1. IntroductionThe basal ileal endo

1. Introduction
The basal ileal endogenous losses (IEL) of amino acids (AA) represent AA that are present in endogenous proteins secreted into the intestinal lumen of the pig and not digested and reabsorbed before reaching the distal ileum (Tamminga et al., 1995). True digestible AA and standardized ileal digestibility (SID) of AA in feed ingredients and diets were based on the basal IEL of AA (Stein et al., 2007). The SID is more accurate than the apparent ileal digestibility (AID) for determination of AA availability because the SID were corrected for basal IEL of AA using nitrogen-free diets (NFD) (Stein et al., 2007 and NRC, 2012). Therefore, it is necessary to accurately assess the basal IEL of AA for growing pigs.

Previous studies showed that ileal AA digestibility for growing pigs significantly decreased with increasing dietary crude fiber content. However, the effect was not obvious for the normal range of dietary crude fiber concentration (Glover and Duthie, 1958, Liu et al., 2008 and Wang et al., 2011). In these studies, the anti-nutritional factors were increased as dietary crude fiber levels were increased, thus we could not distinguish the effect of dietary crude fibers and the anti-nutritional factors for AA digestibility. Additionally, the concentration of cellulose in NFD and experimental diets varied across studies (Sauer et al., 1991, Dilger et al., 2004, Moter and Stein, 2004 and Kong et al., 2014), which may influence estimation of basal IEL and determination of nutrient digestibility. Therefore, the objective of the current experiment was to determine the effects of different cellulose contents on the IEL of AA in the NFD diets and on the AID and SID of AA in corn-soybean meal diet for growing pigs.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

1. บทนำฐาน ileal ภายนอกสูญเสีย (IEL) กรดอะมิโน (AA) แทน AA ที่มีอยู่ในโปรตีนภายนอกหลั่งเข้าไปในเซลล์ลำไส้ของหมู และไม่ถูกย่อย และดูดซึมกลับก่อนถึง ileum ปลาย (Tamminga et al. 1995) AA ย่อยที่แท้จริงและมาตรฐาน ileal ย่อย (SID) ของ AA ในวัตถุดิบอาหารและอาหารที่อิงฐาน IEL ของ AA (สไตน์ et al. 2007) SID เป็นแม่นยำกว่า digestibility ileal ชัดเจน (ช่วย) สำหรับการกำหนดงาน AA เพราะ SID ถูกแก้ไขสำหรับฐาน IEL ของ AA ใช้ไนโตรเจนฟรีอาหาร (NFD) (สไตน์ et al. 2007 และ NRC, 2012) ดังนั้น จึงจำเป็นต้องถูกประเมิน IEL ฐานของ AA สำหรับสุกรเจริญเติบโตศึกษาก่อนหน้านี้พบว่าย่อย AA ileal การเจริญการเติบโตของสุกรลดลง ด้วยการเพิ่มเนื้อหาดิบใย แต่ ผลกระทบไม่ชัดเจนสำหรับช่วงปกติความเข้มข้นกากอาหาร (โกลเวอร์และ Duthie, 1958, Liu et al. 2008 และวัง et al. 2011) ในการศึกษาเหล่านี้ ปัจจัยทางโภชนาการป้องกันเพิ่มขึ้น ตามระดับกากอาหารเพิ่มขึ้น ดังนั้น เราไม่สามารถแยกแยะผลของเส้นใยอาหารที่ดิบและปัจจัยทางโภชนาการต้านการย่อย AA นอกจากนี้ ความเข้มข้นของเซลลูโลสใน NFD และทดลองอาหารแตกต่างกันระหว่างการศึกษา (Sauer et al. 1991, Dilger et al. 2004 มอเตอร์ และ สไตน์ 2004 และฮ่องกง et al. 2014), ซึ่งอาจมีผลต่อการประเมินของ IEL ฐานและการกำหนดย่อยสารอาหารได้ ดังนั้น วัตถุประสงค์ของการทดสอบปัจจุบันคือการ ตรวจสอบผลกระทบของเซลลูโลสต่าง ๆ เนื้อหาใน IEL ของ AA ใน NFD และความช่วยเหลือและ SID ของ AA ในข้าวโพดถั่วเหลืองอาหารอาหารสำหรับสุกรเจริญเติบโต

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

1. บทนำ
มูลฐานการสูญเสียภายนอก ileal (IEL) กรดอะมิโน (AA) เป็นตัวแทนของเอเอที่มีอยู่ในโปรตีนที่หลั่งภายนอกเข้าไปในเซลล์ลำไส้หมูและไม่ถูกย่อยและดูดซึมกลับก่อนที่จะถึงปลาย ileum (Tamminga, et al., 1995 ) AA ย่อยจริงและมาตรฐานการย่อย ileal (SID) ของ AA ในส่วนผสมของอาหารและอาหารขึ้นอยู่กับพื้นฐานของ IEL AA (สไตน์ et al., 2007) ซิดมีความถูกต้องมากกว่าการย่อย ileal ชัดเจน (AID) สำหรับการกำหนดความพร้อม AA เพราะ SID ได้รับการแก้ไขสำหรับฐาน IEL ของ AA โดยใช้อาหารไนโตรเจนฟรี (NFD) (สไตน์ et al., ปี 2007 และอาร์ซี, 2012) ดังนั้นจึงมีความจำเป็นที่จะต้องประเมินฐาน IEL ของ AA สำหรับการเจริญเติบโตของสุกร.

