The limitation of this study is a l

The limitation of this study is a lack of a baseline
screening for diabetes, i.e.; by fasting plasma glucose or oral
glucose tolerance test. The use of hospital records to adju-
dicate type 2 diabetes might further introduce a bias, as
subjects with well controlled diabetes detected and attended
by their general practitioner only, would be missed. As the
hospital laboratory serves also the general practitioners of
Tromsø, a proportion of those patients would be identified
through HbA1c measurements recorded in the hospital
database, but many general practitioners have their own
HbA1c kit. In the subgroup of 7,160 participantswithHbA1c
and non-fasting glucose measured in a second phase of the
baseline screening, there were 45 subjects with unknown
type 2 diabetes not detected by our validation. This consti-
tutes 33% of all with diabetes at baseline. Including HbA1c
measurements at baseline to define prevalent diabetes,
increased the yield of unknown diabetes substantially from
23%in a previous study in our population using only HbA1c
registered at the hospital [17].Among those 19,495 Tromsø 4
participants who did not take part in the second phase of the
screening in 1994, there were 246 probable cases of pre-
valent type 2 diabetes. Given the same prevalence of
unknown diabetes in this younger population we probably
had 116 undetected cases of diabetes at baseline weakening
our chance of finding associations. As the control group is so
large it is unlikely that these undetected cases have increased
our chance of false positive results.
We used BMI as a proxy of waist circumference as a
modified metabolic syndrome criterion, similar to other
studies [10, 11]. To check the validity of this proxy we
compared the predictive power of BMI and waist circum-
ference in the sub- population with both BMI and waistcircumference measured. For one SD increase in BMI, the
HR for type 2 diabetes were 2.20 (95%CI 1.92–2.52) inmen
and 1.94 (95% CI 1.72–2.18) in women. For waist circum-
ference, HR was 2.45 (95% CI 2.11–2.85) in men and 2.25
(95% CI 1.96–2.59) in women, respectively. In analysis of
ROC the area under curve were for the BMI model 0.73
(95%CI 0.68–0.77) and for the waist circumference model
0.74 (95% CI 0.70–0.78) in men, and 0.76 (95%CI
0.71–0.81) and 0.77 (95% CI 0.74–0.82) in women,
respectively. Our study does not support a significant dif-
ference in predicting ability between waist circumference
and BMI. Some data show that waist circumference predicts
diabetes marginally better than BMI [20, 21], whereas other
data have shown the opposite [22].Moreover, BMI andwaist
circumference have been compared as determinants of
metabolic syndrome [23]. Interestingly, these studies found
the same cut-off values for BMI corresponding to the
established NCEP waist circumference criteria as our study,
and they also did not find waist circumference to be superior
in predicting diabetes or CVD [10, 11].
To test the impact of non-fasting triglyceride measure-
ments, we re-analysed our data using a cut off value
of C 2.28 mmol/L as used in other studies, acknowledging
non-fasting values being 20–30% higher than fasting levels
[10, 24]. The change of triglyceride cut-off did not alter our
results significantly.
Fasting glucose was not measured at baseline in our
study, and consequently could not be included as the fifth
component of the metabolic syndrome. This could possibly
attenuate our prediction of risk estimates. But studies
which included all 5 characteristics have shown that the 5th
criterion identified only an additional 1.2–2.9% of the
metabolic syndrome cases [23, 25]. Accordingly, it is
unlikely that the lack of fasting glucose affected validity.
In conclusion, half the incident cases of type 2 diabetes
in our study were missed by using a high metabolic score
for identification. In the low risk group with a low meta-
bolic score, smoking, low level of education and in men
also physical inactivity, significantly improved identifica-
tion. This opens for targeted prevention of type 2 diabetes
for larger groups of the population at risk

