“Yes, you worry too much.”Besides i

“Yes, you worry too much.”
Besides insomnia and worry, Chen Chang Sheng said a few more symptoms. All matched up with her and in the end, he also mentioned the instability of the endocrine system.

“Enough!”
Mo Yu’s face turned slightly red. She said, “I admit that what all you said is correct. Just tell me how to cure it.”

Chen Chang Sheng felt a bit strange. He asked, “Even if the imperial physicians can’t cure your disease immediately, they can definitely temporarily suppress the symptoms but you never went to see them.

Mo Yu didn’t say a word.

Chen Chang Sheng shook his head and said, “It’s not a good thing to suspect the doctors.”

“What do you understand?” Mo Yu looked at him and said. She could no longer hold in her thoughts.

As the Queen’s closest female official, there were countless people watching her movements. For some diseases, she could go to see doctors, but for others, she couldn’t. In the beginning, as she self-diagnosed that her disease was probably related to cardio and mentality, she immediately discarded her intention to get a doctor.

Did she worry too much? What kind of worries did she have?

The entire continent knew her whole family had been exterminated. Was this her biggest worry?
Did she actually feel discontent towards the Divine Queen?
She couldn’t let anyone know that. Because of her worries, she couldn’t even go to sleep.

Until today, Chen Chang Sheng pointed it out.

She stared at Chen Chang Sheng’s eyes and thought that she would have to take more risk by killing him than trusting him.

“Would you keep the secret for me?” she asked.

She and Chen Chang Sheng were enemies, but for no particular reason, she believed in Chen Chang Sheng’s promise. What Chen Chang Sheng wanted was much simpler. Since she started to ask for medicine, the relationship between them was no longer that of enemies, but of a physician and his patient.

As a physician, he obviously had to keep the secret of his patients, so he nodded.

“How should I cure it? Do you want me to diagnose your pulse?”
Mo Yu remembered that he was Taoist Ji’s disciple so she felt a bit more confident in him. Raising her hand and extending it to the front of his eyes, she said, “it’s better if you don’t give medicine.”

Chen Chang Sheng understood why she said this. It was because it was very hard to keep it a secret when there were dregs of decoction. Thinking that this girl who seemed to live a good life was actually living so cautiously as if she was living in the abyss everyday made him disliked her less for no good reason.

He softly placed his finger on her wrist. After a short while, he made his decision. He said, “It’s fine if you don’t take medicine, it’s just going to take longer time.”

Mo Yu felt more relax hearing his words.

“Relax your mind, take a walk more often, eat more porridge of coix seeds, and then…”
Chen Chang Sheng looked at the middle of her eyebrows, the leftover of makeups was already washed off, yet there was still a bit dryness. After hesitating for a while, he said, “some symptoms will be cured naturally after marriage.”

Mo Yu felt a bit surprised, then she realized that her cheeks suddenly turned red while her face looked angry.

She harshly stared at him but she didn’t say anything. She just left.

Chen Chang Sheng walked to the window and looked at her shadow disappearing in the depth of the forest. He shook his head.

Walking on the thick and firm fallen leaves in the forest and hearing the sound of her footsteps, Mo Yu’s heart was in a mess. The cold fall wind passed through the forest and touched her face, yet her face was still so hot. Previously when Chen Chang Sheng’s spoke of her instability(her period), she already felt very humiliated but when he pointed out that she was still a virgin, she felt a mix of humiliation and anger.

If Chen Chang Sheng was an old and respectable imperial physician, then it wouldn’t matter. But from all perspectives, he was just a young man who lacked experiences in the society.

The fall leaves broke along with her footsteps. Her clothes moved alongside the fall wind as she passed through the forest in the Tradition Academy. Arriving at the palace, she gradually calmed down. She glanced back at the faint little building behind the forest. Remembering what she just did, she felt very surprised.

Did she actually just leer at a young man and say so many shameless words to lure him? Although now, she already knew the secret – the young man was not her enemy. She could stay very relax when facing him, but…what she did today was way off limits.

