These guidelines stem from a large

These guidelines stem from a large body of literature demonstrating the protective effects of physical activity and exercise. The earliest study to demonstrate the potential protective effects of physical activity in hypertension prevention was published in 1968 by Paffenbarger et al. who showed that men who self-reported exercising more than 5 hours/week experienced a lower incidence of hypertension two to three decades later in life[6]. Following this observation, the first interventional study to demonstrate the blood pressure (BP) lowering effect of exercise was published in 1970 by Boyer and Kasch who showed that an aerobic interval training program 2 days/week elicited reductions in BP in both hypertensive and normotensive men[7].

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

แนวทางเหล่านี้เกิดจากร่างกายขนาดใหญ่ของวรรณกรรมสาธิตป้องกันผลกระทบของกิจกรรมทางกายภาพและการออกกำลังกาย การศึกษาแรกที่แสดงให้เห็นถึงการป้องกันผลกระทบที่อาจเกิดขึ้นของกิจกรรมทางกายภาพในการป้องกันความดันโลหิตสูงถูกตีพิมพ์ในปี 1968 โดย Paffenbarger et al.ซึ่งแสดงให้เห็นว่า ผู้ชายที่ตนเองรายงานออกกำลังกายมากกว่า 5 ชั่วโมงต่อสัปดาห์มีอัตราการเกิดที่ลดลงของความดันโลหิตสูงสองถึงสามทศวรรษที่ผ่านมาในชีวิต [6] ต่อไปนี้การสังเกต การศึกษารักษาครั้งแรกแสดงให้เห็นถึงความดันโลหิต (BP) ลดผลของการออกกำลังกายถูกเผยแพร่ในปี 1970 โดย Boyer และ Kasch ที่แสดงให้เห็นว่าช่วงแอโรบิกฝึกโปรแกรม 2 วันเกิดลด BP ในความดันโลหิตสูงและ normotensive คน [7]

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

แนวทางเหล่านี้เกิดจากร่างใหญ่ของวรรณกรรมแสดงให้เห็นถึงป้องกันผลกระทบของการออกกำลังกายและการออกกำลังกาย การศึกษาที่เก่าแก่ที่สุดแสดงให้เห็นถึงผลกระทบที่อาจเกิดขึ้นในการป้องกันของการออกกำลังกายในการป้องกันความดันโลหิตสูงได้รับการตีพิมพ์ในปี 1968 โดย Paffenbarger et al, ซึ่งแสดงให้เห็นว่าผู้ชายที่ตนเองรายงานออกกำลังกายมากขึ้นกว่า 5 ชั่​​วโมง / สัปดาห์ประสบการณ์อุบัติการณ์ที่ลดลงของความดันโลหิตสูง 2-3 ทศวรรษที่ผ่านมาต่อไปในชีวิต [6] ดังต่อไปนี้ข้อสังเกตนี้การศึกษามาตรการแทรกแซงแรกที่จะแสดงให้เห็นถึงความดันโลหิต (BP) ลดผลกระทบของการออกกำลังกายที่ถูกตีพิมพ์ในปี 1970 โดยบอยเยอร์และ Kasch ที่แสดงให้เห็นว่าโปรแกรมการฝึกอบรมช่วงแอโรบิก 2 วัน / สัปดาห์ที่ก่อให้เกิดการลดลงของความดันโลหิตในทั้งสองคนความดันโลหิตสูงและโลหิตปกติ [7]

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

แนวทางเหล่านี้เกิดจากร่างกายใหญ่ของวรรณคดีแสดงผลป้องกันของการออกกำลังกายและกิจกรรมทางกาย . การศึกษาแรกเพื่อแสดงให้เห็นถึงป้องกันผลกระทบที่จะเกิดขึ้นจากกิจกรรมทางกายภาพในการป้องกันโรคความดันโลหิตสูงถูกตีพิมพ์ในปี 1968 โดย paffenbarger et al . ที่พบว่า ผู้ชายที่ self-reported ออกกำลังกาย / สัปดาห์มากกว่า 5 ชั่วโมง พบอุบัติการณ์ที่ลดลงของความดันโลหิตสูงสองถึงสามทศวรรษต่อมาในชีวิต [ 6 ] ตามการสังเกตนี้ ก่อนศึกษา แสดงให้เห็นถึงการรักษาความดันโลหิต ( BP ) การลดผลกระทบของการออกกำลังกายที่ถูกตีพิมพ์ในปี 1970 โดย Boyer และ 185 ที่พบว่าแอโรบิกช่วงเวลาการฝึกอบรม หลักสูตร 2 วัน / สัปดาห์ลด 14% ใน BP ทั้งโรคความดันโลหิตสูงเตตและผู้ชาย [ 7 ]