Chang Bai laughed briefly, “My lord

Chang Bai laughed briefly, “My lord, those two servants have already long since been driven off. Although one of them was introduced by the first lady Ling Long, the other servant’s older brother is the leader of one of the team captains of the patrol guards. But since they dared to bully the fourth master, they no longer have any reason to stay behind in this mansion. Otherwise, I would not dare to show face around the Changyang Mansion ever again.”
……

In a largely decorated room, the recently injured Changyang Ke lay on the bed. With a pale face, he stared at the freshly bandaged wound on his stomach.

Sitting at the edge of the bed was Changyang Ke’s mother Yu Feng Han, with a look of distress as she tended to her son. Not too far away, Jian Chen and his mother Bi Yuntian, as well as first aunt Ling Long, second aunt Bai Yushuang, and second sister Changyang Mingyue all stood around the bed.

Yu Feng Han looked back at Bi Yuntian with an angry look, “Fourth sister, your treasured son is getting more and more outrageous. To have assaulted my Ke Er with such a dangerous weapon; it’s a good thing my Ke Er is very strong and didn’t suffer a deadly wound. Otherwise, who knows how this might have gone?”

Jian Chen scowled as he listened to her, not accepting her words even a tiny bit, “This can’t be blamed on me, it was third brother who had asked me to spar with him. A small injury like this is unavoidable. Besides, I was not using a dangerous weapon, but a tree branch. If anyone is to blame, then it is third brother’s lack of skill.”

Yu Feng Han’s face went ashen at Jian Chen’s remarks; what he had said made perfect sense and she could not refute them in any way.

Just thinking about how she had been outspoken against by a mere child, an unholy rage rose up within her. Along with the words, “If anyone is to blame, then it is third brother’s lack of skill.”, Yu Feng Han’s face went from green to white in rapid succession. These words meant that her son was no stronger than a cripple who could not even cultivate Saint Force at all.

Hearing that Yu Feng Han be beaten by a child, Bai Yushuang could not help but laugh merrily, while Ling Long sat there with an expressionless face.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ช้างไบหัวเราะสั้น ๆ "เจ้า เหล่าข้าราชการสองนานแล้วตั้งแต่ถูกขับออก แม้ว่าหนึ่งในนั้นแนะนำสำหรับครั้งแรกเลดี้ยาวหลิง ของข้าเก่า พี่ชายเป็นผู้นำของกัปตันทีมของเจ้าหน้าที่ลาดตระเวนอย่างใดอย่างหนึ่ง แต่เนื่องจากพวกเขากล้ารังแกหลักสี่ ไม่มีเหตุผลใด ๆ ที่พักหลังในแมนชั่นนี้ มิฉะนั้น ฉันไม่กล้าแสดงใบหน้ารอบ ๆ คฤหาสน์ Changyang อีกด้วย" ……ในห้องพักส่วนใหญ่ตกแต่ง Changyang Ke เพิ่งได้รับบาดเจ็บวางบนเตียง ด้วยใบหน้าที่ซีด เขาจ้องที่แผลสด bandaged บนท้องของเขานั่งที่ขอบเตียงเป็นแม่ Changyang Ke ฮั่นหยูเฟิง ด้วยการมองความทุกข์เป็นเธอมีแนวโน้มที่ลูกชายของเธอ ไม่ไกลเกินไป เฉินเจียน และเขาแม่ Bi นเทียน เป็นครั้งแรกป้าหลิงยาว ป้าสองไบ Yushuang และสองน้องสาว Changyang โรงแรมโซลักซ์ทั้งหมดยืนอยู่รอบเตียงฮั่นหยูเฟิงมองกลับนเทียน Bi ด้วยรูปลักษณ์การโกรธ "สี่น้องสาว ลูกชายของคุณตอนการอุกอาจมากขึ้น การได้ทำร้ายฉัน Ke Er ด้วยเช่นอันตรายอาวุธ มันเป็นสิ่งดีของฉัน Ke Er แรงมาก และไม่ได้ประสบการร้ายแรงแผล มิฉะนั้น ใครรู้ว่าวิธีนี้อาจได้ไป"เฉินเจียน scowled เป็นเขาฟังเธอ ไม่ยอมรับคำของเธอแม้แต่นิด "นี้ไม่สามารถตำหนิฉัน มันเป็นพี่ชายที่สามที่ได้ถามฉัน spar กับเขา ได้รับบาดเจ็บเล็กน้อยเช่นนี้ไม่อาจหลีกเลี่ยง นอกเหนือจาก ไม่ใช้อาวุธเป็นอันตราย แต่สาขานี้ หากทุกคนจะตำหนิ แล้วก็ขาดทักษะสามพี่"ฮั่นหยูเฟิงหน้าไปที่หมายเหตุเฉินเจียน มณโฑหน้าขาว สิ่งที่เขาได้กล่าวว่า ทำให้รู้สึกตื่น และเธออาจไม่โต้พวกเขาในทางใดเพียงแค่คิดเกี่ยวกับว่าเธอได้ถูกเปิดเผยกับเด็กเพียง โกรธไม่บริสุทธิ์ลุกขึ้นภายในเธอ พร้อมกับคำว่า "ถ้าทุกคนจะตำหนิ แล้วก็ของพี่สามขาดทักษะการ" หน้าฮั่นหยูเฟิงไปจากสีเขียวขาวถี่ คำเหล่านี้หมายความ ว่า ลูกชายของเธอไม่ดีกว่าคนพิการที่อาจไม่ได้ปลูกฝังเซนต์แรงที่ทั้งหมดได้ยินว่า ฮั่นหยูเฟิงจะตีเด็ก ไบ Yushuang ช่วยไม่แต่หัวเราะ merrily ในขณะที่ลิงยาวนั่งกับใบหน้า expressionless

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ช้าง Bai หัวเราะในเวลาสั้น ๆ "ท่านเจ้าข้าผู้ใช้สองคนได้รับแล้วความยาวตั้งแต่ขับออก แม้ว่าหนึ่งของพวกเขาได้รับการแนะนำให้รู้จักกับผู้หญิงคนแรกหลิงยาวพี่ชายคนรับใช้ผู้อื่นเป็นผู้นำของหนึ่งในกัปตันทีมของยามลาดตระเวน แต่เนื่องจากพวกเขากล้าที่จะพาลต้นแบบที่สี่พวกเขาไม่ได้มีเหตุผลที่จะอยู่เบื้องหลังในคฤหาสน์นี้ มิฉะนั้นผมจะไม่กล้าที่จะแสดงใบหน้ารอบ Changyang แมนชั่นเคยอีกครั้ง. "
......

ในห้องตกแต่งส่วนใหญ่ได้รับบาดเจ็บเมื่อเร็ว ๆ นี้ Changyang Ke นอนอยู่บนเตียง ด้วยใบหน้าขาวซีดเขาจ้องที่ผ้าพันแผลแผลสดในท้องของเขา

นั่งอยู่ที่ขอบเตียงที่ถูกแม่ Changyang อีตายูฮฮันกับรูปลักษณ์ของความทุกข์ที่เธอมักจะให้ลูกชายของเธอ ไม่ไกลเกินไปเจี้ยนเฉินและแม่ของเขา Bi Yuntian เช่นเดียวกับป้าหลิงครั้งแรกยาว ป้าสองใบ Yushuang และน้องสาวสอง Changyang Mingyue ทั้งหมดยืนอยู่รอบ ๆ เตียง

ยูฮฮันมองกลับมาที่ Bi Yuntian กับรูปลักษณ์โกรธ "น้องสาวสี่ลูกชายที่รักของคุณจะเริ่มขึ้นและอุกอาจมากขึ้น จะมีการทำร้าย Ke Er ของฉันด้วยเช่นอาวุธอันตราย; มันเป็นสิ่งที่ดี Ke Er ของฉันมีความแข็งแรงมากและไม่ประสบความแผล มิฉะนั้นคนที่รู้วิธีนี้อาจจะหายไปไหน? "

เจี้ยนเฉิน scowled ในขณะที่เขาได้ฟังเธอไม่ยอมรับคำพูดของเธอแม้แต่นิดเล็ก ๆ " นี้ไม่สามารถจะมีตำหนิที่ฉันก็เป็นพี่ชายที่สามที่ได้ขอให้ผมกับเสากระโดงเรือ เขา ได้รับบาดเจ็บเล็ก ๆ เช่นนี้หลีกเลี่ยงไม่ได้ นอกจากนี้ผมไม่ได้ใช้อาวุธที่อันตราย แต่กิ่งไม้ ถ้าใครจะไปโทษแล้วมันคือการขาดพี่ชายที่สามของสกิล ".

ใบหน้ายูฮฮันซีดไปที่คำพูดเจี้ยนเฉิน; สิ่งที่เขาได้กล่าวว่าทำให้ความรู้สึกที่สมบูรณ์แบบและเธอก็ไม่สามารถลบล้างพวกเขาในทางใดทางหนึ่ง

เพียงแค่ความคิดเกี่ยวกับวิธีการที่เธอได้รับการเปิดเผยต่อโดยเด็กเพียงโกรธศักดิ์สิทธิ์ลุกขึ้นภายในของเธอ พร้อมกับคำว่า "ถ้าใครจะไปโทษแล้วมันคือการขาดพี่ชายที่สามของสกิล." ใบหน้ายูฮฮันไปจากสีเขียวเป็นสีขาวในเวลาอันรวดเร็ว คำพูดเหล่านี้หมายความว่าลูกชายของเธอก็ไม่ได้แข็งแกร่งกว่าคนพิการที่ไม่สามารถที่จะปลูกฝังเซนต์กองทัพเลย

