antibiotic (Stoll and Seebeck, 1951

antibiotic (Stoll and Seebeck, 1951), and fungicidal
(Moore and Atkins, 1997) properties. Epidemiologic
and preclinical studies suggested that garlic may influence the
risk of heart disease and cancer (Milner, 1996, 1999; Orekhov
and Grunwald, 1997) and also as an anticancer dietary component
are reported by Fleischauer and Arab (Fleischauer and
Arab, 2001). The most compelling evidence that garlic and related
sulfur constituents can suppress cancer risk and alter
the biological behaviour of tumors. Experimentally, garlic
and its associated sulfur components are reported to suppress
tumor incidence in breast, colon, skin, uterine, esophagus and
lung cancers (Amagase and Milner, 1993; Hussain et al.,
1990; Sumiyoshi and Wargovich, 1990; Wargovich et al.,
1988). A recent meta-analysis also showed that a high intake
of garlic may be associated with decreased risks for stomach
and colorectal cancer (Fleischauer et al., 2000). This review will
briefly focus on constituents and evidence of possible mechanism
of garlic in cancer.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ยาปฏิชีวนะ (Stoll และ Seebeck, 1951), และ fungicidal(มัวร์และ Atkins, 1997) คุณสมบัติ Epidemiologicและศึกษา preclinical แนะนำว่า กระเทียมอาจมีอิทธิพลต่อการความเสี่ยงของโรคหัวใจและโรคมะเร็ง (Milner, 1996, 1999 Orekhovและ Grunwald, 1997) และยัง เป็นส่วนประกอบอาหาร anticancerรายงาน โดย Fleischauer และอาหรับ (Fleischauer และอาหรับ 2001) หลักฐานกระเทียมที่น่าสนใจมากที่สุด และที่เกี่ยวข้องกำมะถัน constituents สามารถระงับความเสี่ยงโรคมะเร็ง และเปลี่ยนพฤติกรรมชีวภาพของเนื้องอก Experimentally กระเทียมและส่วนประกอบของกำมะถันที่เกี่ยวข้องรายงานระงับเกิดเนื้องอกในเต้านม ผิว มดลูก หลอดอาหาร ลำไส้ใหญ่ และมะเร็งปอด (Amagase และ Milner, 1993 ชาร์ et al.,ปี 1990 ซูมิโยชิและ Wargovich, 1990 Wargovich et al.,1988) . meta-analysis ล่าสุดยังพบว่าการบริโภคสูงกระเทียมอาจสัมพันธ์กับความเสี่ยงที่ลดลงในกระเพาะอาหารและมะเร็งลำไส้ (Fleischauer et al., 2000) บทความนี้จะสั้น ๆ เน้น constituents และหลักฐานของกลไกที่เป็นไปได้กระเทียมในโรคมะเร็ง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ยาปฏิชีวนะ (Stoll และซีเบค, 1951) และเชื้อรา
(มัวร์และแอตกินส์, 1997) คุณสมบัติ ระบาดวิทยา
และการศึกษาพรีคลินิกแนะนำว่ากระเทียมอาจมีผลต่อ
ความเสี่ยงของโรคหัวใจและโรคมะเร็ง (มิลเนอร์, 1996, 1999; Orekhov
และ Grunwald, 1997) และยังเป็นส่วนประกอบอาหารต้านมะเร็ง
จะมีการรายงานโดย Fleischauer และอาหรับ (Fleischauer และ
อาหรับ, 2001) หลักฐานที่น่าสนใจมากที่สุดที่เกี่ยวข้องกับกระเทียมและ
องค์ประกอบกำมะถันสามารถระงับความเสี่ยงโรคมะเร็งและปรับเปลี่ยน
พฤติกรรมทางชีวภาพของเนื้องอก ทดลองกระเทียม
และส่วนประกอบของกำมะถันที่เกี่ยวข้องจะมีการรายงานการปราบปราม
การเกิดเนื้องอกในเต้านมลำไส้ใหญ่, ผิวหนังมดลูก, หลอดอาหารและ
มะเร็งปอด (Amagase และมิลเนอร์, 1993; ฮุสเซนและคณะ.
1990; Sumiyoshi และ Wargovich, 1990; Wargovich และคณะ .,
1988) meta-analysis ล่าสุดยังแสดงให้เห็นว่าการบริโภคสูง
ของกระเทียมอาจจะเกี่ยวข้องกับการลดความเสี่ยงในกระเพาะอาหาร
และมะเร็งลำไส้ใหญ่และทวารหนัก (Fleischauer et al., 2000) ตรวจสอบนี้จะ
สั้น ๆ มุ่งเน้นไปที่องค์ประกอบและหลักฐานของกลไกที่เป็นไปได้
ของกระเทียมในการรักษามะเร็ง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ยาปฏิชีวนะ ( STOLL และวัด , 1951 ) และ fungicidal
( มัวร์และ Atkins , 1997 ) คุณสมบัติ ผลการศึกษาพบว่า กระเทียม และ ปรี

อาจมีผลต่อความเสี่ยงของการเกิดโรคหัวใจ และโรคมะเร็ง ( มิลเนอร์ , 1996 , 1999 ; และ orekhov
Grunwald , 1997 ) และยังเป็นส่วนประกอบของอาหารต้านมะเร็ง
รายงานโดย fleischauer และอาหรับ ( fleischauer และ
อาหรับ , 2001 )ที่น่าสนใจที่สุดและหลักฐานที่เกี่ยวข้องกับกระเทียมสามารถลดความเสี่ยงมะเร็ง
ซัลเฟอร์เป็นองค์ประกอบ และการเปลี่ยนแปลงพฤติกรรมทางชีวภาพ
ของเนื้องอก โดยกระเทียม
และเกี่ยวข้องซัลเฟอร์เป็นส่วนประกอบรายงานการปราบปราม
เนื้องอกอุบัติการณ์ในเต้านม มดลูก ลำไส้ ผิวหนัง และปอด หลอดอาหารและมะเร็ง (
amagase มิลเนอร์ , 1993 ; Hussain et al . ,
1990 ; สุมิโยชิ และ wargovich 1990 ;
wargovich et al . , 1988 ) การวิเคราะห์อภิมานล่าสุดยังพบว่า มีการบริโภคสูง
ของกระเทียม อาจจะเกี่ยวข้องกับการลดความเสี่ยงต่อมะเร็งลำไส้ใหญ่และกระเพาะ
( fleischauer et al . , 2000 ) รีวิวนี้จะสั้นเน้นองค์ประกอบ
หลักฐาน
กลไกที่เป็นไปได้ของกระเทียมในมะเร็ง