decontamination treatments (Bintsis

decontamination treatments (Bintsis, Litopoulou-Tzanetaki, &
Robinson, 2000). Its application has been limited due to the poor
penetration capabilities of the UV wavelengths and shadowing effects
(Sizer & Balasubramaniam, 1999). UV's effectiveness to reduce
bacterial contamination on produce has been documented (Chun,
Kim, & Song, 2010; Escalona, Aguayo, Martinez-Hernandez, &
Artes, 2010; Sommers, Sites, & Musgrove, 2010; Yaun, Sumner,
Eifert, & Marcy, 2004). Mukhopadhyay, Ukuku, Fan, and Juneja
(2013) found that UV in combination with low dose gamma irradiation
doses resulted in

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ทรีทเมนท์เปื้อน (Bintsis, Litopoulou Tzanetaki, &โรบินสัน 2000) การใช้งานถูกจำกัดเนื่องจากคนจนสามารถเจาะของความยาวคลื่น UV และผล shadowing(อยาก & Balasubramaniam, 1999) ประสิทธิภาพของ UV เพื่อลดมีการปนเปื้อนเชื้อแบคทีเรียบนผลิตเอกสาร (ชุนคิม และเพลง 2010 Escalona, Aguayo มาร์ติเนว่าย น้ำ และอาร์เทส 2010 Sommers เว็บไซต์ & Musgrove, 2010 ไสยวน ซัมเนอร์Eifert และมาร์ซี่ 2004) Mukhopadhyay, Ukuku พัดลม และ Juneja(2013) พบว่ารังสียูวีร่วมกับการฉายรังสีแกมมาปริมาณต่ำส่งผลให้ปริมาณ < 4 ล็อกลดของ Escherichia coli และเชื้อ salmonella ในมะเขือเทศองุ่น แสงยูวียังมีประสิทธิภาพในการลดแม่พิมพ์สีดำ สีเทาแม่พิมพ์ และบทเน่าในมะเขือเทศ ได้รับการรักษามะเขือเทศกระชับ และสุก ระบุขยายช้าลงอายุ (Lui et al. 1993) รังสีมีประโยชน์อื่น ๆ บางอย่างเป็นมันไม่ทิ้งสารตกค้างใด ๆ ไม่มีข้อจำกัดทางกฎหมาย มันไม่ต้องติดตั้งอุปกรณ์ความปลอดภัย (วงศ์Linton, & เจอร์ราร์ด 1998), มันใช้งานง่าย และก็ประหยัด(Bintisis et al. 2000) ยกเลิกการเรียกจุลินทรีย์เกิดการ crosslinkingของ pyrimidine dimers ในดีเอ็นเอ ซึ่งทำให้จุลินทรีย์ทำซ้ำ (ได้มาตราฐาน & Balasubramaniam, 1999)อย่างไรก็ตาม จุลินทรีย์จำนวนมากได้มีพัฒนากลไกในการซ่อมแซมความเสียหายของดีเอ็นเอที่เกิดจากรังสียูวี กลไกการซ่อมแซมอย่างใดอย่างหนึ่งเป็น photoreactivation Photoreactivation เป็นกระบวนการขึ้นอยู่กับแสงที่เกี่ยวข้องกับ photolyase เพื่อกลับความเสียหายของดีเอ็นเอที่เกิดจากรังสียูวี(อันตราย 1980) ดังนั้น photoreactivation เพิ่มความเป็นไปได้จุลินทรีย์อาจฟื้นชีวิตหลังการรักษาแสง UVจึง กังวลอาหารปลอดภัย Photoreactivation ของอุจจาระ coliformsและ E. coli ได้รับรายงาน (Hallmich & Gehr, 2010อันดับ Lhotsky ผู้ใช้ และ Cabaj, 2000 Tosa & ฮิราตะ 1999Zimmer & Slawson, 2002) Hu เกิง วัง และฮู (2012) พบSalmonella Typhimurium, Shigella dysenteriae และ E. coliสามารถที่จะ photoreactivate หลัง UV ในขณะเดียวกัน Kuo, Ruckeและ Carey (1997) ไม่ได้สังเกตเห็น photoreactivation