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ข้อจำกัดของการศึกษานี้คือ การขาดหลักการคัดกรองโรคเบาหวาน เช่น พลาสมากลูโคสหรือปากถือศีลอดการทดสอบยอมรับกลูโคส การใช้ของโรงพยาบาลไป adju-โรคเบาหวานประเภท 2 dicate อาจเพิ่มเติมแนะนำอคติ เป็นเรื่อง มีทั้งควบคุมโรคเบาหวานที่ตรวจพบ และเข้าร่วมโดยนักบัญชีผู้ประกอบการเท่านั้น จะมีพลาด เป็นนอกจากนี้ยังบริการห้องปฏิบัติการโรงพยาบาลผู้ทั่วไปของTromsø สัดส่วนของผู้ป่วยเหล่านั้นจะเป็น identifiedผ่านวัด HbA1c ที่บันทึกในโรงพยาบาลฐานข้อมูล แต่หลายทั่วไปผู้มีตนชุด HbA1c ในกลุ่มย่อยของ 7,160 participantswithHbA1cและไม่ได้ถือศีลอดกลูโคสวัดในระยะที่สองของการหลักการคัดกรอง มีอยู่ 45 เรื่องกับไม่รู้จักโรคเบาหวานชนิดที่ 2 ที่ตรวจไม่พบ โดยการตรวจสอบของเรา Consti นี้-tutes 33% ของทั้งหมดมีโรคเบาหวานที่พื้นฐาน รวม HbA1cวัดที่พื้นฐานการ define แพร่หลายโรคเบาหวานเพิ่มผลผลิตของโรคเบาหวานไม่รู้จักมากจาก23% ในการศึกษาก่อนหน้านี้ในประชากรของเราใช้เฉพาะ HbA1cลงทะเบียนที่โรงพยาบาล [17]หมู่ที่ 4 Tromsø 19,495ผู้เรียนที่ไม่ได้มีส่วนร่วมในขั้นตอนที่สองของ การตรวจคัดกรองในปี 1994 มีกรณีน่าเป็น 246 ของก่อนโรคเบาหวานประเภท 2 valent ให้ส่วนเดียวกันรู้จักโรคเบาหวานในประชากรอายุน้อยกว่านี้เราคงมี 116 กรณีที่ตรวจไม่พบโรคเบาหวานที่ลดลงหลักของเราโอกาสสมาคม finding เป็นกลุ่มควบคุมนั้นขนาดใหญ่ก็ไม่น่าว่า กรณีเหล่านี้หายได้เพิ่มขึ้นโอกาสของเราที่มีผลบวกเท็จเราใช้ BMI เป็นพร็อกซี่ของเส้นรอบวงเอวเป็นการmodified หน่วยเกณฑ์ คล้ายคลึงกันการศึกษา [10, 11] การตรวจสอบถูกต้องของพร็อกซีนี้เราเปรียบเทียบพลังงานของ BMI และเอว circum-ference ประชากรย่อย BMI และวัด waistcircumference เพิ่ม SD หนึ่งใน BMI การHR สำหรับเบาหวานประเภท 2 ได้ 2.20 (95% CI 1.92-2.52) inmenและ 1.94 (95% CI 1.72-2.18) ในผู้หญิง สำหรับเอว circum-ference, HR ได้ 2.45 (95% CI 2.11 – 2.85 ในผู้ชาย) และ 2.25(95% CI 1.96-2.59) ในผู้หญิง ตามลำดับ ในการวิเคราะห์ของROC มีพื้นที่ภายใต้โค้งแบบ BMI 0.73(95% CI 0.68-0.77) และแบบเส้นรอบวงเอว0.74 (95% CI 0.70-0.78) ในคน และ 0.76 (95% CI0.71-0.81) และ 0.77 (95% CI 0.74 – $ 0.82) ในผู้หญิงตามลำดับ เราไม่สนับสนุน dif significant เป็น-ference ในการทำนายความสามารถในระหว่างเส้นรอบวงเอวและ BMI ข้อมูลบางอย่างแสดงเส้นรอบวงเอวที่ทำนายโรคเบาหวานดีกว่า BMI [20, 21], ในขณะที่อื่น ๆข้อมูลได้แสดงให้เห็นตรงข้าม [22]นอกจากนี้ BMI andwaistมีการเปรียบเทียบเส้นรอบวงเป็นดีเทอร์มิแนนต์ของเผาผลาญอาการ [23] เป็นเรื่องน่าสนใจ การศึกษานี้พบค่าตัดสำหรับ BMI ที่สอดคล้องกับการสร้างเงื่อนไขเส้นรอบวงเอว NCEP เป็นการศึกษาของเราและพวกเขายังได้ไม่ find เอวเส้นรอบวงจะเหนือกว่าในการทำนายโรคเบาหวานหรือผิว CVD [10, 11]การทดสอบผลกระทบของการไม่ถือศีลอดไตรกลีเซอไรด์วัด-ments เราใหม่ analysed ข้อมูลใช้ตัดออกค่าของ C 2.28 mmol/L ที่ใช้ในการศึกษาอื่น ๆ จิตค่าที่ไม่ได้ถือศีลอดเป็น 20 – 30% สูงกว่าระดับที่ถือศีลอด[10, 24] ไม่ได้เปลี่ยนเปลี่ยนไตรกลีเซอไรด์ตัดของเราผล significantlyกลูโคสที่ถือศีลอดไม่ถูกวัดที่พื้นฐานในของเราศึกษา และดังนั้น ไม่อาจรวมเป็น fifthส่วนประกอบของอาการเผาผลาญ ซึ่งไม่อาจattenuate ทายผลของการประเมินความเสี่ยง แต่การศึกษาซึ่งรวมทั้งหมด 5 ลักษณะได้แสดงที่ 5 ที่identified เกณฑ์เฉพาะเพิ่มเติม 1.2-2.9% ของการกรณีหน่วย [23, 25] ตามลำดับ เป็นไม่ขาดของกลูโคสถือศีลอดได้รับผลกระทบมีผลบังคับใช้ในสรุป กรณีเหตุการณ์ครึ่งหนึ่งของโรคเบาหวานชนิดที่ 2ในการศึกษาของเราไม่พลาดโดยเผาผลาญคะแนนสูงสำหรับ identification ในกลุ่มความเสี่ยงต่ำมีความต่ำ meta-ระดับ การศึกษา และ ในผู้ชายต่ำคะแนน bolic สูบบุหรี่ยัง ไม่มีกิจกรรมทางกายภาพ significantly ปรับปรุง identifica-สเตรชัน นี้เปิดขึ้นสำหรับเป้าหมายการป้องกันของโรคเบาหวานชนิดที่ 2สำหรับประชากรที่มีความเสี่ยง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ข้อจำกัดของการศึกษานี้คือ การขาดพื้นฐาน
การคัดกรองโรคเบาหวาน เช่น โดยระดับน้ำตาลหรือการทดสอบความอดทนกลูโคสในช่องปาก