Her cheek that had just cooled down suddenly turned hot again. Her beautiful eyes were filled with humiliation. If anyone knew what she did to Chen Chang Sheng today at the Tradition Academy, the entire capital might get crazy.

Suddenly, she became calm. Standing for a long time in front of the wall of the palace, no one knew what she was thinking. Th

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

"ใช่ คุณกังวลมากเกินไป"นอกจากนอนไม่หลับและความกังวล Chen Sheng ช้างกล่าวว่า อาการบางอย่างเพิ่มเติม ทั้งหมดจับคู่ขึ้น กับเธอ และ ในสุด นอกจากนี้เขายังกล่าวถึงเสถียรภาพของระบบต่อมไร้ท่อ"พอ"Mo Yu หน้าเปิดสีแดงเล็กน้อย เธอกล่าวว่า "ผมยอมรับว่า สิ่งที่คุณพูดถูกต้อง เพียงบอกวิธีรักษามัน"Chen Sheng ช้างรู้สึกว่าเป็นเรื่องแปลก เขาถาม "แม้ว่าแพทย์อิมพีเรียลไม่สามารถรักษาโรคของคุณทันที พวกเขาสามารถระงับอาการชั่วคราวแน่นอน แต่คุณไม่เคยไปดูพวกเขาMo Yu ไม่ได้บอกว่า คำChen Sheng ช้างส่ายศีรษะของเขา และกล่าว ว่า "มันไม่ได้เป็นสิ่งที่ดีแพทย์ควรสงสัย""อะไรเข้าใจไหม" โมอูมองไปที่เขา และกล่าวว่า นอกจากนี้เธอไม่สามารถถือในความคิดของเธอคนนับไม่ถ้วนที่เฝ้าดูการเคลื่อนไหวของเธอได้เป็นราชินีเคียงหญิงทาง สำหรับบางโรค เธออาจไปดูแพทย์ แต่สำหรับคนอื่น ๆ เธอไม่สามารถ ในการเริ่มต้น ขณะที่เธอเองได้รับการวินิจฉัยว่า โรคของเธออาจจะเกี่ยวข้องกับหัวใจและจิตใจ เธอทันทีละทิ้งความตั้งใจของเธอเพื่อรับแพทย์เธอไม่ต้องกังวลมากเกินไป เธอไม่มีอะไรต้องกังวลทวีปทั้งหมดรู้ว่า ครอบครัวของเธอได้รับ exterminated เป็นกังวลที่ใหญ่ที่สุดของเธอไม่เธอรู้สึกไม่พอใจต่อพระราชินีพระเจ้าเธอไม่ให้ใครรู้ว่า เนื่องจากความกังวลของเธอ เธอยังไม่ไปนอนจนถึงวันนี้ Chen Sheng ช้างมันชี้ให้เห็นเธอจ้องไปที่ดวงตาเฉินช้าง Sheng และคิดว่า เธอจะต้องใช้ความเสี่ยงเพิ่มเติมตามฆ่ากว่าวางใจเขา"จะคุณเก็บความลับให้ฉัน" เธอถามเธอและ Chen Sheng ช้างถูกศัตรู แต่ไม่มีเหตุผลใด เธอเชื่อในสัญญาเฉินช้าง Sheng ต้องการของ Chen Sheng ช้างได้ง่ายมาก ตั้งแต่เธอเริ่มต้นการถามทางการแพทย์ ความสัมพันธ์ระหว่างพวกเขาเป็นที่ ของศัตรู แต่แพทย์และคนไข้ของเขาเป็นแพทย์ เห็นได้ชัดว่าเขาจะเก็บความลับของผู้ป่วยของเขา ดังนั้นเขาเลยต้อง"วิธีควรฉันจะรักษามันได้อย่างไร คุณอยากให้ผมวิเคราะห์ชีพจรของคุณ"ยูโมจำได้ว่า เขาเป็นสาวกลัทธิเต๋าจิเพื่อให้เธอรู้สึกมั่นใจในตัวเขาเป็นบิตเพิ่มเติม ยกมือของเธอ และขยายด้านหน้าของดวงตาของเขา เธอกล่าวว่า "มันดีกว่าถ้าคุณไม่ให้ยา"Chen Sheng ช้างเข้าใจทำไมเธอพูดไป ก็เพราะมันยากมากที่จะเก็บไว้เป็นความลับเมื่อมีกากของยาต้ม คิดว่า