3. Results and discussion3.1. Bakin

3. Results and discussion
3.1. Baking performance
The results obtained from development and gas release curves corresponding to the 23 factorial design of experiments are given in Table 1. An experimental design analysis was performed to calculate the effects of each enzyme and their interactions and ANOVA was applied to test the statistical significances. From development curves, the enzymes had significant effect (p < 0.05) on the weakening coefficient (W) and time to dough development (t1). The weakening coefficient (W) relates the maximum height developed by dough with the height after 3 h of test, and since dough height is correlated with final loaf volume, a low W is desired.

3.2. Uniaxial extension
With respect to parameters obtained from the uniaxial extension tests (Table 2), regular and optimum dough showed similar behavior to each other, while resistance to extension (Rext) was higher for control dough and extensibility was lower. The gluten dilution due to the partial substitution of WF by RS resulted in less elastic dough since the gluten network formed by the hydration of wheat proteins is the main cause of dough elastic behavior (Masi, Cavella, & Piazza, 2001). This was reflected in the reduction of E and the increased Rext. However, the effect was reverted by the enzymes, since TG and Gox promoted the crosslinking between gluten proteins. Similar results were reported by Sanchez et al. (2014) who found that Rext increased when adding RS to dough at concentrations between (1.5 and 15.5) g/100 g reaching a maximum at 9 g/100 g while the opposite effect was observed for E. Also, Ribotta, Perez, A n~on, and Le on (2010) stated that the addition of SSL, TG and HE reduced Rext and increased E in dough
Table 2
supplemented with soy flour, being the major effects produced by the enzymes.
3.3. Large deformation mechanical tests
The hardness (H) of the dough was considered as the maximum force measured during the first compression in TPA. The addition of RS resulted in harder dough (control), while enzymes contributed to reduce this effect (Table 2), in agreement with results obtained in the uniaxial extension test, in which the reduced elasticity of dough due to gluten dilution was reverted by the addition of enzymes; Sanchez et al. (2014) previously found similar results. The combination of enzymes produced dough with lower resilience (optimum) while RS (control) did not affect this parameter (Res), which measures the energy stored by the material after the first compression. The adhesiveness (Ad), which measures the energy necessary to remove the probe from the sample after the first compression, showed the highest value for control dough followed by regular dough, indicating again the opposite effects of RS and enzymes. This could be related to the results obtained for hardness, as observed by Sanchez et al. (2014) and Sans-Penella,
Wronkowska, Soral-Smietana, Collar, and Haros (2010) who found similar trends in hardness and adhesiveness measured by TPA, in contrast with results obtained in the stickiness test with CheneHoseney probe. Cohesiveness (C) and springiness (S) were not significantly (p > 0.05) different between the three tested formulations.
The stickiness (St), work of adhesion (Wad) and cohesiveness (CSt) obtained from CheneHoseney dough stickiness determination showed similar behavior for optimum and regular dough, whereas the control presented lower values. The work of adhesion measured in this test is several magnitude orders lower than TPA adhesiveness because the contact area between the probe and the sample was much lower in the test performed with the CheneHoseney accessory. Besides, the results obtained in the TPA showed a different tendency compared those obtained in the CheneHoseney test, being control Ad higher than regular and optimum dough, indicating that the other dough rheological properties influenced this parameter in the TPA.
Hardness (H), resilience (Res), cohesiveness (C), springiness (S) and adhesiveness (Ad) obtained from texture profile analysis (TPA); stickiness (St), work of adhesion (Wad) and cohesiveness (CSt) obtained from CheneHoseney dough stickiness determination (CH); resistance to extension (Rext) and extensibility (E) obtained from uniaxial extension of dough (Uext): control, optimum and regular formulations.
