- ข้อความ
- ประวัติศาสตร์
Academic language is a language use
Academic language is a language used in school context. It's the language of text. It's a language of prestige and power in the United States. And those who have acquired academic language tend to go on and become very successful in academic settings.
Unfortunately, those students who do not apply our academic language oftentimes fail and sometimes end up dropping out of school.
I believe you brought an example to share with us.
Yes, I did. I brought these two letters from my student Vaughn. Vaughn came from Vietnam at age five. And she went through all of our public schools. And you can see that she wrote this letter because she was really distraught. Because she'd been placed in a beginning level English as a second language writing course at the University of California Irvine.
I was the Director of the Program. And she was my student. She did not want to be in this class. And so she wrote this letter. And she actually brought all her work from her high school. And she had poetry to share with me. And she had essays and a variety of different written work.
All of which was written in a very interesting style of informal, everyday English. It wasn't academic. And so she wrote this beautiful letter saying that she had read many books, that she had written and spoken English since-she said-"since time I come to the U.S."
And all her friends speak English. She always speaks English with her friends in the dorm, and she "reads many book," she writes. "Please do not makes me lose the face. I have competent in English."
And so you then put her through a program of instruction.
Even though she received straight A's in English in high school, I had to put her in my ESL academic English sequence of three courses. And at the end of the year, she wrote the second letter.
And so, in the second letter, you could tell the difference.
You can see this amazing difference in her vocabulary, in her grammatical development, even in her rhetoric. "Hi, Robin," she begins. And then she goes on and she asks for a letter of recommendation. Well, she does get this letter. She does actually get an internship in Washington, D.C.
And then she goes on after she graduates from UCI into graduate school. And you can see what excellent English she uses. Now, is her English perfect? Native English?No, of course not. But it's very good.
She's got all the conventions. And she's got academic language.
She can go into any field she wants to.
Now, this brings up the question about the difference between social language and academic language. Can you tell us a little bit more about that?
Yes. You can see that in social everyday English, it's possible to communicate imprecisely without using English grammatically correctly. You don't need articles, "the" and "a" to really show what you mean. You don't need to have prepositions or use the correct preposition in your language. You can use basic everyday words. You can make your language very colorful by using slang. You can avoid pronoun reference if you want to. Especially if the addressee already knows what you're talking about.
Do you need to get to a certain level of social language before you move onto academic language?
What's interesting is in the United States, we believe that students must acquire informal English first and then they can acquire academic English afterwards. In reality, it's very helpful for students to be able to begin a conversation and keep it going, have those basic conversational skills.
But at the same time, we can be laying the foundation for academic language. We need not wait until students have completely mastered informal, everyday English.
Well, are there activities a teacher can plan to help a student understand the difference between social language and academic language?
Yes, there are. One of my favorite activities is giving students a passage of academic language and then a passage of informal language and comparing them step-by-step. So that students understand: "Wow. When I look at informal English, it uses a lot of repetition of words. And when I look at academic language, it has a variety of words and more sophisticated words.
When I look at informal English, it's perfectly fine to begin a sentence with the words "and" and "but." But when I look at academic language, academic language has transition words such as however and moreover and in addition.
When I look at informal English, I can use stuff and slang such as guy, cool, awesome. But when I use academic language, I avoid using slang." So there's big differences. And that's a great strategy, instructional strategy for teaching students to recognize the difference.
So I give them two passages, one informal, one academic. And then I have them get together in groups or with a pair, partner, and actually write out a list of the features that characterize these. I do this again and again. So that students understand that academic English is different from informal English.
Well, you've talked about some written examples. But you started to talk a little bit about oral examples. Is it mainly a written problem? Or does it show up in oral language also?
Teachers often think that academic English is not an oral problem. It's a challenge, both in writing and in speech. And it's very important that teachers scaffold students' development of oral academic language. So that they're able to participate in academic discussions and debates and make presentations in front of their peers.
Teachers can use a variety of activities to scaffold their production of academic language. One of my favorite ones is preparing students in advance to talk orally in front of others by having them partner up and actually teach them academic words and grammatical features that they might use in making an academic presentation.
And then the next step is, of course, having them practice these with their partner before they do the oral presentation.
Because too often teachers have students, English learners, make presentations when the students aren't prepared.
They have no practice in it.
They need to practice, practice, practice.
Well, speaking of practice, I think we've come to understand that a knowledge of a student's ability to read in his native language has a lot to do with predicting how he's going to do in English. Is the same true for academic language?
Absolutely. We know that if students have acquired academic language in their first languages, for example, in Spanish and then they come to the United States, they are able to acquire academic language much faster than if they didn't know academic language in their first language.
What you've described, and you work with elder students, don't you?
Yes.
But we've heard that they are beginning to test younger students for academic language. When ideally should teachers begin to worry about English, academic language, and working with students?
We need to be concerned about teaching academic language at all grade levels and in all proficiency levels as well. However, when students first come into kindergarten, we're not going to be teaching them very sophisticated ways of writing and ways of expressing themselves in English.
We're going to be teaching them grade appropriate kindergarten talk, setting the background, the foundation, of academic language. And so, yes, we're going to be teaching them the conversational skills of the kindergarten. But we're also going to be teaching them vocabulary that's going to help them to acquire academic language later on.
By the time children reach the fourth grade, we are going to be transitioning into teaching more sophisticated academic language skills. And once they reach high school, we're going to have to make sure that students know a large vocabulary of academic words used across academic disciplines. And they have access to and they're able to use more complicated grammatical structures.
Well, tell us a little bit more about how students of different ages need to learn different kinds of things.
Yes, it's important that we make our instruction absolutely age appropriate. So when working with the young children, kindergarteners, for example, we found that young children are great language learners. And they love to participate in instructional conversations that are specifically designed to teach academic words, language structures, even the discourse.
Just to help our viewers, can you give us an example of something that a young student might learn that's academic language versus what an elder student would learn?
Sure. A young child is often going to be participating in show and tell, for example. But there are very school based ways to participate in show and tell and ways that are very informal. And the steps of participating in a show and tell for a young child has to be made explicit.
Like what's a word you would use that's academic?
So today I'm going to "share" with you. Okay? Not just "tell" or "say" or "talk" about.
Learned a new word there.
I'm going to share a particular experience I have had. Okay. Now, you've used the words sharing and experience.
Unfortunately, those students who do not apply our academic language oftentimes fail and sometimes end up dropping out of school.
I believe you brought an example to share with us.
Yes, I did. I brought these two letters from my student Vaughn. Vaughn came from Vietnam at age five. And she went through all of our public schools. And you can see that she wrote this letter because she was really distraught. Because she'd been placed in a beginning level English as a second language writing course at the University of California Irvine.
I was the Director of the Program. And she was my student. She did not want to be in this class. And so she wrote this letter. And she actually brought all her work from her high school. And she had poetry to share with me. And she had essays and a variety of different written work.
All of which was written in a very interesting style of informal, everyday English. It wasn't academic. And so she wrote this beautiful letter saying that she had read many books, that she had written and spoken English since-she said-"since time I come to the U.S."
And all her friends speak English. She always speaks English with her friends in the dorm, and she "reads many book," she writes. "Please do not makes me lose the face. I have competent in English."
And so you then put her through a program of instruction.
Even though she received straight A's in English in high school, I had to put her in my ESL academic English sequence of three courses. And at the end of the year, she wrote the second letter.
And so, in the second letter, you could tell the difference.
You can see this amazing difference in her vocabulary, in her grammatical development, even in her rhetoric. "Hi, Robin," she begins. And then she goes on and she asks for a letter of recommendation. Well, she does get this letter. She does actually get an internship in Washington, D.C.
And then she goes on after she graduates from UCI into graduate school. And you can see what excellent English she uses. Now, is her English perfect? Native English?No, of course not. But it's very good.
She's got all the conventions. And she's got academic language.
She can go into any field she wants to.
Now, this brings up the question about the difference between social language and academic language. Can you tell us a little bit more about that?
Yes. You can see that in social everyday English, it's possible to communicate imprecisely without using English grammatically correctly. You don't need articles, "the" and "a" to really show what you mean. You don't need to have prepositions or use the correct preposition in your language. You can use basic everyday words. You can make your language very colorful by using slang. You can avoid pronoun reference if you want to. Especially if the addressee already knows what you're talking about.
Do you need to get to a certain level of social language before you move onto academic language?
What's interesting is in the United States, we believe that students must acquire informal English first and then they can acquire academic English afterwards. In reality, it's very helpful for students to be able to begin a conversation and keep it going, have those basic conversational skills.