ของปา Typhimuriumบนเปลือกไข่มีความไม่แน่นอนบางอย่างเกี่ยวกับประสิทธิภาพของ UVแสงกับการลดการปนเปื้อนเชื้อ Salmonella ในมะเขือเทศสีเขียวแก่ ๆและไม่ว่าจะ photoreactivation ของ UV ที่บาดเจ็บอยู่มะเขือเทศเกิดขึ้น ถ้าใช้แสงยูวีกับมะเขือเทศในการประมวลผลบรรทัด มีแนวโน้มว่า ไม่ทุกจุดในมะเขือเทศจะได้โดยตรงสัมผัสกับแสงยูวีเป็นมะเขือเทศจะกลิ้งบนสายพานลำเลียงเข็มขัด ดังนั้น ประสิทธิภาพของแสง UV-C ในการลดเชื้อ Salmonellaปนเปื้อนบนตำแหน่งบนพื้นผิวมะเขือเทศต้องตัวมีการกำหนด นอกจากนี้ ประสิทธิภาพในการลดเชื้อ Salmonella แสงยูวีปนเปื้อนบนพื้นผิวสัมผัสอาหารโดยทั่วไปพบในมะเขือเทศ การจัดการสิ่งอำนวยความสะดวกก็น่าสนใจ ดังนั้นวัตถุประสงค์ของการศึกษานี้มี: (1) การตรวจสอบประสิทธิภาพแสง UV-C ในการลดประชากรของเชื้อ Salmonella ในมะเขือเทศ (2)การประเมินประสิทธิผลของการรักษาเพื่อลดเชื้อ Salmonellaปนเปื้อนโดยไม่คำนึงถึงตำแหน่งบนผิวมะเขือเทศ (3)การตรวจสอบว่า photoreactivation โดยแสงมองเห็นหรือเข้มซ่อมกลไกสามารถส่งผลให้การกู้คืนความเสียหายเชื้อ salmonella เซลล์รักษา UV โพสต์ และ (4) เพื่อศึกษาประสิทธิผลแสงยูวีเพื่อลดการปนเปื้อนเชื้อ Salmonella ในอาหารติดต่อพื้นผิวที่สามารถใช้ในมะเขือเทศการจัดการสิ่งอำนวยความสะดวก

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การรักษาการปนเปื้อน (Bintsis, Litopoulou-Tzanetaki &
โรบินสัน, 2000) แอพลิเคชันที่ได้รับการ จำกัด เนื่องจากยากจน
ความสามารถในการรุกของความยาวคลื่นแสงยูวีและผลกระทบแชโดว์
(Sizer & Balasubramaniam, 1999) ประสิทธิผลยูวีเพื่อลด
การปนเปื้อนของแบคทีเรียในการผลิตได้รับการรับรอง (จุน
คิมเพลง & 2010; Escalona, Aguayo มาร์ติเน-Hernandez และ
ศิลป์ 2010 ซอมเมอร์, Sites และ Musgrove 2010; เบื้องญวณ, Sumner,
Eifert & มาร์ซี่, 2004) Mukhopadhyay, Ukuku, พัดลม, และ Juneja
(2013) พบว่ารังสียูวีในการรวมกับปริมาณการฉายรังสีแกมมาต่ำ
ปริมาณที่ส่งผลในการลดล็อก <4 จากเชื้อ Escherichia coli และ
Salmonella มะเขือเทศองุ่น แสงยูวียังมีประสิทธิภาพในการลด
ราสีดำ, ราสีเทาและ Rhizopus เน่าอ่อนมะเขือเทศ ได้รับการรักษา
มะเขือเทศได้กระชับและมีสุกช้าแสดงให้เห็นการขยาย
อายุการเก็บรักษา (Lui et al., 1993) แสงยูวีมีข้อดีอื่น ๆ บางเช่น
ไม่ทิ้งสารตกค้างใด ๆ ก็ไม่ได้มีข้อ จำกัด ทางกฎหมายก็
ไม่จำเป็นต้องมีการติดตั้งอุปกรณ์ความปลอดภัยที่กว้างขวาง (หว่อง
ลินตันและเจอร์ราร์ด 1998) มันเป็นเรื่องง่ายที่จะใช้และมันก็เป็น ประหยัด
(Bintisis et al., 2000) ยับยั้งจุลินทรีย์ที่เกิดจากการเชื่อมขวาง
ของ dimers pyrimidine ใน DNA ซึ่งจะช่วยป้องกันเชื้อจุลินทรีย์
สืบพันธุ์ (Sizer & Balasubramaniam, 1999)
อย่างไรก็ตามจุลินทรีย์จำนวนมากได้มีการพัฒนากลไกในการ
ซ่อมแซมส่วนที่เสียหายของดีเอ็นเอ UV-induced หนึ่งในกลไกการซ่อมแซม
