A number of techniques have been id

A number of techniques have been identified by researchers and practitioners to help in the proactive
planning and strategy development for the prevention or reduction of crises and disasters through sensing
potential problems (Gonzales-Herrero & Pratt, 1998). Authors such as Darling (1994) and Kash and Darling
(1998) suggest that developing processes to deal with future crises as they arise are more efficient than
continually scanning for all potential impacts. Problem recognition through environmental scanning and collecting data on the political, economic, social and technological environment can provide information on possible
trends and their likely impacts on the organisation. Other tools identified by Kash and Darling (1998) include:
* strategic forecasting: allowing for predictions based on potential crisis or disaster situations and could
include opinion based quantification, extrapolation of trends, simulation and cause and effect methods. Examples include the forecasting of the impact of the 1997-1998 Asian Economic Crisis to determine its impact on outbound travel to Australia.

* contingency planning: these are alternative plans which can be implemented if a crisis or disaster hits
and impacts upon the strategic direction of an organisation. These are helpful for less certain situations and can help resolve crisis situations quickly if they were to occur. Examples include contingency plans for impending war or the possible striking of key airline workers. Plans may include removing some destinations from tour operator itineraries or moving tasks from frontline to manage-
ment staff for the duration of the strike.
* issues analysis: this is similar to contingency planning but it alerts managers to evolving trends in the
external environment which can be used in developing strategies to use the trend to its advantage. Examples include the increasing environmental awareness of consumers. If hotels do not consider implementing waste reduction and energy efficient practices they may lose their market share to rival hotels who do implement such strategies.
* scenario analysis: which are detailed attempts to describe a potential end state if certain decisions were
made by an organisation. The scenario is hypothetical but able to create discussion over decisions which can then be turned into contingency or emergency plans. Examples could include management succession plans or business take-over scenarios in the hotel sector.
For natural disasters proactive planning could also consider:
* risk analysis and hazard mapping: such as history of natural disasters in the area and likelihood of
reoccurrence.
* integrated emergency planning: including pre-planning of advance warning systems, creation of a
disaster management command centre, prepared coordination between emergency services and tour-
ism authorities.
These techniques signify the need for managers and planners to gather information on potential issues or
problems and what plans or strategies they would implement if a crisis or disaster occurs. Understanding
the type of disaster or crisis a destination or organisation is susceptible to, and the nature of such an incident
is invaluable to the creation of suitable plans and strategies which can prevent or limit the impact of such
an incident. In short, moving from simply ‘scanning to planning’ is required through developing contingency
and integrated emergency plans. If a potential crisis or disaster is identified then strategies may be implemented
to stop it occurring. If however, this cannot occur then the crisis enters the prodromal stage and into the next
phase of strategic crisis management: the implementation of strategies and plans to deal with the impacts.
However, despite the importance of proactive planning research conducted by Gonzalez Herrero (1997)

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

จำนวนเทคนิคได้รับการระบุ โดยนักวิจัยและผู้ช่วยในการเชิงรุก
พัฒนาวางแผนและกลยุทธ์ในการป้องกันหรือลดความวิกฤตภัยผ่านการตรวจ
ปัญหา (กอนซาเลซ-Herrero &คิด 1998) ผู้เขียนเช่นลิ้ง (1994) และ Kash และลิ้ง
(1998) แนะนำว่า ให้จัดการกับวิกฤตในอนาคตจะเกิดกระบวนการพัฒนาจะมีประสิทธิภาพมากกว่า
หาผลกระทบที่อาจเกิดขึ้นทั้งหมดอย่างต่อเนื่อง ปัญหาการรับรู้ผ่านการสแกน และการรวบรวมข้อมูลเกี่ยวกับสภาพแวดล้อมทางการเมือง เศรษฐกิจ สังคม และเทคโนโลยีสิ่งแวดล้อมสามารถแสดงข้อมูลบนสุด
แนวโน้มและผลกระทบต่อองค์กรของพวกเขาน่าจะได้ เครื่องมืออื่น ๆ ระบุ Kash และดาร์ลิง (1998) รวม:
* การคาดการณ์เชิงกลยุทธ์: ช่วยให้คาดคะเนตามสถานการณ์วิกฤตหรือภัยพิบัติที่อาจเกิดขึ้น และสามารถ
รวมนับตามความคิดเห็น extrapolation ของแนวโน้ม การจำลอง และวิธีการเหตุและผล ตัวอย่างเช่นการคาดการณ์ผลกระทบของปี 1997-1998 เอเชียวิกฤติเศรษฐกิจเพื่อพิจารณาผลกระทบในการเดินทางขาออกไปออสเตรเลีย