But at the same time, we can be laying the foundation for academic language. We need not wait until students have completely mastered informal, everyday English.
Well, are there activities a teacher can plan to help a student understand the difference between social language and academic language?
Yes, there are. One of my favorite activities is giving students a passage of academic language and then a passage of informal language and comparing them step-by-step. So that students understand: "Wow. When I look at informal English, it uses a lot of repetition of words. And when I look at academic language, it has a variety of words and more sophisticated words.
When I look at informal English, it's perfectly fine to begin a sentence with the words "and" and "but." But when I look at academic language, academic language has transition words such as however and moreover and in addition.
When I look at informal English, I can use stuff and slang such as guy, cool, awesome. But when I use academic language, I avoid using slang." So there's big differences. And that's a great strategy, instructional strategy for teaching students to recognize the difference.
So I give them two passages, one informal, one academic. And then I have them get together in groups or with a pair, partner, and actually write out a list of the features that characterize these. I do this again and again. So that students understand that academic English is different from informal English.
Well, you've talked about some written examples. But you started to talk a little bit about oral examples. Is it mainly a written problem? Or does it show up in oral language also?
Teachers often think that academic English is not an oral problem. It's a challenge, both in writing and in speech. And it's very important that teachers scaffold students' development of oral academic language. So that they're able to participate in academic discussions and debates and make presentations in front of their peers.
Teachers can use a variety of activities to scaffold their production of academic language. One of my favorite ones is preparing students in advance to talk orally in front of others by having them partner up and actually teach them academic words and grammatical features that they might use in making an academic presentation.
And then the next step is, of course, having them practice these with their partner before they do the oral presentation.
Because too often teachers have students, English learners, make presentations when the students aren't prepared.
They have no practice in it.
They need to practice, practice, practice.
Well, speaking of practice, I think we've come to understand that a knowledge of a student's ability to read in his native language has a lot to do with predicting how he's going to do in English. Is the same true for academic language?
Absolutely. We know that if students have acquired academic language in their first languages, for example, in Spanish and then they come to the United States, they are able to acquire academic language much faster than if they didn't know academic language in their first language.
What you've described, and you work with elder students, don't you?
Yes.
But we've heard that they are beginning to test younger students for academic language. When ideally should teachers begin to worry about English, academic language, and working with students?
We need to be concerned about teaching academic language at all grade levels and in all proficiency levels as well. However, when students first come into kindergarten, we're not going to be teaching them very sophisticated ways of writing and ways of expressing themselves in English.
We're going to be teaching them grade appropriate kindergarten talk, setting the background, the foundation, of academic language. And so, yes, we're going to be teaching them the conversational skills of the kindergarten. But we're also going to be teaching them vocabulary that's going to help them to acquire academic language later on.
By the time children reach the fourth grade, we are going to be transitioning into teaching more sophisticated academic language skills. And once they reach high school, we're going to have to make sure that students know a large vocabulary of academic words used across academic disciplines. And they have access to and they're able to use more complicated grammatical structures.
Well, tell us a little bit more about how students of different ages need to learn different kinds of things.
Yes, it's important that we make our instruction absolutely age appropriate. So when working with the young children, kindergarteners, for example, we found that young children are great language learners. And they love to participate in instructional conversations that are specifically designed to teach academic words, language structures, even the discourse.
Just to help our viewers, can you give us an example of something that a young student might learn that's academic language versus what an elder student would learn?
Sure. A young child is often going to be participating in show and tell, for example. But there are very school based ways to participate in show and tell and ways that are very informal. And the steps of participating in a show and tell for a young child has to be made explicit.
Like what's a word you would use that's academic?
So today I'm going to "share" with you. Okay? Not just "tell" or "say" or "talk" about.
Learned a new word there.
I'm going to share a particular experience I have had. Okay. Now, you've used the words sharing and experience.
0/5000
ศึกษาภาษาเป็นภาษาที่ใช้ในบริบทของโรงเรียน ภาษาของข้อความได้ มันเป็นภาษาของเพรสทีจและในสหรัฐอเมริกา และผู้ที่ได้รับการศึกษาภาษามักจะไป และประสบความสำเร็จมากในการตั้งค่าหลักสูตร อับ เหล่านักเรียนที่ไม่ใช้ภาษาวิชาการอาจเกิดล้มเหลว และบางครั้งท้ายปล่อยออกจากโรงเรียนผมเชื่อว่า คุณนำตัวอย่างไป ไม่ใช่ ผมนำตัวอักษรที่สองเหล่านี้จากนักเรียนของฉัน Vaughn Vaughn มาจากเวียดนามที่อายุ 5 และเธอก็ผ่านโรงเรียนของเราทั้งหมด และคุณสามารถดูว่า เธอเขียนจดหมายนี้เนื่องจากเธอจริง ๆ จเป็น เนื่องจากเธอได้ถูกวางไว้ในระดับเริ่มต้นภาษาอังกฤษเป็นภาษาที่สองที่เขียนหลักสูตรที่เออร์วินมหาวิทยาลัยแคลิฟอร์เนีย ผมของโปรแกรม และเธอก็เป็นนักเรียนของฉัน เธอไม่ต้องอยู่ในระดับนี้ และให้ เธอเขียนจดหมายนี้ และเธอจะนำงานของเธอทั้งหมดจากโรงเรียนมัธยมของเธอ และเธอมีบทกวีร่วมกับฉัน และเธอมีหลากหลายแตกต่างกันและนักเขียนทำงาน ทั้งหมดที่ถูกเขียนในภาษาอังกฤษประจำวัน เป็นรูปแบบน่าสนใจมาก มันไม่ได้ศึกษา และดังนั้น เธอเขียนตัวอักษรสวยงามบอกว่า เธอได้อ่านหนังสือมาก ที่ เธอได้เขียนและพูดภาษาอังกฤษตั้งแต่เธอว่า- "ตั้งแต่ครั้งที่ผมมาถึงอเมริกา" นี้และเพื่อนของเธอพูดภาษาอังกฤษ เธอมักจะพูดภาษาอังกฤษกับเพื่อนในหอพัก และเธอ "อ่านหนังสือมาก เธอเขียน "กรุณาไม่ทำให้ฉันเสียหน้า ฉันมีความสามารถในภาษาอังกฤษ"และเพื่อ ให้คุณใส่แล้วเธอผ่านโปรแกรมคำสั่ง แม้ว่าเธอรับตรง A ในภาษาอังกฤษในโรงเรียนมัธยม ฉันมีให้เธอฉัน ESL วิชาการภาษาอังกฤษลำดับหลักสูตรที่สาม และที่สุดของปี เธอเขียนตัวอักษรที่สอง และดังนั้น ในจดหมายที่สอง คุณสามารถบอกความแตกต่างคุณสามารถเห็นความแตกต่างนี้ตื่นตาตื่นใจในศัพท์ของเธอ ในการพัฒนาของไวยากรณ์ แม้ในสำนวนของเธอ "สวัสดี โรบิน, " เธอเริ่มต้น แล้ว เธอไป และเธอขอจดหมายแนะนำ ดี เธอได้รับจดหมายนี้ เธอได้รับการฝึกงานจริงใน Washington, dcแล้ว เธอไปหลังจากที่เธอสำเร็จศึกษาจาก UCI เป็นบัณฑิต และคุณสามารถดูว่าเธอใช้ภาษาอังกฤษได้ดี ขณะนี้ คือเธอสมบูรณ์แบบภาษาอังกฤษ ภาษาอังกฤษเป็นภาษาแม่หรือไม่ ไม่ ไม่แน่นอน แต่ก็ดี เธอได้มีการประชุมทั้งหมด และเธอได้รับการศึกษาภาษา เธอไปลงในเขตข้อมูลใด ๆ ที่อยากตอนนี้ นี้นำคำถามเกี่ยวกับความแตกต่างระหว่างภาษาสังคมและภาษาวิชาการ สามารถคุณบอกหน่อยเพิ่มเติมว่าใช่ คุณสามารถดูว่า ในภาษาอังกฤษทุกวัน คุณจะสามารถสื่อสาร imprecisely โดยไม่ต้องใช้ภาษาอังกฤษได้อย่างถูกต้องตามหลักไวยากรณ์ คุณไม่จำเป็นบทความ "การ" และ "a" จริง ๆ แสดงความหมาย คุณไม่จำเป็นต้องมีบุรพบท หรือใช้วิเศษณ์ที่ถูกต้องของภาษา คุณสามารถใช้ชีวิตประจำวันคำพื้นฐาน คุณสามารถเปลี่ยนภาษาของคุณมีสีสันมากโดยเรียก คุณสามารถหลีกเลี่ยงคำสรรพนามอ้างอิงถ้าคุณต้องการ โดยเฉพาะอย่างยิ่งถ้าผู้รับได้รู้สิ่งที่คุณกำลังพูดถึง คุณต้องได้รับระดับของภาษาสังคมก่อนคุณย้ายไปศึกษาภาษา สิ่งที่น่าสนใจคือในสหรัฐอเมริกา เราเชื่อว่า นักเรียนต้องได้รับภาษาอังกฤษเป็นครั้งแรกแล้ว พวกเขาสามารถได้รับภาษาอังกฤษภายหลัง ในความเป็นจริง มันเป็นประโยชน์มากสำหรับนักเรียนเพื่อให้สามารถเริ่มต้นการสนทนา และให้มันไป มีทักษะด้านการสนทนาพื้นฐานเหล่านั้นแต่ในเวลาเดียวกัน เราสามารถจะวางรากฐานการศึกษาภาษา เราไม่จำเป็นต้องรอจนนักเรียนได้เข้าใจภาษาอังกฤษประจำวัน เป็นสมบูรณ์ดี มีกิจกรรมที่ครูสามารถวางแผนเพื่อช่วยให้นักเรียนเข้าใจความแตกต่างระหว่างภาษาสังคมและภาษาทางวิชาการหรือไม่ ใช่ ได้ หนึ่งในกิจกรรมโปรดของฉันคือให้นักเรียนทางวิชาการภาษา และข้อพระคัมภีร์เป็นภาษาและการเปรียบเทียบขั้น เพื่อให้นักเรียนเข้าใจ: "ว้าว เมื่อฉันมองไปที่เป็นภาษาอังกฤษ ใช้มากซ้ำคำ และเมื่อฉันมองไปที่ศึกษาภาษา มีความหลากหลายของคำและคำที่มีความซับซ้อนมากขึ้น เมื่อฉันมองไปที่เป็นภาษาอังกฤษ เป็นอย่างดีจะเริ่มต้นประโยค ด้วยคำว่า "และ" และ "แต่" แต่เมื่อฉันมองไปที่ศึกษาภาษา ภาษาวิชาการมีคำเปลี่ยนแปลงเช่นไร และนอกจากนี้ และนอกจากนี้ เมื่อฉันมองไปที่เป็นภาษาอังกฤษ ผมสามารถใช้สิ่ง และคะนองเช่นผู้ชาย cool น่ากลัว แต่เมื่อใช้ภาษาวิชาการ ฉันหลีกเลี่ยงการใช้สแลง" ดังนั้น มีความแตกต่างใหญ่ และก็ดีกลยุทธ์ กลยุทธ์การจัดการเรียนการสอนสำหรับสอนนักเรียนเพื่อรับรู้ความแตกต่างSo I give them two passages, one informal, one academic. And then I have them get together in groups or with a pair, partner, and actually write out a list of the features that characterize these. I do this again and again. So that students understand that academic English is different from informal English. Well, you've talked about some written examples. But you started to talk a little bit about oral examples. Is it mainly a written problem? Or does it show up in oral language also? Teachers often think that academic English is not an oral problem. It's a challenge, both in writing and in speech. And it's very important that teachers scaffold students' development of oral academic language. So that they're able to participate in academic discussions and debates and make presentations in front of their peers.Teachers can use a variety of activities to scaffold their production of academic language. One of my favorite ones is preparing students in advance to talk orally in front of others by having them partner up and actually teach them academic words and grammatical features that they might use in making an academic presentation. And then the next step is, of course, having them practice these with their partner before they do the oral presentation. Because too often teachers have students, English learners, make presentations when the students aren't prepared.They have no practice in it.They need to practice, practice, practice.Well, speaking of practice, I think we've come to understand that a knowledge of a student's ability to read in his native language has a lot to do with predicting how he's going to do in English. Is the same true for academic language? Absolutely. We know that if students have acquired academic language in their first languages, for example, in Spanish and then they come to the United States, they are able to acquire academic language much faster than if they didn't know academic language in their first language.What you've described, and you work with elder students, don't you? Yes.But we've heard that they are beginning to test younger students for academic language. When ideally should teachers begin to worry about English, academic language, and working with students? We need to be concerned about teaching academic language at all grade levels and in all proficiency levels as well. However, when students first come into kindergarten, we're not going to be teaching them very sophisticated ways of writing and ways of expressing themselves in English. We're going to be teaching them grade appropriate kindergarten talk, setting the background, the foundation, of academic language. And so, yes, we're going to be teaching them the conversational skills of the kindergarten. But we're also going to be teaching them vocabulary that's going to help them to acquire academic language later on. By the time children reach the fourth grade, we are going to be transitioning into teaching more sophisticated academic language skills. And once they reach high school, we're going to have to make sure that students know a large vocabulary of academic words used across academic disciplines. And they have access to and they're able to use more complicated grammatical structures. Well, tell us a little bit more about how students of different ages need to learn different kinds of things. Yes, it's important that we make our instruction absolutely age appropriate. So when working with the young children, kindergarteners, for example, we found that young children are great language learners. And they love to participate in instructional conversations that are specifically designed to teach academic words, language structures, even the discourse.Just to help our viewers, can you give us an example of something that a young student might learn that's academic language versus what an elder student would learn? Sure. A young child is often going to be participating in show and tell, for example. But there are very school based ways to participate in show and tell and ways that are very informal. And the steps of participating in a show and tell for a young child has to be made explicit. Like what's a word you would use that's academic?So today I'm going to "share" with you. Okay? Not just "tell" or "say" or "talk" about.Learned a new word there. I'm going to share a particular experience I have had. Okay. Now, you've used the words sharing and experience.
การแปล กรุณารอสักครู่..
ภาษาวิชาการภาษาที่ใช้ในบริบทโรงเรียน มันเป็นภาษาของข้อความ มันเป็นภาษาของศักดิ์ศรีและอำนาจในประเทศสหรัฐอเมริกา และบรรดาผู้ที่ได้รับภาษาทางวิชาการที่มีแนวโน้มที่จะไปและกลายเป็นที่ประสบความสำเร็จมากในการตั้งค่าทางวิชาการ.
แต่น่าเสียดายที่นักเรียนผู้ที่ไม่ได้ใช้ภาษาการศึกษาของเรามักจะล้มเหลวและบางครั้งก็จบลงด้วยการออกจากโรงเรียน.
ผมเชื่อว่าคุณนำตัวอย่างที่จะร่วมกับ เรา.
ใช่ฉันทำ ผมนำทั้งสองจดหมายจากจอห์นนักเรียนของฉัน จอห์นมาจากประเทศเวียดนามตอนอายุสิบห้า และเธอก็เดินผ่านทั้งหมดของโรงเรียนของเรา และคุณจะเห็นว่าเธอเขียนจดหมายฉบับนี้เพราะเธอเป็นความหวังจริงๆ เพราะเธอจะถูกวางไว้ในระดับเริ่มต้นภาษาอังกฤษเป็นหลักสูตรการเขียนภาษาที่สองที่มหาวิทยาลัยแคลิฟอร์เนียเออร์ไวน์.
ผมเป็นผู้อำนวยการโครงการ และเธอก็เป็นนักเรียนของฉัน เธอไม่ต้องการที่จะอยู่ในระดับนี้ และเพื่อให้เธอเขียนจดหมายฉบับนี้ และเธอจริงนำทุกการทำงานของเธอจากโรงเรียนมัธยมของเธอ และเธอมีบทกวีร่วมกับฉัน และเธอก็เขียนเรียงความและความหลากหลายของงานเขียนที่แตกต่างกัน.
ทั้งหมดที่ถูกเขียนขึ้นในรูปแบบที่น่าสนใจมากของทางการอังกฤษในชีวิตประจำวัน มันไม่ได้เป็นนักวิชาการ และเพื่อให้เธอเขียนจดหมายที่สวยงามแห่งนี้บอกว่าเธอได้อ่านหนังสือหลายเล่มที่เธอเขียนและพูดภาษาอังกฤษตั้งแต่เธอ-said- "ตั้งแต่ครั้งที่ผมมาที่สหรัฐอเมริกา"
และเพื่อน ๆ ของเธอทุกคนพูดภาษาอังกฤษ เธอมักจะพูดภาษาอังกฤษกับเพื่อนของเธออยู่ในหอพักและเธอ "อ่านหนังสือมาก" เธอเขียน "กรุณาอย่าทำให้ฉันเสียหน้า. ฉันมีความรู้ความสามารถในภาษาอังกฤษ."
