A sound level meter is used for aco

A sound level meter is used for acoustic (sound that travels through air) measurements. It is commonly a hand-held instrument with a microphone. The diaphrahm of the microphone responds to changes in air pressure caused by sound waves. That is why the instrument is sometimes referred to as a Sound Pressure Level (SPL) Meter. This movement of the diaphrahm, i.e. the sound pressure deviation (pascal Pa), is converted into an electrical signal (volts V).

A microphone is distinguishable by the voltage value produced when a known, constant sound pressure is applied. This is known as the microphone sensitivity. The instrument needs to know the sensitivity of the particular microphone being used. Using this information, the instrument is able to accurately convert the electrical signal back to a sound pressure, and display the resulting sound pressure level (decibels dB).

Sound level meters are commonly used in noise pollution studies for the quantification of different kinds of noise, especially for industrial, environmental and aircraft noise. However, the reading from a sound level meter does not correlate well to human-perceived loudness, which is better measured by a loudness meter. The current international standard that specifies sound level meter functionality and performances from is the IEC 61672-1:2013.
Classification[edit]
Types[edit]
The IEC 61672-1 specifies "three kinds of sound measuring instruments".[1] They are the "conventional" sound level meter, the integrating-averaging sound level meter, and the integrating sound level meter.

The standard sound level meter can be called an exponentially averaging sound level meter as the AC signal from the microphone is converted to DC by a root-mean-square (RMS) circuit and thus it must have a time-constant of integration; today referred to as the time-weighting. Three of these time-weightings have been internationally standardised, 'S' (1 s) originally called Slow, 'F' (125 ms) originally called Fast and 'I' (35 ms) originally called Impulse. Their names were changed in the 1980s to be the same in any language. I-time-weighting is no longer in the body of the standard because it has little real correlation with the impulsive character of noise events.

The output of the RMS circuit is linear in voltage and is passed through a logarithmic circuit to give a readout linear in decibels (dB). This is 20 times the base 10 logarithm of the ratio of a given root-mean-square sound pressure to the reference sound pressure. Root-mean-square sound pressure being obtained with a standard frequency weighting and standard time weighting. The reference pressure is set by International agreement to be 20 micropascals for airborne sound. It follows that the decibel is in a sense not a unit, it is simply a dimensionless ratio—in this case the ratio of two pressures.

