When Louis was ten, his parents too

When Louis was ten, his parents took him to a school for blind children in Paris. Louis lived at the school. He was a good student and looked forward to the day when he could read. The school had some books that blind people could read. These books had letters that stood out. He had to feel each letter with his fingers. There was one sentence on each page. Just one part of a book weighed 20 pounds.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เมื่อ Louis สิบ พ่อเอาเขาไปโรงเรียนสำหรับเด็กตาบอดในปารีส Louis อาศัยอยู่ที่โรงเรียน เขาเป็นนักศึกษาที่ดี และมองไปข้างหน้าเป็นวันที่เมื่อเขาได้อ่าน โรงเรียนมีหนังสือบางคนตาบอดสามารถอ่าน หนังสือเหล่านี้มีอักษรที่ยืนออกมา เขารู้สึกว่าแต่ละตัวอักษร ด้วยนิ้วมือของเขา มีประโยคหนึ่งในแต่ละหน้า เพียงส่วนหนึ่งของหนังสือหนัก 20 ปอนด์

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เมื่อหลุยส์เป็นสิบพ่อแม่ของเขาพาเขาไปโรงเรียนสำหรับเด็กตาบอดในปารีส หลุยส์อาศัยอยู่ที่โรงเรียน เขาเป็นนักเรียนที่ดีและมองไปข้างหน้าเพื่อวันที่เขาจะได้อ่าน โรงเรียนมีหนังสือบางเล่มที่คนตาบอดสามารถอ่าน หนังสือเหล่านี้มีตัวอักษรที่ยืนออก เขามีความรู้สึกที่ตัวอักษรด้วยมือของเขาแต่ละคน มีประโยคหนึ่งที่อยู่ในแต่ละหน้า เพียงส่วนหนึ่งของหนังสือชั่งน้ำหนัก£ 20

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เมื่อหลุยส์ อายุ 10 ขวบ พ่อแม่ของเขาพาเขาไปโรงเรียนเด็กตาบอดในปารีส หลุยส์อยู่ที่โรงเรียน เขาเป็นนักเรียนที่ดี และมองไปข้างหน้าเพื่อวันที่เขาสามารถอ่าน โรงเรียนมีหนังสือที่คนตาบอดอ่านได้ หนังสือเหล่านี้มีตัวอักษรที่ยืนออก เขาต้องรู้สึกว่าตัวอักษรแต่ละตัวด้วยนิ้วของเขา มีประโยคหนึ่งในแต่ละหน้าเพียงส่วนหนึ่งของหนังสือหนัก 20 ปอนด์