และเพื่อให้คุณใส่แล้วเธอผ่านโปรแกรมการสอน.
แม้ว่าเธอจะได้รับของตรงในภาษาอังกฤษในโรงเรียนมัธยมผมต้องใส่เธอในการสอนภาษาอังกฤษทางวิชาการของฉัน ลำดับภาษาอังกฤษสามหลักสูตร และในตอนท้ายของปีที่เธอเขียนจดหมายที่สอง.
ดังนั้นในจดหมายฉบับที่สองที่คุณสามารถบอกความแตกต่าง.
คุณสามารถเห็นความแตกต่างที่น่าตื่นตาตื่นใจนี้ในคำศัพท์ของเธอในการพัฒนาไวยากรณ์ของเธอแม้จะอยู่ในสำนวนของเธอ "สวัสดีโรบิน" เธอเริ่มต้น และแล้วเธอไปและเธอขอตัวอักษรของคำแนะนำ ดีที่เธอไม่ได้รับจดหมายฉบับนี้ เธอไม่ได้รับการฝึกงานจริงในวอชิงตันดีซีและแล้วเธอก็ไปในหลังจากที่เธอจบการศึกษาจาก UCI เข้าเรียนปริญญาโท
และคุณสามารถเห็นสิ่งที่เธอใช้ภาษาอังกฤษที่ดีเยี่ยม ตอนนี้เป็นที่สมบูรณ์แบบภาษาอังกฤษของเธอ? ภาษาอังกฤษ? ไม่มีแน่นอนไม่ได้ แต่มันเป็นเรื่องที่ดีมาก.
เธอมีการประชุมทั้งหมด และเธอก็มีภาษาทางวิชาการ.
เธอสามารถไปลงในเขตข้อมูลใด ๆ ที่เธอต้องการที่จะ.
ตอนนี้นำขึ้นคำถามเกี่ยวกับความแตกต่างระหว่างภาษาสังคมและภาษาทางวิชาการที่ คุณสามารถบอกเรานิด ๆ หน่อย ๆ เกี่ยวกับที่?
ใช่ คุณจะเห็นว่าในสังคมภาษาอังกฤษในชีวิตประจำวันก็เป็นไปได้ที่จะสื่อสารคลับคล้ายคลับคลาโดยไม่ต้องใช้ภาษาอังกฤษได้อย่างถูกต้องตามหลักไวยากรณ์ คุณไม่จำเป็นต้องบทความ "ว่า" และ "เป็น" ที่จะแสดงจริงๆสิ่งที่คุณหมายถึง คุณไม่จำเป็นต้องมีคำบุพบทหรือใช้คำบุพบทที่ถูกต้องในภาษาของคุณ คุณสามารถใช้คำในชีวิตประจำวันขั้นพื้นฐาน คุณสามารถทำให้ภาษาของคุณมีสีสันมากโดยใช้คำสแลง คุณสามารถหลีกเลี่ยงการอ้างอิงคำสรรพนามถ้าคุณต้องการ โดยเฉพาะอย่างยิ่งถ้าผู้รับรู้อยู่แล้วว่าสิ่งที่คุณกำลังพูดถึง.
คุณไม่จำเป็นต้องที่จะได้รับในระดับหนึ่งของภาษาทางสังคมก่อนที่จะย้ายไปยังภาษาวิชาการ?
สิ่งที่น่าสนใจคือในสหรัฐอเมริกาเราเชื่อว่านักเรียนจะต้องได้รับอย่างไม่เป็นทางการครั้งแรกที่อังกฤษและ แล้วพวกเขาก็จะได้รับหลังจากนั้นภาษาอังกฤษเชิงวิชาการ ในความเป็นจริงก็เป็นประโยชน์มากสำหรับนักเรียนที่จะสามารถที่จะเริ่มต้นการสนทนาและให้มันไปมีทักษะการสนทนาขั้นพื้นฐานเหล่านั้น.
แต่ในขณะเดียวกันเราสามารถวางรากฐานสำหรับภาษาวิชาการ เราไม่จำเป็นต้องรอจนกว่านักเรียนได้เข้าใจอย่างสมบูรณ์ทางการอังกฤษในชีวิตประจำวัน. ดีจะมีกิจกรรมที่ครูสามารถวางแผนการที่จะช่วยให้นักเรียนเข้าใจความแตกต่างระหว่างภาษาสังคมและภาษาทางวิชาการหรือไม่ใช่มี หนึ่งในกิจกรรมที่ชื่นชอบคือให้นักเรียนของภาษาทางวิชาการแล้วทางเดินของภาษาที่เป็นทางการและเปรียบเทียบพวกเขาทีละขั้นตอน เพื่อให้นักเรียนเข้าใจ... "ว้าวเมื่อฉันมองไปที่ทางการอังกฤษจะใช้จำนวนมากของการทำซ้ำของคำและเมื่อฉันมองไปที่ภาษาทางวิชาการก็มีความหลากหลายของคำพูดและคำที่มีความซับซ้อนมากขึ้นเมื่อฉันมองไปที่ทางการอังกฤษมันสมบูรณ์ดีที่จะเริ่มต้นประโยคด้วยคำว่า "และ" และ "แต่." แต่เมื่อฉันมองไปที่ภาษาทางวิชาการภาษาทางวิชาการมีคำการเปลี่ยนแปลงเช่นอย่างไรและยิ่งกว่านั้นและนอกจากนี้. เมื่อฉันมองไปที่ทางการอังกฤษจะสามารถใช้ และสิ่งที่แสลงเช่นผู้ชาย, เย็น, น่ากลัว. แต่เมื่อผมใช้ภาษาวิชาการผมหลีกเลี่ยงการใช้คำสแลง. " เพื่อให้มีความแตกต่างใหญ่ และนั่นคือกลยุทธ์ที่ดีกลยุทธ์การเรียนการสอนการเรียนการสอนนักเรียนที่จะรับรู้ถึงความแตกต่าง. ดังนั้นผมให้พวกเขาทั้งสองเดินหนึ่งทางการซึ่งเป็นหนึ่งในนักวิชาการ แล้วฉันมีพวกเขาได้รับร่วมกันในกลุ่มหรือกับคู่หุ้นส่วนและที่จริงเขียนออกรายการของคุณสมบัติที่เป็นลักษณะเหล่านี้ ผมทำเช่นนี้อีกครั้งและอีกครั้ง เพื่อให้นักเรียนเข้าใจว่าภาษาอังกฤษเชิงวิชาการจะแตกต่างจากภาษาอังกฤษเป็นทางการ. ดีคุณได้พูดคุยเกี่ยวกับการเขียนตัวอย่างบางส่วน แต่คุณเริ่มต้นที่จะพูดคุยเล็กน้อยเกี่ยวกับตัวอย่างในช่องปาก มันเป็นส่วนใหญ่ปัญหาที่เขียน? หรือไม่ก็แสดงขึ้นมาในช่องปากยังภาษา? ครูมักจะคิดว่าภาษาอังกฤษเชิงวิชาการไม่ได้เป็นปัญหาในช่องปาก มันเป็นความท้าทายทั้งในการเขียนและการพูด และมันเป็นสิ่งสำคัญมากที่การพัฒนาครูผู้สอนนั่งร้านนักเรียนของภาษาทางวิชาการในช่องปาก เพื่อให้พวกเขาสามารถที่จะมีส่วนร่วมในการอภิปรายทางวิชาการและการอภิปรายและให้นำเสนอในหน้าของเพื่อนของพวกเขา. ครูสามารถใช้ความหลากหลายของกิจกรรมที่จะผลิตนั่งร้านของภาษาทางวิชาการ หนึ่งในคนที่ชื่นชอบการเตรียมนักเรียนล่วงหน้าที่จะพูดคุยด้วยวาจาต่อหน้าคนอื่นโดยมีพวกเขาพันธมิตรขึ้นจริงและสอนให้พวกเขาคำพูดของนักวิชาการและคุณลักษณะทางไวยากรณ์ที่พวกเขาอาจจะใช้ในการทำการนำเสนอทางวิชาการ. และจากนั้นขั้นตอนต่อไปเป็นของหลักสูตร