The act provided frameworks for res

The act provided frameworks for resolving international disputes by means of either establishing a conciliation commission (articles 1-16), establishing an arbitration tribunal (art. 21-28), or deferring failed disputes to the Permanent Court of International Justice (art. 17-20), thus combining three different 'model convention' proposals from the League's Commission of Arbitration and Security - set up by the League's Preparation Commission in 1927 - into one unified act.[2]

The General Act reflected divisions within the League over how to achieve the collective security envisioned by Articles 11 and 16 of the League of Nations Covenant, e.g. Fridtjof Nansen championed the use of compulsory arbitration, while the United Kingdom refused the idea of compulsory deferment of even a limited range of disputes to the Permanent Court.[2]

The result was a treaty which did not contain the automatic mechanisms of the failed 1924 Geneva Protocol, and which was considered an unambitions substitute in comparison.[2]

Finland produced an additional suggestion that nations should provide financial assistance to attacked nations, while Germany suggested that nations pledge themselves to adopting any resolution by the League Council, that the Council considered would reduce the risk of war. The Finnish and German proposals - although supported unanimously in the League's Assembly - were not incorporated into the General Act but deferred for later consideration by the League Council.[

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

บัญญัติให้กรอบสำหรับการแก้ไขข้อพิพาทระหว่างประเทศ โดยจัดตั้งคณะกรรมการปรองดอง (บทความที่ 1-16), สร้างเป็นศาลอนุญาโตตุลาการ (art. 21-28), หรือกลเม็ดข้อพิพาทล้มเหลวการถาวรศาลนานาชาติยุติธรรม (art. 17-20), รวมทั้งสามแตกต่างกันดังนั้น 'แบบแผน' ข้อเสนอจากคณะกรรมการอนุญาโตตุลาการของลีและความปลอดภัย - การติดตั้ง โดยคณะกรรมการจัดเตรียมของลีใน 1927 - ในกระทำหนึ่งรวมกัน [2]พระราชบัญญัติทั่วไปสะท้อนส่วนภายในลีกที่ผ่านการรักษาความปลอดภัยรวมจินตนาการตามบทความที่ 11 และ 16 ของกติกาสันนิบาตชาติ เช่น Fridtjof Nansen championed ใช้บังคับอนุญาโตตุลาการ ในขณะที่สหราชอาณาจักรถูกปฏิเสธความคิดของการเลื่อนออกไปบังคับแม้ช่วงจำกัดของข้อพิพาทศาลถาวร [2]สนธิสัญญาที่ไม่ประกอบด้วยกลไกอัตโนมัติของโพรโทคอลเจนีวา 1924 ล้มเหลว และซึ่งถือเป็นการทดแทน unambitions ในการเปรียบเทียบผลได้ [2]ฟินแลนด์ผลิตมีคำแนะนำเพิ่มเติมว่า ประชาชาติให้ความช่วยเหลือทางการเงินโจมตีอยู่เสมอก็ประชาชาติ ในขณะที่เยอรมนีแนะนำว่า ประชาชาติให้คำแนะนำตัวเองเพื่อใช้แก้ปัญหาใด ๆ โดยสภาลี สภาถือว่าจะช่วยลดความเสี่ยงของสงคราม ข้อเสนอฟินแลนด์ และเยอรมัน - แม้ว่าจะได้รับการสนับสนุนมีมติเป็นเอกฉันท์ในแอสเซมบลีของลี - ไม่รวมอยู่ในพระราชบัญญัติทั่วไป แต่เลื่อนเวลาสำหรับการพิจารณาในภายหลัง โดยสภาลี [

