึกษาเดียวกันพบว่านักศึกษาที่ใช้เวลาบน Facebook มีรายงานต่ำกว่าความภาคภูมิใจในตัวเองมากกว่าคนที่ใช้เวลาน้อย.
Selfhout et al, (2009) การสำรวจความคิดที่ว่าคุณภาพของการสื่อสารสื่อสังคมเป็นปัจจัยบ่งชี้ที่ดีขึ้นของสุขภาพจิตกว่าการใช้สื่อสังคมทั่วไป พวกเขาพบว่าวัยรุ่นที่รายงานคุณภาพมิตรภาพต่ำและความถี่สูงในการใช้สังคมของสื่อออนไลน์ (พูดคุยกับเพื่อน, ข้อความ, ฯลฯ ) ในเวลา 1 มีโอกาสน้อยที่จะมีความสุขตลอดเวลา 2. ตรงกันข้ามผู้ที่มีคุณภาพต่ำมิตรภาพที่ใช้สังคม สื่อหลักสำหรับการใช้งานเรื่อย ๆ ตลอดเวลา 1 มีแนวโน้มที่จะมีความสุขและสังคมกังวลตลอดเวลา 2. Davila (2012) นอกจากนี้ยังมีการสำรวจความคิดนี้: ในการตรวจสอบพฤติกรรมของเครือข่ายทางสังคมของนักศึกษาระดับปริญญาตรี 334 เขาพบว่าการมีปฏิสัมพันธ์เชิงลบมากขึ้นและบวกน้อย บนเว็บไซต์เครือข่ายทางสังคมที่เกี่ยวข้องกับอาการซึมเศร้ามากขึ้น Kraut et al, (1998) และชอว์และแกนต์ (2002) นอกจากนี้ยังให้หลักฐานเกี่ยวกับความสัมพันธ์ระหว่างการใช้งานอินเทอร์เน็ตและภาวะซึมเศร้าบอกว่ารูปแบบอาจจะเป็นสังคมมากขึ้นในการใช้อินเทอร์เน็ตเช่นการพูดคุยและเล่นเกมลดความเสี่ยงของภาวะซึมเศร้า

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

สื่อทางสังคม และภาวะซึมเศร้าโครเอเชียศึกษา ( pantic et al . , 2012 ) ที่พบว่า เวลาที่ใช้ใน Facebook โดยนักเรียนโรงเรียนคือ มีความสัมพันธ์กับภาวะซึมเศร้า การค้นพบเหล่านี้ถูกสะท้อนโดย Rosen et al . ( 2013 ) ที่พบว่าผู้ใช้ออนไลน์เวลามากขึ้นและผู้ที่แสดงหลักฐานเพิ่มเติม Facebook ภาพการจัดการอาการของโรคซึมเศร้า . การศึกษาของนักศึกษา มหาวิทยาลัยอเมริกันพบว่าใช้ Facebook มากกว่าคาดการณ์เพิ่มขึ้นความเหงา ( ลู et al . , 2012 ) นอกจากนี้ตาม kalpidou et al . ( 2011 ) นอกจากนี้การศึกษาเดียวกันพบว่า นักศึกษาที่ใช้เวลาบน Facebook รายงานมีการเห็นคุณค่าในตนเองลดลงมากกว่าผู้ที่ใช้เวลาน้อยกว่าselfhout et al . ( 2009 ) สำรวจความคิดที่ว่าคุณภาพของปฏิสัมพันธ์ทางสังคมสื่อ คือ ดีทำนายสุขภาพจิตที่ดีกว่าการใช้งานทั่วไปของสังคมสื่อ พวกเขาพบว่า วัยรุ่นที่รายงานคุณภาพมิตรภาพความถี่สูงและต่ำในการใช้สื่อสังคมออนไลน์ ( คุยกับเพื่อน , ข้อความ , etc ) ในเวลา 1 เป็นโอกาสน้อยที่จะถูกกดดันในเวลา 2 ในทางกลับกัน ผู้ที่มีคุณภาพต่ำ มิตรภาพที่ใช้สื่อสังคมเป็นหลักเรื่อยๆใช้เวลา 1 มีแนวโน้มถูกกดดันทางสังคมและกังวลในเวลา 2 ดาวิล่า ( 2012 ) ศึกษาความคิดนี้ในการตรวจสอบเครือข่ายทางสังคม พฤติกรรมของนักศึกษาระดับปริญญาตรีแล้ว เขาได้พบว่า มากลบและบวกน้อยกว่าการสื่อสารบนเว็บไซต์เครือข่ายทางสังคม มีความสัมพันธ์กับภาวะซึมเศร้าที่ยิ่งใหญ่ . เยอรมัน et al . ( 1998 ) และ ชอว์ และ เกนท์ ( 2002 ) ยังให้หลักฐานความสัมพันธ์ผกผันระหว่างการใช้อินเทอร์เน็ตและภาวะซึมเศร้า บอกว่าอาจจะสังคมมากขึ้น รูปแบบของการใช้อินเทอร์เน็ตเช่นการสนทนา และการลดความเสี่ยงของภาวะซึมเศร้า