ใช้ของโรงพยาบาลข้อมูล adju -
dicate เบาหวานชนิดที่ 2 อาจจะเพิ่มเติม แนะนำ อคติ เช่น
วิชาที่มีอากาศที่ตรวจพบและเข้าร่วม
โดยแพทย์ทั่วไปของพวกเขาเท่านั้น จะพลาด
เป็นห้องปฏิบัติการโรงพยาบาลให้บริการยังประกอบทั่วไปของ
ทรมเซอ สัดส่วนของผู้ป่วยนั้นจะ identi จึงเอ็ด
ผ่านผลการวัดที่บันทึกไว้ในโรงพยาบาล
ฐานข้อมูล แต่แพทย์ทั่วไปหลายชุดพัฒนาตนเอง

ในกลุ่มย่อยของ 7160 participantswithhba1c
และไม่ใช่การอดอาหารกลูโคสวัดในเฟสที่สองของ
พื้นฐานการคัดกรองมี 45 คน กับไม่รู้จัก
โรคเบาหวานชนิดที่ 2 ไม่พบโดยการตรวจสอบของเรา นี้ consti -
tutes 33 % ของทั้งหมด ด้วยโรคเบาหวานที่พื้นฐาน รวมถึงผลการวัดที่ baseline de

จึงไม่แพร่หลาย โรคเบาหวาน เพิ่มผลผลิตของไม่ทราบโรคเบาหวานอย่างมากจาก
23 % ในการศึกษาในประชากรของเราใช้เพียงตาล
ลงทะเบียนที่โรงพยาบาล [ 17 ] ในบรรดาคําทรมเซอ 4
ผู้ที่ไม่ได้มีส่วนร่วมในขั้นตอนที่สองของ
ฉายในปี 1994 มี 246 น่าจะเป็นกรณีของ pre -
มีคุณค่าเบาหวานชนิดที่ 2 ได้รับความชุกเดียวกัน
ไม่ทราบโรคเบาหวานในประชากรที่มีอายุน้อยกว่า เราอาจได้ 116 รายตรวจไม่พบเบาหวาน

