Chronic Kidney DiseaseHyperaldoster

Chronic Kidney Disease
Hyperaldosteronism is associated with
renal injury and the development of
chronic kidney disease in patients with
hypertension, diabetes mellitus, and
obesity. By some estimates, up to 85%
of patients with primary hyperaldosteronism
have evidence of proteinuria.35
Albuminuria occurs to a greater extent
in patients with aldosterone-mediated
hypertension than in those with idiopathic
hypertension, and in normotensive
individuals, there is an association
between proteinuria and aldosterone
levels.35,36
The administration of an ACE-I or
angiotensin receptor blocker decreases
proteinuria in patients at high risk for
renal damage (eg, diabetes mellitus)
but does not fully halt the progression
of renal disease. One meta-analysis of
11 studies found that the addition of
spironolactone or eplerenone to an
ACE-I or angiotensin receptor blocker,
however, significantly decreased 24-
hour urinary protein excretion beyond
single-agent therapy alone.37 Although
this finding may be attributed to improved
blood pressure control, in contrast
to ACE-I drugs, aldosterone receptor
antagonists do not mediate
efferent renal arterial pressure and thus
do not induce nephrotoxicity. Overall,
data linking aldosterone receptor antagonists
with renal function improvement
are, to date, derived mainly from numerous
small studies limited by brief
follow-up periods. The long-term effect
of these drugs on renal disease–associated
outcomes is under investigation.
Clinical Follow-Up
In the case vignette patient, hypertension
and impaired LV systolic function
with NYHA class III CHF symptoms
are both clinical indications for aldosterone
receptor antagonist therapy
(Figure 2).38 Her serum K
and renal
function are acceptable to initiate treatment.
Spironolactone 25 mg/d was
prescribed, and as a consequence of
concurrent ACE-I use, laboratory surveillance
was scheduled at 1 week and
monthly thereafter. Six weeks later,
the patient’s blood pressure was at
goal, and a subjective improvement in
exercise capacity was reported.
Source of Funding
This work was supported in part by National
Institutes of Health grant HL081110.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

โรคไตเรื้อรังเกี่ยวข้องกับ Hyperaldosteronismบาดเจ็บที่ไตและการพัฒนาโรคไตเรื้อรังในผู้ป่วยที่มีความดันโลหิตสูง เบาหวาน และโรคอ้วน โดยประมาณการบาง ลดสูงสุดถึง 85%ของผู้ป่วยที่มี hyperaldosteronism หลักมีหลักฐานของ proteinuria.35Albuminuria เกิดขอบเขตมากขึ้นในผู้ป่วยที่มี aldosterone mediatedความดันโลหิตสูงกว่าผู้มี idiopathicความดันโลหิตสูง และ normotensiveบุคคล มีความสัมพันธ์ระหว่าง proteinuria และ aldosteronelevels.35,36การบริหารงานของเอซ-ฉัน หรือพเตอร์ตัวรับบล็อกลดลงproteinuria ในผู้ป่วยที่มีความเสี่ยงสูงสำหรับความเสียหายของไต (เช่น เบาหวาน)แต่ไม่ทั้งหมดหยุดความก้าวหน้าของโรคไต หนึ่ง meta-analysis ของการศึกษา 11 พบว่าการเพิ่มspironolactone หรือ eplerenone เพื่อการเอ-ฉัน หรือพเตอร์ตัวรับ บล็อกอย่างไรก็ตาม อย่างมีนัยสำคัญลดลง 24-ชั่วโมงการขับถ่ายท่อปัสสาวะโปรตีนเกินalone.37 บำบัดเดี่ยวแทนแม้ว่าค้นหานี้อาจเกิดจากการปรับปรุงเลือดที่ควบคุมความดัน ตรงกันข้ามไปเอซ-ฉันยา ตัวรับ aldosteroneตัวไม่บรรเทาความดันต้วไต efferent จึงทำให้เกิด nephrotoxicity โดยรวมข้อมูลที่เชื่อมโยงตัวตัวรับ aldosteroneมีการปรับปรุงฟังก์ชันไตมี วัน มาส่วนใหญ่เป็นจำนวนมากศึกษาขนาดเล็กที่จำกัด โดยย่อระยะติดตามผล ผลระยะยาวยาเหล่านี้ในไตโรค – สัมพันธ์ผลอยู่ภายใต้การตรวจสอบติดตามผลทางคลินิกในผู้ป่วยกรณีมาก ความดันโลหิตสูงและผู้ที่มี LV systolic functionอาการ III CHF คลาส NYHAมีทั้งสองบ่งชี้ทางคลินิกสำหรับ aldosteroneรักษากล้ามเนื้อต้านตัวรับ(รูป 2) .38 ของ serum K และไตฟังก์ชันเป็นที่ยอมรับเพื่อเริ่มต้นการรักษาSpironolactone 25 mg/d ถูกกำหนด และ เป็นผลมาจากการเอพร้อมกัน-ใช้ ห้องปฏิบัติการเฝ้าระวังมีกำหนดเวลาใน 1 สัปดาห์ และเดือนหลังจากนั้น หกสัปดาห์ความดันโลหิตของผู้ป่วยอยู่ในเป้าหมาย และปรับปรุงตามอัตวิสัยในรายงานการออกกำลังกายกำลังแหล่งที่มาของเงินทุนงานนี้ได้รับการสนับสนุนในส่วนแห่งชาติสถาบันสุขภาพสิทธิ HL081110