เป็น photoreactivation Photoreactivation เป็นกระบวนการที่เบาขึ้นอยู่กับการ
ที่เกี่ยวข้องกับการที่จะย้อนกลับ photolyase เสียหายของดีเอ็นเอ UV-induced
(Harm, 1980) ดังนั้น photoreactivation เพิ่มความเป็นไปได้
ที่เชื้อจุลินทรีย์อาจฟื้นมีชีวิตหลังการรักษาแสงยูวี
และทำให้เพิ่มความกังวลความปลอดภัยของอาหาร Photoreactivation โคลิฟอร์ม
และ E. coli ได้รับรายงาน (Hallmich & Gehr 2010;
ซอมเมอร์ Lhotsky, ไฮเดอร์ & Cabaj 2000; & Tosa Hirata 1999;
Zimmer & Slawson, 2002) อู่เกิงวังและ Hu (2012) พบ
ว่าเชื้อ Salmonella Typhimurium, Shigella dysenteriae และ E. coli มีความ
สามารถที่จะ photoreactivate หลังการรักษารังสียูวี ในขณะเดียวกันคุโอ Rucke,
และแครี่ (1997) ไม่ได้สังเกตเห็น photoreactivation ของ S. Typhimurium
บนเปลือกไข่
มีความไม่แน่นอนบางอย่างเกี่ยวกับประสิทธิผลของรังสียูวีที่มี
แสงในการลดการปนเปื้อนเชื้อ Salmonella ในมะเขือเทศสีเขียวผู้ใหญ่
และไม่ว่า photoreactivation ของเชื้อ Salmonella UV-รับบาดเจ็บใน
มะเขือเทศเกิดขึ้น ถ้าแสงยูวีถูกนำไปใช้ในการประมวลผลมะเขือเทศ
เส้นก็มีโอกาสที่ไม่ได้ทุกจุดในมะเขือเทศจะได้รับโดยตรง
สัมผัสกับแสงยูวีมะเขือเทศจะกลิ้งอยู่บนสายพานลำเลียง
สายพาน ดังนั้นประสิทธิภาพของแสงยูวี-C ในการลดเชื้อ Salmonella
การปนเปื้อนในสถานที่ต่าง ๆ บนพื้นผิวมะเขือเทศต้องการที่จะ
ได้รับการพิจารณา นอกจากนี้ประสิทธิภาพของแสงยูวีในการลดเชื้อ Salmonella
การปนเปื้อนบนพื้นผิวที่สัมผัสกับอาหารทั่วไป
ที่พบในสิ่งอำนวยความสะดวกในการจัดการมะเขือเทศนอกจากนี้ยังเป็นที่น่าสนใจ ดังนั้น
วัตถุประสงค์ของการศึกษาครั้งนี้มีดังนี้ (1) เพื่อตรวจสอบประสิทธิภาพ
ของแสง UV-C ในการลดประชากรเชื้อ Salmonella ในมะเขือเทศ (2)
การประเมินประสิทธิภาพของการรักษาเพื่อลดเชื้อ Salmonella
การปนเปื้อนโดยไม่คำนึงถึงทำเลที่ตั้งอยู่บนพื้นผิวมะเขือเทศ; (3)
เพื่อตรวจสอบว่า photoreactivation โดยแสงที่มองเห็นหรือ
กลไกการซ่อมแซมมืดจะส่งผลให้การฟื้นตัวของความเสียหาย
เซลล์เชื้อ Salmonella รักษาโพสต์ยูวี; และ (4) เพื่อศึกษาประสิทธิภาพ
ของแสงยูวีเพื่อลดการปนเปื้อนเชื้อ Salmonella ในอาหาร
พื้นผิวที่สัมผัสที่สามารถใช้สิ่งอำนวยความสะดวกในการจัดการมะเขือเทศ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ในการรักษา ( bintsis litopoulou , tzanetaki , และโรบินสัน , 2000 ) โปรแกรมได้ถูก จำกัด เนื่องจากยากจนความสามารถในการซึมผ่านของแสงยูวี และตามผล( ไซเซอร์ & balasubramaniam , 1999 ) UV ประสิทธิภาพลดการปนเปื้อนแบคทีเรียในการผลิตได้รับการบันทึกไว้ ( ชุนคิม , เพลง , 2010 ; escalona aguayo มาร์ติเนซ , เฮอร์นานเดซ , และศิลปะ , 2010 ; ซอมเมอร์ , เว็บไซต์ , & มัสกรูฟ , 2010 ; yaun ซัมเนอร์ไอเฟิร์ต และ มาร์ , 2004 ) mukhopadhyay ukuku พัดลม juneja ,( 2013 ) พบว่า UV ร่วมกับฉายรังสีแกมมาปริมาณรังสีต่ำซึ่งส่งผลให้เกิด < 4 