If there were two floors reserved f

If there were two floors reserved for dining in the building, then naturally there’d be a place for entertainment and leisure. With billiards being a hobby favored by a lot of men, pool tables were certain to be present.

Although Tang Feng wanted to give Lu Tian Chen a lesson, the first match was unfortunately between Charles and Lu Tian Chen instead. Of course! As an outdated idol with no power or status, what else could he expect than to serve as audience? Though in all honesty, neither of the other two men were experts, only Charles seemed more used to the sport as he had grown up overseas.

A little thirsty after having watched them for some time, Tang Feng glanced at the two CEO’s currently immersed in the game and walked out to grab something by himself. Outside the billiard room was a coffee machine. He placed his cup under the spout and waited for the coffee to drip. While doing so, another man holding a cup walked in his direction. Out of good conduct and habit, Tang Feng politely greeted the fellow with a smile.

“It’s you?” The man looked back at him with mild astonishment, his perplexed expression showing an odd mix of distaste and pity.

Tang Feng had expected that people who knew the original owner of his current body would show up all the time. Retrieving his coffee and taking a sip, Tang Feng found it a tad bitter and so added another spoon of cream. He then took his time to turn around and give the man a faint smile. “Please excuse me. I´ve suffered a concussion and forgot a lot of my past. It seems we knew each other before. Is it alright if we introduced ourselves a second time?”

Tang Feng scanned the person in front of him, discerning at first glance that he was of a first-rate upbringing. He wasn’t handsome but did emanate a gentlemanly charm. Charles also seemed a gentleman, but underneath that guy, it was obvious that a thug lurked.

“You lost your memory?” A little shocked, the man stared at Tang Feng for some time before uttering with a smile, “No wonder. You’ve changed quite a bit from before.”

“Tang Feng.” He reached out his hands. Tang Feng wasn’t keen on making a new friend, but at least this way he could avoid creating a new enemy.

“Su Qi Cheng.” The man shook the hand generously, “How’s your health?”

“I’ve fully recovered now. My memory’s probably going to stay this way forever, but it’s still better than ending up with dementia,” Tang Feng said with a hint of self mockery. He withdrew his hand and started to leave.

Su Qi Cheng grinned at Tang Feng’s sense of humor. He followed and asked, “Are you alone?”

“No, Lu Tian Chen and Charles are playing billiards inside.”

“Oh.” Su Qi Cheng nodded, “What a coincidence. I’m accompanying someone for the same reason.”

And who was he accompanying? Tang Feng found out soon enough. A young man dressed entirely in white stepped from the restroom toward them. An almost imperceptive shadow crossed over his face when he saw Tang Feng and Su Qi Cheng chatting together, but his expression maintained a lovely smile.

“Qi Cheng.”

Tang Feng looked at the youth in white, who could be counted as rather pretty, despite for the fact that he looked a bit thin and fragile. Dressed on those loose white clothes, he looked particularly delicate. Tang Feng personally favored strong, healthy men, but there were those who fancied cute types that brought out their instinct of protection.

“Ge Chen.” Su Qi Cheng’s light response took Tang Feng by surprise.

So that iceberg also liked these weak, pitiful types, and here he thought Lu Tian Chen would prefer the type that were more of a challenge to conquer.

Not out of jealousy or anything, but Tang Feng was vaguely disappointed with Lu Tian Chen’s taste.

“Tian Chen and Charles are also inside. Why don’t we all play together?” Su Qi Cheng’s eyes sparkled upon seeing Ge Chen, striding over to embrace the young man’s waist.

Tang Feng placidly drank his coffee on the side. Su Qi Cheng’s probably the rival CEO of Lu Tian Chen’s entertainment company. How did they all know each other?

