Factor conditions are values of the

Factor conditions are values of the firm‟s skill to supply those factors of research production that allow a unit to
compete [12]. They are the factors of production and infrastructure necessary to compete in a particular industry [7].
As believed by the standard trade theory the states are endowed with seperate stocks of factors. The theory mentions
that the state will export those products, which produce incentive use of the factors with which it is comparatively
well endowed. A simple definition for what the factor of production is concerns to the terms like capital, land and
labour. Porter regards this definition as too general, and not suitable to give open insights to the competitive
advantage, hence he argues that the factors should be divided into categories that are more particular [13]. Factors,
as defined by Porter, may be divided into five broad groups. These factors can be grouped into human resources (the
amount, abilities and cost of staff etc.), material (physical-çıkartılabilir) resources (the abundance, quality,
approachability and cost of the state‟s land, water etc.), knowledge resources (the state‟s stock of scientific,
technical and market knowledge bearing on goods (products) and services. Information resources universities,
government research institutes, government statistical agencies, business and scientific literature, market research
reports, databases etc.), capital resources (the quantity and costs of capital available to fund the sector and
infrastructure (the type, quality and user cost infrastructure available and affecting the competition, including the transportation system, the communication system, mail and parcel delivery etc.) [14; 5]. Also three distinctions may
be done among the factors. The first distinction divides factors into basic or advanced factors. The second distinction
is between generalised and specialised factors. The third distinction is whether the factors are inherited (such as
location or natural resources) or provided by the nation. Advanced, specialised and created factors provide more
sustainable advantages than basic, generalised or inherited and are necessary to achieve sophisticated forms of
competitive advantage [15; 16]. Advanced and specialised factors, on the other hand, are regarded as being a more
decisive and sustainable basis for competitive advantage [3].
Competitive advantage are dependent on how efficiently and effectively the factors are used and the “condition” of
these factors (the quality, significance and even shortage) is more important than the subsidy and cost of them
because it is admissible that easy access to big quantity of factors results in a kind of “inefficiency” of their usage.