ผู้หญิงคนนี้ที่ดูเหมือนจะมีชีวิตที่ดีถูกจริงอยู่ดังนั้นด้วยความระมัดระวังเช่นถ้าเธอได้อาศัยอยู่ในนรกทุกวันทำให้เขาไม่ชอบน้อยของเธอไม่มีเหตุผลที่ดีเขาเบา ๆ วางนิ้วบนข้อมือของเธอ หลังสั้น เขาตัดสินใจเขา เขากล่าวว่า "มันเป็นดีถ้าคุณไม่ใช้ยา มันก็จะใช้เวลานาน"ยูโมรู้สึกเพิ่มเติมผ่อนคลายได้ยินคำพูดของเขา"กินโจ๊กมากขึ้นของเมล็ด coix ผ่อนคลายจิตใจ เดินเล่นบ่อยแล้ว..."Chen Chang Sheng looked at the middle of her eyebrows, the leftover of makeups was already washed off, yet there was still a bit dryness. After hesitating for a while, he said, “some symptoms will be cured naturally after marriage.”Mo Yu felt a bit surprised, then she realized that her cheeks suddenly turned red while her face looked angry.She harshly stared at him but she didn’t say anything. She just left.Chen Chang Sheng walked to the window and looked at her shadow disappearing in the depth of the forest. He shook his head.Walking on the thick and firm fallen leaves in the forest and hearing the sound of her footsteps, Mo Yu’s heart was in a mess. The cold fall wind passed through the forest and touched her face, yet her face was still so hot. Previously when Chen Chang Sheng’s spoke of her instability(her period), she already felt very humiliated but when he pointed out that she was still a virgin, she felt a mix of humiliation and anger.If Chen Chang Sheng was an old and respectable imperial physician, then it wouldn’t matter. But from all perspectives, he was just a young man who lacked experiences in the society.The fall leaves broke along with her footsteps. Her clothes moved alongside the fall wind as she passed through the forest in the Tradition Academy. Arriving at the palace, she gradually calmed down. She glanced back at the faint little building behind the forest. Remembering what she just did, she felt very surprised.Did she actually just leer at a young man and say so many shameless words to lure him? Although now, she already knew the secret – the young man was not her enemy. She could stay very relax when facing him, but…what she did today was way off limits.Her cheek that had just cooled down suddenly turned hot again. Her beautiful eyes were filled with humiliation. If anyone knew what she did to Chen Chang Sheng today at the Tradition Academy, the entire capital might get crazy.Suddenly, she became calm. Standing for a long time in front of the wall of the palace, no one knew what she was thinking. Th