ได้ยินว่ายูฮฮันได้รับการตีโดยเด็กตากใบ Yushuang ไม่สามารถช่วย แต่หัวเราะอย่างสนุกสนานขณะที่หลิงยาวนั่งอยู่ที่นั่นด้วยใบหน้าไร้อารมณ์ แล้วมันคือการขาดพี่ชายที่สามของสกิล. "ใบหน้ายูฮฮันไปจากสีเขียวเป็นสีขาวในเวลาอันรวดเร็ว คำพูดเหล่านี้หมายความว่าลูกชายของเธอก็ไม่ได้แข็งแกร่งกว่าคนพิการที่ไม่สามารถที่จะปลูกฝังเซนต์กองทัพเลย ได้ยินว่ายูฮฮันได้รับการตีโดยเด็กตากใบ Yushuang ไม่สามารถช่วย แต่หัวเราะอย่างสนุกสนานขณะที่หลิงยาวนั่งอยู่ที่นั่นด้วยใบหน้าไร้อารมณ์ แล้วมันคือการขาดพี่ชายที่สามของสกิล. "ใบหน้ายูฮฮันไปจากสีเขียวเป็นสีขาวในเวลาอันรวดเร็ว คำพูดเหล่านี้หมายความว่าลูกชายของเธอก็ไม่ได้แข็งแกร่งกว่าคนพิการที่ไม่สามารถที่จะปลูกฝังเซนต์กองทัพเลย ได้ยินว่ายูฮฮันได้รับการตีโดยเด็กตากใบ Yushuang ไม่สามารถช่วย แต่หัวเราะอย่างสนุกสนานขณะที่หลิงยาวนั่งอยู่ที่นั่นด้วยใบหน้าไร้อารมณ์

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ไป่หัวเราะสั้น " ใต้เท้า บรรดาคนรับใช้สองคนได้นานตั้งแต่ขับรถออกไป แม้ว่าหนึ่งของพวกเขาถูกแนะนำโดยสุภาพสตรีหลิงนาน ๆ " พี่ชายที่เป็นหัวหน้าของหนึ่งของกัปตันทีมของสายตรวจยาม แต่เนื่องจากพวกเขากล้ารังแกอาจารย์สี่ พวกเขาไม่มีเหตุผลที่จะต้องอยู่ในคฤหาสน์นี้ ไม่งั้นคงไม่กล้าโผล่หน้าไป changyang แมนชั่นอีกแล้ว ". . . . . . .ในการไปตกแต่งห้องที่เพิ่งได้รับบาดเจ็บ changyang เก๋นอนบนเตียง ด้วยใบหน้าที่ซีดเซียว เขาจ้องสด bandaged แผลที่ท้องนั่งอยู่ที่ขอบเตียงเป็นแม่ของ changyang Ke Yu ฮองฮัน กับลักษณะของความทุกข์ที่เธอและลูกชายของเธอ ไม่ไกลออกไป เจี้ยนเฉินและแม่บี yuntian เช่นเดียวกับครั้งแรกป้าหลิงนาน สองป้าใบ yushuang และสองน้องสาว changyang mingyue ทุกคนยืนอยู่รอบเตียงยูเฟง ฮันมองบี yuntian ด้วยตาขวาง " น้องสี่ ลูกชายที่รักของคุณจะได้รับมากขึ้นและรุนแรงมากขึ้น ที่ได้ทำร้ายฉันไป ER กับอาวุธแบบนั้น อันตราย มันเป็นสิ่งที่ดีเค่อเอ่อฉันแข็งแรงมาก และไม่ได้รับบาดเจ็บร้ายแรง มิฉะนั้น ใครจะไปรู้ว่ามันอาจจะหายไปไหน "เจี้ยนเฉิน หน้าบึ้ง เขาฟังเธอ ไม่ยอมรับคำพูดของเธอบ้าง " นี่ไม่สามารถตำหนิฉัน มันคือ 3 พี่น้อง ที่ขอร้องให้ฉันสู้กับเขา บาดเจ็บเล็กน้อย อย่างนี้เป็นเรื่องที่หลีกเลี่ยงไม่ได้ อีกอย่าง ผมไม่ได้ใช้อาวุธอันตราย แต่ต้นไม้สาขา ถ้าใครเป็นคนผิด แล้วเป็นสามพี่น้องยังขาดทักษะ "หน้าของยูเฟง ฮันก็ซีดเผือดที่เจี้ยนเฉินกล่าว สิ่งที่เขาพูด ทำให้ความรู้สึกที่สมบูรณ์แบบและที่เธอไม่สามารถปฏิเสธพวกเขาในทางใดทางหนึ่งแค่คิดเกี่ยวกับวิธีการที่เธอได้รับการเปิดเผย จากเป็นเด็ก มีความโกรธชั่วร้ายลุกขึ้นภายในของเธอ พร้อมกับคำพูด " ถ้าใครเป็นโทษ แล้วเป็น สามพี่น้อง ขาดทักษะ . " หน้าของยูฟงฮันไปจากสีเขียวเป็นสีขาว ในการสืบทอด คำเหล่านี้หมายถึงว่า ลูกชายของเธอก็ไม่แข็งแกร่งมากกว่าคนพิการที่ไม่สามารถแม้แต่จะปลูกฝังนักบุญบังคับทั้งหมดได้ยินว่ายูฮฮันได้ตีเด็ก ใบ yushuang ไม่สามารถช่วย แต่หัวเราะอย่างสนุกสนาน ในขณะที่หลิงนานนั่งด้วยสีหน้าไร้อารมณ์ .