Lower extremity injuries are the mo

Lower extremity injuries are the most common sports related injury.
Many steps have been taken to attempt to identify individuals who might be at a
higher risk for sustaining a lower extremity injury. Resource and time intensive
screening techniques have been used previously to attempt to identify such
individuals. However these techniques have focused heavily on postural control
and landing mechanics in athletes, no psychological measure has been used to
identify individuals who might be at a higher risk of lower extremity injury.
Self-efficacy of balance can be defined as how capable an individual feels
he or she can balance in different scenarios. Research in the balance deficient
population (elderly, post-stroke, knee osteoarthritis) has revealed that selfefficacy
of balance is a quantifiable psychological component of balance related
behavior. As previously stated, current screening techniques for lower extremity
injuries do not incorporate psychological measures. Research suggests that
psychological indicators of balance confidence are important to measure in
conjunction with balance test performance to establish the relationship between
the two constructs. Assessment of these factors is necessary to examine how
psychological measures affect performance on tests used in clinical balance
assessments.
The objective of this dissertation was to develop the Self-Efficacy of
Balance Scale (SEBS), a psychometrically sound self-efficacy of balance
instrument for use in the young, active population. The relationship between selfefficacy
of balance and self-reported measures of lower extremity function, and
clinical and laboratory measures of balance were also examined in the young,
active population. It was hypothesized that a valid, reliable, responsive tool could
be created to accurately and precisely measure self-efficacy of balance in a
PREVIEW
young, active population. It addition, it was hypothesized that high levels of selfefficacy
of balance would have a significant, positive relationship with selfreported
measure of lower extremity function, and clinical and laboratory
measure of balance.
Results from the three studies brought about several interesting
observations. Studies one, two, and three demonstrated evidence of a
psychometrically sound instrument. This indicates that the SEBS is a valid,
reliable, responsive self-efficacy of balance instrument when evaluating young,
active individuals. Study three demonstrated the relationships between selfefficacy
of balance and self-reported measures of function, and objective
measures of balance. These relationships revealed that while lower extremity
function and some measures of balance influence scores of the SEBS, they do
not account for all of the variability of the SEBS. This finding further supports the
claim that balance behavior is changing as function and postural control change.
Therefore, future research should include investigation regarding the utility of the
SEBS, as well as longitudinal studies to establish effectiveness of identifying
