Slicing (or biting into) an apple a

Slicing (or biting into) an apple allows the phenols and enzymes that are normally kept separate by the plant’s cell structure to commingle. As soon as this phenol-enzyme mixture is exposed to oxygen (usually the second you cut the apple open…unless you’re slicing an apple in the vacuum of space…if so, kudos!), the browning process begins. The longer it sits, the more brown pigments are formed, until all the available phenols have been used up and the fruit is as brown as it’s going to get.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

แบ่ง (หรือเสียดสีไป) ช่วยให้แอปเปิล phenols และเอนไซม์ที่ปกติเก็บแยกต่างหาก โดยโครงสร้างของเซลล์ของพืชเพื่อ commingle เป็นส่วนผสมการผลิตสารฟีนอเอนไซม์นี้สัมผัสกับออกซิเจน (ปกติที่สองที่คุณตัดแอปเปิ้ลเปิด...เว้นแต่คุณกำลังแบ่งแอปเปิลในสุญญากาศพื้นที่...ถ้าเป็นเช่นนั้น คูดอส!), แบบ browning กระบวนการเริ่มต้น ตั้งอยู่อีกต่อไป สีน้ำตาลมากขึ้นจะเกิด ขึ้น phenols ว่างทั้งหมดได้ใช้ค่า และผลมีสีน้ำตาลเป็นมันเป็นไปได้

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

หั่น (หรือกัดเป็น) ช่วยให้แอปเปิ้ลฟีนอลและเอนไซม์ที่จะถูกเก็บไว้ตามปกติโดยแยกโครงสร้างเซลล์พืชที่จะคลุกเคล้ากัน ทันทีที่ผสมฟีนอลซึ่งเป็นเอนไซม์ที่สัมผัสกับออกซิเจน (ปกติท​​ี่สองคุณตัดแอปเปิ้ลเปิด ... ถ้าคุณกำลังหั่นแอปเปิ้ลในสูญญากาศของพื้นที่ ... ถ้าเป็นเช่นนั้นรุ่งโรจน์!) กระบวนการเกิดสีน้ำตาลที่เริ่มต้น อีกต่อไปมันนั่งสีน้ำตาลมากขึ้นจะเกิดขึ้นจนฟีนอลที่มีอยู่ทั้งหมดได้ถูกนำมาใช้ขึ้นและผลไม้เป็นสีน้ำตาลที่มันจะได้รับ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เฉือน ( หรือกัด ) แอปเปิ้ลช่วยให้บุคคลและเอนไซม์ที่ปกติจะเก็บไว้แยกต่างหากจากโครงสร้างเซลล์ของพืช เพื่อผสมผสาน ทันทีที่เอนไซม์ฟีนอลผสมสัมผัสกับออกซิเจน ( ปกติที่สองคุณตัดแอปเปิ้ลเปิด . . . . . . . เว้นแต่ว่าคุณกำลังปอกแอปเปิ้ลในสูญญากาศของอวกาศ . . . . . . . ถ้าเป็นเช่นนั้น , ความรุ่งโรจน์ ! กระบวนการ , การเริ่มต้น นานก็นั่งสีน้ำตาลมากขึ้นจะเกิดขึ้นจนกว่าทั้งหมดของฟีนอลได้ถูกใช้ขึ้น และผลไม้เป็นสีน้ำตาลเหมือนมันกำลังจะได้รับ