* วางแผนฉุกเฉิน: มีแผนการอื่นที่สามารถนำมาใช้ถ้าวิกฤตหรือภัยพิบัติฮิต
และผลกระทบตามทิศทางเชิงกลยุทธ์ขององค์การ เหล่านี้มีประโยชน์ในการหักบางสถานการณ์ และสามารถช่วยแก้ไขสถานการณ์วิกฤตอย่างรวดเร็วถ้าพวกเขาจะเกิดขึ้น ตัวอย่างเช่นแผนฉุกเฉินสำหรับสงครามใกล้หรือโดดเด่นที่สุดของผู้ปฏิบัติงานสายการบินหลัก แผนอาจรวมเอาปลายทางบางจากเดินทางดำเนินทัวร์ หรือย้ายงานจากให้เกิดการจัดการ-
ติดขัดเจ้าหน้าที่ระยะเวลาของการนัดหยุดงาน
* วิเคราะห์ปัญหา: นี้คล้ายกับการวางแผนฉุกเฉิน แต่มันเตือนการพัฒนาแนวโน้มในการ
สภาพแวดล้อมภายนอกซึ่งสามารถใช้ในการพัฒนากลยุทธ์เพื่อใช้แนวโน้มเพื่อประโยชน์ของ การ ตัวอย่างเช่นความรู้ด้านสิ่งแวดล้อมเพิ่มมากขึ้นของผู้บริโภค ถ้าโรงแรมไม่ต้องพิจารณาใช้เสียพลังงานและลดประสิทธิภาพปฏิบัติ ก็อาจสูญเสียส่วนแบ่งการตลาดของโรงแรมที่ใช้กลยุทธ์ดังกล่าวได้ประชัน
* วิเคราะห์สถานการณ์: ซึ่งมีรายละเอียดพยายามอธิบายสถานะสิ้นสุดอาจเกิดขึ้นหากตัดสินใจแน่นอน
โดยองค์การได้ สถานการณ์เป็นสมมุติ แต่สามารถสร้างสนทนาผ่านการตัดสินใจซึ่งสามารถเปลี่ยนเป็นแผนฉุกเฉิน หรือฉุกเฉินแล้ว ตัวอย่างอาจมีแผนสืบทอดตำแหน่งบริหารหรือธุรกิจ take-over สถานการณ์ในโรงแรมภาคได้
ภัยพิบัติวางแผนเชิงรุกสามารถยังพิจารณา:
* ความเสี่ยงการวิเคราะห์และการแม็ปอันตราย: เช่นประวัติของภัยธรรมชาติในพื้นที่และโอกาส
reoccurrence.
* รวมวางแผนฉุกเฉิน: รวมถึงการวางแผนล่วงหน้าของระบบแจ้งเตือนภัยล่วงหน้า สร้างเป็น
ศูนย์คำสั่งจัดการภัยพิบัติ เตรียมประสานระหว่างบริการฉุกเฉินและทัวร์-
ism หน่วยงาน
เทคนิคเหล่านี้มีความหมายสำหรับผู้จัดการและวางแผนการรวบรวมข้อมูลเกี่ยวกับปัญหา หรือ
ปัญหา และแผนการ หรือกลยุทธ์ใดที่จะใช้วิกฤตหรือภัยพิบัติเกิดขึ้น เข้าใจ
ชนิดของภัยพิบัติ หรือวิกฤตที่ปลายทางหรือองค์กรจึงไวต่อ และลักษณะของปัญหาเช่น
มีราคาสูงการสร้างแผนที่เหมาะสมและกลยุทธ์ซึ่งสามารถป้องกัน หรือจำกัดผลกระทบเช่น
เหตุการณ์ ในระยะสั้น ย้ายจากเพียงแค่ 'การสแกนวางแผน' จะต้องผ่านการพัฒนาฉุกเฉิน
และบูรณาการแผนการฉุกเฉิน ระบุวิกฤตหรือภัยพิบัติอาจเกิดขึ้น ถ้าอาจดำเนินกลยุทธ์
หยุดมันเกิดขึ้น ถ้าอย่างไรก็ตาม นี้ไม่เกิดวิกฤตเข้าขั้น prodromal แล้วต่อไป
ระยะของการจัดการภาวะวิกฤตเชิงกลยุทธ์: ดำเนินงานของกลยุทธ์และแผนการจัดการกับผลกระทบ
อย่างไรก็ตาม แม้ มีความสำคัญของการเชิงรุกวางแผนวิจัยโดย Gonzalez Herrero (1997)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