individuals at a higher risk of sustaining a lower extremity injur

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ปลายล่างบาดมีการบาดเจ็บที่เกี่ยวข้องกีฬาทั่วไปมีการใช้หลายขั้นตอนเพื่อพยายามที่จะระบุตัวบุคคลที่อาจได้รับความเป็นความเสี่ยงที่สูงกว่าดำรงได้รับบาดเจ็บปลายล่าง ทรัพยากรและเวลาเร่งรัดเทคนิคการตรวจคัดกรองมีการใช้ก่อนหน้านี้เพื่อพยายามระบุดังกล่าวบุคคล อย่างไรก็ตาม เทคนิคเหล่านี้ได้มุ่งเน้นหนักในการควบคุมการทรงตัวและเชื่อมโยงไปถึงกลศาสตร์ในนักกีฬา ไม่มีการวัดทางจิตวิทยามีการใช้ระบุบุคคลที่อาจมีความเสี่ยงสูงกว่าการบาดเจ็บของปลายล่างสามารถกำหนดประสิทธิภาพในตนเองของแต่ละวิธีสามารถรู้สึกเขาหรือเธอสามารถปรับสมดุลในสถานการณ์ต่าง ๆ วิจัยในขาดสมดุลประชากร (ผู้สูงอายุ จังหวะหลัง เข่าเสื่อม) ได้เปิดเผยว่า selfefficacyส่วนประกอบเชิงปริมาณทางจิตวิทยาที่เกี่ยวข้องกับสมดุลเป็นสมดุลลักษณะการทำงาน ระบุไว้ก่อนหน้านี้ ปัจจุบันคัดกรองเทคนิคสำหรับกเรบาดเจ็บไม่ได้รวมมาตรการทางจิตวิทยา การวิจัยแสดงให้เห็นว่าตัวชี้วัดทางจิตวิทยาของสมดุลความเชื่อมั่นมีความสำคัญที่วัดในร่วมกับสมดุลทดสอบประสิทธิภาพในการสร้างความสัมพันธ์ระหว่างของโครงสร้างสอง การประเมินปัจจัยเหล่านี้จำเป็นต้องตรวจสอบอย่างไรมาตรการทางจิตวิทยามีผลต่อประสิทธิภาพในการทดสอบที่ใช้ในทางคลินิกดุลประเมินผลวัตถุประสงค์ของวิทยานิพนธ์นี้คือการ พัฒนาประสิทธิภาพตนเองของยอดสเกล (SEBS), มีเสียง psychometrically ประสิทธิภาพในตนเองของยอดดุลเครื่องมือสำหรับใช้ในประชากรที่ใช้งานอยู่ หนุ่ม ความสัมพันธ์ระหว่าง selfefficacyสมดุลและมาตรการที่ตนเองรายงานของฟังก์ชันปลายล่าง และทางคลินิก และห้องปฏิบัติการมาตรการของยอดดุลถูก examined ยังหนุ่มประชากรที่ใช้งานอยู่ มันถูกตั้งสมมติฐานว่าอาจเป็นเครื่องมือที่ถูกต้อง เชื่อถือ ตอบสนองสามารถสร้างได้อย่างถูกต้อง และแม่นยำวัดประสิทธิภาพในตนเองความสมดุลในการดูตัวอย่างประชากรหนุ่มสาว การใช้งาน มันนอกจากนี้ มันเป็นตั้งสมมติฐานที่ระดับสูงของ selfefficacyสมดุลจะมีความสัมพันธ์อย่างมีนัยสำคัญ บวกกับ selfreportedวัดล่างปลาย ฟังก์ชัน และทางคลินิกและห้องปฏิบัติการวัดของยอดดุลผลจากการศึกษาที่สามมาหลายที่น่าสนใจข้อสังเกต หนึ่ง สอง และสามแสดงให้เห็นถึงหลักฐานศึกษาเครื่องมือเสียง psychometrically บ่งชี้ว่า SEBS การที่ถูกต้องเชื่อถือได้ ตอบสนองประสิทธิภาพในตนเองตราดุลเมื่อประเมินหนุ่มคนที่ใช้งานอยู่ สามการศึกษาแสดงให้เห็นความสัมพันธ์ระหว่าง selfefficacyสมดุลและประเมินตนเองรายงาน และวัตถุประสงค์มาตรการของยอดดุล ความสัมพันธ์เหล่านี้เปิดเผยที่ในขณะที่ส่วนปลายฟังก์ชันและมาตรการบางอย่างของยอดคะแนนอิทธิพลของการ SEBS พวกเขาทำไม่บัญชีสำหรับทั้งหมดของความแปรปรวนของการ SEBS นี้การค้นหาเพิ่มเติมรองรับการอ้างว่า ยอดดุลการทำงานมีการเปลี่ยนแปลงเป็นฟังก์ชันและการทรงตัวควบคุมเปลี่ยนแปลงดังนั้น วิจัยในอนาคตควรมีการสอบสวนเกี่ยวกับโปรแกรมอรรถประโยชน์ของการSEBS เป็นการศึกษาระยะยาวเพื่อสร้างประสิทธิผลของการระบุบุคคลที่มีความเสี่ยงสูงอย่างยั่งยืน injur ปลายล่าง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ได้รับบาดเจ็บที่ขาเป็นส่วนใหญ่ได้รับบาดเจ็บที่เกี่ยวข้องกับกีฬา.
หลายขั้นตอนที่ได้รับการพยายามที่จะระบุตัวบุคคลที่อาจจะอยู่ใน
ความเสี่ยงที่สูงขึ้นสำหรับอาการบาดเจ็บขา ทรัพยากรและเวลาที่เข้มข้น
คัดกรองเทคนิคได้ถูกนำมาใช้ก่อนหน้านี้พยายามที่จะระบุเช่น
บุคคล แต่เทคนิคเหล่านี้มีความสำคัญอย่างมากในการควบคุมการทรงตัว
และเชื่อมโยงไปถึงกลไกในนักกีฬาไม่มีมาตรการทางจิตวิทยาได้ใช้ในการ
ระบุตัวบุคคลที่อาจจะมีความเสี่ยงสูงของการบาดเจ็บที่ขา.
