The rights of indigenous peoples ha

The rights of indigenous peoples have, over the past three decades, become
an important component of international law and policy, as a result of a
movement driven by indigenous peoples, civil society, international mechanisms
and States at the domestic, regional and international levels. The United
Nations human rights system—its mechanisms, laws and policies—have
been at the heart of these developments with bodies such as the United Nations
Working Group on Indigenous Populations playing a groundbreaking
role, which is continued by the Human Rights Council and its mechanisms,
in cooperation with other key actors, including the United Nations Permanent
Forum on Indigenous Issues.
One of its main achievements was the General Assembly’s adoption in
2007 of the United Nations Declaration on the Rights of Indigenous Peoples,
which, by 2010, was supported by the vast majority of United Nations
Member States and opposed by none. It was the result of decades of
negotiation between States and indigenous peoples, coming together in a
spirit of partnership to endorse the Indigenous Declaration. It applies human
rights to indigenous peoples and their specific situations, thereby helping to
reverse their historical exclusion from the international legal system.
International activity on indigenous peoples’ issues has been expanding also
in regional human rights bodies, such as the African and inter-American human
rights systems, and into international law and policy areas as diverse as
the environment (including climate change), intellectual property and trade.
This Fact Sheet provides a reader-friendly overview of the United Nations
human rights system and the rights of indigenous peoples. It is designed to
give readers:

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

สิทธิของชนพื้นเมือง ผ่านสามทศวรรษที่ผ่านมา กลายเป็นส่วนประกอบสำคัญของกฎหมายระหว่างประเทศและนโยบาย เป็นผลลัพธ์ของการการเคลื่อนไหวขับเคลื่อน โดยชนพื้นเมือง ประชาสังคม กลไกระหว่างประเทศและรัฐในระดับประเทศ ภูมิภาค และต่างประเทศ สหรัฐอเมริการะบบสิทธิมนุษยชนสหประชาชาติ — ของกลไก กฎหมาย และนโยบายซึ่งมีเป็นหัวใจสำคัญของการพัฒนาเหล่านี้กับร่างกายเช่นสหประชาชาติประชากรพื้นเมืองที่เล่นแหวกแนวเป็น คณะทำงานบทบาท ซึ่งเป็นอย่างต่อเนื่อง โดยคณะมนตรีสิทธิมนุษยชนและกลไกของมันร่วมกับนักแสดงหลักอื่น ๆ รวมทั้งสหประชาชาติอย่างถาวรฟอรั่มในนัญหนึ่งของความสำเร็จคือถือของแอสเซมบลีทั่วไปใน2007 ของรายงานสหประชาชาติว่าด้วยสิทธิของชนพื้นเมืองที่ 2553 ได้รับการสนับสนุน โดยส่วนใหญ่ของสหประชาชาติรัฐสมาชิก และการไม่มี มันเป็นผลของทศวรรษการเจรจาระหว่างรัฐและชนพื้นเมือง มาร่วมกันในการจิตวิญญาณของความร่วมมือให้ความเห็นชอบการประกาศชน เกี่ยวข้องในมนุษย์สิทธิชนพื้นเมืองและสถานการณ์ที่เฉพาะเจาะจงของพวกเขา ช่วยกลับรายการการยกเว้นประวัติศาสตร์จากระบบกฎหมายระหว่างประเทศมีการขยายกิจกรรมนานาชาติในประเด็นชนเผ่ายังในร่างกายสิทธิมนุษยชนระดับภูมิภาค เช่นแอฟริกัน และอเมริกันระหว่างมนุษย์สิทธิระบบ เป็นกฎหมายระหว่างประเทศและนโยบายพื้นที่ความหลากหลายเป็นสภาพแวดล้อม (รวมถึงการเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศ), ทรัพย์สินทางปัญญา และการค้าข้อมูลนี้แสดงภาพรวมอ่านง่ายของสหประชาชาติระบบสิทธิมนุษยชนและสิทธิของชนพื้นเมือง ออกแบบให้ผู้อ่าน:

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

สิทธิของชนพื้นเมืองมีมากกว่าที่ผ่านมาสามทศวรรษที่ผ่านมากลายเป็น
องค์ประกอบที่สำคัญของกฎหมายและนโยบายระหว่างประเทศเป็นผลมาจากการ
เคลื่อนไหวผลักดันโดยชนพื้นเมืองภาคประชาสังคมกลไกระหว่างประเทศ
และรัฐในระดับประเทศภูมิภาคและระหว่างประเทศ สห
สิทธิมนุษยชนแห่งระบบของกลไกกฎหมายและนโยบายได้
รับการที่หัวใจของการพัฒนาเหล่านี้กับร่างกายเช่นสหประชาชาติ
คณะทำงานพื้นเมืองประชากรเล่นแหวกแนว
บทบาทซึ่งเป็นอย่างต่อเนื่องโดยสภาสิทธิมนุษยชนและกลไกของมัน ,
ในความร่วมมือกับนักแสดงที่สำคัญอื่น ๆ รวมทั้งปลัดยูเอ็น
ฟอรั่มเกี่ยวกับปัญหาของชนพื้นเมือง
หนึ่งในความสำเร็จหลักของมันคือการยอมรับการประชุมสมัชชาใน
ปี 2007 ปฏิญญาสหประชาชาติว่าด้วยสิทธิของชนพื้นเมือง,
ซึ่งในปี 2010 ได้รับการสนับสนุนโดยส่วนใหญ่ของสหประชาชาติ
ประเทศสมาชิกและไม่เห็นด้วยโดยไม่มีใคร มันเป็นผลมาจากทศวรรษที่ผ่านมาของ
การเจรจาต่อรองระหว่างสหรัฐอเมริกาและชนพื้นเมืองมาร่วมกันใน
จิตวิญญาณของการเป็นหุ้นส่วนที่จะรับรองปฏิญญาพื้นเมือง ซึ่งจะใช้มนุษย์
สิทธิชนเผ่าพื้นเมืองและสถานการณ์ที่เฉพาะเจาะจงของพวกเขาจึงช่วยในการ
ย้อนกลับการยกเว้นประวัติศาสตร์ของพวกเขาจากระบบกฎหมายของต่างประเทศ
กิจกรรมระหว่างประเทศในประเด็นเกี่ยวกับชนเผ่าพื้นเมืองได้รับการขยายยัง
อยู่ในร่างกายของสิทธิมนุษยชนในระดับภูมิภาคเช่นแอฟริกาและอเมริกันอินเตอร์มนุษย์
ระบบสิทธิและในกฎหมายและนโยบายต่างประเทศพื้นที่ที่หลากหลายเช่น
สภาพแวดล้อม (รวมถึงการเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศ) ทรัพย์สินทางปัญญาและ ค้า
ข้อเท็จจริงนี้ให้ภาพรวมที่อ่านง่ายของสหประชาชาติ
ระบบสิทธิมนุษยชนและสิทธิของชนพื้นเมือง มันถูกออกแบบมาเพื่อ
ให้ผู้อ่าน:

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

สิทธิของชนพื้นเมืองมีกว่าสามทศวรรษที่ผ่านมา , เป็นเป็นส่วนประกอบที่สำคัญของกฎหมายและนโยบายระหว่างประเทศ ผลของการเคลื่อนไหวขับเคลื่อนด้วยพื้นเมือง , ประชาสังคม , กลไกระหว่างประเทศและรัฐในระดับประเทศ ระดับภูมิภาคและระดับระหว่างประเทศ สหรัฐอเมริกาสหประชาชาติ สิทธิมนุษยชน ระบบกลไก กฎหมายและนโยบายเป็นหัวใจของการพัฒนาเหล่านี้กับร่างกาย เช่น องค์การสหประชาชาติคณะทำงานด้านประชากรพื้นเมืองเล่นใหม่บทบาทที่เป็นอย่างต่อเนื่องโดยคณะมนตรีสิทธิมนุษยชนและกลไกในความร่วมมือกับนักแสดงอื่น ๆที่สำคัญ รวมทั้งสหประชาชาติถาวรการสนทนาในประเด็น พื้นเมืองหนึ่งของความสำเร็จหลักทั่วไปในการประกอบ2007 ของปฏิญญาสหประชาชาติว่าด้วยสิทธิชนเผ่าพื้นเมือง ,ซึ่งโดย 2010 , ได้รับการสนับสนุนโดยส่วนใหญ่ของสหประชาชาติรัฐสมาชิก และยังไม่มี มันคือผลของทศวรรษการเจรจาระหว่างรัฐกับชนเผ่าพื้นเมือง มาด้วยกันในจิตวิญญาณของความร่วมมือเพื่อรับรองปฏิญญาพื้นเมือง กับมนุษย์สิทธิชนพื้นเมือง และสถานการณ์ที่เฉพาะเจาะจงของพวกเขาจึงช่วยให้ย้อนกลับไปในประวัติศาสตร์ของระบบกฎหมายระหว่างประเทศกิจกรรมนานาชาติในประเด็นชนพื้นเมือง ' ได้รับการขยายยังในร่างกายสิทธิมนุษยชนในภูมิภาค เช่น แอฟริกา และอเมริกา ระหว่างมนุษย์ระบบสิทธิในกฎหมายระหว่างประเทศและนโยบายด้านต่าง ๆ เช่นสิ่งแวดล้อม ( รวมการเปลี่ยนแปลงภูมิอากาศ ) , การค้าทรัพย์สินทางปัญญาและแผ่นความเป็นจริงนี้ให้ผู้อ่านที่เป็นมิตร ภาพรวมของสหประชาชาติระบบและสิทธิของชนพื้นเมือง สิทธิของมนุษย์ มันถูกออกแบบมาเพื่อส่งผู้อ่าน :