มีพวกเขาปฏิบัติเหล่านี้กับพันธมิตรของพวกเขาก่อนที่พวกเขาจะทำการนำเสนอปากเปล่า. เพราะบ่อยเกินไปครูมีนักเรียนเรียนภาษาอังกฤษให้นำเสนอเมื่อนักเรียนไม่ได้เตรียม. พวกเขามีการปฏิบัติในนั้น. พวกเขาจะต้องฝึกปฏิบัติปฏิบัติ . ดีพูดถึงการปฏิบัติผมคิดว่าเราได้มาทำความเข้าใจว่ามีความรู้ความสามารถของนักเรียนที่จะอ่านในภาษาบ้านเกิดของเขาที่มีจำนวนมากจะทำอย่างไรกับการคาดการณ์ว่าเขาจะทำในภาษาอังกฤษ เป็นความจริงที่เหมือนกันสำหรับภาษาวิชาการ? แน่นอน เรารู้ว่าถ้านักเรียนได้รับภาษาทางวิชาการในภาษาแรกของพวกเขาตัวอย่างเช่นในภาษาสเปนและแล้วพวกเขาก็มาไปยังประเทศสหรัฐอเมริกาพวกเขาจะสามารถที่จะได้รับทางวิชาการภาษาได้เร็วกว่าถ้าพวกเขาไม่ทราบว่าภาษาทางวิชาการในภาษาแรกของพวกเขา . สิ่งที่คุณได้อธิบายและคุณทำงานร่วมกับนักเรียนผู้สูงอายุคุณไม่? ใช่. แต่เราเคยได้ยินว่าพวกเขาจะเริ่มต้นในการทดสอบนักเรียนที่มีอายุน้อยสำหรับภาษาทางวิชาการ เมื่อครูผู้สอนควรเริ่มต้นที่จะต้องกังวลเกี่ยวกับภาษาอังกฤษภาษาทางวิชาการและการทำงานร่วมกับนักเรียน? เราจะต้องมีความกังวลเกี่ยวกับการเรียนการสอนภาษาทางวิชาการในระดับชั้นประถมศึกษาปีและในทุกระดับความสามารถได้เป็นอย่างดี แต่เมื่อนักศึกษาคนแรกเข้ามาในโรงเรียนอนุบาลที่เรากำลังจะไม่ได้สอนให้พวกเขาวิธีการที่ซับซ้อนมากในการเขียนและวิธีการแสดงตัวเองในภาษาอังกฤษ. เรากำลังจะได้รับการสอนให้พวกเขาพูดคุยอนุบาลชั้นประถมศึกษาปีที่เหมาะสม, การตั้งค่าพื้นหลังมูลนิธิ ของภาษาทางวิชาการ ดังนั้นใช่เรากำลังจะได้รับการเรียนการสอนพวกเขาทักษะการสนทนาของโรงเรียนอนุบาล แต่เรายังจะต้องสอนให้พวกเขาเรียนรู้คำศัพท์ที่จะช่วยให้พวกเขาที่จะได้รับภาษาทางวิชาการในภายหลัง. ตามเวลาถึงเด็กเกรดสี่ที่เรากำลังจะก้าวเข้าสู่การเรียนการสอนที่ซับซ้อนมากขึ้นทักษะการใช้ภาษาวิชาการ และเมื่อพวกเขามาถึงโรงเรียนมัธยมที่เรากำลังจะต้องให้แน่ใจว่านักเรียนรู้คำศัพท์ที่มีขนาดใหญ่ของคำนักวิชาการมาใช้ในสาขาวิชาการ และพวกเขามีการเข้าถึงและการที่พวกเขาสามารถที่จะใช้โครงสร้างไวยากรณ์ที่ซับซ้อนมากขึ้น. ดีบอกเรานิด ๆ หน่อย ๆ เพิ่มเติมเกี่ยวกับวิธีนักเรียนทุกวัยที่แตกต่างกันจะต้องเรียนรู้ที่แตกต่างกันของสิ่งที่. ใช่มันเป็นสิ่งสำคัญที่เราจะทำให้การเรียนการสอนของเราอายุอย่างแน่นอน เหมาะสม ดังนั้นเมื่อการทำงานกับเด็กหนุ่มเด็กอนุบาล, ตัวอย่างเช่นเราพบว่าเด็กเล็กที่มีผู้เรียนภาษาที่ดี และพวกเขาชอบที่จะมีส่วนร่วมในการสนทนาการเรียนการสอนที่ได้รับการออกแบบมาโดยเฉพาะในการสอนคำวิชาการโครงสร้างภาษาแม้วาทกรรม. เพียงเพื่อช่วยให้ผู้ชมของเราคุณสามารถให้เราเป็นตัวอย่างของสิ่งที่นักศึกษาหนุ่มสาวจะได้เรียนรู้ว่าเป็นภาษาทางวิชาการเมื่อเทียบกับสิ่งที่เป็น นักเรียนผู้สูงอายุจะได้เรียนรู้? แน่นอน เด็กหนุ่มสาวมักจะเป็นไปได้มีส่วนร่วมในการแสดงและบอกตัวอย่างเช่น แต่มีโรงเรียนมากวิธีการที่ใช้ในการมีส่วนร่วมในการแสดงและบอกและวิธีการที่ไม่เป็นทางการมาก และขั้นตอนที่มีส่วนร่วมในการแสดงและบอกสำหรับเด็กเล็กจะต้องมีการทำอย่างชัดเจน. ชอบสิ่งที่เป็นคำที่คุณจะใช้ว่าเป็นนักวิชาการหรือไม่ดังนั้นวันนี้ฉันจะไป "หุ้น" กับคุณ เอาล่ะ? ไม่เพียงแค่ "บอก" หรือ "พูด" หรือ "พูดคุย" เกี่ยวกับ. เรียนรู้คำใหม่มี. ฉันจะแบ่งปันประสบการณ์โดยเฉพาะอย่างยิ่งผมมี เอาล่ะ ตอนนี้คุณเคยใช้คำว่าร่วมกันและประสบการณ์
แต่น่าเสียดายที่นักเรียนผู้ที่ไม่ได้ใช้ภาษาการศึกษาของเรามักจะล้มเหลวและบางครั้งก็จบลงด้วยการออกจากโรงเรียน.
ผมเชื่อว่าคุณนำตัวอย่างที่จะร่วมกับ เรา.
ใช่ฉันทำ ผมนำทั้งสองจดหมายจากจอห์นนักเรียนของฉัน จอห์นมาจากประเทศเวียดนามตอนอายุสิบห้า และเธอก็เดินผ่านทั้งหมดของโรงเรียนของเรา และคุณจะเห็นว่าเธอเขียนจดหมายฉบับนี้เพราะเธอเป็นความหวังจริงๆ เพราะเธอจะถูกวางไว้ในระดับเริ่มต้นภาษาอังกฤษเป็นหลักสูตรการเขียนภาษาที่สองที่มหาวิทยาลัยแคลิฟอร์เนียเออร์ไวน์.
ผมเป็นผู้อำนวยการโครงการ และเธอก็เป็นนักเรียนของฉัน เธอไม่ต้องการที่จะอยู่ในระดับนี้ และเพื่อให้เธอเขียนจดหมายฉบับนี้ และเธอจริงนำทุกการทำงานของเธอจากโรงเรียนมัธยมของเธอ และเธอมีบทกวีร่วมกับฉัน และเธอก็เขียนเรียงความและความหลากหลายของงานเขียนที่แตกต่างกัน.
ทั้งหมดที่ถูกเขียนขึ้นในรูปแบบที่น่าสนใจมากของทางการอังกฤษในชีวิตประจำวัน มันไม่ได้เป็นนักวิชาการ และเพื่อให้เธอเขียนจดหมายที่สวยงามแห่งนี้บอกว่าเธอได้อ่านหนังสือหลายเล่มที่เธอเขียนและพูดภาษาอังกฤษตั้งแต่เธอ-said- "ตั้งแต่ครั้งที่ผมมาที่สหรัฐอเมริกา"
และเพื่อน ๆ ของเธอทุกคนพูดภาษาอังกฤษ เธอมักจะพูดภาษาอังกฤษกับเพื่อนของเธออยู่ในหอพักและเธอ "อ่านหนังสือมาก" เธอเขียน "กรุณาอย่าทำให้ฉันเสียหน้า. ฉันมีความรู้ความสามารถในภาษาอังกฤษ."
และเพื่อให้คุณใส่แล้วเธอผ่านโปรแกรมการสอน.