รับรู้ความสามารถของตนเองของความสมดุลสามารถกำหนดเป็นวิธีการที่มีความสามารถของแต่ละคนรู้สึกว่า
เขาหรือเธอสามารถรักษาความสมดุลในสถานการณ์ที่แตกต่างกัน การวิจัยในสมดุลขาด
ประชากร (ผู้สูงอายุโพสต์โรคหลอดเลือดสมองโรคข้อเข่าเสื่อม) ได้เปิดเผยว่ารู้ความสามารถ
ของความสมดุลเป็นองค์ประกอบทางจิตวิทยาเชิงปริมาณของความสมดุลที่เกี่ยวข้องกับ
พฤติกรรม ตามที่ระบุไว้ก่อนหน้านี้เทคนิคการตรวจคัดกรองปัจจุบันสำหรับขา
ได้รับบาดเจ็บไม่รวมมาตรการทางจิตวิทยา การวิจัยแสดงให้เห็นว่า
ตัวชี้วัดความเชื่อมั่นทางจิตวิทยาของยอดเงินที่มีความสำคัญในการวัดในการ
ร่วมกับการทดสอบประสิทธิภาพความสมดุลในการสร้างความสัมพันธ์ระหว่าง
ทั้งสองสร้าง การประเมินผลของปัจจัยเหล่านี้มีความจำเป็นต้องตรวจสอบว่า
มาตรการทางจิตวิทยาที่มีผลต่อประสิทธิภาพในการทดสอบที่ใช้ในการปรับสมดุลทางคลินิก
การประเมิน.
วัตถุประสงค์ของงานวิจัยนี้คือการพัฒนา Self-ประสิทธิภาพของ
ชั่ง (SEBS) เสียงทางจิตวิทยาสมรรถนะตนเองของความสมดุล
เครื่องมือสำหรับการ ใช้ในหนุ่มประชากรที่ใช้งาน ความสัมพันธ์ระหว่างความรู้ความสามารถ
ของความสมดุลและมาตรการตนเองรายงานการทำงานของขาและ
มาตรการทางคลินิกและทางห้องปฏิบัติการของความสมดุลนอกจากนี้ยังมีการตรวจสอบในหนุ่ม
ประชากรที่ใช้งาน มันถูกตั้งสมมติฐานว่าที่ถูกต้องและเชื่อถือได้เครื่องมือที่ตอบสนองอาจ
ถูกสร้างขึ้นอย่างถูกต้องและแม่นยำในการวัดด้วยตนเองการรับรู้ความสามารถของความสมดุลใน
PREVIEW
หนุ่มประชากรที่ใช้งาน มันนอกจากนี้ยังได้รับการตั้งสมมติฐานว่าระดับสูงของรู้ความสามารถ
ของความสมดุลจะมีอย่างมีนัยสำคัญความสัมพันธ์เชิงบวกกับ selfreported
วัดการทำงานของขาและห้องปฏิบัติการทางคลินิกและ
ตัวชี้วัดของความสมดุล.
ผลการค้นหาจากสามการศึกษานำเกี่ยวกับการที่น่าสนใจหลาย
ข้อสังเกต การศึกษาหนึ่งสองและสามแสดงให้เห็นถึงหลักฐานของ
เครื่องดนตรีเสียงทางจิตวิทยา นี้บ่งชี้ว่า SEBS เป็นที่ถูกต้อง
น่าเชื่อถือและตอบสนองต่อการรับรู้ความสามารถของตนเองของตราสารสมดุลเมื่อมีการประเมินหนุ่ม
บุคคลที่ใช้งาน การศึกษาแสดงให้เห็นถึงความสัมพันธ์ที่สามระหว่างรู้ความสามารถ
ของความสมดุลและมาตรการตนเองรายงานของฟังก์ชั่นและวัตถุประสงค์
มาตรการของความสมดุล ความสัมพันธ์เหล่านี้เผยให้เห็นว่าในขณะที่ขา
ฟังก์ชั่นและมาตรการของคะแนนความสมดุลอิทธิพลของ SEBS บางพวกเขาไม่
ได้บัญชีสำหรับทุกความแปรปรวนของ SEBS การค้นพบนี้ต่อไปสนับสนุน
การเรียกร้องพฤติกรรมความสมดุลที่มีการเปลี่ยนแปลงเป็นฟังก์ชั่นและการเปลี่ยนแปลงการควบคุมการทรงตัว.
ดังนั้นการวิจัยในอนาคตควรมีการตรวจสอบข้อเท็จจริงเกี่ยวกับยูทิลิตี้ของ
SEBS เช่นเดียวกับการศึกษาระยะยาวเพื่อสร้างประสิทธิภาพในการระบุ
บุคคลที่มีความเสี่ยงสูงของความยั่งยืน injur ขา