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ถ้ามีสองชั้นที่สงวนไว้สำหรับการรับประทานอาหารในอาคารแล้วธรรมชาติมันน่าจะมีสถานที่สำหรับความบันเทิงและการพักผ่อน ด้วยบิลเลียดเป็นงานอดิเรกที่ชื่นชอบโดยมากของผู้ชายตารางสระว่ายน้ำเป็นบางอย่างที่จะนำเสนอ. แม้ว่าถังฮอยากจะให้ลูเทียนเฉินบทเรียนที่นัดแรกเป็นที่น่าเสียดายที่ระหว่างชาร์ลส์และลูเทียนเฉินแทน แน่นอน! ในฐานะที่เป็นไอดอลที่ล้าสมัยที่มีอำนาจหรือไม่มีสถานะอะไรที่เขาสามารถคาดหวังมากกว่าที่จะทำหน้าที่เป็นผู้ชม? แม้ว่าในความซื่อสัตย์สุจริตทุกทั้งอีกสองคนเป็นผู้เชี่ยวชาญเฉพาะชาร์ลส์ที่ดูเหมือนใช้มากขึ้นเพื่อการกีฬาในขณะที่เขาเติบโตขึ้นมาในต่างประเทศ. กระหายน้ำเล็ก ๆ น้อย ๆ หลังจากที่มีการเฝ้าดูพวกเขาบางครั้ง Tang ฮเหลือบมองไปที่สองของซีอีโอแช่ในปัจจุบัน เกมและเดินออกมาที่จะคว้าบางสิ่งบางอย่างด้วยตัวเอง นอกห้องบิลเลียดเป็นเครื่องชงกาแฟ เขาวางถ้วยของเขาภายใต้พวยและรอให้กาแฟที่จะหยด ในขณะที่การทำเช่นนั้นคนที่ถือถ้วยอื่นเดินในทิศทางของเขา ออกจากการปฏิบัติที่ดีและนิสัยถังฮสุภาพทักทายเพื่อนด้วยรอยยิ้ม. "มันเป็นคุณ?" ชายคนนั้นมองกลับมาที่เขาด้วยความประหลาดใจที่ไม่รุนแรงแสดงออกงงงวยของเขาแสดงให้เห็นถึงการผสมผสานที่แปลกของความไม่พอใจและสงสาร. Tang ฮได้คาดว่าคน ใครจะรู้ว่าเจ้าของเดิมของร่างกายในปัจจุบันของเขาจะแสดงขึ้นตลอดเวลา ดึงเครื่องชงกาแฟและการจิบของเขาถังฮพบว่ามันตาดขมและอื่น ๆ เพิ่มช้อนของครีมอื่น จากนั้นเขาก็เอาเวลาของเขาที่จะหันไปรอบ ๆ และให้ชายคนนั้นรอยยิ้มจาง ๆ "กรุณาขอโทษ ฉันได้รับความเดือดร้อนการสั่นสะเทือนและลืมจำนวนมากที่ผ่านมาของฉัน ดูเหมือนว่าเรารู้กันมาก่อน มันเป็นไม่เป็นไรถ้าเราแนะนำตัวเองเป็นครั้งที่สอง? "ถังฮสแกนบุคคลที่อยู่ในด้านหน้าของเขาฉลาดได้อย่างรวดเร็วก่อนว่ามาจากการศึกษาอัตราแรก เขาไม่หล่อ แต่ไม่ออกมามีเสน่ห์เป็นสุภาพบุรุษ ชาร์ลส์ก็ดูเหมือนเป็นสุภาพบุรุษ แต่ผู้ชายที่อยู่ภายใต้มันก็เห็นได้ชัดว่าอันธพาล lurked. "คุณสูญเสียความจำของคุณ?" เล็ก ๆ น้อย ๆ ตกใจคนที่จ้องมองมาที่ถังฮบางครั้งก่อนที่จะเปล่งเสียงด้วยรอยยิ้ม "ไม่น่าแปลกใจ คุณได้เปลี่ยนแปลงไม่น้อยจากก่อน. "" ถังฮ. "เขาเอื้อมมือออกมือของเขา ถังฮก็ไม่กระตือรือร้นในการทำให้เพื่อนใหม่ แต่อย่างน้อยวิธีนี้เขาจะหลีกเลี่ยงการสร้างศัตรูใหม่. "ซูฉีเฉิง." คนจับมืออย่างไม่เห็นแก่ตัว "วิธีการของสุขภาพของคุณ?" "ผมเคยฟื้นตัวเต็มที่ ตอนนี้ หน่วยความจำของฉันอาจจะอยู่ที่วิธีการนี้ตลอดไป แต่ก็ยังดีกว่าการสิ้นสุดกับภาวะสมองเสื่อม "ถังฮกล่าวว่ากับคำใบ้ของการเยาะเย้ยตัวเอง เขาถอนตัวออกมือของเขาและเริ่มที่จะออกจาก. ซูฉีเฉิงยิ้มที่รู้สึกถังฮอารมณ์ขัน เขาเดินตามและถามว่า "คุณเป็นคนเดียว?" "ไม่มีลูเทียนเฉินและชาร์ลส์กำลังเล่นบิลเลียดภายใน." "โอ้." ซูฉีเฉิงพยักหน้า "สิ่งที่บังเอิญ ฉันมาพร้อมกับใครบางคนด้วยเหตุผลเดียวกัน. "และผู้ที่ได้รับมาพร้อมกับเขา? ถังฮพบเร็วพอ ชายหนุ่มแต่งตัวทั้งหมดในสีขาวก้าวจากห้องน้ำที่มีต่อพวกเขา เงา imperceptive เกือบข้ามใบหน้าของเขาเมื่อเขาเห็นถังฮและซูฉีเฉิงพูดคุยกัน แต่การแสดงออกของเขาคงมีรอยยิ้มที่น่ารัก. "Qi Cheng." ถังฮมองที่เยาวชนในสีขาวที่อาจจะนับเป็นค่อนข้างสวย แม้จะมีความจริงที่ว่าเขามองบิตบางและเปราะบาง สวมใส่เสื้อผ้าสีขาวหลวมเหล่านั้นเขามองที่ละเอียดอ่อนโดยเฉพาะอย่างยิ่ง ถังฮเองได้รับการสนับสนุนที่แข็งแกร่งคนมีสุขภาพดี แต่มีผู้ที่ fancied ประเภทที่น่ารักที่นำออกสัญชาตญาณของพวกเขาในการป้องกัน. "จีอีเฉิน." การตอบสนองต่อแสงเฉิงซูฉีเอาถังฮด้วยความประหลาดใจ. ดังนั้นภูเขาน้ำแข็งที่ยังชอบที่อ่อนแอเหล่านี้น่าสงสาร ประเภทและที่นี่เขาคิดว่าลูเทียนเฉินต้องการประเภทที่มีมากขึ้นของความท้าทายที่จะเอาชนะก. ไม่ได้ออกมาจากความหึงหวงหรืออะไร แต่ถังฮผิดหวังรางที่มีรสชาติลูเทียนเฉิน. "เทียนเฉินและชาร์ลส์นอกจากนี้ยังมีอยู่ภายใน ทำไมเราไม่เล่นด้วยกันทั้งหมด? "ซูฉีเฉิงตาเป็นประกายเมื่อเห็นจีอีเฉินเดินไปโอบกอดเอวของชายหนุ่ม. Tang ฮสงบดื่มกาแฟของเขาที่ด้านข้าง ซูฉีเฉิงอาจจะเป็นซีอีโอของคู่แข่งลูเทียนเฉิน บริษัท บันเทิง วิธีการพวกเขาทุกคนรู้กัน?