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การกระทำให้กรอบสำหรับการแก้ปัญหาข้อพิพาทระหว่างประเทศโดยวิธีการอย่างใดอย่างหนึ่งการจัดตั้งคณะกรรมการประนอมข้อพิพาทแรงงาน (บทความ 1-16) การจัดตั้งศาลอนุญาโตตุลาการ (ศิลปะ. 21-28) หรือชะลอปัญหาความขัดแย้งที่ล้มเหลวในศาลระหว่างประเทศถาวรยุติธรรม (ศิลปะ. 17 -20) จึงรวมแตกต่างกันสาม 'รูปแบบการประชุม' ข้อเสนอจากลีกของคณะกรรมการอนุญาโตตุลาการและการรักษาความปลอดภัย - ที่ตั้งขึ้นโดยคณะกรรมการเตรียมความพร้อมของลีกในปี 1927 - ในการกระทำแบบครบวงจรหนึ่ง [2]. ทั่วไปพระราชบัญญัติสะท้อนให้เห็นหน่วยงานภายในลีกมากกว่าวิธี เพื่อให้บรรลุการรักษาความปลอดภัยร่วมกันจินตนาการตามข้อ 11 และ 16 ของสันนิบาตแห่งชาติกติกาเช่น Fridtjof Nansen ปกป้องการใช้งานของอนุญาโตตุลาการภาคบังคับในขณะที่สหราชอาณาจักรปฏิเสธความคิดของการผัดผ่อนภาคบังคับของแม้กระทั่งช่วงที่ จำกัด ของข้อพิพาทที่ศาลถาวร [2] ผลที่ได้เป็นสนธิสัญญาที่ไม่ได้มีกลไกอัตโนมัติของล้มเหลว 1924 พิธีสารเจนีวาและที่ได้รับการพิจารณาแทน unambitions ในการเปรียบเทียบ. [2] ฟินแลนด์ผลิตข้อเสนอแนะเพิ่มเติมที่ประเทศควรให้ความช่วยเหลือทางการเงินแก่ประเทศโจมตี ในขณะที่เยอรมนีชี้ให้เห็นว่าประเทศตัวเองเพื่อจำนำมติโดยสันนิบาตสภาใด ๆ ว่าสภาจะพิจารณาลดความเสี่ยงของสงคราม ข้อเสนอที่ฟินแลนด์และเยอรมัน - แม้ว่าได้รับการสนับสนุนอย่างเป็นเอกฉันท์ในสภาลีก - ไม่ได้ถูกรวมเข้าไว้ในพระราชบัญญัติทั่วไป แต่รอการตัดบัญชีเพื่อประกอบการพิจารณาในภายหลังโดยสภาลีก [.

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

กฎหมายให้กรอบสำหรับการแก้ไขข้อพิพาทระหว่างประเทศ โดยให้จัดตั้งคณะกรรมการไกล่เกลี่ย ( บทความ 1-16 ) , การจัดตั้งศาลอนุญาโตตุลาการ ( ศิลปะ ) 21-28 ) หรือหยุดพักล้มเหลวข้อพิพาทต่อศาลประจำยุติธรรมระหว่างประเทศ ( ศิลปะ ) 17-20 )ดังนั้นการรวมข้อเสนอการประชุม ' รุ่นสามที่แตกต่างกัน จาก คณะกรรมการของสมาคมอนุญาโตตุลาการและการรักษาความปลอดภัย - ตั้งคณะกรรมการเตรียมการของลีก 1927 - เป็นหนึ่งรวมพรบ. [ 2 ]

พระราชบัญญัติทั่วไปสะท้อนส่วนลีกภายในวิธีการเพื่อให้บรรลุร่วมกันรักษาความปลอดภัย envisioned โดยบทความที่ 11 และ 16 ของลีก พันธสัญญาของประเทศ เช่นอะควิเลส กุซแมนสนับสนุนการใช้อนุญาโตตุลาการบังคับ ขณะที่สหราชอาณาจักรปฏิเสธความคิดของการบังคับการหดเกร็งของแม้ จำกัด ช่วงของข้อพิพาทต่อศาลถาวร [ 2 ]

ผลเป็นสนธิสัญญาซึ่งไม่ได้มีกลไกอัตโนมัติของพิธีสารเจนีวาล้มเหลว 1924 และซึ่งถือว่าเป็น unambitions แทนในการเปรียบเทียบ [ 2 ]

ฟินแลนด์ผลิตข้อเสนอแนะเพิ่มเติมที่ประเทศควรให้ความช่วยเหลือทางการเงินเพื่อโจมตีประเทศ ขณะที่ เยอรมนี พบว่าประเทศตัวเองเพื่อความละเอียดใด ๆ การจำนำ โดยสภาสหพันธ์ ที่สภาพิจารณาจะลดความเสี่ยงของสงครามฟินแลนด์เยอรมันและข้อเสนอ - แม้ว่าสนับสนุนเป็นเอกฉันท์ในการชุมนุม - ลีกไม่ได้ถูกรวมอยู่ในพระราชบัญญัติทั่วไป แต่เลื่อนออกไปภายหลังการพิจารณาโดยสภาสหพันธ์ .