There were two main objectives to t

There were two main objectives to this study: (1) to
determine if microplastics were present in Manila clams
from Baynes Sound, BC, and (2) to investigate differences
in microplastic concentrations between wild and cultured
clams. This study has documented microplastic presence in
Manila clams from the Northeast Pacific Ocean that are
consumed by humans. While concentrations in individual
clams ranged from 0.07 to 5.5 particles/g, every clam had
at least one microplastic item found within. This may be
due to contamination in some cases, but overall these data
suggest that microplastics have become ubiquitous and can
enter the food chain at the benthic bivalve level.
Microplastic presence in the Northeast Pacific Ocean has
been relatively understudied, despite concern from residents.
Desforges et al. (2014) have documented high fiber
content (*3000 particles/m3) in waters surrounding Vancouver
Island, particularly in nearshore regions of the Strait
of Georgia where Baynes Sound is located. Additionally, it
is now clear that microplastics can enter the marine food
web via zooplankton ingestion or entanglement (Desforges
et al. 2015), but until now other routes of entry to food
webs were unknown. In Baynes Sound specifically, Cluzard
et al. (2015) documented concentrations of 0.045
microplastic particles/g (w/w) of sediment. Bivalves in the
Northeast Pacific Ocean may be ingesting microplastics
originating from both the water column and sediments, but
detailed water sampling in Baynes Sound would provide
insight into relative concentrations between water and
sediment.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

มีวัตถุประสงค์หลักในการศึกษานี้: (1) การตรวจสอบถ้า microplastics มีอยู่ในหอยที่มะนิลาจากเสียงเบนส์ BC และ (2) การตรวจสอบความแตกต่างใน microplastic ความเข้มข้นระหว่างป่า และล้างหอย การศึกษานี้ได้รับรองสถานะ microplastic ในหอยมะนิลาจากมหาสมุทรแปซิฟิกตะวันออกเฉียงเหนือที่มีบริโภค โดยมนุษย์ ในขณะที่ความเข้มข้นในแต่ละบุคคลมีหอยที่โจมตีระยะไกลจาก 0.07 5.5 อนุภาค/g หอยทุกmicroplastic น้อยหนึ่งพบสินค้าภายใน นี้อาจจะเนื่องจากการปนเปื้อน ในบาง กรณี แต่โดยรวมข้อมูลเหล่านี้แนะนำว่า microplastics ได้กลายเป็นที่แพร่หลาย และสามารถใส่ห่วงโซ่อาหารในระดับหน้าดินสามารถมี Microplastic อยู่ในมหาสมุทรแปซิฟิกตะวันออกเฉียงเหนือถูกค่อนข้าง understudied แม้ มีความกังวลจากผู้อยู่อาศัยDesforges et al. (2014) ได้รับการบันทึกไว้มีเส้นใยสูงเนื้อหา (* 3000 อนุภาค/m3) ในน้ำทะเลโดยรอบแวนคูเวอร์เกาะ โดยเฉพาะอย่างยิ่งในภูมิภาคที่ใกล้ของช่องแคบของจอร์เจียที่เบนส์เสียงอยู่ นอกจากนี้ มันขณะนี้ชัดเจนว่า microplastics สามารถป้อนอาหารทะเลเว็บกินแพลงตอนสัตว์หรือยุ่งเหยิง (Desforgeset al. 2015), แต่ จนเส้นทางอื่น ๆ ตอนนี้ของรายการอาหารเว็บที่ไม่รู้จักได้ ในเบนส์เสียงเฉพาะ Cluzardร้อยเอ็ด (2015) ได้รับการบันทึกความเข้มข้นของ 0.045microplastic อนุภาค/กรัม (w/w) ของตะกอน แยกในการมหาสมุทรแปซิฟิกตะวันออกเฉียงเหนืออาจจะบริโภค microplasticsเกิดจากคอลัมน์น้ำและตะกอน แต่ให้สุ่มตัวอย่างรายละเอียดน้ำเสียงเบนส์เข้าใจในความเข้มข้นที่สัมพัทธ์ระหว่างน้ำ และตะกอน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

