Probiotics have been defined as “a

Probiotics have been defined as “a mono- or mixed
culture of live micro-organisms which, when applied to man
or animals, beneficially affect the host by improving the
properties of indigenous microflora” [1]. While the probiotic
concept had already been introduced in the early 20th century
by Elie Metschnikoff [2], over the last two decades scientists
have shown a renewed interest in the health-promoting properties
of micro-organisms, particularly of lactic acid bacteria
and bifidobacteria. This has resulted in the availability of
numerous commercial probiotic products, intended both for
human consumption and for use as animal feed additives.
The claims of enhanced human health associated with
probiotic micro-organisms include alleviation of lactose
intolerance; prevention and cure of viral, bacterial and antibiotic-
or radiotherapy-induced diarrhoeas; immunomodulation;
antimutagenic and anticarcinogenic effects; and even
blood cholesterol reduction [3, 4, 5]. Although evidence of
probiotic efficacy was, until relatively recently, mainly anecdotal
with many of the effects listed above contested, newer
studies that have begun to approach the standards for clinical
testing of pharmaceutical agents have established beyond
reasonable doubt that specific strains have beneficial effects
[6]. Undoubtedly, the many ongoing studies in this topical
field will, in the near future, result in improved probiotic
efficacy based on more rational approaches to strain
selection and incorporation of the microbes into added-value
functional foods.
The traditional use of starter micro-organisms in processes
such as dairy product fermentation, baking and viticulture
has been subject to little or no regulation. However,
probiotic micro-organisms represent a novel application and
may be consumed as “self-medication” by consumers
suffering from a wide variety of ailments. It is, therefore,
understandable that the safety of these microbes is of
singular interests to both the food and feed industry and to
those consumers who will eventually use their products. In
contrast to chemical food additives, there are no established
or validated testing criteria to determine the safety of a
micro-organism. This situation has created a requirement for
regulation of probiotics. Indeed, regulatory measures, once
derived, may have relevance also to the general exploitation
of micro-organisms in food or animal feed manufacture.
Feord [7] produced an excellent review of emerging regulatory
frameworks, and therefore this report will focus on the
existing and developing legislation within the EU specifically

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

โปรไบโอติกได้ถูกกำหนดเป็น "โมโน - หรือแบบผสมวัฒนธรรมของจุลินทรีย์สดซึ่ง เมื่อใช้กับมนุษย์หรือสัตว์ มีผลต่อโฮสต์อย่าง โดยการปรับปรุงการคุณสมบัติของจุลินทรีย์ท้องถิ่น" [1] ในขณะโปรไบโอติกมีการแนะนำแนวคิดลงในต้นศตวรรษที่ 20โดย Elie Metschnikoff [2], ผ่านนักวิทยาศาสตร์สองทศวรรษครั้งสุดท้ายได้แสดงความสนใจใหม่ในคุณสมบัติของการส่งเสริมสุขภาพของจุลินทรีย์ โดยเฉพาะอย่างยิ่งของแบคทีเรียกรดแลคติและ bifidobacteria ทำให้ความพร้อมของผลิตภัณฑ์มากมายที่โปรไบโอติกเพื่อการพาณิชย์ มีไว้สำหรับทั้งการบริโภคของมนุษย์ และสัตว์ใช้สารเติมแต่งอาหารเรียกร้องเรื่องการปรับปรุงสุขภาพของมนุษย์เกี่ยวข้องกับโปรไบโอติกจุลินทรีย์รวมถึงการบรรเทาของแลคโตสการแพ้ การป้องกันและรักษาไวรัส แบคทีเรียและยาปฏิชีวนะหรือ diarrhoeas เกิดฉายแสง immunomodulationผล antimutagenic และ anticarcinogenic และแม้แต่ลดคอเลสเตอรเลือด [3, 4, 5] แม้ว่าหลักฐานมีประสิทธิภาพโปรไบโอติก จนเมื่อเร็ว ๆ นี้ ส่วนใหญ่ค่อนข้างเล็ก ๆมีจำนวนมากของผลกระทบด้านแย่งชิง รุ่นใหม่ที่ได้เริ่มวิธีการมาตรฐานสำหรับการศึกษาทางคลินิกการทดสอบของตัวแทนยาได้ขึ้นเหนือเหมาะสมสงสัยว่า สายพันธุ์เฉพาะที่มีผลประโยชน์[6] ไม่ต้องสงสัย ความต่อเนื่องศึกษาในที่นี้เฉพาะฟิลด์จะ ในอนาคต ทำโปรไบโอติกที่ดีขึ้นประสิทธิภาพตามวิธีการสายพันธุ์ที่มีเหตุผลมากขึ้นการเลือกและรวมตัวกันของจุลินทรีย์ที่เป็นมูลค่าเพิ่มอาหารทำงานการใช้แบบดั้งเดิมเริ่มต้นจุลินทรีย์ในกระบวนการเช่นผลิตภัณฑ์นมหมัก อบ และ viticultureมีน้อย หรือไม่มีระเบียบ อย่างไรก็ตามโปรไบโอติกจุลินทรีย์แทนแอพลิเคชันใหม่ และอาจจะใช้เป็น "self-medication" โดยผู้บริโภคทุกข์ทรมานจากโรคที่หลากหลาย ดังนั้นจึงเข้าใจว่า ความปลอดภัยของจุลินทรีย์เหล่านี้เป็นสิ่งที่สนใจเอกพจน์ เพื่ออุตสาหกรรมอาหารและอาหารสัตว์ และเหล่าผู้บริโภคที่จะใช้ผลิตภัณฑ์ของพวกเขาในที่สุด ในความคมชัดสารเคมีอาหาร มีไม่มีการก่อตั้งหรือตรวจสอบเกณฑ์การทดสอบเพื่อตรวจสอบความปลอดภัยของการจุล สถานการณ์นี้ได้สร้างความต้องการกฎระเบียบของโปรไบโอติก จริง กฎระเบียบมาตรการ ครั้งมา อาจมีความเกี่ยวข้องนอกจากนี้เพื่อประโยชน์ทั่วไปของจุลินทรีย์ในอาหารสัตว์เลี้ยงการผลิตการรีวิวของดีของใหม่กำกับดูแลผลิต Feord [7]กรอบ และรายงานนี้จะมุ่งเน้นในการที่มีอยู่ และพัฒนากฎหมายภายใน EU โดยเฉพาะ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

