fertilizers (T2) increased N uptake

fertilizers (T2
) increased N uptake by 40 and 90% in
grain and stover, respectively. Different treatments
significantly influenced P uptake (Table 2) by maize
grain and stover. Maximum P uptake was recorded
under T10, which was mainly due to the combined use
of chemical fertilizers, biofertilizers and FYM.
Treatment T2
resulted in 40 and 59% increase in P
uptake by grain and stover, respectively, over control.
Legume plants have ability to access sparingly soluble
nutrients specially P, due to root induced process
(Pypers et al., 2006). The K uptake by maize crop
was significantly increased over the control by
integrated application of chemical fertilizers,
biofertilizers and FYM (Table 2). Maximum K uptake
was noticed under treatment T10 by grain and stover.
There was no significant difference in K uptake
between control (T1
) and application of sole chemical
fertilizers (T2
).
Various treatments significantly affected the maize
plant height, cob length and test weight (Table 3).
Azotobacter and FYM play an important role in
mineralization of nutrients in the soil and help supplying
the nutrients to the plants. The combined use of
chemical fertilizers, FYM and biofertilizers significantly
improved plant height in T10 (213 cm) than the
application of higher dose of chemical fertilizers (T4
).
It was noticed that cob length under T10 was
significantly higher than the application of sole chemical
fertilizers (T2
). There was no significant difference
between treatments in the case of cob diameter, but
sole applied chemical fertilizers enhanced the cob
diameter in T2
(14 cm) than the unfertilized plot (Table
4) and ranged from 12 to 16 cm. The maximum cob
diameter was recorded under T10, and the lowest value
was observed under T1
. Test weight of grain was
significantly higher in T10 (321 g) and ranged from
200 to 321 g. Treatment T2
produced significantly
higher test weight over control.
Protein yield increased with increase in the nitrogen
doses and varied from 256.35 to 365 kg/ha. It was
found that Azotobacter inoculation improved the
protein yield of maize (300, 363.29 and 403.28 kg/ha
under T5
, T6
and T7
, respectively). FYM application
produced increased protein yield of 327.08, 417.43
and 455.06 kg/ha in T8
, T9
and T10, respectively (Table
3). Conjoint use of inorganic fertilizers, FYM and
Azotobacter with graded doses of N produced higher
protein yields than other treatments; it was mainly due
to synergistic effect of nutrient sources.
Data on Pearson’s correlation matrix (Table 4) revealed
that grain yield of maize was significantly and positively
correlated (P < 0.01) with N uptake (r=0.88), P uptake
(r=0.99), and K uptake (r=0.91) by the crop.
Significant and positive correlation (P