More over, if other three dimensions are in a favorable position for a sector, the pressure of competition would be
(maximum and the firms are committed to exist in the sector, this scarcity shortage of factors could be (productive
only if firms take the notify of this shortage well

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เงื่อนไขปัจจัยเป็นค่าทักษะ firm‟s เพื่อจัดหาปัจจัยเหล่านั้นผลิตงานวิจัยที่ทำให้หน่วยการแข่งขัน [12] จะมีปัจจัยการผลิตและโครงสร้างพื้นฐานที่จำเป็นในการแข่งขันในอุตสาหกรรมโดยเฉพาะ [7]เป็นความเชื่อตามทฤษฎีทางการค้ามาตรฐาน อเมริกาแกร่งกับหุ้นแยกปัจจัย ทฤษฎีที่กล่าวถึงที่รัฐจะส่งออกผลิตภัณฑ์ การผลิตใช้จูงใจปัจจัยซึ่งก็ดีอย่างหนึ่งเพลิดเพลิน คำนิยามง่าย ๆ สำหรับตัวใดของการผลิตจะเกี่ยวข้องกับเงื่อนไขเช่นเมืองหลวง ที่ดิน และแรงงาน กระเป๋าถือนิยามนี้เป็นทั่วไปเกินไป และไม่เหมาะสมให้เปิดข้อมูลเชิงลึกเพื่อการแข่งขันประโยชน์ ดังนั้นเขาจนว่า ปัจจัยในการแบ่งประเภทที่เป็นเฉพาะ [13] ปัจจัยตามที่กำหนด โดยกระเป๋า อาจแบ่งออกเป็น 5 กลุ่มกว้าง ปัจจัยเหล่านี้สามารถจัดเป็นกลุ่ม(ทรัพยากรบุคคลจำนวน ความสามารถ และต้นทุนของพนักงานฯลฯ), วัสดุ (กายภาพ-çıkartılabilir) ทรัพยากร (อุดมสมบูรณ์ คุณภาพapproachability และต้นทุนของที่ดิน state‟s น้ำฯลฯ), ทรัพยากรความรู้ (state‟s หุ้นของวิทยาศาสตร์เทคนิคและการตลาดความรู้เรืองสินค้า (ผลิตภัณฑ์) และบริการ ข้อมูลทรัพยากรมหาวิทยาลัยสถาบันวิจัยของรัฐบาล หน่วยงานสถิติของรัฐบาล ธุรกิจ และ วรรณกรรมวิทยาศาสตร์ วิจัยรายงาน ฐานข้อมูลฯลฯ), ทรัพยากรทุน (ปริมาณและต้นทุนของเงินทุนให้กองทุนภาค และโครงสร้างพื้นฐาน (การชนิด คุณภาพ และผู้ใช้มีโครงสร้างต้นทุน และผลการแข่งขัน รวมถึงระบบขนส่ง ระบบการสื่อสาร การจัดส่งจดหมายและพัสดุฯลฯ) [14; 5] นอกจากนี้ยัง อาจความสามสามารถทำได้ระหว่างปัจจัย แตกแรกแบ่งปัจจัยออกเป็นปัจจัยพื้นฐาน หรือขั้นสูง แตกสองอยู่ระหว่างปัจจัย generalised และพิเศษ แตกสามคือ ว่าปัจจัยสืบทอดมา (เช่นสถานหรือธรรมชาติ) หรือโดยชาติ ปัจจัยขั้นสูง พิเศษ และสร้างให้มากขึ้นข้อได้เปรียบที่ยั่งยืนกว่าพื้นฐาน generalised หรือสืบทอดมา และจำเป็นเพื่อให้บรรลุรูปแบบทันสมัยประโยชน์แข่งขัน [15; 16] ปัจจัยขั้นสูง และพิเศษ ในทางกลับกัน ถือเป็น มากขึ้นเด็ดขาด และยั่งยืนพื้นฐานสำหรับการได้เปรียบเชิงแข่งขัน [3]ได้เปรียบเชิงแข่งขันจะขึ้นอยู่กับวิธีมีประสิทธิภาพ และปัจจัยนำมาใช้และ "สภาพ" ของปัจจัยเหล่านี้ (คุณภาพ ความสำคัญ และขาดแคลนแม้) นั้นสำคัญกว่าเงินสมทบและต้นทุนของพวกเขาเนื่องจากเป็น admissible ว่า ถึงปริมาณขนาดใหญ่ของปัจจัยผลลัพธ์ในแบบ "inefficiency" ของการใช้งานของพวกเขาเพิ่มเติมมากกว่า ถ้าสามมิติอื่น ๆ อยู่ในตำแหน่งที่ดีสำหรับภาค แรงกดดันของการแข่งขันจะ(สูงสุดและบริษัทมีความมุ่งมั่นอยู่ในภาค ขาดแคลนปัจจัยการขาดแคลนนี้อาจ (ประสิทธิผลเมื่อบริษัทรับแจ้งของความขาดแคลนนี้ด้วย

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เงื่อนไขปัจจัยเป็นค่าของ บริษัท ‟ด้วยทักษะการจัดหาปัจจัยในการผลิตงานวิจัยที่ช่วยให้หน่วย

แข่งขัน [ 12 ] พวกเขาเป็นปัจจัยในการผลิต และโครงสร้างพื้นฐานที่จำเป็นในการแข่งขันในอุตสาหกรรมที่เฉพาะเจาะจง [ 7 ] .
