Moon Bunny CafeSating your thirstRS

Moon Bunny Cafe
Sating your thirst
RSSFacebookTwitter
Skip to content

DKC – Chapter 345
Previous Chapter | Project Page | Next Chapter

Chapter 345 – Fright on board (4)

Su Luo’s beautiful pupils roamed, while she lifted an eyebrow and smiled: “What’s to be afraid of? My swimming technique is pretty good, want to have a race with me?”

Nangong Liuyun’s intoxicating, fluid glance could move heartstrings. He spoilingly and indulgently rubbed her head: “Little crow’s beak (1), I hope what you said will not hit the mark.”

Could the implication be that this huge luxurious yacht could still sink?

Su Luo stuck out her tongue and poked her head out of Nangong Liuyun’s embrace to explore. She looked towards where Beichen Ying and them were, and somewhat curiously asked: “What are they doing?”

“Suppressing the waterspouts.” Nangong Liuyun led Su Luo along by the hand, his mood was extremely relaxed: “Do you want to go and have a look? These few guys normally live like princes, it’s rare for them to use their strength. We ought to have a good look, there are not many opportunities of this kind.”

The always terse, laconic and ‘silence is golden’ Nangong Liuyun would only say long sentences in front of Su Luo. Also, only she was worth him spending a lot of patience to come over to entice and coax her.

Since this was a rare opportunity, naturally, she would not miss it. Su Luo hurriedly nodded her head. She cast Nangong Liuyun’s hand aside and ran towards the place where Beichen Ying and them were located.

That place was at the bow of the ship, it could let her clearly see the situation on the sea surface up ahead.

Nangong Liuyun pampering and spoilingly followed behind her, at any time, he was prepared to protect her well. Yet, he completely disregarded the pile of women lying on the ground with almost all the bones in their bodies shattered into pieces.

Su Luo could clearly see, that ahead, for as far as the eye could see, there were huge whirlpools that appeared on the sea surface. They looked like the wide open, bloody maw of a beast of prey showing off their strength by casting sidelong glances at them.

In the distance, Su Luo saw a ship that was dodging left and right, but finally, it was still swept up by the waterspout. It disappeared completely in a flash, not leaving behind even a bit of a trace.

That ship was about fifty meters long. Although it wasn’t comparable to their current yacht, it also wasn’t considered that much smaller. However, with just the effort of the blink of an eye, it was engulfed completely. This made Su Luo unable to help but to start to be more serious and prudent.

“Afraid?” Nangong Liuyun calmly stood by her side, he reached out his hand to encircle her waist and fastened her to his chest.

Threads of silken hair which were black as ink and were like ribbons, poured down in torrents. A light breeze brushed past, bringing a burst of a good scent that was the sweet scent of jasper flowers. He looked at her deeply and enticingly, unblinkingly watching her. It appeared as if he was looking at the most precious treasure.

Su Luo looked at him, then turned her head again to look at the waterspouts that reached the sky.

The rolled-up waves on the sea surface were like hundreds of flowers, forcing the huge yacht to lean east, then almost fall to the west. The huge waves that hit the hull caused an earth-shattering water screen, sending out bursts of booms and rumbling sounds. They were surrounded by perils which almost couldn’t be avoided or fled from.

Those black waterspouts seemed to be terrifyingly sinister and murderous-looking.

In front of nature’s anger, at the time where the large waves covered the sky, mankind just seemed so insignificant.

Su Luo looked ahead, and indifferently said: “Not that frightening.” Because with him here, he wouldn’t let her have an accident.

Just at this moment, the originally steady hull of the yacht, all of a sudden, shuddered violently. Huge waves, one after another, again rushed over to attack. Those huge waves that covered the sky swirled the yacht up high and once again threw it down heavily.

With Nangong Liuyun acting as her shield, Su Luo nestled into his side, her body actually didn’t even move a little bit.

While those few women brought by Beichen Ying and them had long ago taken the rope the sailors tossed to them.

One end of the rope was tied to the hull of the yacht, while the other was tied around their waist. Thus, even though it would be extremely painful to be thrown up high and fell down, but at least, they wouldn’t be thrown off the ship. They could still save their life.

