Helen Sandberg heard the bangs too,

Helen Sandberg heard the bangs too, and when she saw the white light, she thought
the plane was burning. For about half a minute there was nothing but loud bangs and
white flashes, and then there was nothing. There were no lights at all in the plane and no
sounds either.
She turned to Michael. ‘Can’t you get them on the radio?’
‘I’m trying, Prime Minister. But I think it’s broken.’
She walked to the door. ‘I’m going out.’
Inspector Holm stood in front of her. ‘You must not do that, Prime Minister. We don’t
know what’s happens to me.’
He was a big man but he was afraid of her. She walked straight past him and down
the steps. In the departure lounge there was a crowd of passengers waiting to get on other
planes, and also a lot of doctors, police, and newspaper journalists. She walked straight
past them all and out onto the tarmac. It was dark and cold, and the wind blew rain into her
face. When she was about fifty metres away from the building she heard some people
behind her, but she did not stop.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

แซนด์เบิร์กเฮเลนได้ยินมากเกินไป และเมื่อเธอเห็นแสงสีขาว เธอคิดว่าเครื่องบินที่กำลังไหม้ สำหรับประมาณครึ่งนาที เสร็จแต่เสียงเรียบ และสีขาวกระพริบ และจากนั้น มีอะไรกัน มีไม่มีไฟทั้งหมดในเครื่องบินและไม่มีเสียงอย่างใดอย่างหนึ่งเธอหันมาไมเคิล 'ไม่คุณได้มาในรายการวิทยุ'' ฉันพยายาม นายกรัฐมนตรี แต่ผมคิดว่า มันชำรุด 'เธอเดินไปประตู 'ฉันออกไป'สารวัตร Holm ยืนอยู่ตรงหน้า ' คุณต้องทำเช่นนั้น นายกรัฐมนตรี เราไม่รู้ว่าสิ่งที่ได้เกิดขึ้นกับผม 'เขาเป็นคนใหญ่ แต่เขากลัวของเธอ เธอเดิน ผ่านเขา และลงขั้นตอนนี้ ขาออก ถูกฝูงชนของผู้โดยสารที่กำลังรอการเรียกอื่น ๆเครื่องบิน และยังแพทย์ ตำรวจ และนักข่าวหนังสือพิมพ์ เธอเดินตรงพวกเขาทั้งหมดที่ผ่านมา และออกไปยังสายการบิน มัน เย็น และลมพัดฝนไปเธอใบหน้า เมื่อเธอห่างจากอาคารประมาณห้าสิบเมตร ที่เธอได้ยินบางคนหลังเธอ แต่เธอไม่หยุด

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เฮเลน Sandberg ได้ยินเรียบเกินไปและเมื่อเธอเห็นแสงสีขาวที่เธอคิดว่า
เครื่องบินถูกเผาไหม้ ประมาณครึ่งนาทีก็ไม่มีอะไร แต่เรียบดังและ
ไฟกระพริบสีขาวแล้วก็ไม่มีอะไร มีไฟที่ทุกคนในเครื่องบินมีและไม่มี
เสียงใดอย่างหนึ่ง.
เธอหันไปไมเคิล 'คุณไม่สามารถได้รับพวกเขาในรายการวิทยุ'
'ฉันพยายามที่นายกรัฐมนตรี แต่ฉันคิดว่ามันเสีย. '
เธอเดินไปที่ประตู 'ฉันจะออกไป.'
สารวัตรเกาะยืนอยู่ตรงหน้าเธอ 'คุณต้องไม่ทำอย่างนั้นนายกรัฐมนตรี เราไม่ได้
รู้ว่าสิ่งที่เกิดขึ้นกับฉัน. '
เขาเป็นคนที่ยิ่งใหญ่ แต่เขาก็กลัวเธอ เธอเดินตรงไปที่ผ่านมาเขาและลง
ตามขั้นตอน เลานจ์ในการเดินทางมีฝูงชนของผู้โดยสารรอคอยที่จะได้รับในอื่น ๆ
เครื่องบินและยังมีจำนวนมากของแพทย์ตำรวจและนักข่าวหนังสือพิมพ์ เธอเดินตรงไป
ที่ผ่านมาพวกเขาทั้งหมดและออกไปยังแอสฟัลต์ มันมืดและเย็นและลมพัดฝนเป็นของเธอ
ใบหน้า เมื่อเธอออกไปจากอาคารประมาณห้าสิบเมตรเธอได้ยินบางคน
ที่อยู่เบื้องหลังเธอ แต่เธอก็ไม่ได้หยุด

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เฮเลน แซนด์เบิร์กว่าเรียบเกินไป และเมื่อเธอเห็นแสงสีขาว เธอเลยคิดว่าเครื่องบินที่ถูกเผา ประมาณครึ่งนาที ไม่มีอะไร แต่ไม่ดังกระพริบเป็นสีขาว แล้วมีอะไร ไม่มีไฟเลย ในเครื่องบิน และไม่เสียงเหมือนกันเธอหันไปหาไมเคิล " คุณไม่สามารถได้รับพวกเขาในวิทยุ ? "ฉันพยายาม , นายกรัฐมนตรี แต่ผมคิดว่ามันเสีย . . .เธอเดินไปที่ประตู " " ผมจะออกไปสารวัตรโฮล์มยืนอยู่ต่อหน้าเธอ คุณต้องไม่ทำอย่างนั้น ท่านนายกฯ เราไม่ว่าเกิดอะไรขึ้นกับฉันเขาเป็นผู้ชายตัวใหญ่ แต่เขาก็กลัวเธอ เธอเดินตรงผ่านเขา และลงขั้นตอนในการ ในเลานจ์ที่ออกเดินทางมีฝูงชนของผู้โดยสารรอขึ้นอื่น ๆเครื่องบิน , และยัง มาก แพทย์ ตำรวจ และนักข่าวหนังสือพิมพ์ เธอเดินตรงที่ผ่านมาทั้งหมดและออกสู่รันเวย์ มันมืด และ เย็น และลมพัดฝนเป็นเธอหน้า เมื่อเธออายุได้ประมาณห้าสิบเมตรจากอาคารที่เธอได้ยินบางคนข้างหลังเธอ แต่เธอไม่ยอมหยุด