แม้ว่าเธอจะได้รับของตรงในภาษาอังกฤษในโรงเรียนมัธยมผมต้องใส่เธอในการสอนภาษาอังกฤษทางวิชาการของฉัน ลำดับภาษาอังกฤษสามหลักสูตร และในตอนท้ายของปีที่เธอเขียนจดหมายที่สอง.
ดังนั้นในจดหมายฉบับที่สองที่คุณสามารถบอกความแตกต่าง.
คุณสามารถเห็นความแตกต่างที่น่าตื่นตาตื่นใจนี้ในคำศัพท์ของเธอในการพัฒนาไวยากรณ์ของเธอแม้จะอยู่ในสำนวนของเธอ "สวัสดีโรบิน" เธอเริ่มต้น และแล้วเธอไปและเธอขอตัวอักษรของคำแนะนำ ดีที่เธอไม่ได้รับจดหมายฉบับนี้ เธอไม่ได้รับการฝึกงานจริงในวอชิงตันดีซีและแล้วเธอก็ไปในหลังจากที่เธอจบการศึกษาจาก UCI เข้าเรียนปริญญาโท
และคุณสามารถเห็นสิ่งที่เธอใช้ภาษาอังกฤษที่ดีเยี่ยม ตอนนี้เป็นที่สมบูรณ์แบบภาษาอังกฤษของเธอ? ภาษาอังกฤษ? ไม่มีแน่นอนไม่ได้ แต่มันเป็นเรื่องที่ดีมาก.
เธอมีการประชุมทั้งหมด และเธอก็มีภาษาทางวิชาการ.
เธอสามารถไปลงในเขตข้อมูลใด ๆ ที่เธอต้องการที่จะ.
ตอนนี้นำขึ้นคำถามเกี่ยวกับความแตกต่างระหว่างภาษาสังคมและภาษาทางวิชาการที่ คุณสามารถบอกเรานิด ๆ หน่อย ๆ เกี่ยวกับที่?
ใช่ คุณจะเห็นว่าในสังคมภาษาอังกฤษในชีวิตประจำวันก็เป็นไปได้ที่จะสื่อสารคลับคล้ายคลับคลาโดยไม่ต้องใช้ภาษาอังกฤษได้อย่างถูกต้องตามหลักไวยากรณ์ คุณไม่จำเป็นต้องบทความ "ว่า" และ "เป็น" ที่จะแสดงจริงๆสิ่งที่คุณหมายถึง คุณไม่จำเป็นต้องมีคำบุพบทหรือใช้คำบุพบทที่ถูกต้องในภาษาของคุณ คุณสามารถใช้คำในชีวิตประจำวันขั้นพื้นฐาน คุณสามารถทำให้ภาษาของคุณมีสีสันมากโดยใช้คำสแลง คุณสามารถหลีกเลี่ยงการอ้างอิงคำสรรพนามถ้าคุณต้องการ โดยเฉพาะอย่างยิ่งถ้าผู้รับรู้อยู่แล้วว่าสิ่งที่คุณกำลังพูดถึง.
คุณไม่จำเป็นต้องที่จะได้รับในระดับหนึ่งของภาษาทางสังคมก่อนที่จะย้ายไปยังภาษาวิชาการ?
สิ่งที่น่าสนใจคือในสหรัฐอเมริกาเราเชื่อว่านักเรียนจะต้องได้รับอย่างไม่เป็นทางการครั้งแรกที่อังกฤษและ แล้วพวกเขาก็จะได้รับหลังจากนั้นภาษาอังกฤษเชิงวิชาการ ในความเป็นจริงก็เป็นประโยชน์มากสำหรับนักเรียนที่จะสามารถที่จะเริ่มต้นการสนทนาและให้มันไปมีทักษะการสนทนาขั้นพื้นฐานเหล่านั้น.
แต่ในขณะเดียวกันเราสามารถวางรากฐานสำหรับภาษาวิชาการ เราไม่จำเป็นต้องรอจนกว่านักเรียนได้เข้าใจอย่างสมบูรณ์ทางการอังกฤษในชีวิตประจำวัน. ดีจะมีกิจกรรมที่ครูสามารถวางแผนการที่จะช่วยให้นักเรียนเข้าใจความแตกต่างระหว่างภาษาสังคมและภาษาทางวิชาการหรือไม่ใช่มี หนึ่งในกิจกรรมที่ชื่นชอบคือให้นักเรียนของภาษาทางวิชาการแล้วทางเดินของภาษาที่เป็นทางการและเปรียบเทียบพวกเขาทีละขั้นตอน เพื่อให้นักเรียนเข้าใจ... "ว้าวเมื่อฉันมองไปที่ทางการอังกฤษจะใช้จำนวนมากของการทำซ้ำของคำและเมื่อฉันมองไปที่ภาษาทางวิชาการก็มีความหลากหลายของคำพูดและคำที่มีความซับซ้อนมากขึ้นเมื่อฉันมองไปที่ทางการอังกฤษมันสมบูรณ์ดีที่จะเริ่มต้นประโยคด้วยคำว่า "และ" และ "แต่." แต่เมื่อฉันมองไปที่ภาษาทางวิชาการภาษาทางวิชาการมีคำการเปลี่ยนแปลงเช่นอย่างไรและยิ่งกว่านั้นและนอกจากนี้. เมื่อฉันมองไปที่ทางการอังกฤษจะสามารถใช้ และสิ่งที่แสลงเช่นผู้ชาย, เย็น, น่ากลัว. แต่เมื่อผมใช้ภาษาวิชาการผมหลีกเลี่ยงการใช้คำสแลง. " เพื่อให้มีความแตกต่างใหญ่ และนั่นคือกลยุทธ์ที่ดีกลยุทธ์การเรียนการสอนการเรียนการสอนนักเรียนที่จะรับรู้ถึงความแตกต่าง. ดังนั้นผมให้พวกเขาทั้งสองเดินหนึ่งทางการซึ่งเป็นหนึ่งในนักวิชาการ แล้วฉันมีพวกเขาได้รับร่วมกันในกลุ่มหรือกับคู่หุ้นส่วนและที่จริงเขียนออกรายการของคุณสมบัติที่เป็นลักษณะเหล่านี้ ผมทำเช่นนี้อีกครั้งและอีกครั้ง เพื่อให้นักเรียนเข้าใจว่าภาษาอังกฤษเชิงวิชาการจะแตกต่างจากภาษาอังกฤษเป็นทางการ. ดีคุณได้พูดคุยเกี่ยวกับการเขียนตัวอย่างบางส่วน แต่คุณเริ่มต้นที่จะพูดคุยเล็กน้อยเกี่ยวกับตัวอย่างในช่องปาก มันเป็นส่วนใหญ่ปัญหาที่เขียน? หรือไม่ก็แสดงขึ้นมาในช่องปากยังภาษา? ครูมักจะคิดว่าภาษาอังกฤษเชิงวิชาการไม่ได้เป็นปัญหาในช่องปาก มันเป็นความท้าทายทั้งในการเขียนและการพูด และมันเป็นสิ่งสำคัญมากที่การพัฒนาครูผู้สอนนั่งร้านนักเรียนของภาษาทางวิชาการในช่องปาก เพื่อให้พวกเขาสามารถที่จะมีส่วนร่วมในการอภิปรายทางวิชาการและการอภิปรายและให้นำเสนอในหน้าของเพื่อนของพวกเขา. ครูสามารถใช้ความหลากหลายของกิจกรรมที่จะผลิตนั่งร้านของภาษาทางวิชาการ หนึ่งในคนที่ชื่นชอบการเตรียมนักเรียนล่วงหน้าที่จะพูดคุยด้วยวาจาต่อหน้าคนอื่นโดยมีพวกเขาพันธมิตรขึ้นจริงและสอนให้พวกเขาคำพูดของนักวิชาการและคุณลักษณะทางไวยากรณ์ที่พวกเขาอาจจะใช้ในการทำการนำเสนอทางวิชาการ. และจากนั้นขั้นตอนต่อไปเป็นของหลักสูตร มีพวกเขาปฏิบัติเหล่านี้กับพันธมิตรของพวกเขาก่อนที่พวกเขาจะทำการนำเสนอปากเปล่า. เพราะบ่อยเกินไปครูมีนักเรียนเรียนภาษาอังกฤษให้นำเสนอเมื่อนักเรียนไม่ได้เตรียม. พวกเขามีการปฏิบัติในนั้น. พวกเขาจะต้องฝึกปฏิบัติปฏิบัติ . ดีพูดถึงการปฏิบัติผมคิดว่าเราได้มาทำความเข้าใจว่ามีความรู้ความสามารถของนักเรียนที่จะอ่านในภาษาบ้านเกิดของเขาที่มีจำนวนมากจะทำอย่างไรกับการคาดการณ์ว่าเขาจะทำในภาษาอังกฤษ เป็นความจริงที่เหมือนกันสำหรับภาษาวิชาการ? แน่นอน เรารู้ว่าถ้านักเรียนได้รับภาษาทางวิชาการในภาษาแรกของพวกเขาตัวอย่างเช่นในภาษาสเปนและแล้วพวกเขาก็มาไปยังประเทศสหรัฐอเมริกาพวกเขาจะสามารถที่จะได้รับทางวิชาการภาษาได้เร็วกว่าถ้าพวกเขาไม่ทราบว่าภาษาทางวิชาการในภาษาแรกของพวกเขา . สิ่งที่คุณได้อธิบายและคุณทำงานร่วมกับนักเรียนผู้สูงอายุคุณไม่? ใช่. แต่เราเคยได้ยินว่าพวกเขาจะเริ่มต้นในการทดสอบนักเรียนที่มีอายุน้อยสำหรับภาษาทางวิชาการ เมื่อครูผู้สอนควรเริ่มต้นที่จะต้องกังวลเกี่ยวกับภาษาอังกฤษภาษาทางวิชาการและการทำงานร่วมกับนักเรียน? เราจะต้องมีความกังวลเกี่ยวกับการเรียนการสอนภาษาทางวิชาการในระดับชั้นประถมศึกษาปีและในทุกระดับความสามารถได้เป็นอย่างดี แต่เมื่อนักศึกษาคนแรกเข้ามาในโรงเรียนอนุบาลที่เรากำลังจะไม่ได้สอนให้พวกเขาวิธีการที่ซับซ้อนมากในการเขียนและวิธีการแสดงตัวเองในภาษาอังกฤษ. เรากำลังจะได้รับการสอนให้พวกเขาพูดคุยอนุบาลชั้นประถมศึกษาปีที่เหมาะสม, การตั้งค่าพื้นหลังมูลนิธิ ของภาษาทางวิชาการ ดังนั้นใช่เรากำลังจะได้รับการเรียนการสอนพวกเขาทักษะการสนทนาของโรงเรียนอนุบาล แต่เรายังจะต้องสอนให้พวกเขาเรียนรู้คำศัพท์ที่จะช่วยให้พวกเขาที่จะได้รับภาษาทางวิชาการในภายหลัง. ตามเวลาถึงเด็กเกรดสี่ที่เรากำลังจะก้าวเข้าสู่การเรียนการสอนที่ซับซ้อนมากขึ้นทักษะการใช้ภาษาวิชาการ และเมื่อพวกเขามาถึงโรงเรียนมัธยมที่เรากำลังจะต้องให้แน่ใจว่านักเรียนรู้คำศัพท์ที่มีขนาดใหญ่ของคำนักวิชาการมาใช้ในสาขาวิชาการ และพวกเขามีการเข้าถึงและการที่พวกเขาสามารถที่จะใช้โครงสร้างไวยากรณ์ที่ซับซ้อนมากขึ้น. ดีบอกเรานิด ๆ หน่อย ๆ เพิ่มเติมเกี่ยวกับวิธีนักเรียนทุกวัยที่แตกต่างกันจะต้องเรียนรู้ที่แตกต่างกันของสิ่งที่. ใช่มันเป็นสิ่งสำคัญที่เราจะทำให้การเรียนการสอนของเราอายุอย่างแน่นอน เหมาะสม ดังนั้นเมื่อการทำงานกับเด็กหนุ่มเด็กอนุบาล, ตัวอย่างเช่นเราพบว่าเด็กเล็กที่มีผู้เรียนภาษาที่ดี และพวกเขาชอบที่จะมีส่วนร่วมในการสนทนาการเรียนการสอนที่ได้รับการออกแบบมาโดยเฉพาะในการสอนคำวิชาการโครงสร้างภาษาแม้วาทกรรม. เพียงเพื่อช่วยให้ผู้ชมของเราคุณสามารถให้เราเป็นตัวอย่างของสิ่งที่นักศึกษาหนุ่มสาวจะได้เรียนรู้ว่าเป็นภาษาทางวิชาการเมื่อเทียบกับสิ่งที่เป็น นักเรียนผู้สูงอายุจะได้เรียนรู้? แน่นอน เด็กหนุ่มสาวมักจะเป็นไปได้มีส่วนร่วมในการแสดงและบอกตัวอย่างเช่น แต่มีโรงเรียนมากวิธีการที่ใช้ในการมีส่วนร่วมในการแสดงและบอกและวิธีการที่ไม่เป็นทางการมาก และขั้นตอนที่มีส่วนร่วมในการแสดงและบอกสำหรับเด็กเล็กจะต้องมีการทำอย่างชัดเจน. ชอบสิ่งที่เป็นคำที่คุณจะใช้ว่าเป็นนักวิชาการหรือไม่ดังนั้นวันนี้ฉันจะไป "หุ้น" กับคุณ เอาล่ะ? ไม่เพียงแค่ "บอก" หรือ "พูด" หรือ "พูดคุย" เกี่ยวกับ. เรียนรู้คำใหม่มี. ฉันจะแบ่งปันประสบการณ์โดยเฉพาะอย่างยิ่งผมมี เอาล่ะ ตอนนี้คุณเคยใช้คำว่าร่วมกันและประสบการณ์
การแปล กรุณารอสักครู่..
ภาษาวิชาการเป็นภาษาที่ใช้ในบริบทของโรงเรียน มันเป็นภาษาของข้อความ มันเป็นภาษาของศักดิ์ศรีและพลังงานในสหรัฐอเมริกา และผู้ที่ได้รับภาษาทางวิชาการมักจะไปในและประสบความสำเร็จมากในการตั้งค่างาน
แต่นักศึกษาผู้ที่ไม่ได้ใช้ภาษาวิชาการของเราล้มเหลวบ่อยครั้ง และบางครั้งก็จบลง
ลาออกจากโรงเรียนผมเชื่อว่าคุณนำตัวอย่างเพื่อใช้ร่วมกับเรา
ใช่ ผมเอาสองจดหมายจากลูกศิษย์ วอน วานซ์ มาจากเวียดนามที่อายุห้า และเธอก็ผ่านทั้งหมดของโรงเรียนของเรา และคุณสามารถดูว่า เธอเขียนจดหมายฉบับนี้เพราะเธอว้าวุ่นใจมากจริงๆเพราะว่าเธออยู่ในระดับต้น ภาษาอังกฤษเป็นภาษาสองเขียนหลักสูตรที่มหาวิทยาลัยเออร์ไวน์แคลิฟอร์เนีย
ผมเป็นผู้อำนวยการของโปรแกรม แล้วเธอก็เป็นนักเรียนของฉัน เธอไม่ต้องการที่จะอยู่ในระดับนี้ ดังนั้น เธอเขียนจดหมายฉบับนี้ แล้วเธอเอาผลงานของเธอจากโรงเรียนมัธยมของเธอ เธอมีกวีนิพนธ์ร่วมกับฉันเธอได้เขียนเรียงความและความหลากหลายของที่แตกต่างกันทำงาน
ซึ่งทั้งหมดถูกเขียนขึ้นในลักษณะที่น่าสนใจมากของทางการในชีวิตประจำวันภาษาอังกฤษ ไม่ใช่วิชาการ ก็เลยเขียนจดหมายนี้สวยบอกว่าต้องอ่านหนังสือมากมาย ว่าเธอเขียนและพูดภาษาอังกฤษตั้งแต่ เธอกล่าวว่า " ตั้งแต่ผมมาอเมริกา "
และเพื่อนๆพูดภาษาอังกฤษเธอมักจะพูดภาษาอังกฤษกับเพื่อนที่หอ แล้วก็อ่านหนังสือมาก , " เธอเขียน " โปรดอย่าให้ฉันต้องเสียหน้า ฉันมีความเชี่ยวชาญในภาษาอังกฤษ และ "
แล้วคุณก็ทำโปรแกรมสอน
แม้ว่าเธอได้รับตรงของภาษาอังกฤษในโรงเรียนมัธยม ฉันต้องทำให้เธอใน ESL ภาษาอังกฤษวิชาการลำดับ 3 หลักสูตร และ ณ สิ้นปีเธอเขียนจดหมายสอง
แล้วในจดหมายสอง คุณสามารถบอกความแตกต่าง .
