The second phase of the German soci

The second phase of the German social welfare system spanned the period from 1890, the year of Bismarck's resignation, to 1918. During this period, improvements were made in the initial programs.The National Insurance Code of 1911 integrated the three separate insurance programs into a unified social security system, and compulsory coverage and benefits were extended to white-collar workers. Survivors' pensions for widows were also introduced in 1911. (The many amendments to the National Insurance Code of 1911 were later integrated into the Social Insurance Code of 1988.) In 1916 survivors' benefits were increased, and the retirement age for workers was reduced from seventy to sixty-five. Because its cooperation was needed to maintain production during World War I, the working class acquired more political influence and won greater social protection and representation during this period. Efforts were also made to develop mechanisms for settling labor disputes and organizing voluntary employee committees, issues taken up by new labor legislation and decrees. Most efforts were completed by the mid-1920s.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ระยะสองของระบบสวัสดิการสังคมเยอรมันขยายงวด 1890 ปีการลาออกของบิสมาร์ค ถึง 1918 ช่วงนี้ การปรับปรุงที่ทำในโปรแกรมเริ่มต้น รหัสประกันสังคมของ 1911 รวมสามแยกโปรแกรมประกันภัยเข้าระบบประกันสังคมแบบครบวงจร และเพิ่มพนักงาน white-collar บังคับความคุ้มครองและผลประโยชน์ เงินบำนาญของผู้รอดชีวิตสำหรับม่ายเชิงในปี 1911 (แก้ไขหลายในรหัสประกันสังคมการ 1911 ได้ภายหลังรวมเข้าใน 1988 รหัสประกันสังคม) เพิ่มสิทธิประโยชน์ของผู้รอดชีวิตในปี 1916 และเกษียณอายุสำหรับผู้ปฏิบัติงานลดลงจากเจ็ดสิบถึงหกสิบห้า เนื่องจากความร่วมมือของจำเป็นสำหรับรักษาการผลิตในช่วงสงครามโลก ชั้นแรงงานได้รับอิทธิพลทางการเมืองมากขึ้น และปกป้องทางสังคมมากขึ้นและเป็นตัวแทนในช่วงเวลานี้ นอกจากนี้ยังพยายามที่จะพัฒนากลไกสำหรับข้อพิพาทแรงงานที่จ่ายและคณะกรรมการจัดงานพนักงานที่สมัครใจ ปัญหาที่ถ่ายขึ้น โดยกฎหมายแรงงานใหม่และกฤษฎีกา ความพยายามส่วนใหญ่เสร็จจากกลางปี 1920

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ขั้นที่สองของเยอรมันระบบสวัสดิการสังคมทอดระยะเวลาตั้งแต่ปี 1890 ปีที่มาร์คลาออกเพื่อ 1918 ในช่วงเวลานี้การปรับปรุงได้ทำในครั้งแรก programs.The รหัสประกันภัยแห่งชาติ 1911 แบบบูรณาการทั้งสามโปรแกรมการประกันที่แยกออกเป็น ระบบรักษาความปลอดภัยทางสังคมแบบครบวงจรและการรายงานข่าวภาคบังคับและผลประโยชน์ที่ได้รับการขยายไปยังแรงงานปกขาว รอดชีวิตบำนาญแม่ม่ายยังถูกนำมาใช้ในปี 1911 (หลายแก้ไขรหัสประกันภัยแห่งชาติ 1911 ถูกรวมมาเป็นรหัสของประกันสังคมปี 1988) ใน 1916 รอดชีวิตประโยชน์เพิ่มขึ้นและอายุเกษียณสำหรับแรงงานลดลง 70-65 เพราะความร่วมมือเป็นสิ่งที่จำเป็นในการรักษาการผลิตในช่วงสงครามโลกครั้งที่ชนชั้นแรงงานที่ได้มามีอิทธิพลทางการเมืองมากขึ้นและได้รับรางวัลการคุ้มครองทางสังคมมากขึ้นและการแสดงในช่วงเวลานี้ ความพยายามยังถูกสร้างขึ้นมาเพื่อพัฒนากลไกในการตกตะกอนข้อพิพาทแรงงานและการจัดระเบียบคณะกรรมการพนักงานสมัครใจประเด็นที่นำขึ้นมาจากกฎหมายแรงงานใหม่และพระราชกฤษฎีกา ความพยายามส่วนใหญ่แล้วเสร็จในช่วงกลางทศวรรษ 1920

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ระยะที่สองของเยอรมันระบบสวัสดิการสังคมถูกวัดระยะเวลาจาก 1890 , ปีของบิสมาร์คลาออก , 1918 ในช่วงเวลานี้ ปรับปรุง ทำในโปรแกรมเริ่มต้น ชาติประกันภัยรหัสของ 1911 แบบบูรณาการสามแยกโปรแกรมประกันภัยในระบบประกันสังคมได้รับประโยชน์และความคุ้มครองภาคบังคับและถูกขยายให้คนงานปกขาว . ผู้รอดชีวิตเงินบำนาญสำหรับแม่ม่ายยังแนะนำใน 1911 ( การแก้ไขหลายชาติประกันภัยรหัสของ 1911 ก็รวมอยู่ในประกันสังคมรหัส 1988 ) ในประโยชน์ 1916 ผู้รอดชีวิตเพิ่มขึ้น และอายุเกษียณสำหรับแรงงานลดลงจาก 70 ถึง 65 เพราะความร่วมมือของจำเป็นเพื่อรักษาผลิตในระหว่างสงครามโลกครั้งที่หนึ่ง ชนชั้นที่ได้รับอิทธิพลทางการเมืองมากขึ้น และจะเพิ่มการคุ้มครองทางสังคมและการเป็นตัวแทนในช่วงเวลานี้ ยังทำให้ความพยายามเพื่อพัฒนากลไกในการยุติข้อพิพาทแรงงานและคณะกรรมการจัดระเบียบพนักงานสมัครใจ ประเด็นขึ้นมา โดยกฎหมายแรงงานฉบับใหม่ และประกาศ . ความพยายามส่วนใหญ่จะเสร็จสมบูรณ์โดย mid-1920s .