จำนวนของเทคนิคที่ได้รับการระบุโดยนักวิจัยและผู้ปฏิบัติงานเพื่อช่วยในการวางแผนเชิงรุก
และการพัฒนากลยุทธ์เพื่อป้องกันหรือลดปัญหาที่อาจจะเกิดขึ้นจากวิกฤตและภัยพิบัติผ่าน
( กอนซาเลส herrero &แพรตต์ , 1998 ) ผู้เขียน เช่น รัก ( 2537 ) และคาชที่รัก
( 1998 ) ได้แนะนำว่า การพัฒนากระบวนการจัดการกับวิกฤติในอนาคต ตามที่พวกเขาเกิดขึ้นจะมีประสิทธิภาพมากกว่า
อย่างต่อเนื่องสแกนสำหรับผลกระทบที่อาจเกิดขึ้นทั้งหมด . ปัญหาสิ่งแวดล้อมและการรับรู้ผ่านการรวบรวมข้อมูลด้านการเมือง เศรษฐกิจ สังคม และสิ่งแวดล้อม เทคโนโลยีที่สามารถให้ข้อมูลเกี่ยวกับแนวโน้มและโอกาสเป็นไปได้
ที่มีต่อองค์กรเครื่องมืออื่น ๆที่ระบุโดยคาชที่รัก ( 1998 ) รวมถึง :
* กลยุทธ์เพื่อให้สามารถทำนายพยากรณ์ตามวิกฤตที่อาจเกิดขึ้นหรือสถานการณ์ภัยพิบัติ และอาจรวมถึงปริมาณ
ความเห็นตามทำไมแนวโน้ม , การจำลองและสาเหตุและวิธีการผลตัวอย่าง ได้แก่ การคาดคะเนผลกระทบของวิกฤตเศรษฐกิจเอเชียปีเพื่อศึกษาผลกระทบต่อการเดินทางขาออกไปออสเตรเลีย