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ปุ๋ย (T2) ดูดซับ N เพิ่มขึ้น 40 และ 90% ในเมล็ดข้าวและ stover ตามลำดับ รักษาแตกต่างกันอิทธิพลดูดซับ P (ตาราง 2) อย่างมีนัยสำคัญ โดยข้าวโพดเมล็ดข้าวและ stover ดูดธาตุอาหาร P สูงสุดถูกบันทึกภายใต้อาคาร T10 ซึ่งเป็นส่วนใหญ่เนื่องจากการใช้รวมปุ๋ยเคมี biofertilizers และ FYMรักษา T2 ส่งผลให้เกิดเพิ่มขึ้น 40 และ 59% Pดูดซับเม็ดและ stover ตามลำดับ เกินควบคุมLegume พืชมีความสามารถในการละลายน้ำได้เท่าที่จำเป็นเข้าสารอาหารเป็นพิเศษ P เนื่องจากรากที่เกิดจากกระบวนการ(Pypers และ al., 2006) ดูดซับ K โดยเพาะปลูกข้าวโพดเลี้ยงสัตว์เพิ่มขึ้นอย่างมีนัยสำคัญมากกว่าการควบคุมโดยพลิเคชันรวมปุ๋ยเคมีbiofertilizers และ FYM (ตาราง 2) ดูดซับ K สูงสุดสังเกตเห็นภายใต้รักษาอาคาร T10 ได้ โดยเมล็ดและ stoverมีไม่แตกต่างอย่างมีนัยสำคัญในการดูดซับ Kระหว่างควบคุม (T1) ของสารเคมีแต่เพียงผู้เดียวปุ๋ย (T2).ทรีทเมนต์หลากหลายข้าวโพดรับผลกระทบอย่างมีนัยสำคัญความสูงของพืช ความยาว cob และทดสอบน้ำหนัก (ตาราง 3)Azotobacter และ FYM มีบทบาทสำคัญในmineralization ของสารอาหารในดินและช่วยขายสารอาหารให้พืช ใช้รวมกันปุ๋ยเคมี FYM และ biofertilizers อย่างมีนัยสำคัญปรับปรุงโรงงานสูงในอาคาร T10 (213 ซม.) กว่าใช้ปริมาณรังสีสูงกว่าปุ๋ยเคมี (T4).มันถูกพบว่า cob ภายใต้อาคาร T10 มีอย่างมีนัยสำคัญสูงกว่าใช้สารเคมีแต่เพียงผู้เดียวปุ๋ย (T2). มีไม่แตกต่างอย่างมีนัยสำคัญระหว่างการรักษาในกรณีเส้นผ่านศูนย์กลาง cob แต่การ cob เพิ่มปุ๋ยเคมีใช้แต่เพียงผู้เดียวเส้นผ่าศูนย์กลางใน T2 (14 ซม.) กว่าพล็อต unfertilized (ตาราง4 กแสก ๆ 12 16 ซม. Cob สูงสุดเส้นผ่าศูนย์กลางถูกบันทึกภายใต้อาคาร T10 และค่าต่ำสุดถูกสังเกตใต้ T1. ทดสอบน้ำหนักของเมล็ดข้าวได้สูงขึ้นอย่างมีนัยสำคัญในอาคาร T10 (ก.) และแสก ๆ จาก200-321 กรัมรักษา T2 ผลิตอย่างมีนัยสำคัญน้ำหนักทดสอบสูงกว่าควบคุมเพิ่มผลผลิตโปรตีน มีไนโตรเจนเพิ่มขึ้นปริมาณ และแตกต่างจาก 256.35 365 กิโลกรัม/ฮา มันเป็นพบ inoculation Azotobacter ที่ปรับปรุงการโปรตีนผลผลิตของข้าวโพด (300, 363.29 และ 403.28 กิโลกรัม/ฮาภายใต้ T5, T6 และ T7ตามลำดับ) แอพลิเคชัน FYMผลิตโปรตีนเพิ่มผลผลิตของ 327.08, 417.43และ 455.06 kg/ฮา ใน T8, T9 อาคาร T10 และตามลำดับ (ตาราง3) การใช้ปุ๋ยอนินทรีย์ FYM conjoint และผลิต azotobacter กับปริมาณที่มีการจัดระดับของ N สูงทำให้โปรตีนมากกว่ารักษาอื่น ๆ มันเป็นส่วนใหญ่ลักษณะพิเศษพลังแหล่งธาตุอาหารข้อมูลของ Pearson ความสัมพันธ์ของเมทริกซ์ (ตาราง 4) เปิดเผยผลผลิตของข้าวโพดเมล็ดที่ถูกมาก และบวกcorrelated (P < 0.01) ด้วยการดูดธาตุอาหาร N (r = 0.88), การดูดธาตุอาหาร P(r = 0.99), และดูดซับ K (r = 0.91) โดยพืชผลความสัมพันธ์ใน ทางบวกอย่างมีนัยสำคัญ (P < 0.01) ได้สังเกตระหว่างพืชสูง (r = 0.88), ความยาว cob(r = 0.88), cob เส้นผ่าศูนย์กลาง (r = 0.56) และตุ้มน้ำหนัก(r = 0.93)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ปุ๋ย
(T2) เพิ่มการดูดซึมไม่มี 40 และ 90%