(1): มีสองวัตถุประสงค์หลักในการศึกษาครั้งนี้มี
การตรวจสอบว่า microplastics มีอยู่ในหอยมะนิลา
จากเบย์เนสเสียง, BC, และ (2) การตรวจสอบความแตกต่าง
ในความเข้มข้น microplastic ระหว่างป่าและเพาะเลี้ยง
หอย การศึกษาครั้งนี้มีเอกสารแสดงตน microplastic ใน
หอยมะนิลาจากภาคตะวันออกเฉียงเหนือของมหาสมุทรแปซิฟิกที่มีการ
บริโภคโดยมนุษย์ ในขณะที่ความเข้มข้นในแต่ละ
หอยอยู่ในช่วง 0.07-5.5 อนุภาค / g ทุกหอยมี
อย่างน้อยหนึ่งรายการ microplastic พบภายใน นี้อาจจะ
เกิดจากการปนเปื้อนในบางกรณี แต่โดยรวมข้อมูลเหล่านี้
ชี้ให้เห็นว่า microplastics ได้กลายเป็นที่แพร่หลายและสามารถ
เข้าสู่ห่วงโซ่อาหารในระดับหอยหน้าดิน
การปรากฏตัว Microplastic ในมหาสมุทรแปซิฟิกตะวันออกเฉียงเหนือได้
รับการ understudied ค่อนข้างแม้จะมีความกังวลจากประชาชน
Desforges et al, (2014) มีเอกสารที่มีเส้นใยสูง
เนื้อหา (* 3000 อนุภาค / m3) ในน่านน้ำรอบแวนคูเวอร์
เกาะโดยเฉพาะอย่างยิ่งในภูมิภาค nearshore ของช่องแคบ
จอร์เจียที่เบย์เนสเสียงตั้งอยู่ นอกจากนี้ก็
ชัดเจนว่าขณะนี้ microplastics สามารถป้อนอาหารทะเล
เว็บผ่านการกลืนกินแพลงก์ตอนสัตว์หรือสิ่งกีดขวาง (Desforges
et al. 2015) แต่จนถึงขณะนี้เส้นทางอื่นในการเข้าสู่อาหาร
ใยไม่รู้จัก ในเบย์เนสเสียงโดยเฉพาะ Cluzard
et al, (2015) ความเข้มข้นของเอกสาร 0.045
อนุภาค microplastic / g (w / w) ของตะกอน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

มีวัตถุประสงค์หลักเพื่อศึกษา ( 1 )ระบุว่า microplastics อยู่ในหอยมะนิลาเสียงจาก เบนส์ บีซี และ ( 2 ) เพื่อศึกษาความแตกต่างในความเข้มข้น microplastic ระหว่างป่าและการเพาะเลี้ยงหอย การศึกษานี้ได้บันทึกอยู่ใน microplasticหอยมะนิลาจากภาคตะวันออกเฉียงเหนือมหาสมุทรแปซิฟิกที่บริโภคโดยมนุษย์ ในขณะที่ความเข้มข้นในแต่ละหอยอยู่ระหว่าง 0.07 5.5 อนุภาค / g , หอยได้ทุกอย่างน้อยหนึ่งรายการ microplastic พบภายใน นี้อาจเป็นเนื่องจากการปนเปื้อน ในบางกรณี แต่ข้อมูลทั้งหมดเหล่านี้แนะนำว่า microplastics ได้กลายเป็นที่แพร่หลายและสามารถเข้าสู่ห่วงโซ่อาหารในระดับที่มีความแตกต่างกัน .การแสดงภาคอีสานมี microplastic ในมหาสมุทรแปซิฟิค2553 กรุงเทพมหานคร แม้จะมีความกังวลจากผู้อยู่อาศัยdesforges et al . ( 2014 ) มีเอกสารไฟเบอร์สูงเนื้อหา ( * 3000 อนุภาค / m3 ) ในน่านน้ำโดยรอบเมืองแวนคูเวอร์เกาะ , โดยเฉพาะอย่างยิ่งในภูมิภาค nearshore ช่องแคบของจอร์เจียที่เบนส์เสียงอยู่ นอกจากนี้คือตอนนี้ชัดเจนว่า microplastics สามารถใส่อาหารทะเลเว็บผ่านการกลืนกินหรือพัวพัน ( desforges สัตว์et al . 2015 ) แต่ตอนนี้เส้นทางอื่นของรายการอาหารเว็บที่ไม่รู้จัก . ใน cluzard เบนส์เสียงโดยเฉพาะet al . ( 2015 ) เป็นเอกสารความเข้มข้น 0.045microplastic อนุภาค / G ( w / w ) ของตะกอน แห่งในอาจจะได้รับ microplastics ภาคตะวันออกเฉียงเหนือมหาสมุทรแปซิฟิกที่มาจาก ทั้ง น้ำ และดินตะกอน แต่รายละเอียดน้ำตัวอย่างเบนส์ เสียง จะ ให้ความเข้าใจในความเข้มข้นสัมพัทธ์ระหว่างน้ำและตะกอน