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ถ้า มี สอง ชั้น ไว้สำหรับรับประทานอาหารในตึก แล้วธรรมชาติจะเป็นสถานที่สำหรับการพักผ่อนและความบันเทิง . สนุกเกอร์เป็นงานอดิเรกที่ชื่นชอบโดยมากผู้ชาย โต๊ะพูล มีบางอย่างอยู่

แต่ตังฟงอยากจะให้ลู่เทียนเฉิน บทเรียนนัดแรกน่าเสียดายระหว่างชาร์ลส์และลูเทียนเฉินแทน แน่นอน !เป็นไอดอลที่ล้าสมัย ไม่มีอำนาจหรือสถานะอะไรเขาอาจคาดหวังมากกว่าการเป็นผู้ชม ? แม้ว่าความจริงแล้ว ไม่มีของอีก 2 คน เป็นผู้เชี่ยวชาญ แต่ชาร์ลดูเหมือนคุ้นเคยกับกีฬาที่เขาเติบโตขึ้นมาในต่างประเทศ

กระหายน้ำนิดหน่อยหลังจากที่ได้ดูพวกเขาบ้างตังฟงดูสองซีอีโอกำลังแช่อยู่ในเกม แล้วเดินออกไปหาอะไรด้วยตัวเอง นอกห้องบิลเลียดเป็นเครื่องชงกาแฟ เขาวางถ้วยใต้ก๊อกและรอกาแฟหยด ในขณะที่การทำเช่นนั้นอีก คนถือถ้วยเดินในทิศทางของเขา ออกมาดี และนิสัย แทงฟงสุภาพทักทายเพื่อนด้วยรอยยิ้ม

" นี่ใช่มั้ย" คนมองกลับมาที่เขาด้วยสีหน้าแสดงความประหลาดใจเล็กน้อย เขางงงวยผสมแปลกของความรังเกียจ และสงสาร