Formulation Control Optimum Regular
TPA H [N] 52.98 ± 4.41b 29.20 ± 3.41a 31.34 ± 2.55a
Res [e] 0.083 ± 0.008b 0.067 ± 0.007a 0.070 ± 0.012ab
C [e] 0.82 ± 0.03a 0.84 ± 0.02a 0.84 ± 0.03a
S [e] 0.992 ± 0.001a 0.992 ± 0.001a 0.992 ± 0.001a
Ad [N s] 159.87 ± 9.60c 87.93 ± 6.31a 104.87 ± 9.76b
CH St [mN] 361.1 ± 23.8a 511.6 ± 17.8b 489.7 ± 25.7b
Wad [mN s] 33.6 ± 9.7a 71.5 ± 6.6b 61.8 ± 8.6b
CSt [mm] 1.47 ± 0.31a 2.44 ± 0.24b 2.39 ± 0.46b
Uext Rext [N] 0.341 ± 0.019a 0.275 ± 0.026b 0.257 ± 0.028b
E [mm] 31.28 ± 3.45a 37.64 ± 5.63b 43.48 ± 4.58b
Means in the same row with the same letters are not statistically different (p > 0.05).
Dough stickiness (St) makes the product more difficult to handle, especially when the bread making process is automated. The addition of RS (control) reduced the stickiness in comparison to regular dough. However, the addition of enzymes increased the stickiness of dough with RS (optimum). This result is in accordance with Ribotta et al. (2010) who found that TG and HE produced an increment of stickiness of dough supplemented with soy flour and attributed it to the degradation of water-unextractable-
arabinoxylan and the consequent decrease in its water holding capacity.
3.4. Bread quality
The specific volume of pan bread was not significantly influenced by the ingredients (Table 3). However, there was a tendency of the regular dough to yield bread with higher specific volume followed by optimum dough as predicted by the parameter Hmadj obtained in rheofermentometer and also confirmed by the rheological measurements in the uniaxial extension test. The lack of statistical significance of these results is probably due to the experimental error of the measurement. Previously, results obtained by Schoenlechner, Szatmari, Bagdi, and Tom€ osk€ ozi (2013)€ indicated that enzymes TG and HE improved bread specific volume in bread supplem

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

3. ผลลัพธ์ และสนทนา3.1. ประสิทธิภาพการอบผลได้รับจากพัฒนาและก๊าซออกโค้งที่สอดคล้องกับแบบแฟก 23 ทดลองแสดงไว้ในตารางที่ 1 ทำการวิเคราะห์ออกแบบการทดลองเพื่อคำนวณผลกระทบของแต่ละเอนไซม์และการโต้ตอบ และใช้การวิเคราะห์ความแปรปรวนการทดสอบ significances ทางสถิติ เอนไซม์มีผลกระทบอย่างมีนัยสำคัญ (p < 0.05) เวลาพัฒนาแป้ง (t1) และสัมประสิทธิ์ (W) อ่อนตัวลงจากเส้นโค้งพัฒนา ค่าสัมประสิทธิ์ที่อ่อนตัวลง (W) ความสูงสูงสุดที่พัฒนา โดยแป้งกับความสูงหลัง 3 h ของการทดสอบที่เกี่ยวข้อง และเนื่องจากความสูงแป้งมี correlated