The smell of burnt flesh reigned in

The smell of burnt flesh reigned in the air. Liu Yue couldn’t couldn’t determine whether the smell came from her burnt body or from the piles of burning corpses.

“Boom…” an explosion resounded above her. Lightning flew everywhere like infinite silver snakes dancing in the sky, baring their fangs, fierce beyond words.

Rain dripped from the dark sky.

The twinkling bright stars were already long gone.

The only thing left on this earth was darkness and that bewitching firelight.

“Xuan Yuan Che, where are you? Answer me! Answer me…” frantically screaming out his name, Liu Yue continuously looked through the bodies lying on the floor.

dop1352She didn’t care about herself. Her only concern was one person – Xuan Yuan Che, Xuan Yuan Che!

“Yue…” A tiny whisper floated from a corner of the court. It was soft, like a light breeze brushing by, that one could barely feel.

But Liu Yue heard it… She heard it.

She turned around, her face lit up with unbearable happiness as she rushed towards that soft voice.

“Xuan Yuan Che! Xuan Yuan Che!” She jumped over tongues of the fire and immediately saw a figure surrounded by flames.

With his leg stuck under a huge stone pillar, Xuan Yuan Che couldn’t move. He could only lie there, with a pale face and blood trickling down from the corner of his lips. Through the fierce flames, he looked at her, straight at her.

The worry in his eyes disappeared when he saw her. That worry turned into happiness and all the hatred and anger in his eyes vanished into the smoke when he saw her.

Xuan Yuan Che’s lips curved into a gentle smile.

Why was he smiling at a time like this? Was it because she was safe? Was it because he was relieved?

Liu Yue was speechless.

In front of him, someone about her size lay dead and covered in flames.

Flames surrounded Xuan Yuan Che too; his shirt had already been burnt off.

Above him, the ceiling creaked and suddenly, a flaming plank fell towards Xuan Yuan Che.

Without thinking, Liu Yue rushed forward. With all her strength, she caught the fiery plank and tossed it aside.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

กลิ่นเนื้อไหม้ครองราชย์ในอากาศ Liu Yue ไม่สามารถไม่สามารถตัดสินว่า กลิ่นมา จากร่างกายของเธอไหม้ หรือ จากกองเผาศพ"บูม..." การระเบิด resounded ข้างเธอ สายฟ้าบินไปทุกที่เช่นอนันต์เงินงูเต้นรำในท้องฟ้า บรรทุกของเขี้ยว รุนแรงเกินคำฝนหยดจากฟ้ามืดแววดาวสดใสได้หายไปนานสิ่งเดียวที่เหลืออยู่บนโลกนี้คือ ความมืดและฐานะที่สนุกสนาน" Che ซวนหยวน คุณอยู่ที่ไหน ตอบฉันมา! ตอบฉัน..."เมามันกรีดร้องชื่อของเขา Liu Yue อย่างต่อเนื่องมองผ่านร่างกายที่นอนอยู่บนพื้นdop1352She ไม่ได้ใส่ใจตัวเอง ความกังวลของเธอเท่านั้นเป็นคนหนึ่ง – Che ซวนหยวน ซวนหยวน Che"หยู..." เสียงกระซิบเล็ก ๆ ลอยจากมุมของศาล นุ่มนวล เช่นแปรง ที่หนึ่งแทบไม่รู้สึกถึงสายลมเบา ๆ ได้แต่หลิวหยูได้ยินมัน... เธอได้ยินมันเธอหัน ใบหน้าสว่างขึ้น ด้วยความสุขทนไม่ได้เธอรีบวิ่งไปทางเสียงที่นุ่มนวล"Che ซวนหยวน Che ซวนหยวน" เธอฝอลิ้นของไฟ และทันทีที่เห็นรูปที่ล้อมรอบ ด้วยเปลวไฟด้วยขาของเขาติดอยู่ใต้เสาหินใหญ่ ซวนหยวน Che ไม่สามารถย้าย เขาสามารถเพียงนอน รูปใบหน้าซีดและเลือดที่ไหลลงจากมุมของริมฝีปากของเขา ผ่านเปลวไฟรุนแรง เขามองเธอ ตรงที่เธอกังวลในสายตาของเขาหายไปเมื่อเขาเห็นเธอ ที่กังวลกลายเป็นความสุข และทั้งความเกลียดชัง และความโกรธในดวงตาของเขาไหลควันเมื่อเขาเห็นเธอริมฝีปากซวนหยวน Che โค้งเป็นรอยยิ้มที่อ่อนโยนทำไมเขายิ้มในเวลาเช่นนี้ เป็นเพราะเธอปลอดภัย เป็นเพราะเขารู้สึกโล่งใจLiu Yue พูดได้หน้าเขา คนเกี่ยวกับขนาดของเธอวางตาย และครอบคลุมในเปลวไฟเปลวไฟล้อมรอบ Che ซวนหยวนเกินไป เสื้อของเขาได้ถูกเผาปิดแล้วข้างบนเขา creaked เพดาน และทันใดนั้น กระดานเผาตกต่อ Che ซวนหยวนโดยไม่คิด Liu Yue วิ่งไปข้างหน้า ด้วยความแรงของเธอ เธอจับไม้กระดานคะนอง และโยนกัน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