ตังฟงได้คาดว่าผู้ที่รู้จักเจ้าของเดิมของเขา ปัจจุบัน ร่างกายจะแสดงตลอดเวลา รับกาแฟของเขาและการจิบ แทงฟงพบตาดขมและเพื่อเพิ่มอีกหนึ่งช้อน ครีมจากนั้นเขาก็เอาเวลาที่จะหันไปรอบ ๆและให้เขายิ้มอ่อนๆ " ขอโทษนะครับ หนูใหม่เคยไม่สบายมาก และลืมอดีตของฉัน ดูเหมือนว่าเรารู้จักกันมาก่อน จะเป็นไรไหมถ้าเราแนะนำตัวเองเป็นครั้งที่สอง "

ตังฟงสแกนบุคคลตรงหน้าเขา ทุกคนมองแวบแรกว่า เป็นครอบครัวแรกเขาไม่ได้หล่อ แต่ไม่ไหล มีเสน่ห์สุภาพ ชาร์ลยังดูเป็นสุภาพบุรุษ แต่ภายใต้นั้น มันชัดเจนว่า นักเลง lurked

" คุณสูญเสียความจำ ? " ตกใจเล็กน้อย ชายหนุ่มจ้องแทงฟงสักพักก่อนกล่าวด้วยรอยยิ้ม " ไม่สงสัย คุณดูเปลี่ยนไปนิดหน่อย จากก่อน "

" แทงฟง " เขาถึงออกมือของเขาตังฟงไม่ได้ตั้งใจทำให้เพื่อนใหม่ แต่อย่างน้อยวิธีนี้เขาจะหลีกเลี่ยงการศัตรูใหม่

" ซู ฉี เฉิน " คนเขย่ามือ พลั่ก " วิธีของสุขภาพของคุณ "

" ผมหายเป็นปกติแล้ว ความทรงจำอาจจะอยู่แบบนี้ตลอดไป แต่มันก็ยังดีกว่าการสิ้นสุดกับโรคสมองเสื่อม " ตังฟงกล่าวกับคำใบ้ของการเยาะเย้ยตัวเองเขาถอนมือของเขาและเริ่มที่จะปล่อย

ซู ฉี เฉิงยิ้มจนเห็นฟันที่ตังฟงมีอารมณ์ขัน เค้าตามและถามว่า " คุณอยู่คนเดียวเหรอ ? "

" ไม่ ลูเทียนเฉินและชาร์ลกำลังเล่นสนุกเกอร์อยู่ "

" โอ้ " ซู ฉี เฉินพยักหน้า " บังเอิญจัง ผมจะพาใครบางคนด้วยเหตุผลเดียวกัน "

แล้วใครเขามา ? ตังฟงพบในไม่ช้าชายหนุ่มแต่งตัวทั้งหมดในสีขาวก้าวจากห้องน้ำตรงไปที่พวกนั้น เงาเกือบเล็กน้อยข้ามใบหน้าของเขาเมื่อเขาเห็นตังฟงซู ฉี เฉิง สนทนากัน แต่สีหน้าของเขายังคงยิ้มน่ารัก

" Qi Cheng "

ตังฟงมองเยาวชนในสีขาวที่สามารถนับได้เป็นค่อนข้างมาก แม้จะมีความจริงที่ว่าเขาดูผอมไปนิด และกรอบแต่งตัวในเสื้อผ้าสีขาวนั้นหลวม เขาดูที่ละเอียดอ่อนโดยเฉพาะอย่างยิ่ง ตังฟงเองโปรดเข้มแข็ง ผู้ชายที่มีสุขภาพดี แต่ก็มีผู้ที่คิดว่าน่ารัก ชนิดที่ว่า เอาสัญชาตญาณของการป้องกัน

" พี่เชน " ซูฉีเชงแสงตอบสนองเอาตังฟงแปลกใจ

ดังนั้นภูเขาน้ำแข็งก็ชอบเหล่านี้อ่อนแอ น่าสงสาร ประเภทและที่นี่เขาคิดว่าลู่เทียนเฉินต้องการชนิดที่มากขึ้นของความท้าทายที่จะเอาชนะ

ไม่ได้หึงหวงหรืออะไร แต่ตังฟงไม่ค่อยผิดหวังกับรสชาติของลู่เทียนเฉิน

" เทียนเฉินและชาร์ลยังอยู่ข้างใน ทำไมเราไม่เล่นกัน " ซู ฉี เฉิง ดวงตาเป็นประกายเมื่อเห็นพี่เฉิน , striding มากกว่าที่จะโอบกอดเอวของชายหนุ่ม

ถังเฟิงสงบดื่มกาแฟของเขาที่ด้านข้าง ซู ฉี เฉิง อาจจะเป็นคู่แข่งของบริษัท ซีอีโอของลู่เทียนเฉิน ทำไมพวกมันถึงได้รู้ว่าแต่ละอื่น ๆ ?