An exponentially averaging sound level meter, which gives a snapshot of the current noise level, is of limited use for hearing damage risk measurements; an integrating or integrating-averaging meter is usually mandated. An integrating meter simply integrates—or in other words 'sums'—the frequency-weighted noise to give sound exposure and the metric used is pressure squared times time, often Pa²·s, but Pa²·h is also used. However, because sound was historically described in decibels, the exposure is most often described in terms of sound exposure level (SEL), the logarithmic conversion of sound exposure into decibels.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ใช้เครื่องวัดระดับเสียงสำหรับเสียง (เสียงที่เดินทางผ่านอากาศ) วัด โดยทั่วไปเป็นเครื่องมือถือกับไมโครโฟน Diaphrahm ของไมโครโฟนที่ตอบสนองต่อการเปลี่ยนแปลงในความกดอากาศที่เกิดจากคลื่นเสียง นั่นคือเหตุผลที่เครื่องดนตรีบางครั้งเรียกว่าเครื่องวัดระดับความดันเสียง (SPL) ความเคลื่อนไหวของ diaphrahm เช่นส่วนเบี่ยงเบนความดันเสียง (ปาสคาล Pa), จะถูกแปลงเป็นสัญญาณไฟฟ้า (โวลต์ V)ไมโครโฟนคือแตกต่าง โดยค่าแรงดันไฟฟ้าที่ผลิตเมื่อมีใช้ความดันเสียงที่รู้จักกัน คง นี้เรียกว่าความไวของไมโครโฟน ตราสารต้องการทราบความไวของไมโครโฟนโดยเฉพาะการใช้ ใช้ข้อมูลนี้ ตราสารสามารถได้ต้องแปลงสัญญาณไฟฟ้ากลับไปดันเสียง และแสดงระดับความดันเสียง (เดซิเบล dB) ผลลัพธ์เครื่องวัดเสียงมักใช้ในการศึกษามลพิษทางเสียงสำหรับนับจำนวนชนิดของเสียง โดยเฉพาะอย่างยิ่งสำหรับอุตสาหกรรม สิ่งแวดล้อมและเสียงเครื่องบิน อย่างไรก็ตาม อ่านจากเครื่องวัดระดับเสียงความสัมพันธ์ดีกับบุคคลที่รับรู้เสียงดัง ซึ่งจะถูกวัด โดยเครื่องวัดความดังเสียงดีกว่า ปัจจุบันมาตรฐานสากลที่ระบุฟังก์ชันการทำงานของเครื่องวัดระดับเสียงและการแสดงจากเป็น IEC 61672-1:2013การจำแนก [แก้]ประเภท [แก้]IEC 61672 1 ระบุ "สามชนิดของเครื่องมือวัดเสียง" [1] มีเครื่องวัดระดับเสียง "ธรรมดา" การรวมเฉลี่ยเครื่องวัดระดับเสียง และเครื่องวัดระดับเสียงรวมกันเครื่องวัดระดับเสียงมาตรฐานสามารถเรียกเครื่องวัดระดับเสียงการ averaging ชี้แจงสัญญาณ AC จากไมโครโฟนถูกแปลงเป็น DC โดยวงจรรากหมายถึง square (RMS) และดังนั้น จะต้องมีเวลาค่าคงที่ของการรวม วันนี้เรียกว่าเป็นการถ่วงเวลา สามเวลาสัดส่วนเหล่านี้ได้รับในระดับสากลมาตรฐาน ของ ' (1 s) เดิม เรียกว่าช้า 'F' (125 ms) เดิม เรียกว่า 'ฉัน' (35 ms) และรวดเร็วแต่เดิมเรียกว่าแรงกระตุ้นนั้น ชื่อมีการเปลี่ยนแปลงในทศวรรษ 1980 เป็นเหมือนกันทุกภาษา ฉันเวลาน้ำหนักไม่อยู่ในเนื้อหาของมาตรฐานเนื่องจากมีน้อยจริงสัมพันธ์กับอักขระหุนหันพลันแล่นเสียงเหตุการณ์ผลลัพธ์ของวงจร RMS เป็นเชิงเส้นในแรงดันไฟฟ้า และผ่านวงจรลอการิทึมเพื่อให้อ่านค่าแบบเชิงเส้นในเดซิเบล (dB) 20 ครั้งฐาน 10 ลอการิทึมของอัตราส่วนของความดันเสียงรากหมายถึงสี่เหลี่ยมที่กำหนดความดันเสียงอ้างอิงได้ รากหมายถึงตารางความดันเสียงกำลังรับน้ำหนักความถี่มาตรฐานและเวลามาตรฐาน ความดันอ้างอิงถูกกำหนด โดยข้อตกลงระหว่างประเทศจะ micropascals 20 เสียงอากาศ มันตามที่เดซิเบลเป็นในความรู้สึกไม่ มันเป็นเพียงสัดส่วน dimensionless — ในกรณีนี้อัตราส่วนของแรงดันที่สองเป็นการชี้แจง averaging เครื่องวัดระดับเสียง ซึ่งช่วยให้ภาพรวมของระดับเสียงปัจจุบัน จำกัดการใช้สำหรับการประเมินความเสี่ยงความเสียหาย การได้ยิน มักจะมีบังคับการรวม หรือการรวมเฉลี่ยเมตร เมตรรวมรวมเพียง — หรือในคำอื่นๆ 'ผลรวม' — เน้นความถี่เสียงเพื่อให้เสียงและการวัดที่ใช้มีแรงกดกำลังสองครั้งครั้ง มัก Pa²·s แต่ Pa²·h ก็ใช้ อย่างไรก็ตาม เนื่องจากเสียงในอดีตถูกอธิบายไว้ในเดซิเบล แสงเป็นส่วนใหญ่มักจะอธิบายในแง่ของระดับแสงเสียง (SEL), การแปลงแบบลอการิทึมของเสียงเป็นเดซิเบล

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เมตรระดับเสียงที่จะใช้สำหรับอะคูสติก (เสียงที่เดินทางผ่านอากาศ) วัด มันเป็นปกติเครื่องดนตรีมือถือกับไมโครโฟน diaphrahm ไมโครโฟนตอบสนองต่อการเปลี่ยนแปลงในความดันอากาศที่เกิดจากคลื่นเสียง นั่นคือเหตุผลที่หน้าปัดเป็นบางครั้งเรียกว่าระดับความดันเสียง (SPL) เลขที่มิเตอร์ การเคลื่อนไหวครั้งนี้ของ diaphrahm เช่นความดันเสียงส่วนเบี่ยงเบน (Pascal PA) จะถูกแปลงเป็นสัญญาณไฟฟ้า (โวลต์ V).

ไมโครโฟนแตกต่างจากค่าไฟฟ้าที่ผลิตเมื่อรู้จักกันดันเสียงคงถูกนำไปใช้ นี้เป็นที่รู้จักกันเป็นความลับของไมโครโฟน เครื่องมือที่ต้องการทราบความไวของไมโครโฟนโดยเฉพาะอย่างยิ่งการใช้ การใช้ข้อมูลนี้เครื่องมือที่จะสามารถได้อย่างถูกต้องแปลงสัญญาณไฟฟ้ากลับไปที่ความดันเสียงและแสดงผลระดับความดันเสียง (เดซิเบลเดซิเบล).