In this perilous situation, Su Luo’s gaze landed upon Anye Ming and Lan Xuan’s body.





1) crow’s beak: A person who made an inauspicious remark.

Previous Chapter | Project Page | Next Chapter

9 Responses to DKC – Chapter 345

AMK April 4, 2016 at 11:05 am
Thanks

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

คาเฟ่กระต่ายดวงจันทร์อ.สทิงความกระหายของคุณRSSFacebookTwitterข้ามไปที่เนื้อหาDKC – 345 บทบทก่อนหน้ากรุนด์ฟอส โครงการหน้ากรุนด์ฟอส บทถัดไปบท 345 – ตกใจบนเรือ (4)นักเรียนสวย Su Luo roamed ในขณะที่เธอยกมีคิ้ว และยิ้ม: คืออะไรจะกลัว เทคนิคการว่ายน้ำของฉันเป็นสิ่งที่ดี ต้องการให้มีการแข่งขันกับฉัน"Nangong Liuyun รวดเร็วทำให้มึนเมา ของเหลวสามารถเคลื่อนลึกซึ้ง เขา spoilingly และ indulgently ลูบหัวของเธอ: "จะงอยปากของอีกาน้อย (1), ฉันหวังว่าสิ่งที่คุณกล่าวว่า จะตีความหมาย"ความหมายอาจจะสามารถยังคงสามารถจมเรือยอชท์หรูหรานี้ใหญ่Su Luo แพลมออกมาลิ้นของเธอ และสะกิดหัวของเธอจากอ้อมกอด Nangong Liuyun การสำรวจ เธอมองไปที่หยิงลปักและพวกเขา และค่อนข้างซอกแซกถาม: "ทำอะไร""กิจกรรมการปราบปราม" Nangong Liuyun Su Luo ตามคนนำทาง อารมณ์ของเขาผ่อนคลายมาก: "คุณต้องการไป และมีลักษณะอย่างไร คนเหล่านี้ไม่กี่ชีวิตโดยปกติเช่นเจ้าชาย มันเป็นเรื่องยากสำหรับพวกเขาจะใช้ความแข็งแรง เราควรจะมีลักษณะดี ไม่มีโอกาสมากมายแบบนี้"เสมอย่อ พูดน้อย และ 'เงียบเป็นทอง' Nangong Liuyun เพียงพูดประโยคยาวหน้า Su Luo ยัง เพียงเธอคุ้มเขามากอดมามากกว่าการดึงดูด และ coax เธอตั้งแต่นี้เป็นโอกาสที่หายาก ธรรมชาติ เธอต้องไม่พลาดมัน Su Luo รีบเลยต้องหัวของเธอ เธอโยน Nangong Liuyun มือกัน และวิ่งไปที่หยิงลปักและพวกเขามีอยู่สถานที่ที่เรือ มันอาจช่วยให้เธอชัดเจนเห็นสถานการณ์ที่อยู่บนผิวน้ำทะเลขึ้นไปข้างหน้าNangong Liuyun ผ่อนคลาย และ spoilingly ตามหลังเธอ ตลอดเวลา เขาก็เตรียมที่จะปกป้องเธอดี ยัง เขาสมบูรณ์ละเลยกองของผู้หญิงนอนบนพื้น ด้วยเกือบทั้งหมดกระดูกในร่างกายของพวกเขาที่แตกเป็นชิ้นชัดเจนเห็น Su Luo ล่วงหน้า สำหรับเท่าตาสามารถมองเห็น ได้วนใหญ่ที่ปรากฏบนผิวน้ำทะเล พวกเขาดูเหมือนกระเพาะเปิดกว้าง เลือดของเหยื่อของสัตว์แสดงออกความแข็งแรง โดยการหล่อหน้าปัดรวม sidelong ที่พวกเขาในระยะไกล Su Luo เห็นเรือที่ถูกหลบซ้ายและขวา แต่ในที่สุด