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

"ใช่คุณต้องกังวลมากเกินไป."
นอกจากนี้การนอนไม่หลับและกังวล Chen Sheng ช้างกล่าวว่าไม่กี่อาการมากขึ้น ทั้งหมดจับคู่กับเธอและในท้ายที่สุดเขายังกล่าวถึงความไม่แน่นอนของระบบต่อมไร้ท่อ.

"พอ!"
ใบหน้าโมยูเปลี่ยนเป็นสีแดงเล็กน้อย เธอกล่าวว่า "ผมยอมรับว่าทุกสิ่งที่คุณกล่าวว่าถูกต้อง เพียงแค่บอกวิธีการรักษามัน. "

เฉินช้าง Sheng รู้สึกแปลก เขาถามว่า "ถึงแม้ว่าแพทย์อิมพีเรียลไม่สามารถรักษาโรคของคุณทันทีที่พวกเขาแน่นอนสามารถระงับอาการชั่วคราว แต่คุณไม่เคยไปดูพวกเขา.

โมยูไม่ได้พูดคำ.

เฉินช้าง Sheng ส่ายหัวและกล่าวว่า "มันไม่ได้เป็นสิ่งที่ดีที่จะสงสัยแพทย์."

"สิ่งที่คุณเข้าใจไหม?" โม Yu มองไปที่เขาและพูดว่า เธอไม่สามารถที่จะถืออยู่ในความคิดของเธอ.

อย่างเป็นทางการที่อยู่ใกล้หญิงสมเด็จพระราชินีฯ มีผู้คนมากมายที่ดูการเคลื่อนไหวของเธอ สำหรับโรคบางอย่างที่เธอจะได้ไปดูหมอ แต่สำหรับคนอื่นเธออาจจะไม่ได้ ในการเริ่มต้นในขณะที่เธอได้รับการวินิจฉัยด้วยตนเองว่าโรคของเธออาจจะเป็นที่เกี่ยวข้องกับหัวใจและความคิดเธอทันทีทิ้งเธอตั้งใจที่จะได้รับแพทย์.

เธอไม่ต้องกังวลมากเกินไป? สิ่งที่ชนิดของความกังวลของเธอไม่ได้?

ทั้งทวีปรู้ทั้งครอบครัวของเธอได้รับการกำจัด เป็นอย่างนี้ความกังวลที่ใหญ่ที่สุดของเธอ?
ไม่จริงเธอรู้สึกไม่พอใจที่มีต่อสมเด็จพระราชินีของพระเจ้า?
เธอไม่สามารถให้ทุกคนรู้ว่า เนื่องจากความกังวลของเธอเธอไม่สามารถที่จะไปนอน.

จนถึงวันนี้เฉินช้าง Sheng ชี้ออก.

เธอจ้องมองมาที่ตาของเฉินช้าง Sheng และคิดว่าเธอจะต้องรับความเสี่ยงมากขึ้นโดยการฆ่าเขามากกว่าไว้วางใจเขา.

"จะ คุณเก็บความลับสำหรับฉันหรือไม่ "เธอถาม.

เธอกับเฉินช้าง Sheng เป็นศัตรู แต่สำหรับเหตุผลใดไม่มีเธอเชื่อในสัญญา Chen Sheng ของช้าง สิ่งที่เฉินช้าง Sheng ต้องการก็ง่ายมาก ตั้งแต่เธอเริ่มที่จะขอยาความสัมพันธ์ระหว่างพวกเขาก็ไม่ได้ว่าของศัตรู แต่แพทย์และผู้ป่วยของเขา.

ในฐานะที่เป็นแพทย์เขาเห็นได้ชัดว่ามีการรักษาความลับของผู้ป่วยของเขาเพื่อให้เขาพยักหน้า.

"ฉันควร รักษามันได้หรือไม่ คุณต้องการให้ฉันที่จะวินิจฉัยชีพจรของคุณ? "
โมยูจำได้ว่าเขาเป็นสาวกลัทธิเต๋าจีเพื่อให้เธอรู้สึกบิตมีความมั่นใจในตัวเขา ยกมือของเธอและขยายไปยังด้านหน้าของดวงตาของเขาที่เธอกล่าวว่า "มันจะดีกว่าถ้าคุณไม่ให้ยา."

เฉินช้าง Sheng เข้าใจว่าทำไมเธอกล่าวว่านี้ มันเป็นเพราะมันเป็นเรื่องยากมากที่จะเก็บไว้เป็นความลับเมื่อมีกากของยาต้ม คิดว่าผู้หญิงคนนี้ที่ดูเหมือนจะมีชีวิตที่ดีเป็นจริงที่อยู่อาศัยเพื่อให้ระมัดระวังราวกับว่าเธออาศัยอยู่ในนรกในชีวิตประจำวันทำให้เขาไม่ชอบขี้หน้าเธอน้อยลงสำหรับการไม่มีเหตุผลที่ดี.

เขาเบา ๆ วางนิ้วมือของเขาบนข้อมือของเธอ หลังจากที่ในขณะระยะสั้นเขาทำให้การตัดสินใจของเขา เขากล่าวว่า "มันเป็นเรื่องดีถ้าคุณไม่ได้ใช้ยาก็เพิ่งจะใช้เวลานาน."

โม Yu รู้สึกผ่อนคลายมากขึ้นที่ได้ยินคำพูดของเขา.