ในเมล็ดพืชและซากถั่วลิสงตามลำดับ การรักษาที่แตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญมีอิทธิพลต่อการดูดซึม P (ตารางที่ 2) โดยข้าวโพดเมล็ดพืชและซากถั่วลิสง การดูดซึม P สูงสุดถูกบันทึกไว้ภายใต้T10 ซึ่งเป็นส่วนใหญ่เนื่องจากการใช้งานร่วมกันของปุ๋ยเคมีbiofertilizers และ FYM. รักษา T2 ส่งผลใน 40 และเพิ่มขึ้น 59% ใน P ดูดซึมโดยเมล็ดพืชและซากถั่วลิสงตามลำดับมากกว่าการควบคุม. พืชถั่วมีความสามารถ ในการเข้าถึงที่ละลายน้ำได้เท่าที่จำเป็นสารอาหารพิเศษP เนื่องจากขั้นตอนการเหนี่ยวนำให้เกิดราก(Pypers et al., 2006) ดูดซึม K โดยการเพาะปลูกข้าวโพดเลี้ยงสัตว์เพิ่มขึ้นอย่างมีนัยสำคัญมากกว่าการควบคุมโดยการประยุกต์ใช้แบบบูรณาการของการใช้ปุ๋ยเคมีbiofertilizers และ FYM (ตารางที่ 2) สูงสุดดูดซึม K ก็สังเกตเห็นภายใต้ T10 รักษาโดยเมล็ดพืชและซากถั่วลิสง. ไม่มีความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญในการดูดซึม K ระหว่างการควบคุม (T1) และการประยุกต์ใช้สารเคมี แต่เพียงผู้เดียวปุ๋ย(T2). การรักษาต่าง ๆ อย่างมีนัยสำคัญได้รับผลกระทบข้าวโพดความสูงของพืชความยาวฝักและน้ำหนักทดสอบ(ตารางที่ 3). Azotobacter และเล่น FYM มีบทบาทสำคัญในแร่ธาตุอาหารในดินและช่วยจัดหาสารอาหารกับพืช การใช้งานร่วมกันของปุ๋ยเคมี FYM และ biofertilizers อย่างมีนัยสำคัญการปรับปรุงความสูงของพืชในT10 (213 เซนติเมตร) กว่าการประยุกต์ใช้ปริมาณที่สูงขึ้นของปุ๋ยเคมี(T4). มันก็สังเกตเห็นว่าระยะเวลาในซังภายใต้ T10 เป็นอย่างมีนัยสำคัญสูงกว่าการประยุกต์ใช้สารเคมีแต่เพียงผู้เดียวปุ๋ย (T2) ไม่มีความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญระหว่างการรักษาในกรณีที่มีขนาดเส้นผ่าศูนย์กลางซังแต่เพียงผู้เดียวที่ใช้ปุ๋ยเคมีเพิ่มซังเส้นผ่าศูนย์กลางT2 (14 ซม.) กว่าพล็อต unfertilized (ตารางที่4) และอยู่ระหว่าง 12-16 ซม. ซังสูงสุดเส้นผ่าศูนย์กลางถูกบันทึกไว้ภายใต้ T10 และความคุ้มค่าที่ต่ำที่สุดพบว่าภายใต้T1 น้ำหนักทดสอบข้าวเป็นอย่างมีนัยสำคัญที่สูงขึ้นใน T10 (321 กรัม) และตั้งแต่ 200 กรัม 321 ที่จะ T2 รักษาผลิตอย่างมีนัยสำคัญน้ำหนักทดสอบที่สูงขึ้นมากกว่าการควบคุม. ผลผลิตโปรตีนที่เพิ่มขึ้นด้วยการเพิ่มไนโตรเจนในปริมาณที่แตกต่างกันและ 256.35-365 กก. / ไร่ มันถูกพบว่าการฉีดวัคซีน Azotobacter ปรับปรุงผลผลิตโปรตีนข้าวโพดเลี้ยงสัตว์(300, 363.29 และ 403.28 กก. / ไร่ภายใต้T5, T6 และ T7 ตามลำดับ) แอพลิเคชัน FYM ผลผลิตโปรตีนที่เพิ่มขึ้นของ 327.08, 417.43 และ 455.06 กก. / ไร่ใน T8, T9 และ T10 ตามลำดับ (ตารางที่3) การใช้งานร่วมกันของปุ๋ยอนินทรี FYM และAzotobacter ด้วยยาช้าของการผลิตที่สูงขึ้นยังไม่มีอัตราผลตอบแทนโปรตีนมากกว่าการรักษาอื่นๆ ; มันเป็นส่วนใหญ่เนื่องจากมีผลการทำงานร่วมกันของแหล่งที่มาของสารอาหาร. ข้อมูลเกี่ยวกับเมทริกซ์สหสัมพันธ์ของเพียร์สัน (ตารางที่ 4) เปิดเผยว่าผลผลิตข้าวโพดเลี้ยงสัตว์อย่างมีนัยสำคัญและบวกความสัมพันธ์(p <0.01) โดยมีการดูดซึม N (r = 0.88) การดูดซึม P (r = 0.99) และการดูดซึม K (r = 0.91) โดยการเพาะปลูก. ความสัมพันธ์อย่างมีนัยสำคัญและบวก (P <0.01) ถูกตั้งข้อสังเกตระหว่างความสูงของพืช(r = 0.88) ความยาวซัง(r = 0.88) ขนาดเส้นผ่าศูนย์กลางซัง (r = 0.56) และน้ำหนักของการทดสอบ(r = 0.93)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ปุ๋ย ( T2
) เพิ่มไนโตรเจน โดย 40 และ 90 %
เม็ดและฝัก ตามลำดับ การรักษาที่แตกต่างกัน
มีผลต่อการดูดใช้ฟอสฟอรัส ( ตารางที่ 2 ) โดยเม็ดและข้าวโพด
ซาก . การดูดใช้ฟอสฟอรัสสูงสุดบันทึก
ภายใต้ t10 ซึ่งมีสาเหตุหลักมาจากการรวมใช้
ปุ๋ยเคมีและปุ๋ยชีวภาพข้าว . T2