เมตรระดับเสียงเป็นที่นิยมใช้ในการศึกษามลพิษทางเสียงสำหรับปริมาณที่แตกต่างกันของเสียง โดยเฉพาะอย่างยิ่งสำหรับอุตสาหกรรมมลพิษทางเสียงและอากาศยาน แต่อ่านจากเครื่องวัดระดับเสียงไม่ได้มีความสัมพันธ์ที่ดีต่อมนุษย์รับรู้เสียงดังซึ่งเป็นวัดที่ดีขึ้นโดยเครื่องวัดความดังของเสียง มาตรฐานสากลในปัจจุบันที่ระบุการทำงานของเครื่องวัดระดับเสียงและการแสดงจากเป็น IEC 61672-1:. 2013
การจัดหมวดหมู่ [แก้ไข]
ประเภท [แก้ไข]
. the IEC 61672-1 ระบุ "สามชนิดของเครื่องมือวัดเสียง" [1] พวกเขาเป็น "ธรรมดา" เครื่องวัดระดับเสียง, การบูรณาการ-เฉลี่ยเครื่องวัดระดับเสียงและการบูรณาการวัดระดับเสียง.

เมตรระดับเสียงมาตรฐานสามารถเรียกชี้แจงเฉลี่ยเครื่องวัดระดับเสียงเป็นสัญญาณ AC จากไมโครโฟนจะถูกแปลงเป็น DC โดยรากเฉลี่ยตาราง (RMS) และวงจรจึงต้องมีช่วงเวลาที่คงที่ของการรวม; วันนี้เรียกว่าถ่วงเวลา สามเวลาเหล่านี้น้ำหนักได้รับมาตรฐานระดับสากล 'S' (1 s) เดิมเรียกว่าช้า 'F' (125 มิลลิวินาที) แต่เดิมเรียกว่ารวดเร็วและ 'ฉัน' (35 มิลลิวินาที) แต่เดิมเรียกว่า Impulse ชื่อของพวกเขามีการเปลี่ยนแปลงในปี 1980 จะเหมือนกันในภาษาใด ๆ I-เวลาน้ำหนักไม่ได้อยู่ในร่างกายของมาตรฐานเพราะมันมีความสัมพันธ์ที่แท้จริงน้อยกับตัวละครห่ามของเหตุการณ์เสียง.

เอาท์พุทของวงจร RMS เป็นเส้นตรงในแรงดันไฟฟ้าและจะถูกส่งผ่านวงจรลอการิทึมเพื่อให้เส้นมิเตอร์ที่อ่านได้ เดซิเบล (dB) นี้เป็นครั้งที่ 20 ฐาน 10 ลอการิทึมของอัตราส่วนที่กำหนดความดันเสียงรากเฉลี่ยตารางความดันเสียงอ้างอิง ความดันเสียงรากเฉลี่ยตารางที่ได้รับกับน้ำหนักความถี่มาตรฐานและถ่วงเวลามาตรฐาน แรงดันอ้างอิงถูกกำหนดโดยข้อตกลงระหว่างประเทศที่จะเป็น 20 micropascals สำหรับเสียงในอากาศ มันตามที่เดซิเบลอยู่ในความรู้สึกไม่หน่วยก็เป็นเพียงมิติอัตราส่วนในกรณีนี้อัตราส่วนของสองแรงกดดัน.

ชี้แจงเฉลี่ยเครื่องวัดระดับเสียงซึ่งจะช่วยให้ภาพรวมของระดับเสียงในปัจจุบันเป็นของใช้ที่ จำกัด สำหรับการได้ยินการวัดความเสี่ยงความเสียหาย; มิเตอร์การบูรณาการหรือการบูรณาการ-เฉลี่ยมักจะได้รับคำสั่ง มิเตอร์การบูรณาการเพียงบูรณาการหรือใน sums'-เสียงความถี่น้ำหนักคำอื่น ๆ ที่จะให้การสัมผัสเสียงและตัวชี้วัดที่ใช้คือความดันยืดระยะเวลามักจะPa²· S แต่Pa²· H ยังถูกนำมาใช้ แต่เนื่องจากเสียงที่ได้อธิบายไว้ในประวัติศาสตร์เดซิเบลการสัมผัสส่วนใหญ่มักจะอธิบายในแง่ของระดับค่าแสงเสียง (SEL) การแปลงลอการิทึมของการสัมผัสเสียงเข้าไปในเดซิเบล