Maley (1988) pointed out that writi

Maley (1988) pointed out that writing are detached from the wide range of expressive possibilities in speech. Writing is detached from the wide range of expressive possibilities in speech. Writing is unable to exploit all the devices available to a speaker: gesture, body moment, facial expressions, pitch and tone of voice, stress, and hesitation. A speaker can backtrack, or clarify and revise ideas as listeners question or disagree. A writer has to compensate for all of things: a high degree of organization in the development of ideas and information; a high degree of accuracy so that there is no ambiguity of meaning; the use of complex grammatical devices for focus and emphasis; and a careful choice of vocabulary, grammatical patterns.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

กระเทย (1988) ชี้ให้เห็นว่า เขียนถูกแยกออกจากไปแสดงออกในการพูดหลากหลาย เขียนถูกแยกออกจากไปแสดงออกในการพูดมากมาย เขียนไม่สามารถใช้อุปกรณ์ทั้งหมดพร้อมลำโพง: รูปแบบ ช่วงเวลาที่ร่างกาย หน้านิพจน์ พิตช์ และโทนเสียง ความเครียด และลังเล ผู้บรรยายสามารถ backtrack ชี้แจง และแก้ไขความคิดเป็นคำถามของผู้ฟัง หรือไม่เห็นด้วย นักเขียนได้รับการชดเชยทุกสิ่ง: ระดับสูงขององค์กรในการพัฒนาความคิดและข้อมูล ระดับสูงของความถูกต้องดังนั้นที่มีความคลุมเครือไม่มีความหมาย การใช้อุปกรณ์ทางไวยากรณ์ที่ซับซ้อนสำหรับโฟกัสและเน้น และหลากหลายคำศัพท์ ไวยากรณ์รูปแบบระมัดระวัง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

Maley (1988) ชี้ให้เห็นว่าการเขียนจะถูกถอดออกจากหลากหลายของความเป็นไปได้ที่แสดงออกในการพูด เขียนถูกถอดออกจากช่วงกว้างของความเป็นไปได้ที่แสดงออกในการพูด เขียนไม่สามารถที่จะใช้ประโยชน์จากอุปกรณ์ทั้งหมดที่มีให้วิทยากร: ท่าทางช่วงเวลาที่ร่างกายแสดงออกทางสีหน้าสนามและน้ำเสียงของความเครียดและความลังเล ลำโพงที่สามารถเปลี่ยนใจหรือชี้แจงและแก้ไขความคิดที่เป็นคำถามที่ผู้ฟังหรือไม่เห็นด้วย นักเขียนที่มีการชดเชยสำหรับทุกสิ่ง: ระดับสูงขององค์กรในการพัฒนาความคิดและข้อมูลนั้น ระดับสูงของความถูกต้องเพื่อให้มีความคลุมเครือของความหมายไม่มี การใช้อุปกรณ์ทางไวยากรณ์ที่ซับซ้อนสำหรับการมุ่งเน้นและให้ความสำคัญ; และเป็นทางเลือกอย่างระมัดระวังของคำศัพท์ไวยากรณ์รูปแบบ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

มาเลย์ ( 1988 ) ชี้ให้เห็นว่าเขียนถูกแยกออกจากช่วงกว้างของความเป็นไปได้ที่แสดงออกในการพูด การเขียนเป็นแยกออกจากช่วงกว้างของความเป็นไปได้ที่แสดงออกในการพูด เขียนไม่สามารถใช้ประโยชน์จากอุปกรณ์ทั้งหมดพร้อมใช้งานลำโพง : ท่าทาง , ร่างกาย , การแสดงออกทางสีหน้า , สนามและเสียง ความเครียด และลังเล ลำโพงสามารถย้อนกลับไปหรือชี้แจงทบทวนความคิดในฐานะผู้ฟังถาม หรือ ไม่เห็นด้วย นักเขียนต้องชดเชยทุกสิ่ง : ระดับสูงขององค์กรในการพัฒนาความคิดและข้อมูล ; ระดับสูงของความถูกต้องเพื่อให้ไม่มีความกำกวมของความหมาย การใช้อุปกรณ์สำหรับโฟกัสและเน้นไวยากรณ์ที่ซับซ้อน และระวังการเลือกคำศัพท์ รูปแบบทางไวยากรณ์