โปรไบโอติกได้รับการกำหนดเป็น "ขาวดำหรือผสมวัฒนธรรมของจุลินทรีย์ที่มีชีวิตซึ่งเมื่อนำไปใช้กับคนหรือสัตว์ส่งผลกระทบต่อผลประโยชน์เจ้าภาพโดยการปรับปรุงคุณสมบัติของจุลินทรีย์พื้นเมือง" [1] ในขณะที่โปรไบโอติกแนวความคิดที่ได้รับแล้วนำในช่วงต้นศตวรรษที่ 20 โดยเอลี Metschnikoff [2] ในช่วงสองทศวรรษที่ผ่านมานักวิทยาศาสตร์ได้แสดงให้เห็นความสนใจในคุณสมบัติของการส่งเสริมสุขภาพของสิ่งมีชีวิตขนาดเล็กโดยเฉพาะอย่างยิ่งของแบคทีเรียกรดแลคติกและbifidobacteria นี้มีผลในความพร้อมของผลิตภัณฑ์โปรไบโอติกในเชิงพาณิชย์จำนวนมากตั้งใจทั้งสำหรับการบริโภคของมนุษย์และเพื่อใช้เป็นสารเติมแต่งอาหารสัตว์. ที่อ้างว่าสุขภาพของมนุษย์ที่เพิ่มขึ้นเกี่ยวข้องกับโปรไบโอติกจุลินทรีย์รวมถึงการบรรเทาแลคโตสแพ้; การป้องกันและการรักษาไวรัสแบคทีเรียและ antibiotic- หรือ diarrhoeas รังสีที่เกิดขึ้น; immunomodulation; ผลกระทบและฤทธิ์ยับยั้งการกลายมะเร็ง; และแม้กระทั่งการลดคอเลสเตอรอลในเลือด [3, 4, 5] แม้ว่าหลักฐานของการรับรู้ความสามารถของโปรไบโอติกเป็นจนค่อนข้างเร็ว ๆ นี้ส่วนใหญ่พอสมควรมีหลายผลกระทบดังกล่าวข้างต้นประกวดใหม่การศึกษาที่ได้เริ่มที่จะเข้าใกล้มาตรฐานสำหรับคลินิกทดสอบตัวแทนยาได้สร้างเกินกว่าเหตุอันควรสงสัยว่าสายพันธุ์ที่เฉพาะเจาะจงมีผลประโยชน์[6 ] ไม่ต้องสงสัย, การศึกษาอย่างต่อเนื่องจำนวนมากในหัวข้อนี้สนามจะในอนาคตอันใกล้นี้ส่งผลให้โปรไบโอติกที่ดีขึ้นมีประสิทธิภาพขึ้นอยู่กับวิธีการที่มีเหตุผลมากขึ้นสายพันธุ์การเลือกและการรวมตัวกันของจุลินทรีย์ลงไปในมูลค่าเพิ่มอาหารทำงาน. การใช้แบบดั้งเดิมของการเริ่มต้นจุลินทรีย์ ในกระบวนการผลิตเช่นผลิตภัณฑ์นมหมักอบและการปลูกองุ่นได้รับภายใต้การควบคุมน้อยหรือไม่มีเลย อย่างไรก็ตามโปรไบโอติกจุลินทรีย์เป็นตัวแทนของแอพลิเคชันใหม่และอาจจะบริโภคเป็น"ตัวตนยา" โดยผู้บริโภคที่ทุกข์ทรมานจากความหลากหลายของโรคภัยไข้เจ็บ มันจึงเป็นที่เข้าใจว่าความปลอดภัยของจุลินทรีย์เหล่านี้เป็นผลประโยชน์ของเอกพจน์ทั้งอาหารและอุตสาหกรรมอาหารและผู้บริโภคผู้ที่ในที่สุดก็จะใช้ผลิตภัณฑ์ของพวกเขา ในทางตรงกันข้ามกับวัตถุเจือปนอาหารสารเคมีที่ไม่มีการจัดตั้งหรือการตรวจสอบเกณฑ์ในการทดสอบเพื่อตรวจสอบความปลอดภัยของการมีชีวิตขนาดเล็ก สถานการณ์นี้ได้สร้างความต้องการสำหรับกฎระเบียบของโปรไบโอติก อันที่จริงมาตรการกำกับดูแลครั้งที่ได้มาอาจจะมีความสัมพันธ์กันยังรวมถึงการแสวงหาผลประโยชน์โดยทั่วไปของจุลินทรีย์ในการผลิตอาหารหรืออาหารสัตว์. Feord [7] ผลิตการตรวจสอบที่ดีของการที่เกิดขึ้นใหม่กฎระเบียบกรอบและดังนั้นจึงรายงานนี้จะมุ่งเน้นไปที่มีอยู่และ การพัฒนากฎหมายในสหภาพยุโรปโดยเฉพาะ