กับปริมาตรก้อนสุดท้าย W ต่ำต้อง3.2. uniaxial ขยายเกี่ยวกับพารามิเตอร์ที่ได้จากการทดสอบขยาย uniaxial (ตารางที่ 2), แป้งปกติ และเหมาะสมได้แสดงพฤติกรรมคล้ายกัน ในขณะที่ความต้านทานการขยาย (Rext) ได้สูงสำหรับควบคุมแป้ง และเพิ่มความสามารถต่ำกว่า เจือจางตังเนื่องจากการแทนที่บางส่วนของดับเบิลยูเอฟโดย RS ให้แป้งยืดหยุ่นน้อยเนื่องจากตังเครือข่ายเกิดขึ้น โดยการไล่น้ำของโปรตีนข้าวสาลีเป็นแป้งลักษณะยืดหยุ่น (มาสิ Cavella, & เพียซ 2001) นี้ถูกสะท้อนในการลดลงของ E และ Rext เพิ่มขึ้น อย่างไรก็ตาม ผลถูกเปลี่ยนกลับให้ โดยเอนไซม์ เนื่องจาก TG และ Gox crosslinking ระหว่างโปรตีนตังส่งเสริม มีรายงานการผลคล้ายกันโดยแซนเชซ et al. (2014) ที่พบว่า Rext เพิ่มขึ้นเมื่อเพิ่ม RS แป้งที่ความเข้มข้นระหว่าง (1.5 และ 15.5) g/100 g ถึงสูงสุดที่ 9 กรัม/100 กรัมในขณะที่มีสังเกตผลตรงกันข้ามสำหรับอี ยัง Ribotta เปเรซ เอเอ็น ~ บน และเลอ (2553) ระบุที่เพิ่ม SSL, TG และเขาลด Rext และอีเพิ่มขึ้นในแป้งตารางที่ 2เสริม ด้วยแป้งถั่วเหลือง มีผลกระทบสำคัญผลิต โดยเอนไซม์3.3. ทดสอบเครื่องกลแมพขนาดใหญ่ความแข็ง (H) ของแป้งถูกถือว่าเป็นแรงสูงสุดที่วัดระหว่างการบีบอัดที่แรกในส.ส.ท นอกจากนี้อาร์เอสผลในแป้งหนัก (ควบคุม), ในขณะที่เอนไซม์ส่วนลดนี้ผล (ตารางที่ 2), ข้อตกลงกับผลลัพธ์ที่ได้ในการทดสอบขยาย uniaxial ซึ่งความยืดหยุ่นลดลงของแป้งเนื่องจากตังเจือจางถูกแปลงกลับด้านนอกเอนไซม์ Al. ร้อยเอ็ดแซนเชซ (2014) ก่อนหน้านี้พบผลลัพธ์ที่คล้ายคลึงกัน ผสมเอนไซม์ผลิตแป้ง มีความยืดหยุ่นต่ำ (เหมาะสม) ในขณะที่ RS (ควบคุม) ได้ส่งผลกระทบต่อพารามิเตอร์นี้ (Res), ที่วัดพลังงานที่ถูกเก็บไว้ โดยวัสดุหลังการบีบอัดแรก Adhesiveness (โฆษณา), ที่วัดพลังงานจำเป็นต้องเอาโพรบจากหลังแรกรวม แสดงค่าสูงสุดสำหรับควบคุมแป้งตาม ด้วยแป้งปกติ การแสดงผลตรงกันข้ามของอาร์เอสและเอนไซม์อีก นี้อาจเกี่ยวข้องกับผลได้รับสำหรับความแข็ง เป็นที่สังเกต โดยแซนเชซ et al. (2014) และนอยซานส์ PenellaWronkowska, Soral Smietana คอ และ Haros (2010) ที่พบแนวโน้มที่คล้ายกันในความแข็งและวัด โดยส.ส.ท. adhesiveness, in contrast with ผลที่ได้รับใน stickiness ที่ทดสอบกับโพรบ CheneHoseney Cohesiveness (C) และ springiness (S) ไม่มีนัยสำคัญ (p > 0.05) แตกต่างกันระหว่างสูตรทดสอบสามStickiness (St), ยึดเกาะ (Wad) และ cohesiveness (CSt) ได้รับจาก CheneHoseney แป้ง stickiness กำหนดแสดงให้เห็นลักษณะการทำงานคล้ายกันสำหรับแป้งที่เหมาะสม และสม่ำเสมอ ในขณะที่ตัวควบคุมแสดงค่าต่ำได้ การทำงานของการยึดเกาะในการทดสอบนี้มีหลายขนาดสั่งต่ำกว่า adhesiveness ส.ส.ท.เนื่องจากพื้นที่ติดต่อระหว่างการโพรบและตัวอย่างต่ำกว่ามากในการทดสอบที่ดำเนินการกับอุปกรณ์ CheneHoseney นอก ผลได้รับในส.ส.ท.ที่พบแนวโน้มที่แตกต่างกันเมื่อเทียบกับผู้ที่ได้รับในการทดสอบ CheneHoseney การควบคุมโฆษณาระบุว่า ที่แป้ง rheological คุณสมบัติอื่น ๆ ที่มีผลต่อพารามิเตอร์นี้ในส.