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

โรค ไตวายเรื้อรัง hyperaldosteronism

ไตที่เกี่ยวข้องกับการบาดเจ็บและการพัฒนา
โรคไตเรื้อรังในผู้ป่วยเบาหวานและความดันโลหิตสูง
,
, โรคอ้วน ตามประมาณการบางได้ถึง 85% ของผู้ป่วย

hyperaldosteronism หลักมีหลักฐานมี เกิดขึ้น 3
ไดเฟนนีลอามีนให้มากขึ้นในผู้ป่วยที่มีระดับขอบเขต

แอลโดสเตอโรนความดันโลหิตสูงกว่าในผู้ที่มีความดันโลหิตสูงที่ไม่ทราบสาเหตุ

เตต และบุคคลที่มีความสัมพันธ์ระหว่างตั้งครรภ์ระดับ aldosterone และ


. 35,36 การบริหารของแองจิโอเทนซินรีเซพเตอร์บล็อกเกอร์ลดลงเวอร์ตติ้งในการรักษาภาวะแทรกซ้อนหรือ

ในปัสสาวะในผู้ป่วยที่มีความเสี่ยงสูงสำหรับ
ความเสียหายไต ( โรคเบาหวานเช่น )
แต่ไม่เต็มที่หยุด อาการของโรคไต
. หนึ่งของ
การวิเคราะห์อภิมาน11 การศึกษา พบว่า นอกจาก
Spironolactone หรือ eplerenone เป็นเวอร์ตติ้งในการรักษาภาวะแทรกซ้อนหรือแองจิโอเทนซินรีเซพเตอร์บล็อกเกอร์

แต่ลดลง , 24 - ชั่วโมงปัสสาวะโปรตีนไม่เกิน

เดี่ยวเจ้าหน้าที่รักษา alone.37 แม้ว่า
นี้ค้นหาอาจจะเกิดจากความดันโลหิตดีขึ้น

เพื่อควบคุม ในทางตรงกันข้ามเวอร์ตติ้งในการรักษาภาวะแทรกซ้อนยาเสพติด , aldosterone receptor antagonists
ทำ
ไม่ไกล่เกลี่ยefferent ไตความดันในหลอดเลือด จึงไม่ก่อให้เกิดพิษต่อไต
. โดยการเชื่อมโยงข้อมูล aldosterone receptor antagonists

กับ
ปรับปรุงการทำงานของไต , วันที่ , ที่ได้มาส่วนใหญ่มาจากมากมาย
เล็กศึกษา จำกัด โดยระยะติดตามผลสั้นๆ

ผลกระทบระยะยาวของยาเหล่านี้ในโรคไต
-
ผลลัพธ์ที่เกี่ยวข้องอยู่ระหว่างการสืบสวน ติดตาม

คลินิกในกรณีประตูคนไข้และ LV systolic function ที่มีความดันโลหิตสูง

กับ nyha Class III CHF อาการ
มีทั้งคลินิกข้อบ่งชี้สำหรับ aldosterone receptor antagonist ด้วย

( รูปที่ 2 ) 38 เธอเซรั่มและ K
ไต
เป็นที่ยอมรับเพื่อเริ่มต้นการรักษา
Spironolactone 25 มิลลิกรัมต่อวันคือ
ตามที่กำหนดและเป็นผล
ใช้เวอร์ตติ้งในการรักษาภาวะแทรกซ้อนของ การเฝ้าระวังทางห้องปฏิบัติการทดสอบ
ถูกกำหนดใน 1 สัปดาห์และรายเดือน
หลังจากนั้นหกสัปดาห์ต่อมา
ความดันโลหิตของผู้ป่วยที่
เป้าหมาย และเพิ่มความจุเป็นอัตนัยใน


รายงาน แหล่งทุน งานนี้ได้รับการสนับสนุนในส่วนของสถาบันสุขภาพแห่งชาติ ให้ hl081110