ศึกษาก่อนหน้านี้แสดงให้เห็นว่าการย่อย AA ileal สำหรับการเจริญเติบโตของสุกรลดลงอย่างมีนัยสำคัญกับการเพิ่มปริมาณใยอาหารดิบ แต่ผลที่ออกมาก็ไม่เห็นได้ชัดสำหรับช่วงปกติของความเข้มข้นของเยื่อใยอาหาร (โกลเวอร์และ Duthie 1958 หลิว et al., 2008 และวัง et al. 2011) ในการศึกษานี้ปัจจัยต่อต้านสารอาหารเพิ่มขึ้นเป็นอาหารระดับเยื่อใยเพิ่มขึ้นทำให้เราไม่สามารถแยกความแตกต่างของผลดิบเส้นใยอาหารและปัจจัยป้องกันทางโภชนาการสำหรับ AA การย่อย นอกจากนี้ความเข้มข้นของเซลลูโลสใน NFD และอาหารทดลองที่แตกต่างกันทั่วศึกษา (Sauer et al., 1991 Dilger et al., 2004 Moter และสไตน์ปี 2004 และฮ่องกง et al., 2014) ซึ่งอาจมีผลต่อการประมาณค่าของฐาน IEL และความมุ่งมั่นของย่อยได้ของโภชนะ ดังนั้นวัตถุประสงค์ของการทดลองในปัจจุบันคือการตรวจสอบผลกระทบของเนื้อหาเซลลูโลสแตกต่างกันใน IEL ของ AA ในอาหาร NFD และความช่วยเหลือและ SID ของ AA ในอาหารมื้อข้าวโพดถั่วเหลืองสำหรับสุกรเจริญเติบโต

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

1 . แนะนำแรกเริ่มใน ileal ขาดทุน ( IEL ) กรดอะมิโน ( AA ) เป็นตัวแทนของ บริษัท ที่อยู่ในโครงสร้างโปรตีนที่หลั่งในลำไส้ลำไส้ของหมู และไม่ย่อย และดูดซึมกลับก่อนถึงส่วนปลาย ( รึเปล่า tamminga et al . , 1995 ) จริงที่ย่อยมาตรฐาน ileal AA และการย่อยได้ ( SID ) AA ในอาหารสัตว์และอาหารตาม IEL แรกเริ่มของ AA ( Stein et ไหม al . , 2007 ) ซิดมีความถูกต้องมากกว่าการย่อยได้ ileal ชัดเจน ( ช่วย ) เพื่อกำหนด AA พร้อมเพราะซิดถูกแก้ไขสำหรับ IEL แรกเริ่มของ AA ใช้ไนโตรเจนอาหารฟรี ( nfd ) ( Stein et al . , 2007   และ NRC , 2012 ) ดังนั้น จึงจำเป็นอย่างถูกต้องประเมิน IEL แรกเริ่มของ AA สำหรับสุกรระยะรุ่นการศึกษาก่อนหน้านี้พบว่า ileal AA ได้สำหรับสุกร ลดลงตามปริมาณเยื่อใยอาหาร อย่างไรก็ตาม ผลคือไม่มีความชัดเจนในช่วงปกติของเยื่อใยอาหาร ( โกลเวอร์ดาที่ความเข้มข้นและ 1958 , ลุย et ไหม al . , 2008  และ  และวัง al . , 2011 ) ในการศึกษาเหล่านี้ต่อต้านโภชนาการปัจจัยเพิ่มขึ้นเป็นระดับเยื่อใยอาหารเพิ่มขึ้น ดังนั้น เราไม่สามารถแยกแยะผลของเส้นใยอาหารดิบและป้องกันโภชนาการปัจจัยสำหรับ AA ได้ . นอกจากนี้ ปริมาณของเซลลูโลสในอาหารหลากหลายในการศึกษาและทดลอง nfd ( Sauer et al . , 1991 , ดิลเกอร์ et al . , 2004 , มอเตอร์และสไตน์ , 2004 และฮ่องกงและ    al . , 2010 ) ซึ่งอาจมีผลต่อการประมาณ IEL แรกเริ่มและการหาการย่อยได้ . ดังนั้นวัตถุประสงค์ของการทดลองในปัจจุบัน คือ เพื่อศึกษาผลของปริมาณเซลลูโลสที่แตกต่างกันบน IEL AA ใน nfd อาหาร และช่วยเหลือและซิด AA ในข้าวโพด กากถั่วเหลือง กากอาหารสำหรับสุกรระยะรุ่น