ส.ท.สูงกว่าแป้งทั่วไป และเหมาะสมความแข็ง (H), ความยืดหยุ่น (Res), cohesiveness (C), springiness (S) และ adhesiveness (โฆษณา) ที่ได้จากการวิเคราะห์โพรไฟล์ของพื้นผิว (ส.ส.ท.); stickiness (St) การทำงานของการยึดเกาะ (Wad) และ cohesiveness (CSt) ได้รับจาก CheneHoseney แป้ง stickiness กำหนด (CH); เพื่อขยาย (Rext) และเพิ่มความสามารถ (E) ได้รับจากแป้ง (Uext) ขยาย uniaxial: ควบคุม สูตรปกติ และเหมาะสมกำหนดควบคุมเหมาะสมปกติส.ส.ท. H [N] 52.98 ± 4.41b 29.20 ± 3.41a 31.34 ± 2.55a Res [e] 0.083 ± 0.008b 0.067 ± 0.007a 0.070 ± 0.012ab C [e] $ 0.82 ± 0.03a 0.84 ± 0.02a 0.84 ± 0.03a S [e] 0.992 ± 0.001a 0.992 ± 0.001a 0.992 ± 0.001a โฆษณา [N s] 159.87 ± 9.60c 87.93 ± 6.31a 104.87 ± 9.76bCH เซนต์ [mN] 361.1 ± 23.8a 511.6 ± 17.8b 489.7 ± 25.7b Wad [mN s] 33.6 ± 9.7a 71.5 ± 6.6b 61.8 ± 8.6b CSt [mm] 1.47 ± 0.31a 2.44 ± 0.24b 2.39 ± 0.46bUext Rext [N] 0.341 ± 0.019a 0.275 ± 0.026b 0.257 ± 0.028b E [mm] 31.28 ± 3.45a 37.64 ± 5.63b 43.48 ± 4.58bหมายความว่าในแถวเดียวกันกับตัวอักษรตัวเดียวกันไม่แตกต่างกันทางสถิติ (p > 0.05)แป้ง stickiness (เซนต์) ทำให้ผลิตภัณฑ์ยากต่อการจัดการ โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อขนมปังที่ทำให้กระบวนการเป็นไปโดยอัตโนมัติ นอกจากนี้อาร์เอส (ควบคุม) ลด stickiness โดยปกติแป้ง อย่างไรก็ตาม การเพิ่มของเอนไซม์เพิ่มขึ้น stickiness ของแป้งกับ RS (เหมาะสม) ผลลัพธ์นี้จะตาม Ribotta et al. (2010) ที่พบว่า TG เขา stickiness เสริม ด้วยแป้งถั่วเหลืองแป้งเพิ่มการผลิต และเกิดจากการสลายตัวของน้ำ -unextractable-arabinoxylan และตามมาลดลงในน้ำกำลังถือ3.4. ขนมปังคุณภาพอย่างมีนัยสำคัญไม่ได้รับปริมาณเฉพาะขนมปังแพนตามส่วนผสม (ตาราง 3) อย่างไรก็ตาม มีแนวโน้มของแป้งปกติให้ขนมปัง มีปริมาตรจำเพาะที่สูงตาม ด้วยแป้งสูงสุดเป็นที่คาดการณ์โดยพารามิเตอร์ Hmadj รับใน rheofermentometer และยัง ได้รับการยืนยัน โดยการวัด rheological ในการทดสอบขยาย uniaxial ไม่มีนัยสำคัญทางสถิติของผลเหล่านี้อาจเป็นเนื่องจากข้อผิดพลาดทดลองของการประเมิน ก่อนหน้านี้ ผลที่ได้รับ โดย Schoenlechner, Szatmari, Bagdi และทอม€ osk€ € ozi (2013) ระบุว่า TG เอนไซม์และเขาพัฒนาวอลุ่มเฉพาะขนมปังขนมปัง supplem

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

3. ผลการอภิปรายและ
3.1 เบเกอรี่ประสิทธิภาพผลที่ได้จากการพัฒนาและก๊าซเส้นโค้งการเปิดตัวที่สอดคล้องกับการออกแบบ 23 ปัจจัยของการทดลองจะได้รับในตารางที่ 1 การวิเคราะห์การออกแบบการทดลองที่ได้ดำเนินการในการคำนวณผลกระทบของแต่ละเอนไซม์และการมีปฏิสัมพันธ์ของพวกเขาและการวิเคราะห์ความแปรปรวนถูกนำมาใช้ในการทดสอบความสำคัญทางสถิติ .