คุณสามารถดูน่าทึ่งความแตกต่างในคำศัพท์ของเธอในการพัฒนาไวยากรณ์ของเธอ แม้ในคำพูดของเธอ " . เฮ้ โรบิน เธอเริ่ม แล้วเธอก็ไป เธอขอจดหมายรับรอง อืม เธอจะได้รับจดหมายฉบับนี้ เธอจะได้ฝึกงานในวอชิงตัน ดี.ซี.
แล้วเธอไปหลังจากที่เธอจบจาก UCI เป็นบัณฑิตวิทยาลัย และคุณสามารถเห็นสิ่งที่ยอดเยี่ยมภาษาอังกฤษ เธอใช้ ตอนนี้เป็นภาษาอังกฤษที่สมบูรณ์แบบ ? ภาษาอังกฤษกับเจ้าของภาษา ? ไม่ ไม่ใช่แน่นอน แต่มันเยี่ยมมาก
มีการประชุมทั้งหมด และเธอก็มีภาษาวิชาการ เธอสามารถไปในด้านใด ๆ
ตอนนี้ เธอต้องการ
แต่นักศึกษาผู้ที่ไม่ได้ใช้ภาษาวิชาการของเราล้มเหลวบ่อยครั้ง และบางครั้งก็จบลง
ลาออกจากโรงเรียนผมเชื่อว่าคุณนำตัวอย่างเพื่อใช้ร่วมกับเรา
ใช่ ผมเอาสองจดหมายจากลูกศิษย์ วอน วานซ์ มาจากเวียดนามที่อายุห้า และเธอก็ผ่านทั้งหมดของโรงเรียนของเรา และคุณสามารถดูว่า เธอเขียนจดหมายฉบับนี้เพราะเธอว้าวุ่นใจมากจริงๆเพราะว่าเธออยู่ในระดับต้น ภาษาอังกฤษเป็นภาษาสองเขียนหลักสูตรที่มหาวิทยาลัยเออร์ไวน์แคลิฟอร์เนีย
ผมเป็นผู้อำนวยการของโปรแกรม แล้วเธอก็เป็นนักเรียนของฉัน เธอไม่ต้องการที่จะอยู่ในระดับนี้ ดังนั้น เธอเขียนจดหมายฉบับนี้ แล้วเธอเอาผลงานของเธอจากโรงเรียนมัธยมของเธอ เธอมีกวีนิพนธ์ร่วมกับฉันเธอได้เขียนเรียงความและความหลากหลายของที่แตกต่างกันทำงาน
ซึ่งทั้งหมดถูกเขียนขึ้นในลักษณะที่น่าสนใจมากของทางการในชีวิตประจำวันภาษาอังกฤษ ไม่ใช่วิชาการ ก็เลยเขียนจดหมายนี้สวยบอกว่าต้องอ่านหนังสือมากมาย ว่าเธอเขียนและพูดภาษาอังกฤษตั้งแต่ เธอกล่าวว่า " ตั้งแต่ผมมาอเมริกา "
และเพื่อนๆพูดภาษาอังกฤษเธอมักจะพูดภาษาอังกฤษกับเพื่อนที่หอ แล้วก็อ่านหนังสือมาก , " เธอเขียน " โปรดอย่าให้ฉันต้องเสียหน้า ฉันมีความเชี่ยวชาญในภาษาอังกฤษ และ "
แล้วคุณก็ทำโปรแกรมสอน
แม้ว่าเธอได้รับตรงของภาษาอังกฤษในโรงเรียนมัธยม ฉันต้องทำให้เธอใน ESL ภาษาอังกฤษวิชาการลำดับ 3 หลักสูตร และ ณ สิ้นปีเธอเขียนจดหมายสอง
แล้วในจดหมายสอง คุณสามารถบอกความแตกต่าง .
คุณสามารถดูน่าทึ่งความแตกต่างในคำศัพท์ของเธอในการพัฒนาไวยากรณ์ของเธอ แม้ในคำพูดของเธอ " . เฮ้ โรบิน เธอเริ่ม แล้วเธอก็ไป เธอขอจดหมายรับรอง อืม เธอจะได้รับจดหมายฉบับนี้ เธอจะได้ฝึกงานในวอชิงตัน ดี.ซี.
แล้วเธอไปหลังจากที่เธอจบจาก UCI เป็นบัณฑิตวิทยาลัย และคุณสามารถเห็นสิ่งที่ยอดเยี่ยมภาษาอังกฤษ เธอใช้ ตอนนี้เป็นภาษาอังกฤษที่สมบูรณ์แบบ ? ภาษาอังกฤษกับเจ้าของภาษา ? ไม่ ไม่ใช่แน่นอน แต่มันเยี่ยมมาก
มีการประชุมทั้งหมด และเธอก็มีภาษาวิชาการ เธอสามารถไปในด้านใด ๆ
ตอนนี้ เธอต้องการ
การแปล กรุณารอสักครู่..
ภาษาอื่น ๆ
การสนับสนุนเครื่องมือแปลภาษา: กรีก, กันนาดา, กาลิเชียน, คลิงออน, คอร์สิกา, คาซัค, คาตาลัน, คินยารวันดา, คีร์กิซ, คุชราต, จอร์เจีย, จีน, จีนดั้งเดิม, ชวา, ชิเชวา, ซามัว, ซีบัวโน, ซุนดา, ซูลู, ญี่ปุ่น, ดัตช์, ตรวจหาภาษา, ตุรกี, ทมิฬ, ทาจิก, ทาทาร์, นอร์เวย์, บอสเนีย, บัลแกเรีย, บาสก์, ปัญจาป, ฝรั่งเศส, พาชตู, ฟริเชียน, ฟินแลนด์, ฟิลิปปินส์, ภาษาอินโดนีเซี, มองโกเลีย, มัลทีส, มาซีโดเนีย, มาราฐี, มาลากาซี, มาลายาลัม, มาเลย์, ม้ง, ยิดดิช, ยูเครน, รัสเซีย, ละติน, ลักเซมเบิร์ก, ลัตเวีย, ลาว, ลิทัวเนีย, สวาฮิลี, สวีเดน, สิงหล, สินธี, สเปน, สโลวัก, สโลวีเนีย, อังกฤษ, อัมฮาริก, อาร์เซอร์ไบจัน, อาร์เมเนีย, อาหรับ, อิกโบ, อิตาลี, อุยกูร์, อุสเบกิสถาน, อูรดู, ฮังการี, ฮัวซา, ฮาวาย, ฮินดี, ฮีบรู, เกลิกสกอต, เกาหลี, เขมร, เคิร์ด, เช็ก, เซอร์เบียน, เซโซโท, เดนมาร์ก, เตลูกู, เติร์กเมน, เนปาล, เบงกอล, เบลารุส, เปอร์เซีย, เมารี, เมียนมา (พม่า), เยอรมัน, เวลส์, เวียดนาม, เอสเปอแรนโต, เอสโทเนีย, เฮติครีโอล, แอฟริกา, แอลเบเนีย, โคซา, โครเอเชีย, โชนา, โซมาลี, โปรตุเกส, โปแลนด์, โยรูบา, โรมาเนีย, โอเดีย (โอริยา), ไทย, ไอซ์แลนด์, ไอร์แลนด์, การแปลภาษา.
- 4.Co-ordinate with Opertion Unit
- ปรับแอร์
- คุณมีกิจกรรมให้เด็กมัย
- Modern diesel engines have fuel injectio
- มาถึงแล้ว
- ขอโทษ.วันนี้ฉันไม่ได้อยู่ในอารมณ์ที่ดี
- ขณะที่larry กำลังหางานก็ได้เห็นใบปลิวรับ
- range
- Cried non-stop
- ผู้ป่วยฉุกเฉิน
- and there'll be the middle part of
- สถานสงเคราะห์เด็กพิการทางสมองและปัญญา
- 읏..뭐?
- 特色
- My English is popr
- a fish served whole is a symbol of prosp
- Good morning ser how are you?
- มีการตอบสนองต่อคำสั่งได้ดี
- บริการรับสนามบิน
- ฉันกำลังนั่งจิบกาแฟอยุ่หน้าบ้านพร้อมด้วย
- why u here in this app
- ปรับแอร์
- พื้นที่ว่าง
- แต่ต่างกันที่ลอนตองจะห่อด้วยใบตอง
