Penaeus monodon stocked in ponds at

Penaeus monodon stocked in ponds at 8000/ha were fed four types of farm-made feeds starting on day 16 of a 4-month culture period. The feeds were golden apple snail alone or in combination with cooked cassava or maize, or maize only. Mixed feeds resulted in significantly higher production, growth, and better size-frequency distribution of shrimp. Survival (88–99%) was not significantly different among the treatments. Maize alone or snails alone were inadequate. Presumably, the high amount of carbohydrate in cassava (92%) or maize (87%) provided the needed energy, and the high protein content of golden snail (54%) was available for growth. The fatty acid profile of the golden snail shows that it is a good source of 18:2n-6, 18:3n-3, and 20:5n-3 which are essential fatty acids for P. monodon. The golden snail, with an essential amino acid index (EAAI) of 0.84, is a useful alternative source of protein for tiger shrimp. Feeding shrimps with golden snails and cassava yielded the highest net income (P48797/ha-crop) and return on investment (ROI = 206%) better than feeding with maize alone (net income = P23190/ha-crop; ROI = 120%), an industry practice. If shrimp farmers use golden snails as direct feed or as a feed ingredient, the problem of snail infestation in ricefields may be reduced. Snails will no longer be viewed as pests but rather as a resource which has economic value.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

กุ้งกุลาดำเก็บในบ่อที่ 8000/ฮา ถูกเลี้ยงทำฟาร์มตัวดึงข้อมูลเริ่มต้นในวันที่ 16 ของรอบระยะเวลา 4 เดือนวัฒนธรรมสี่ชนิด เนื้อหาสรุปถูกหอยทากแอปเปิ้ลทองคำเพียงอย่างเดียว หรือร่วมกับมันสำปะหลังสุกข้าวโพด หรือข้าวโพดเท่านั้น ตัวดึงข้อมูลผสมผลผลิตอย่างมีนัยสำคัญ เติบโต และขนาดความถี่การกระจายที่ดีของกุ้ง รอด (88–99%) ไม่แตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญระหว่างการรักษา ข้าวโพดเพียงอย่างเดียวหรือหอยคนเดียวได้ไม่เพียงพอ ทับ ยอดสูงของคาร์โบไฮเดรตในมันสำปะหลัง (92%) หรือข้าวโพด (87%) ให้พลังงานจำเป็น และโปรตีนสูงของหอยทากทอง (54%) มีการเจริญเติบโต โพรไฟล์กรดไขมันของหอยทากสีทองแสดงว่า เป็นแหล่งที่ดีของ 18:2n-6, 18:3n-3 และ 20:5n-3 ซึ่งเป็นกรดไขมันที่จำเป็นสำหรับ P. monodon ด้วย หอยทากสีทอง มีกรดอะมิโนที่จำเป็นดัชนี (EAAI) ของ 0.84 เป็นแหล่งทดแทนประโยชน์ของโปรตีนในกุ้ง อาหารกุ้งกับหอยทองและมันสำปะหลังที่ให้ผลที่สูงที่สุดจาก สุทธิรายได้ (P48797/ฮา พืช) และเลขานุการ (ร้อย = 206%) ดีกว่าให้อาหารกับข้าวโพดเพียงอย่างเดียว (เงินได้สุทธิ = P23190/ฮา พืช ROI = 120%), ปฏิบัติการอุตสาหกรรม ถ้ากุ้งใช้ทองหอย เป็นอาหารโดยตรง หรือ เป็นส่วนผสมอาหารสัตว์ ปัญหาหอยทากทำลายในไรซ์ฟิลด์อาจจะลดลง หอยจะไม่ดู เป็นศัตรูพืช แต่แทนที่จะ เป็นทรัพยากรที่มีค่าทางเศรษฐกิจ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