เป็นเชื่อ โดยมาตรฐานการค้าทฤษฎีรัฐมี endowed กับแยกหุ้นของปัจจัย ทฤษฎีกล่าวถึง
ว่ารัฐจะส่งออกผลิตภัณฑ์เหล่านั้นซึ่งสร้างแรงจูงใจการใช้ปัจจัยซึ่งเป็นเปรียบเทียบ
ดี endowed . ความหมายง่าย ๆสำหรับสิ่งที่ปัจจัยการผลิตเกี่ยวข้องกับเงื่อนไข เช่น ทุน ที่ดินแรงงานและ
. พนักงานพิจารณาคำนิยามนี้เป็นเหมือนกันทั่วไป และไม่เหมาะที่จะให้เปิดข้อมูลเชิงลึกเพื่อความได้เปรียบทางการแข่งขัน
,ดังนั้น เขาแย้งว่า ปัจจัยที่ควรจะแบ่งออกเป็นประเภทที่เฉพาะเจาะจงมากขึ้น [ 13 ] ปัจจัย
ตามที่กำหนดโดยพอร์เตอร์ อาจแบ่งกว้างห้ากลุ่ม ปัจจัยเหล่านี้สามารถจัดกลุ่มทรัพยากรมนุษย์ (
ปริมาณ ความสามารถ และค่าใช้จ่ายของพนักงาน ฯลฯ ) , วัสดุ ( ทางกายภาพ - çı Kart ı labilir ) แหล่ง ( ความอุดมสมบูรณ์คุณภาพ
approachability และค่าใช้จ่ายของรัฐ‟ s ที่ดิน น้ำ ฯลฯ )ทรัพยากรความรู้ ( รัฐ‟หุ้น s วิทยาศาสตร์ เทคนิค และความรู้ในเรือง
ตลาดสินค้า ( ผลิตภัณฑ์ ) และบริการ ทรัพยากรสารสนเทศ
สถาบันวิจัยมหาวิทยาลัย , รัฐบาล , รัฐบาลสถิติหน่วยงาน ธุรกิจ และวรรณกรรมทางวิทยาศาสตร์ , รายงานวิจัย
ตลาดฐานข้อมูลและอื่น ๆ ) , ทรัพยากรทุน ( ปริมาณและต้นทุนของเงินทุนที่มีอยู่เพื่อกองทุนภาคและ
โครงสร้างพื้นฐาน ( ประเภท คุณภาพ และต้นทุนโครงสร้างพื้นฐานที่มีอยู่และผู้ใช้มีผลต่อการแข่งขัน รวมทั้งระบบการขนส่ง , ระบบ Mail และส่งพัสดุ เป็นต้น การสื่อสาร 14 ) [ 5 ] นอกจากนี้สามความแตกต่างอาจ
ได้ท่ามกลางปัจจัย ความแตกต่างแรกแบ่งปัจจัยเป็นปัจจัยขั้นพื้นฐานหรือขั้นสูง .
ความแตกต่างที่สองอยู่ระหว่างสรุป และผู้เชี่ยวชาญด้าน ความแตกต่างที่สามคือว่ามีการสืบทอด ( เช่น
สถานที่ หรือทรัพยากรธรรมชาติ หรือโดยประเทศ ขั้นสูงเฉพาะและสร้างปัจจัยให้มากขึ้น
ยั่งยืนข้อดีกว่าพื้นฐาน ทั่วไป หรือสืบทอดและจำเป็นเพื่อให้บรรลุรูปแบบซับซ้อน
ได้เปรียบ [ 15 ; 16 ]ขั้นสูงและปัจจัยเฉพาะบนมืออื่น ๆที่ถือว่าเป็นเด็ดขาดและยั่งยืนมากขึ้น
พื้นฐานเพื่อความได้เปรียบในการแข่งขัน [ 3 ] .
ความได้เปรียบในการแข่งขันจะขึ้นอยู่กับวิธีการอย่างมีประสิทธิภาพและประสิทธิผล ปัจจัยและใช้ " เงื่อนไข " ของ
ปัจจัยเหล่านี้ ( ความสำคัญ คุณภาพ และยังขาดแคลน ) สำคัญกว่า เงินและค่าใช้จ่ายของพวกเขา
เพราะมันเป็นที่ยอมรับว่าสามารถเข้าถึงได้ง่าย ปริมาณใหญ่ของปัจจัยที่มีผลในชนิดของ " ประสิทธิภาพ " ของการใช้ของพวกเขา .
มากกว่า ถ้าอีก 3 มิติอยู่ในตำแหน่งที่ดีสำหรับภาค ความดันของการแข่งขันจะถูก
( สูงสุดและ บริษัท มุ่งมั่นที่จะอยู่ในภาคนี้ขาดแคลน ขาดแคลน ปัจจัยที่อาจจะ ( ผลผลิต
แต่ถ้า บริษัท รับแจ้งปัญหานี้ดี