I use the terms politician or polit

I use the terms politician or political entrepreneur to mean any individual seeking to obtain or retain elected office. Among
politicians, I distinguish between candidates (those who seek to obtain office) and incumbents (those who seek to retain office).
In patronage democracies, those who have the capital to launch a political career tend to be “elites,” i.e., upwardly mobile middle-class individuals, better educated and better off than the voters whom they seek to mobilize.
I use the term “elite” interchangeably, therefore, with the terms “politician,” “candidate,” “incumbent,” and “entrepreneur” in this chapter.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ใช้เงื่อนไขนักการเมือง หรือผู้ประกอบการทางการเมืองหมายถึงบุคคลที่ต้องการขอรับ หรือรักษาเลือกสำนักงาน ในหมู่นักการเมือง ฉันแยกแยะระหว่างผู้สมัคร (ผู้ที่ต้องการขอรับ office) และ incumbents (ผู้ที่แสวงหาการรักษาสำนักงาน) ในระบอบประชาธิปไตยอุปถัมภ์ ผู้ที่มีเงินทุนเพื่อเปิดใช้งานการเมืองมีแนวโน้มจะ "ร่ำรวย เช่น upwardly มือถือระดับกลางบุคคล ดีกว่าย่อมได้เปรียบผู้ลงคะแนนที่พวกเขาพยายามที่จะระดม และศึกษาผมใช้คำว่า "ยอด" สลับกัน ดังนั้น "นักการเมือง เงื่อนไข"สมัคร" "จัดการ" และ"ผู้ประกอบการ"ในบทนี้

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ผมใช้คำว่านักการเมืองหรือผู้ประกอบการทางการเมืองหมายถึงการแสวงหาบุคคลใด ๆ ที่จะได้รับหรือรักษาได้รับการเลือกตั้งสำนักงาน ในหมู่
นักการเมืองผมแยกแยะความแตกต่างระหว่างผู้สมัคร (ผู้ที่แสวงหาการขอรับ Office) และผู้ครอบครองตลาด (คนที่พยายามที่จะดำรงตำแหน่งกรรมการ).
ในระบอบประชาธิปไตยในพระบรมราชูปถัมภ์, ผู้ที่มีเงินทุนที่จะเปิดตัวอาชีพทางการเมืองมีแนวโน้มที่จะเป็น "ชนชั้นสูง" คือเหนือ บุคคลชนชั้นกลางโทรศัพท์มือถือมีการศึกษาที่ดีขึ้นและดีกว่าผู้มีสิทธิเลือกตั้งที่พวกเขาพยายามที่จะระดม.
ผมใช้คำว่า "ชนชั้น" สลับกันจึงมีคำว่า "นักการเมือง", "ผู้สมัคร" "หน้าที่" และ "ผู้ประกอบการ" ในบทนี้.