กุ้งกุลาดำในบ่อเลี้ยงที่ได้รับการเลี้ยงดู 8000/ha สี่ชนิดของฟีดฟาร์มที่ทำเริ่มต้นในวันที่ 16 ของระยะเวลาการเลี้ยง 4 เดือน ฟีดมีหอยเชอรี่เพียงอย่างเดียวหรือใช้ร่วมกับมันสำปะหลังสุกหรือข้าวโพดหรือข้าวโพดเพียง ฟีดผสมผลในการผลิตที่สูงขึ้นอย่างมีนัยสำคัญการเจริญเติบโตและการกระจายขนาดความถี่ที่ดีขึ้นของกุ้ง เอาตัวรอด (88-99%) ไม่แตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญในการรักษา ข้าวโพดเพียงอย่างเดียวหรือหอยคนเดียวยังไม่พอ สันนิษฐานว่าจำนวนเงินที่สูงของคาร์โบไฮเดรตในมันสำปะหลัง (92%) หรือข้าวโพด (87%) ให้พลังงานที่จำเป็นและมีปริมาณโปรตีนสูงของหอยทากสีทอง (54%) ที่มีอยู่สำหรับการเจริญเติบโต รายละเอียดของกรดไขมันของหอยทากสีทองแสดงให้เห็นว่ามันเป็นแหล่งที่ดีของ 18:2 n-6, 18:3 n-3 และ 20:05 n-3 ซึ่งเป็นกรดไขมันที่จำเป็นสำหรับกุ้งกุลาดำ หอยทากสีทองที่มีค่าดัชนีกรดอะมิโนที่จำเป็น (EAAI) 0.84, เป็นแหล่งทางเลือกที่มีประโยชน์ของโปรตีนกุ้งกุลาดำ กุ้งกินอาหารที่มีหอยทากสีทองและมันสำปะหลังให้ผลกำไรสุทธิสูงสุด (P48797/ha-crop) และผลตอบแทนจากการลงทุน (ROI = 206%) ดีกว่าการให้อาหารด้วยข้าวโพดเพียงอย่างเดียว (รายได้สุทธิ = P23190/ha-crop; ผลตอบแทนการลงทุน = 120%) , การปฏิบัติอุตสาหกรรม หากเกษตรกรผู้เลี้ยงกุ้งหอยทองใช้เป็นอาหารโดยตรงหรือเป็นส่วนผสมอาหาร, ปัญหาของการรบกวนหอยทากใน ricefields อาจจะลดลง หอยทากจะไม่ถูกมองว่าเป็นศัตรูพืช แต่เป็นทรัพยากรที่มีคุณค่าทางเศรษฐกิจ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

กุ้งกุลาดำที่เลี้ยงในบ่อที่ 5 , 000 เฮกตาร์ได้รับสี่ประเภทของฟาร์มผลิตอาหารสัตว์ตั้งแต่วันที่ 16 ของครบวัฒนธรรมระยะเวลา ฟีดเป็นหอยเชอรี่อย่างเดียวหรือร่วมกับการทำมันสำปะหลัง หรือข้าวโพด หรือข้าวโพด เท่านั้น อาหารสัตว์ผสมทำให้การผลิตสูงกว่าการเติบโต และดีกว่าขนาดความถี่ของกุ้งการอยู่รอด ( 88 ( 99% ) ไม่มีความแตกต่างกันระหว่างการรักษา ข้าวโพดคนเดียวหรือหอยทากเพียงอย่างเดียวไม่เพียงพอ มีปริมาณสูงของคาร์โบไฮเดรตในมันสำปะหลัง ( 92% ) หรือข้าวโพด ( 87% ) ให้ความต้องการพลังงานและโปรตีนของหอยสูง ( 54 ) ที่สามารถใช้ได้สำหรับการ และกรดไขมันของหอยทากโกลเด้นแสดงให้เห็นว่ามันเป็นแหล่งที่ดีของ 18:2n-6 18:3n-3 , ,และ 20:5n-3 ซึ่งเป็นกรดไขมันที่จำเป็นสำหรับกุ้งกุลาดำ . หอยทากสีทอง กับดัชนีกรดอะมิโนที่จำเป็น ( eaai ) 0.84 เป็นแหล่งทางเลือกที่มีประโยชน์ของโปรตีนสำหรับเสือกุ้ง เลี้ยงกุ้งกับหอยทอง และมันสำปะหลังให้ผลกำไรสุทธิสูงสุด ( p48797 / ฮา พืช ) และผลตอบแทนจากการลงทุน ( ROI = 206 ล้านบาท ดีกว่าที่เลี้ยงด้วยข้าวโพดคนเดียว รายได้ = สุทธิ p23190 / ฮาพืช ;ROI = 120 % ) , อุตสาหกรรมการปฏิบัติ ถ้าผู้เลี้ยงกุ้งใช้หอยทากทองเป็นอาหารโดยตรง หรือเป็นวัตถุดิบอาหารสัตว์ ปัญหาของหอยทากระบาดใน 0.147 อาจจะลดลง หอยทากจะไม่ถูกมองว่าเป็นศัตรู แต่เป็นทรัพยากรที่มีคุณค่าทางเศรษฐกิจ