รักษา ( 40 และ 59% เพิ่มขึ้นใน p
ดูดดึงเม็ดและฝัก ,ตามลำดับ เหนือการควบคุม
ถั่วพืชมีความสามารถในการเข้าถึงชนิดละลายสารอาหารพิเศษ
P เนื่องจากรากกระตุ้นกระบวนการ
( pypers et al . , 2006 ) และโพแทสเซียมโดยข้าวโพดพืช
เพิ่มขึ้นอย่างมีนัยสำคัญมากกว่าการควบคุมโดยการใช้ปุ๋ยเคมี

และบูรณาการปุ๋ยชีวภาพข้าว ( ตารางที่ 2 ) โพแทสเซียมสูงสุด
ถูกสังเกตได้ภายใต้การรักษา t10 โดยเมล็ดและฝัก .
ไม่มีความแตกต่างระหว่างการควบคุม
โพแทสเซียม ( T1
) และการใช้ปุ๋ยเคมี แต่เพียงผู้เดียว ( T2

)
วิทยาการต่าง ๆ มีผลต่อข้าวโพด
ความสูง ความยาวฝักและน้ำหนักทดสอบ ( ตารางที่ 3 ) .
ร่วมกับข้าวมีบทบาทสำคัญในการปลดปล่อยธาตุอาหารของสารอาหารในดิน
และช่วยส่ง
สารอาหารให้พืช ใช้รวมกัน
ปุ๋ยเคมีปุ๋ยชีวภาพข้าวอย่างมีนัยสำคัญ
ดีขึ้นและความสูงใน t10 ( 213 ซม. ) กว่า
การ dose สูงของปุ๋ยเคมี ( T4

) พบว่าซังข้าวโพดยาวภายใต้ t10 คือ
สูงกว่าการใช้สารเคมี ปุ๋ย แต่เพียงผู้เดียว ( T2

) มีความแตกต่างระหว่างการรักษาในกรณีของ

ขนาดฝัก แต่แต่เพียงผู้เดียวใช้ปุ๋ยเคมีเพิ่มขึ้นซัง

( 14 ซม. เส้นผ่าศูนย์กลาง T2 ) มากกว่าพล็อต unfertilized ( โต๊ะ
4 ) อยู่ระหว่าง 12 ถึง 16 เซนติเมตร เส้นผ่าศูนย์กลางสูงสุดที่บันทึกไว้ภายใต้ t10 ซัง

ค่าต่ำสุด และพบว่าภายใต้ T1

ทดสอบน้ำหนักของเมล็ดข้าวถูก
สูงกว่าใน t10 ( 321 กรัมและมีค่า
200 321 กรัม รักษา T2
ผลิตน้ำหนักทดสอบอย่างมีนัยสำคัญสูงกว่า

ควบคุมผลผลิตปริมาณโปรตีนที่เพิ่มขึ้นในไนโตรเจน
ในปริมาณและแตกต่างจาก 256.35 365 กิโลกรัม / ไร่ มันถูกพบว่าเชื้ออะโซโตแบคเตอร์ดีขึ้น

โปรตีนผลผลิตของข้าวโพด ( 300 , 363.29 และ 403.28 กก. / เฮกตาร์ภายใต้ T5 T6



ที่ 6 กับ 7 ตามลำดับ )
การผลิตโปรตีนเพิ่มขึ้น ผลผลิตของข้าว 327.08 และ 417.43
, 455.06 กก. / เฮกตาร์ใน T8 T9

และ t10 ตามลำดับ ( ตาราง
3 )การใช้ร่วมกันของปุ๋ยเคมี , ข้าวและ
AZ กับระดับยาที่สูง
n ผลิตโปรตีนผลผลิตมากกว่าการรักษาอื่น ๆ ; มันเป็นส่วนใหญ่ เนื่องจากผลที่เป็นแหล่งธาตุอาหาร
.
ข้อมูลเมทริกซ์ค่าสัมประสิทธิ์สหสัมพันธ์ของเพียร์สัน ( ตารางที่ 4 ) พบว่า ผลผลิตของข้าวโพด

มีความสัมพันธ์ทางบวกอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ ( p < 0.01 ) กับไนโตรเจน ( r = 0.88 ) , การดูดใช้ฟอสฟอรัส
( r = 0.99 ) และโพแทสเซียม ( r = 091 ) โดยพืช .
ที่สำคัญและทางสถิติ ( P < 0.01 )
สังเกตระหว่างความสูง ( r = 0.88 ) , ซังความยาว
( r = 0.88 ) เส้นผ่าศูนย์กลางซัง ( r = 0.56 ) และน้ำหนักทดสอบ
( r = 0.93 )