จากเส้นโค้งการพัฒนาเอนไซม์ที่มีผลกระทบอย่างมีนัยสำคัญ (p <0.05) จากค่าสัมประสิทธิ์การอ่อนตัวลง (W) และเวลาในการพัฒนาแม้ (t1) ค่าสัมประสิทธิ์การอ่อนตัวลง (W) ที่เกี่ยวข้องกับความสูงสูงสุดที่พัฒนาโดยแป้งที่มีความสูงหลังจาก 3 ชั่วโมงของการทดสอบและเนื่องจากความสูงของแป้งมีความสัมพันธ์กับปริมาณก้อนสุดท้ายเป็น W ต่ำเป็นที่ต้องการ. 3.2 ขยายแกนเดียวเกี่ยวกับพารามิเตอร์ที่ได้จากการทดสอบขยายแกนเดียว (ตารางที่ 2), แป้งปกติและดีที่สุดที่แสดงให้เห็นลักษณะการทำงานคล้าย ๆ กันในขณะที่ความต้านทานต่อการขยาย (Rext) เป็นแป้งที่สูงขึ้นสำหรับการควบคุมและการขยายต่ำ เจือจางตังเนื่องจากการเปลี่ยนตัวผู้เล่นบางส่วนของ WF อาร์เอสส่งผลให้แป้งยืดหยุ่นน้อยตั้งแต่ตังเครือข่ายที่เกิดขึ้นจากความชุ่มชื้นของโปรตีนข้าวสาลีเป็นสาเหตุหลักของพฤติกรรมยืดหยุ่นแป้ง (ซี, Cavella และ Piazza, 2001) นี้สะท้อนให้เห็นในการลดลงของอีและ Rext ที่เพิ่มขึ้น แต่ผลที่ได้หวนกลับโดยเอนไซม์ตั้งแต่ TG GOX และการส่งเสริมการเชื่อมขวางระหว่างโปรตีนกลูเตน ผลที่คล้ายกันได้รับรายงานจากซานเชซและอัล (2014) ที่พบว่า Rext เพิ่มขึ้นเมื่อมีการเพิ่มอาร์เอสไปแม้ที่ความเข้มข้นระหว่าง (1.5 และ 15.5) กรัม / 100 กรัมถึงสูงสุดที่ 9 กรัม / 100 กรัมในขณะที่ผลในทางตรงกันข้ามพบว่าสำหรับอีนอกจากนี้ Ribotta เปเรซ, A n ~ บนและเลอบน (2010) ระบุว่าการเพิ่มขึ้นของ SSL ที่ TG และ ฯพณฯ Rext ลดลงและเพิ่ม E ในแป้งตารางที่2 เสริมด้วยแป้งถั่วเหลืองเป็นผลกระทบที่สำคัญที่ผลิตโดยเอนไซม์. 3.3 การทดสอบทางกลเสียรูปขนาดใหญ่ความแข็ง (H) ของแป้งได้รับการพิจารณาเป็นแรงสูงสุดวัดได้ในระหว่างการบีบอัดครั้งแรกใน TPA นอกจากนี้อาร์เอสส่งผลให้แป้งหนัก (ควบคุม) ในขณะที่เอนไซม์ที่มีส่วนร่วมในการลดผลกระทบนี้ (ตารางที่ 2) ในข้อตกลงกับผลที่ได้รับในการทดสอบการขยายแกนเดียวซึ่งในความยืดหยุ่นลดลงของแป้งอันเนื่องมาจากการลดสัดส่วนตังได้หวนกลับโดย นอกจากนี้เอนไซม์; ซานเชซและอัล (2014) ที่พบก่อนหน้านี้ผลที่คล้ายกัน การรวมกันของเอนไซม์ที่ผลิตแป้งที่มีความยืดหยุ่นลดลง (ที่ดีที่สุด) ในขณะที่อาร์เอส (ควบคุม) ไม่ได้ส่งผลกระทบต่อพารามิเตอร์นี้ (Res) ซึ่งมาตรการพลังงานที่เก็บไว้โดยวัสดุหลังจากการบีบอัดครั้งแรก เหนียวแน่น (Ad) ซึ่งมาตรการพลังงานที่จำเป็นในการลบสอบสวนจากตัวอย่างหลังจากที่การบีบอัดแรกที่แสดงให้เห็นว่าค่าสูงสุดสำหรับการควบคุมแป้งตามด้วยแป้งปกติแสดงให้เห็นอีกครั้งผลกระทบตรงข้ามของอาร์เอสและเอนไซม์ ซึ่งอาจจะเกี่ยวข้องกับผลที่ได้รับความแข็งเป็นที่สังเกตโดยซานเชซและอัล (2014) และ Sans-Penella, Wronkowska, Soral-Smietana คอและ Haros (2010) ที่พบว่าแนวโน้มที่คล้ายกันในความแข็งและความเหนียวแน่นวัดจาก TPA ในทางตรงกันข้ามกับผลที่ได้รับในการทดสอบความเหนียวที่มีการสอบสวน CheneHoseney เหนียวแน่น (C) และยืดหยุ่น (S) ไม่ได้อย่างมีนัยสำคัญ (p> 0.05) ที่แตกต่างกันระหว่างสามสูตรการทดสอบ. เหนียว (เซนต์) การทำงานของการยึดเกาะ (Wad) และติดกัน (CST) ที่ได้รับจากความมุ่งมั่นเหนียวแป้ง CheneHoseney แสดงให้เห็นลักษณะการทำงานที่คล้ายกัน สำหรับแป้งที่เหมาะสมและปกติในขณะที่การควบคุมที่นำเสนอค่าที่ต่ำกว่า การทำงานของการยึดเกาะที่วัดได้ในการทดสอบนี้เป็นคำสั่งหลายขนาดต่ำกว่า TPA เหนียวแน่นเพราะพื้นที่ติดต่อระหว่างการสอบสวนและเป็นตัวอย่างที่ต่ำกว่ามากในการทดสอบดำเนินการกับอุปกรณ์เสริม CheneHoseney นอกจากนี้ผลที่ได้รับใน TPA แสดงให้เห็นแนวโน้มที่แตกต่างกันเมื่อเทียบกับผู้ที่ได้รับในการทดสอบ CheneHoseney ที่ถูกควบคุมโฆษณาที่สูงกว่าแป้งปกติและดีที่สุดที่แสดงให้เห็นว่าคุณสมบัติการไหลแป้งอื่น ๆ ที่ได้รับอิทธิพลพารามิเตอร์นี้ใน TPA. ความแข็ง (H), ความยืดหยุ่น (Res) ติดกัน (C), ยืดหยุ่น (S) และเหนียวแน่น (Ad) ที่ได้จากการวิเคราะห์รายละเอียดพื้นผิว (TPA); ความหนืด (เซนต์) การทำงานของการยึดเกาะ (Wad) และติดกัน (CST) ที่ได้รับจากความมุ่งมั่น CheneHoseney เหนียวแป้ง (CH); ความต้านทานต่อการขยาย (Rext) และการขยาย (E) ที่ได้รับจากการขยายแกนเดียวของแป้ง (Uext). การควบคุมที่เหมาะสมและสูตรปกติสูตรควบคุมที่เหมาะสมปกติTPA H [N] 52.98 ± 4.41b 29.20 ± 31.34 ± 3.41a 2.55a Res [อี] 0.083 ± 0.008b 0.067 ± 0.070 ± 0.007a 0.012ab C [อี] ± 0.82 0.84 ± 0.03a 0.02A 0.84 ± 0.03a S [อี] 0.992 ± 0.992 ± 0.001a 0.001a 0.992 ± 0.001a โฆษณา [N s] 159.87 ± 9.60c 87.93 ± 6.31a 104.87 ± 9.76b CH เซนต์ [mN] 361.1 511.6 ± 23.8a ± 17.8b 489.7 ± 25.7b Wad [mN s] 33.6 ± 9.7a 71.5 ± 6.6b 61.8 ± 8.6b CST [ มม] 1.47 ± 0.31a 2.44 ± 2.39 ± 0.24b 0.46b Uext Rext [N] 0.341 ± 0.019a 0.275 ± 0.257 ± 0.026b 0.028b E [mm] 31.28 ± 3.45a 37.64 ± 43.48 ± 5.63b 4.58b หมายใน แถวเดียวกันด้วยตัวอักษรเดียวกันไม่ได้แตกต่างกันทางสถิติ (p> 0.05). แป้งเหนียว (เซนต์) ทำให้ผลิตภัณฑ์ที่ยากมากขึ้นในการจัดการโดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อขั้นตอนการทำขนมปังเป็นไปโดยอัตโนมัติ นอกจากนี้อาร์เอส (ควบคุม) ลดความยึดติดในการเปรียบเทียบกับแป้งปกติ อย่างไรก็ตามการเพิ่มขึ้นของเอนไซม์เพิ่มขึ้นความหนืดของแป้งกับอาร์เอส (ที่ดีที่สุด) ผลที่ได้นี้เป็นไปตาม Ribotta et al, (2010) ที่พบว่า TG และ ฯพณฯ ผลิตที่เพิ่มขึ้นของความหนืดของแป้งเสริมด้วยแป้งถั่วเหลืองและมันมาประกอบการเสื่อมสภาพของน้ำ unextractable- arabinoxylan และลดลงเป็นผลเนื่องมาในฐานะการถือครองของน้ำ. 3.4 ขนมปังที่มีคุณภาพปริมาณที่เฉพาะเจาะจงของขนมปังแพนไม่ได้รับอิทธิพลอย่างมีนัยสำคัญโดยส่วนผสม (ตารางที่ 3) แต่มีแนวโน้มของแป้งปกติเพื่อให้ได้ขนมปังที่มีปริมาณที่สูงขึ้นโดยเฉพาะตามด้วยแป้งที่เหมาะสมเป็นที่คาดการณ์โดยพารามิเตอร์ Hmadj ที่ได้รับใน rheofermentometer และยังได้รับการยืนยันโดยการวัดการไหลในการทดสอบการขยายแกนเดียว ไม่มีนัยสำคัญทางสถิติของผลลัพธ์เหล่านี้อาจจะเป็นเพราะความผิดพลาดของการทดลองของการวัด ก่อนหน้านี้ผลที่ได้จากการ Schoenlechner, Szatmari, Bagdi และทอม€ osk € OZI (2013) ชี้ให้เห็นว่า€เอนไซม์ TG และเขาดีขึ้นขนมปังปริมาณที่ระบุใน supplem ขนมปัง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การอภิปรายการอภิปรายการอภิปรายการอภิปรายการอภิปรายการอภิปรายการอภิปรายการอภิปรายการอภิปรายการอภิปรายการอภิปรายการอภิปรายการอภิปรายการอภิปรายการอภิปรายการอภิปรายการอภิปรายการอภิปราย