ของเราที่ baseline ลงโอกาสจึงหาสมาคม ขณะที่กลุ่มควบคุมคือ
ใหญ่ก็ไม่น่าว่า กรณีตรวจไม่พบเหล่านี้เพิ่มโอกาสของผลบวกเท็จ
.
เราใช้ค่าดัชนีมวลกายเป็นพร็อกซีของเส้นรอบวงเอวเป็น
Modi จึงเอ็ดเมตาโบลิกซินโดรม เกณฑ์ที่คล้ายกันอื่น ๆการศึกษา
[ 10 , 11 ] เพื่อตรวจสอบความถูกต้องของนี้พร็อกซี่เรา
เปรียบเทียบอำนาจพยากรณ์ของ BMI และเอวรอบ -
ฟีเรนซีใน sub - ประชากรทั้ง waistcircumference ดัชนีมวลกาย และวัดเพิ่ม SD ใน BMI
HR สำหรับโรคเบาหวานประเภท 2 เป็น 2.20 ( 95% CI 1.92 – 2.52 ) และ inmen
1.94 ( 95% CI 1.72 – 2.18 ) ในผู้หญิง สำหรับเอวรอบ -
ฟีเรนซี , HR เป็น 2.45 ( 95% CI 2.11 ( 2 ) ในผู้ชายและ 2.25
( 95% CI 1.96 – 2.59 ) ในผู้หญิง ตามลำดับ ในการวิเคราะห์
: พื้นที่ใต้เส้นโค้งสำหรับรูปแบบ BMI 0.73
( 95% CI 0.68 ( 0.77 ) และเส้นรอบเอวนางแบบ
0.74 ( 95% CI 0.70 - 078 ) ในผู้ชาย และ 0.76 ( 95% CI เท่ากับ 0.71 (
) และ 0.77 ( 95% CI 0.74 และ 0.82 ) ในผู้หญิง
ตามลำดับ การศึกษาของเราไม่สนับสนุน signi จึงไม่สามารถแยก -
ฟีเรนซีทำนายความสามารถระหว่างเส้นรอบเอวและค่าดัชนีมวลกาย
. ข้อมูลบางอย่างที่แสดงเส้นรอบเอวคาดการณ์
เบาหวานเล็กน้อยกว่า BMI [ 20 , 21 ) ในขณะที่ข้อมูลอื่น
แสดงตรงข้าม [ 22 ] และค่าดัชนีมวลกาย andwaist
เส้นรอบวงได้เทียบเป็นตัวกำหนด
เมตาโบลิกซินโดรม [ 23 ] น่าสนใจ การศึกษานี้พบว่าค่าตัดเหมือนกันค่า

ขึ้นสอดคล้องกับนิคการแพทย์รอบเอวเกณฑ์การศึกษาของเรา
และพวกเขายังไม่ได้ถ่ายทอดและรอบเอว จะดีกว่า
ในการพยากรณ์โรคเบาหวานหรือโรคหัวใจและหลอดเลือด [ 10 , 11 ] .
เพื่อทดสอบผลกระทบของการอดอาหารไตรกลีเซอไรด์ไม่วัด ments -
,เรากำลังวิเคราะห์ข้อมูลโดยใช้ตัดค่า
c 2.28 mmol / L ที่ใช้ในงานวิจัยอื่นๆยอมรับ
ไม่ใช่การอดอาหารค่าเป็น 20 - 30% สูงกว่าระดับน้ำระดับ 10
[ 24 ] การเปลี่ยนแปลงของไตรกลีเซอร์ไรด์ ตัดไม่ได้เปลี่ยนผลของเรา
signi จึงลดลงอย่างมีนัยสําคัญเมื่อ .
อดอาหารกลูโคสไม่ได้วัดที่ฐานในการศึกษาของเรา
, และดังนั้นจึงไม่สามารถรวมเป็น fth
ส่วนประกอบของซินโดรมการเผาผลาญนี้อาจจะลดการคาดการณ์ของเรา
การประเมินความเสี่ยง แต่การศึกษา
ซึ่งรวม 5 ด้านพบว่าเกณฑ์ 5
identi จึงเอ็ดเท่านั้นเพิ่มเติม 1.2 ( 2.9% ของ
เมตาโบลิกซินโดรมราย [ 23 , 25 ] จึงไม่น่าขาด

อาหารกลูโคสมีผลต่อความถูกต้อง สรุปครึ่งเหตุการณ์กรณีของโรคเบาหวานประเภท 2
ในการศึกษาของเราพลาดโดยใช้การเผาผลาญอาหารสูงคะแนน
สำหรับ identi จึงไอออนบวก ในกลุ่มเสี่ยงต่ำต่ำ meta -
bolic คะแนน , การสูบบุหรี่ , ระดับต่ำของการศึกษา และในผู้ชาย
ไม่มีการใช้งานทางกายภาพและ signi จึงดีขึ้นจึงลดลงอย่างมีนัยสําคัญเมื่อ identi CA -
tion . นี้เปิดเพื่อเป้าหมายป้องกันโรคเบาหวานชนิดที่ 2
สำหรับกลุ่มขนาดใหญ่ของประชากรที่เสี่ยง