มันถูกยังคงกวาดขึ้น โดยนาคเล่นน้ำ มันหายไปอย่างสมบูรณ์ในแฟลช ไม่ทิ้งแม้แต่บิตของการสืบค้นกลับว่า เรือคือยาวประมาณห้าสิบเมตร ถึงแม้ว่ามันไม่ได้เทียบกับเรือของพวกเขาปัจจุบัน ก็ไม่ได้ถือที่ขนาดเล็กมาก อย่างไรก็ตาม มีเพียงความพยายามของพริบตา มันถูกกลืนอย่างสมบูรณ์ Su Luo ไม่ช่วย แต่เริ่มจะจริงจัง และรอบคอบมากขึ้น"กลัวอะไร" Nangong Liuyun ใจเย็นยืนเคียงข้างเธอ เขาเอื้อมมือคาดเอวของเธอ และยึดเธอที่หน้าอกของเขากระทู้ของผมที่ silken ซึ่งเป็นหมึกสีดำ และมีเช่นริบบิ้น เทลงในทอร์เรนต์ สายลมเบา ๆ ขัดเงาอดีต นำระเบิดกลิ่นดีที่กลิ่นหอมของดอกไม้แจสเปอร์ เขามองเธออย่างลึกซึ้ง และ enticingly, unblinkingly ดูเธอ มันปรากฏเป็นถ้าเขาต้องสมบัติล้ำค่าที่สุดมองไปที่เขา Su Luo แล้วเปิดหัวของเธออีกครั้งเพื่อดูกิจกรรมที่เข้าถึงท้องฟ้าคลื่นสะสมบนผิวน้ำทะเลได้เช่นร้อยดอกไม้ บังคับให้เรือใหญ่ไปยันตะวันออก แล้วเกือบตกไปทางทิศตะวันตก คลื่นยักษ์ที่ตีตัวถังเกิดเป็นซึ่งทำให้ป่นปี้โลกม่านน้ำ ส่งออกต่อเนื่องบอมส์ และเสียงดังก้องเสียง พวกเขาถูกล้อมรอบ ด้วยภัยซึ่งเกือบจะไม่สามารถหลีกเลี่ยง หรือหนีจากกิจกรรมที่ดำดูเหมือนจะน่ากลัวน่ากลัว และ มอง murderousหน้าโกรธของธรรมชาติ ในขณะที่คลื่นขนาดใหญ่ปกคลุมท้องฟ้า มนุษย์เพียงดูเหมือนไม่สำคัญดังนั้นSu Luo มองล่วงหน้า และ indifferently กล่าวว่า: "ไม่ว่ากลัว" เพราะเขาที่นี่ เขาจะไม่ทำให้เธอประสบอุบัติเหตุเพียงขณะนี้ ตัวถังที่คงเดิมของเรือยอชท์ ปุบปับ สั่นอย่างรุนแรง คลื่นยักษ์ หนึ่ง อีกวิ่งผ่านไปโจมตี ที่คลื่นยักษ์ที่ปกคลุมท้องฟ้าตแม่เรือขึ้นสูง และอีกครั้งโยนมันลงมาอย่างหนักพร้อมทำหน้าที่เป็นโล่ของเธอ Nangong Liuyun, Su Luo เชิญเข้าข้าง ร่างกายของเธอไม่ว่าจะย้ายจริง ๆ เล็กน้อยในขณะที่ผู้หญิงไม่กี่โดย Ying ลปักและพวกเขาได้นำเชือกมานาน ชาวเรือโยนให้ปลายด้านหนึ่งของเชือกผูกให้กับเรือยอร์ช ขณะอื่น ๆ ผูกรอบเอวของพวกเขา ดังนั้น แม้ว่ามันจะเจ็บปวดอย่างมากที่จะถูกโยนขึ้นสูง และตกลง แต่น้อย พวกเขาจะไม่สามารถโยนออกเรือ นอกจากนี้พวกเขายังสามารถบันทึกชีวิตของพวกเขาในสถานการณ์นี้เต็มไปด้วยอันตราย Su Luo มองที่ดินเมื่อหมิ Anye และ Lan ซวน 1) จะงอยปากขัน: ผู้ที่ทำการหมายเหตุ inauspiciousบทก่อนหน้ากรุนด์ฟอส โครงการหน้ากรุนด์ฟอส บทถัดไปDKC – 345 บทที่ 9 คำตอบบริษัทเอเอ็มเค 4 เมษายน 2016 11:05 amขอบคุณ