กลิ่นของเนื้อหนังที่ถูกเผาไหม้ครอบครองอยู่ในอากาศ หลิวยูไม่สามารถไม่สามารถระบุได้ว่ากลิ่นมาจากร่างกายของเธอที่ถูกเผาไหม้หรือจากการเผาไหม้กองศพ.

"บูม ... " การระเบิดดังก้องดังกล่าวข้างต้นของเธอ สายฟ้าบินทุกที่เหมือนงูเงินไม่มีที่สิ้นสุดการเต้นรำในท้องฟ้าถอดเขี้ยวของพวกเขาที่รุนแรงเกินกว่าคำ.

ฝนหยดจากท้องฟ้ามืด.

ดาววิบวับสดใสได้แล้วหายไปนาน.

สิ่งเดียวที่เหลืออยู่บนโลกนี้เป็นความมืดและแสงไฟที่มีเสน่ห์

"Xuan หยวนเจ๊คุณจะอยู่ที่ไหน? ตอบฉัน! ตอบฉัน ... "เมามันกรีดร้องออกมาจากชื่อของเขาหลิวยูอย่างต่อเนื่องมองผ่านศพนอนอยู่บนพื้น.

dop1352She ไม่ได้ดูแลเกี่ยวกับตัวเอง ความกังวลของเธอเป็นเพียงคนคนหนึ่ง - Xuan Yuan เจ๊ Xuan หยวนเจ๊!

"ยู ... " กระซิบเล็กลอยจากมุมของศาล มันเป็นนุ่มเหมือนสายลมแสงแปรงโดยที่หนึ่งแทบจะไม่สามารถรู้สึก.

แต่หลิวยูได้ยินมัน ... เธอได้ยินมัน.

เธอหันไปรอบ ๆ ใบหน้าของเธอสว่างขึ้นด้วยความสุขทนไม่ได้ที่เธอรีบวิ่งไปทางเสียงนุ่มที่.

"Xuan หยวน Che ! Xuan หยวนเจ๊! "เธอกระโดดข้ามลิ้นของไฟและทันทีที่เห็นรูปที่ล้อมรอบด้วยเปลวไฟ.

ด้วยขาของเขาติดอยู่ภายใต้เสาหินขนาดใหญ่, Xuan หยวนเจ๊ไม่สามารถย้าย เขาจะอยู่ที่นั่นด้วยใบหน้าขาวซีดและเลือดไหลลงมาจากมุมของริมฝีปากของเขา ผ่านเปลวไฟที่รุนแรงเขามองมาที่เธอตรงที่เธอ.

กังวลในสายตาของเขาหายไปเมื่อเขาเห็นเธอ กังวลว่ากลายเป็นความสุขและความเกลียดชังและความโกรธในดวงตาของเขาหายไปในควันเมื่อเขาเห็นเธอ.

ริมฝีปาก Xuan หยวนเจ๊โค้งเข้าไปในรอยยิ้มอ่อนโยน.

ทำไมเขายิ้มในเวลาเช่นนี้หรือไม่? มันเป็นเพราะเธอปลอดภัยหรือไม่ คือมันเป็นเพราะเขารู้สึกโล่งใจ

. หลิวยูก็พูด

. ในด้านหน้าของเขาบางคนเกี่ยวกับขนาดของเธอนอนตายและปกคลุมในเปลวไฟ

เปลวไฟล้อมรอบ Xuan หยวน Che เกินไป เสื้อของเขาได้รับแล้วเผาออก.

เหนือเขาเพดาน creaked และก็เป็นไม้กระดานเผาลดลงต่อ Xuan หยวน Che.

โดยไม่คิดหลิวยูรีบวิ่งไปข้างหน้า ด้วยความแรงของเธอเธอจับไม้กระดานคะนองและโยนมันกัน