"ผ่อนคลายจิตใจของคุณใช้เวลาเดินบ่อยขึ้นกินโจ๊กมากขึ้นของเมล็ด Coix, และแล้ว ... "
เฉินช้าง Sheng มองไปที่ตรงกลางของคิ้วของเธอที่เหลือของการแต่งหน้าที่ถูกล้างออกแล้ว แต่ยังคงมีบิตความแห้งกร้าน หลังจากลังเลใจในขณะที่เขากล่าวว่า "อาการบางอย่างจะได้รับการรักษาตามธรรมชาติหลังจากการแต่งงาน."

โม Yu รู้สึกประหลาดใจเล็กน้อยแล้วเธอรู้ว่าแก้มของเธอจู่ ๆ ก็เปลี่ยนเป็นสีแดงในขณะที่ใบหน้าของเธอมองโกรธ.

เธออย่างรุนแรงจ้องมองมาที่เขา แต่เธอ didn 'T พูดอะไร เธอเหลือเพียง.

เฉินช้าง Sheng เดินไปที่หน้าต่างและมองไปที่เงาของเธอหายไปในเชิงลึกของป่า เขาส่ายหัว.

เดินบนใบลดลงหนาและ บริษัท ที่อยู่ในป่าและการได้ยินเสียงฝีเท้าของเธอ, หัวใจโมยูอยู่ในระเบียบ ลมฤดูใบไม้ร่วงเย็นผ่านป่าและสัมผัสใบหน้าของเธอยังใบหน้าของเธอก็ยังคงร้อนมาก ก่อนหน้านี้เมื่อพูดเฉินช้างของ Sheng ของความไม่แน่นอนของเธอ (ระยะเวลาของเธอ) เธอแล้วรู้สึกละอายใจมาก แต่เมื่อเขาชี้ให้เห็นว่าเธอยังคงบริสุทธิ์เธอรู้สึกผสมของความอัปยศอดสูและความโกรธ.

หากเฉินช้าง Sheng เป็นที่เก่าแก่และมีเกียรติของจักรพรรดิ แพทย์แล้วมันจะไม่สำคัญ แต่จากมุมมองที่ทุกคนเขาเป็นเพียงชายหนุ่มคนหนึ่งที่ขาดประสบการณ์ในสังคม.

ใบฤดูใบไม้ร่วงยากจนพร้อมกับรอยเท้าของเธอ เสื้อผ้าของเธอย้ายข้างลมฤดูใบไม้ร่วงขณะที่เธอเดินผ่านป่าในสถาบันการศึกษาประเพณี ที่เดินทางมาถึงพระราชวังเธอค่อยๆสงบลง เธอเหลือบมองกลับมาที่อาคารเล็ก ๆ น้อย ๆ ที่อยู่เบื้องหลังลมป่า ความทรงจำในสิ่งที่เธอก็ไม่ได้เธอรู้สึกประหลาดใจมาก.

เธอไม่จริงเพียง Leer ที่ชายหนุ่มคนหนึ่งและพูดคำไร้ยางอายจำนวนมากดังนั้นเพื่อล่อให้เขา? ถึงแม้ว่าตอนนี้เธอรู้แล้วความลับ - ชายหนุ่มไม่ได้เป็นศัตรูของเธอ เธอจะอยู่ผ่อนคลายมากเมื่อหันหน้าเขา แต่ ... สิ่งที่เธอทำในวันนี้คือวิธีปิดวงเงิน.

แก้มของเธอที่เพิ่งเย็นลงหันขวับร้อนอีกครั้ง ดวงตาที่สวยงามของเธอเต็มไปด้วยความอัปยศอดสู ถ้าใครรู้ว่าสิ่งที่เธอทำกับเฉินช้าง Sheng วันนี้ที่สถาบันการศึกษาประเพณีเมืองหลวงทั้งอาจได้รับบ้า.

