ฉันมีความฝันอยากเป็นนักเทคนิคการแพทย์ เทคนิคการแพทย์เป็นอาชีพที่ช่วยชีวิตคนบนโลกเหมือนแพทย์ แต่ฉันไม่ชอบการผ่าตัด ฉันชอบการเจาะเลือด การบริจาคเลือด และอยากทำงานที่สภากาชาดไทย จนมาวันนึงจุฬาลงกรณ์มหาวิยาลัย ได้เปิดค่ายสหเวชศาสตร์ ซึ่งมีสาขาย่อยคือเทคนิคการแพทย์ ฉันจึงสมัครค่ายนี้ คนสมัคร1,000 คน รับ100 คน ถึงวันที่ 28 พฤษภาคม 2015 จุฬาลงกรณ์มหาวิยาลัย ได้ประกาศชื่อผู้ที่มีสิทธิ์เข้าค่าย และมีชื่อฉันโชว์อยู่ !!
วันที่ 3 เมษายน 2015 ฉันออกเดินทางตอนเช้า เวลา 5 a.m. ไปกรุงเทพ เพื่อไปเข้าค่ายสหเวชศาสตร์ ในวันที่ 3-6 เมษายน 2015 ที่จุฬาลงกรณ์มหาวิยาลัย ซึ่งเป็นมหาวิทยาลัยชื่อดังในประเทศไทย เป็นมหาวิทยาลัยที่มีคุณภาพ นักเรียนหลายๆคนมีความฝันที่อยากจะเรียนที่นี่ รวมถึงฉันด้วย พอไปถึงที่นั่นเวลา 4 p.m. ก็จะมีสตาร์ฟยืนต้อนรับ และช่วยเก็บประเป๋าเดินทาง มีป้ายชื่อให้เราคล้องคอไว้ และให้นั่งเป็นวงกลมเล่นเกมส์ผ่อนคลาย เช่น ร้องเพลงแนะนำตัวเอง ว่ามาจากที่ไหน อยู่โรงเรียนอะไร ชั้นอะไร ตอนแรกฉันรู้สึกกังวล ว่าจะไม่มีเพื่อนและเหงา แต่ไม่ใช่อย่างนั้น ตอนนั้นฉันสนุกมากและได้รู้จักกับเพื่อนใหม่ที่มาจากต่างจังหวัดเหมือนกัน ทุกคนเริ่มหัวเราะและมีความสุข
วันถัดมา ก็จะเป็นการทำแล็ป เกี่ยวกับการเจาะเลือด การตรวจเลือด การหาโรคในเลือด การใช้อุปกรณ์อิเล็คทรอนิค ซึ่งฉันชอบมาก และได้ความรู้อีกด้วย
วันถัดมา เป็นกิจกรรมผ่อนคลาย คือได้เล่นเกมส์ต่างๆ และมีการเล่นน้ำ เหมือนเทศกาลสงกรานต์ สนุกมากและทำให้สนิทกับเพื่อนๆและสตาร์ฟ ตอนกลางคืนจะมีการแสดงของน้อง และสตาร์ฟ เป็นการแสดงตลกๆผ่อนคลาย วันสุดท้ายจะเป็นกิจกรรมอำลาเพื่อนและพี่ ฉันรู้สึกใจหาย ไม่อยากกลับบ้าน ไม่อยากจากเพื่อนๆ ฉันกับเพื่อนๆเศร้าและร้องไห้ ฉันพูดว่า “เธอเป็นเพื่อนที่ดีมาก อย่าลืมกันนะ” เพื่อนตอบว่า “สัญญา เราจะเป็นเพื่อนกันตลอดไป” พวกเรากอดกันเป็นวงกลมใหญ่ และแยกย้ายกันกลับบ้านในที่สุด
ค่ายนี้ทำให้ฉันได้ เพื่อนใหม่ ความรู้ ความสนุก ความรัก และที่สำคัญที่สุดคือ มิตรภาพ ที่พวกเรามีให้กัน ถึงมันจะเป็นเพียงเวลาที่สั้น แต่พวกเราก็ได้มารู้จักกัน ได้ทำกิจกรรมร่วมกัน ทำให้สนิทกันมาก และคงหาความรู้สึกแบบนี้ไม่ได้ที่ไหน นอกจากค่ายนี้