เข้าสู่ระบบการลดเชื้อ Escherichia coli และซัลโมเนลลาใน มะเขือเทศ องุ่น ยังมีประสิทธิภาพในการลดแสงยูวีแม่พิมพ์ , แม่พิมพ์สีเทาดำและเปื่อยนุ่มได้ในมะเขือเทศ ปฏิบัติมะเขือเทศได้กระชับและมีการสุกช้ากว่า ซึ่งขยายชีวิตชั้น ( ลุย et al . , 1993 ) แสงยูวีมีข้อดีอื่น ๆไม่ทิ้งสารตกค้างใด ๆ มันไม่ได้มีข้อ จำกัด ตามไม่ต้องติดตั้งอุปกรณ์ความปลอดภัยอย่างละเอียด ( หว่องลินตันและเจอร์ราร์ด , 1998 ) , มันเป็นเรื่องง่ายที่จะใช้และจะประหยัด( bintisis et al . , 2000 ) การยับยั้งจุลินทรีย์เกิดจากการเชื่อมของไพริมิดีนิในดีเอ็นเอซึ่งช่วยป้องกันจุลินทรีย์การสืบพันธุ์ ( sizer & balasubramaniam , 1999 )อย่างไรก็ตาม มีจุลินทรีย์ได้พัฒนากลไกการซ่อมแซมความเสียหาย UV และดีเอ็นเอ หนึ่งในกลไกในการซ่อมแซมเป็น photoreactivation . photoreactivation เป็นแสงขึ้นอยู่กับกระบวนการซึ่งเกี่ยวข้องกับ photolyase ย้อนกลับความเสียหายของดีเอ็นเอจากยูวี( อันตราย , 1980 ) ดังนั้น photoreactivation เพิ่มความเป็นไปได้ที่จุลินทรีย์จะฟื้นชีวิตหลังการรักษาด้วยแสงยูวีและดังนั้นจึงเพิ่มความกังวลเรื่องความปลอดภัยของอาหาร photoreactivation ของฟีคัลโคลิฟอร์มและ E . coli ที่ได้รับรายงาน ( hallmich & gehr 2010 ;ซอมเมอร์ , lhotsky Haider , & cabaj , 2000 ; โทสะ & ฮิราตะ , 1999 ;ซิมเมอร์ & สลอว์สัน , 2002 ) Hu , เกิง , วังฮู ( 2012 ) และพบที่ Salmonella Typhimurium ชิเกลลา dysenteriae , และ E . coli คือสามารถ photoreactivate หลังการรักษาด้วยแสงยูวี ในขณะเดียวกัน กัว rucke , ,แครี ( 1997 ) และไม่ได้แจ้งให้ทราบ photoreactivation S . typhimuriumไข่ที่เปลือกมีความไม่แน่นอนเกี่ยวกับประสิทธิภาพของยูวีการลดการปนเปื้อนของเชื้อซัลโมเนลลาในผู้ใหญ่แสงบนมะเขือเทศสีเขียวและไม่ว่า photoreactivation ของ Salmonella ใน UV บาดเจ็บมะเขือเทศเกิดขึ้น ถ้าแสงยูวีที่ใช้กับมะเขือเทศในการประมวลผลบรรทัด มีแนวโน้มว่าไม่ทุกจุดในมะเขือเทศจะได้รับโดยตรงสัมผัสกับแสง UV มะเขือเทศจะกลิ้งบนสายพานเข็มขัด ดังนั้น ประสิทธิผลของรังสียูวี ซีไลท์ในการลดเชื้อการปนเปื้อนในสถานที่ต่างๆบนผิวมะเขือเทศต้องการสามารถกําหนด นอกจากนี้ ประสิทธิภาพของแสงยูวีในการลดเชื้อการปนเปื้อนบนพื้นผิวสัมผัสอาหารโดยทั่วไปที่พบในมะเขือเทศ ในการจัดการเครื่องก็น่าสนใจ ดังนั้นการศึกษาครั้งนี้มีวัตถุประสงค์ ( 1 ) เพื่อหาประสิทธิภาพของแสงในการลดจำนวนเชื้อซัลโมเนลลาในรังสียูวี ซีมะเขือเทศ ; ( 2 )เพื่อประเมินประสิทธิภาพของการรักษาเพื่อลดเชื้อโดยไม่คำนึงถึงสถานที่ของการปนเปื้อนบนผิวมะเขือเทศ ; ( 3 )เพื่อตรวจสอบว่า photoreactivation โดยแสงที่มองเห็นหรือกลไกในการซ่อมแซมมืดสามารถส่งผลในการกู้คืนความเสียหายโพสต์การรักษาเซลล์เชื้อยูวี และ ( 4 ) เพื่อศึกษาประสิทธิผลของแสงยูวี ลดการปนเปื้อนของเชื้อ Salmonella ในอาหารพื้นผิวสัมผัส ที่สามารถใช้ในการจัดการเครื่องมะเขือเทศ