* วางแผนฉุกเฉิน : เหล่านี้เป็นแผนทางเลือกที่สามารถจะดำเนินการถ้าวิกฤตหรือความหายนะ
และผลกระทบต่อทิศทางเชิงกลยุทธ์ขององค์กรเหล่านี้เป็นประโยชน์ในบางสถานการณ์ น้อยกว่า และสามารถช่วยแก้ไขสถานการณ์วิกฤตได้อย่างรวดเร็ว ถ้าพวกเขาเกิดขึ้น ตัวอย่าง ได้แก่ แผนสงครามใกล้เข้ามา หรือเป็นไปได้ที่โดดเด่นของพนักงานสายการบินที่สำคัญ แผนอาจรวมถึงการลบบางจุดหมายปลายทางจากผู้ประกอบการทัวร์การเดินทางหรือย้ายงานจากพนักงานที่จะจัดการ -
ment พนักงานสำหรับระยะเวลาของการนัดหยุดงาน .
* : การวิเคราะห์ปัญหานี้จะคล้ายกับการวางแผนฉุกเฉินแต่มันเตือนผู้จัดการเพื่อการพัฒนาแนวโน้มใน
สภาพแวดล้อมภายนอกซึ่งสามารถใช้ในการพัฒนากลยุทธ์การใช้แนวโน้มเพื่อประโยชน์ของมัน ตัวอย่างเช่นการเพิ่มความตระหนักทางด้านสิ่งแวดล้อมของผู้บริโภคถ้าโรงแรมไม่พิจารณาการใช้พลังงานอย่างมีประสิทธิภาพ การลดของเสีย และการปฏิบัติที่พวกเขาอาจสูญเสียส่วนแบ่งตลาดให้คู่แข่งโรงแรมที่ใช้กลยุทธ์เช่น .
* การวิเคราะห์สถานการณ์ : ซึ่งมีความพยายามที่จะอธิบายสภาพจบพร้อมศักยภาพ ถ้าตัดสินใจบางอย่าง
โดยองค์กรสถานการณ์คือสมมุติ แต่สามารถสร้างการอภิปรายมากกว่าการตัดสินใจซึ่งจากนั้นจะสามารถกลายเป็นสำรอง หรือแผนฉุกเฉิน ตัวอย่างอาจรวมถึงแผนการสืบทอดการจัดการหรือธุรกิจดูแลสถานการณ์ในภาคโรงแรม .
สำหรับภัยพิบัติธรรมชาติการวางแผนเชิงรุกสามารถพิจารณา :
* การวิเคราะห์ความเสี่ยงและอันตรายแผนที่ :เช่นประวัติของภัยพิบัติทางธรรมชาติในพื้นที่และโอกาสของ

* การวางแผนฉุกเฉินระดับ . แบบบูรณาการ รวมทั้งการวางแผนระบบการเตือนภัยล่วงหน้าก่อนการสร้างของ
การจัดการภัยพิบัติสั่งเตรียมการประสานงานระหว่างศูนย์บริการฉุกเฉินและทัวร์ -

ลัทธิเจ้าหน้าที่ เทคนิคเหล่านี้บ่งบอกความต้องการสำหรับนักบริหารและนักวางแผนที่จะรวบรวมข้อมูล ปัญหาที่อาจเกิดขึ้นหรือ
ปัญหาและสิ่งที่แผนการหรือกลยุทธ์ที่พวกเขาจะใช้ ถ้าเป็นวิกฤตหรือภัยพิบัติเกิดขึ้น ความเข้าใจ
ประเภทของภัยพิบัติ หรือ วิกฤติ ปลายทางหรือองค์กรมีความอ่อนไหว และธรรมชาติ เช่น เหตุการณ์
ซึ่งเป็นการสร้างแผนการที่เหมาะสมและกลยุทธ์ที่สามารถป้องกันหรือ จำกัด การกระทบกระเทือน เช่น
เหตุการณ์ ในสั้นย้ายจากเพียงแค่ ' ' จะต้องผ่านการสแกนเพื่อการวางแผนพัฒนาและแผนฉุกเฉิน
ฉุกเฉินแบบบูรณาการ ถ้าเกิดวิกฤตหรือภัยพิบัติระบุแล้วกลยุทธ์อาจจะใช้
เพื่อหยุดมันเกิดขึ้น แต่ถ้า นี้ไม่สามารถเกิดขึ้นแล้ววิกฤตเข้าสู่เวที prodromal และเข้าสู่ระยะต่อไป
การจัดการเชิงกลยุทธ์วิกฤติการใช้กลยุทธ์และแผนการที่จะจัดการกับผลกระทบ .
อย่างไรก็ตาม แม้ความสำคัญของการวางแผนวิจัยเชิงรุก โดยกอนซาเลซ herrero ( 1997 )