ทันใดนั้นเธอก็กลายเป็นความสงบ ยืนเป็นเวลานานในด้านหน้าของผนังของพระราชวังที่ไม่มีใครรู้ว่าสิ่งที่เธอคิด th

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

" ใช่ คุณกังวลมากเกินไป”นอกจากนอนไม่หลับ และเป็นกังวล เฉินฉาง เซิง กล่าวว่า อีกไม่กี่อาการ ทุกคนจับคู่กับเธอ และในที่สุด นอกจากนี้เขายังกล่าวถึงความไม่มั่นคงของระบบต่อมไร้ท่อ" พอ ! "หน้าม่อยูกลายเป็นสีแดงเล็กน้อย เธอกล่าวว่า " ผมยอมรับว่า สิ่งที่ท่านพูดมานั้นถูกต้อง แค่บอกวิธีรักษามัน . "เฉินฉาง เซิง รู้สึกแปลกนิดหน่อย เขาถามว่า " ถ้าหมอหลวงไม่สามารถรักษาโรคของคุณทันที พวกเขาแน่นอนสามารถระงับอาการชั่วคราว แต่คุณเคยเห็นพวกเขาโม ยูไม่ได้พูดสักคำเฉินฉาง เซิง ส่ายหัวแล้วบอกว่า " มันไม่ได้เป็นสิ่งที่ดี สงสัยหมอ”" คุณเข้าใจอะไร " โม ยูมองเขาและพูดว่า เธอไม่สามารถถือในความคิดของเธอเป็นราชินีใกล้หญิงอย่างเป็นทางการ มีผู้คนมากมายเฝ้ามองการเคลื่อนไหวของเธอ สำหรับโรคบางอย่าง เธออาจจะไปพบแพทย์ แต่สำหรับคนอื่น ๆ เธอไม่ได้ในตอนแรก เธอได้รับการวินิจฉัยว่าเป็นโรคของเธอเองอาจเกี่ยวข้องกับหัวใจและความคิด เธอเลยทิ้งเธอจะเป็นหมอเธอกังวลมากเกินไป ชนิดของความกังวลที่เธอมีทวีปทั้งหมดรู้ว่าครอบครัวของเธอถูกฆ่าตายกันหมด นี่เธอกังวลที่ใหญ่ที่สุด ?เธอจะรู้สึกไม่พอใจต่อพระมเหสีของพระเจ้า ?เธอไม่อยากให้ใครรู้ เพราะความกังวลของเธอ เธอไม่สามารถแม้แต่จะนอนจนถึงวันนี้ เฉินฉาง เซิง ชี้ให้ดูเธอจ้องเฉินฉาง เซิง ตา และคิดว่าเธอจะต้องรับความเสี่ยงมากขึ้น โดยการฆ่าเขา มากกว่าเชื่อเขาได้" คุณจะเก็บความลับให้ฉัน " เธอถามเธอ และ เฉินฉาง เซิง เป็นศัตรู แต่ไม่มีเหตุผลอะไรเป็นพิเศษ เธอเชื่อในสัญญาของเฉินฉางเช็ง ว่าเฉินฉาง เซิง ต้องการได้ง่ายขึ้น ตั้งแต่เธอเริ่มถามถึงยา ความสัมพันธ์ระหว่างพวกเขาไม่มีอีกต่อไปว่า ศัตรู แต่ของแพทย์และคนไข้ของเขาเป็นหมอ เขาคงต้องเก็บความลับของคนไข้ เขาจึงพยักหน้า" ฉันจะรักษามัน ? คุณอยากให้ฉันตรวจชีพจรของคุณ "โม ยู จำได้ว่าเขาเป็นสาวกเต๋าจีดังนั้นเธอจึงรู้สึกมั่นใจมากขึ้นในตัวเขา ชูมือของเธอและยื่นไปตรงหน้าเขา เธอกล่าวว่า " มันจะดีกว่าถ้าคุณไม่ต้องให้ยา "เฉินฉาง เซิง เข้าใจเหตุผลที่เธอพูดแบบนี้ มันเป็นเพราะมันเป็นเรื่องยากที่จะเก็บมันไว้เป็นความลับ เมื่อมีตะกอนของยาต้ม . คิดว่าผู้หญิงที่ดูเหมือนมีชีวิตที่ดีจริง ๆอยู่ระวัง ราวกับว่าเธออยู่ในเหวทุกวันทำให้เขาเกลียดเธอน้อยลงสำหรับเหตุผลที่ไม่ดีเขาเบา ๆวางนิ้วมือบนข้อมือเธอ หลังจากที่ในขณะสั้น ๆที่เขาทำให้การตัดสินใจของเขา เขากล่าวว่า " ไม่เป็นไร ถ้าเธอไม่กินยา มันต้องใช้เวลานาน "โม ยูรู้สึกผ่อนคลายมากที่ได้ยินคำพูดของเขาผ่อนคลายจิตใจของคุณ ไปเดินบ่อย กินมากขึ้นของเมล็ด coix แล้ว . . . . . . . "เฉินฉาง เซิง มองตรงกลางของคิ้วของเธอ ที่เหลือของเครื่องสำอางแล้วล้างออก แต่ยังคงมีบิตที่แห้งกร้าน หลังจากลังเลอยู่สักพัก เขาบอกว่า บางอาการก็หายเองตามธรรมชาติหลังแต่งงาน " .โม ยูรู้สึกประหลาดใจเล็กน้อย เธอก็ตระหนักว่า แก้มของเธอก็เปลี่ยนเป็นสีแดง ในขณะที่ใบหน้าของเธอดูโกรธเธอหยาบคายจ้องมองเขา แต่เธอไม่พูดอะไรเลย เธอเพิ่งออกไปเฉินฉาง เซิง เดินไปที่หน้าต่างและมองเงาของเธอหายไปในความลึกของป่า เขาส่ายหน้าเดินบนหนาและ บริษัท ที่ตกลงมาในป่า และได้ยินเสียงฝีเท้าของเธอ หัวใจของ โม ยู อยู่ในระเบียบ ตกเย็น ลมผ่านป่าและสัมผัสใบหน้าของเธอ แต่ใบหน้าของเธอก็ยังคงร้อน ก่อนหน้านี้เมื่อเฉินชางเซิงพูดของความไม่มั่นคงของเธอ ( ประจำเดือน ) เธอแล้วรู้สึกอับอายแต่เมื่อเขาชี้ให้เห็นว่าเธอยังบริสุทธิ์อยู่ เธอรู้สึกว่าส่วนผสมของความอับอายและความโกรธถ้าฉางเฉินเซิงเป็นเก่าและน่านับถือของท่านหมอหลวงแล้ว ก็ไม่สำคัญ แต่จากทุกมุมมอง เขาเป็นแค่เด็กหนุ่มที่ยังขาดประสบการณ์ในสังคมฤดูใบไม้ร่วงใบแตกพร้อมกับเสียงฝีเท้าของเธอ เสื้อผ้าของเธอย้ายไปตกลมเธอเดินผ่านป่าในประเพณีโรงเรียน มาถึงวัง เธอค่อยๆ สงบลง เธอเหลือบกลับมาที่ลมน้อยตึกหลังป่า จำสิ่งที่เธอทำ เธอรู้สึกประหลาดใจมากเธอแค่ชายตามองชายหนุ่มพูดดังนั้นหลายไร้ยางอายคำล่อเขา ? ถึงแม้ว่าตอนนี้เธอรู้แล้ว–ความลับของชายหนุ่มก็ไม่ใช่ศัตรูของเธอ เธอสามารถอยู่มากผ่อนคลายเมื่อเผชิญหน้ากับเขา แต่ . . . . . . . สิ่งที่เธอทำในวันนี้เป็นวิธีที่ห้ามเข้าแก้มของเธอที่เพิ่งจะเย็นลงก็ทำให้ร้อนอีกครั้ง ดวงตาที่สวยงามของเธอเต็มไปด้วยความอัปยศอดสู ถ้าใครรู้ว่าเธอทำอะไรกับเฉินฉาง เซิง วันนี้ที่ประเพณีของโรงเรียน เมืองหลวงอาจจะบ้าจู่ๆ เธอก็สงบลง ยืนเป็นเวลานานในด้านหน้าของผนังของพระราชวัง ไม่ใช่