Work is a fact of modern life. Chil

Work is a fact of modern life. Children grow up knowing that one day they will have to earn a living. As adults we divide our waking hours into work and leisure, in the rueful knowledge that we have to submit to the former if we want to enjoy the latter. For most, work takes up five-sevenths of a week and about the same fraction of each lifetime. Our work is central to our sense of self, even at times when we are doing other things. Most, when asked who or what they are, will reply by stating their paid occupation: ‘I am a teacher … a doctor … a farmer …’

The first humans did not work in the way that we understand it today. Our distant ancestors spent much of their time searching for that day’s food and shelter, a short-term and endlessly repeated process that was necessary for survival. Work today means consciously striving now in order to accrue a benefit in the future, but is not as immediately urgent as hunter-gathering. The idea of the working day is a product of civilisation, and must have arisen at the same time as agriculture around 10,000 years ago in Mesopotamia. For most of history – well into the 20th century in Russia and China – the majority of people were peasants who subsisted by working the fields. They sowed and tilled, knowing that they would reap a crop to see them through the next winter. These people were by definition ‘at work’ in a sense that pre-civilised hunters weren’t.

So work is a consequence of a settled society – and so too is the more refined concept of a ‘job’. Once a society reaches a certain level of sophistication, it finds it has need of specialists. Skilled people such as blacksmiths, carpenters, bakers, tailors, doctors and priests needed long years of training in order to perform their roles – and could not do that if they had to spend all their time growing vegetables and tilling fields. So civilised society allowed certain skilled individuals to opt out of the business of producing food. In exchange for the specialised services they provided, they were permitted to live off some of the surplus that the rest of the community produced.
- See more at: http://www.readersdigest.com.au/history-of-work#sthash.NH5QHdL2.dpuf

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ทำงานเป็นความจริงของชีวิตทันสมัย เด็กโตรู้ว่า วันหนึ่งพวกเขาจะมีกิน เป็นผู้ใหญ่ที่เราแบ่งเวลาตื่นของเราทำงานและการพักผ่อน ความรู้ rueful ที่เราต้องส่งไปที่เดิมถ้าเราต้องการพักหลัง สำหรับส่วนใหญ่ งานใช้ค่าห้า-sevenths สัปดาห์ และเศษส่วนเดียวกันของแต่ละชีวิต งานของเราเป็นของเราความรู้สึกของตนเอง แม้ในบางครั้งเมื่อเราทำสิ่งอื่น ๆ ที่สุด เมื่อถามใครหรือคืออะไร จะตอบกลับ โดยระบุอาชีพของพวกเขาได้รับค่าจ้าง: ' ฉันเป็นครู...หมอ...ชาวนา...'

มนุษย์แรกไม่ทำงานในแบบที่เราเข้าใจก็วันนี้ บรรพบุรุษของเราไกลใช้เวลามากเวลาหาอาหารและที่พักพิง วันที่ กระบวนการทั้งระยะสั้น และซ้ำไม่รู้จบที่จำเป็นเพื่อความอยู่รอด งานวันนี้หมายถึง สติมุ่งมั่นตอนนี้เพื่อรับรู้รายได้สวัสดิการในอนาคต แต่ไม่เร่งด่วนเป็นทันทีเป็น hunter-gathering ความคิดของวันทำเป็นผลิตภัณฑ์ของยัง และต้องมีเกิดขึ้นในเวลาเดียวกันเป็นเกษตรประมาณ 10000 ปีที่ผ่านมาใน Mesopotamia สำหรับส่วนมาก ของประวัติศาสตร์– ดี ใน ศตวรรษ 20 ในประเทศรัสเซียและจีน – คนส่วนใหญ่ก็ชาวนาที่ subsisted โดยฟิลด์ พวกเขา sowed และ tilled รู้ว่า พวกเขาจะเรียบการครอบตัดจะเห็นผ่านฤดูหนาวถัดไป คนเหล่านี้ได้จากคำนิยาม 'ในงาน' ในความรู้สึกที่ก่อนอารยะของนายพรานไม่

จึงทำงาน เป็นผลมาจากสังคมชำระ – และเพื่อจะกลั่นมากขึ้นแนวคิดของ 'งาน' เมื่อสังคมถึงระดับของความซับซ้อน พบว่า มีความต้องการของผู้เชี่ยวชาญ คนแบล็คสมิธบี เดอะคาร์เพนเทอส์ bakers เทเลอร์ ตาม แพทย์และนักบวชจำนานของการฝึกอบรมเพื่อดำเนินบทบาทของตน และไม่ที่หากพวกเขาต้องการทั้งหมดใช้เวลาเติบโตผัก และ tilling ฟิลด์ สังคมอารยะเพื่อของบางบุคคลที่มีทักษะจะยกเลิกธุรกิจการผลิตอาหารได้ เพื่อแลกกับบริการพิเศษที่พวกเขาให้ ไม่ได้รับอนุญาตอยู่ปิดบางส่วนของส่วนเกินที่ผลิตส่วนเหลือของชุมชน.
-ดูเพิ่มเติมได้ที่: http://www.readersdigest.com.au/history-of-work #sthashNH5QHdL2.dpuf

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

งานคือความเป็นจริงของชีวิตที่ทันสมัย เด็กโตขึ้น รู้ว่าวันหนึ่งพวกเขาจะต้องได้รับชีวิต เป็นผู้ใหญ่ เราแบ่งชั่วโมงตื่นของเราในการทำงานและพักผ่อน ในความรู้ความเศร้าโศกที่เราต้องส่งอดีต ถ้าเราต้องการที่จะสนุกกับหลัง ส่วนใหญ่งานจะขึ้น 5 / 7 ของสัปดาห์และเกี่ยวกับสัดส่วนเดียวกันของแต่ละช่วงชีวิต งานของเราคือ กลาง กับความรู้สึกของตนเองแม้ในบางครั้งเมื่อเราทำอย่างอื่นกัน มากที่สุด เมื่อถามว่า ใคร หรือ อะไร ก็จะตอบโดยระบุค่าใช้จ่ายอาชีพ : ' ฉันเป็นครู . . . . . . . หมอ . . . . . . . ชาวนา . . . . . . . '

แรกมนุษย์ไม่ได้ทำงานในแบบที่เราเข้าใจมันวันนี้ บรรพบุรุษที่ห่างไกลของเราใช้เวลามากของเวลาของพวกเขาเพื่อค้นหาอาหารในวันนั้น และที่พักระยะสั้นและไม่รู้จบซ้ำกระบวนการที่จำเป็นสำหรับการอยู่รอด วันนี้ทำงานหมายถึงมีสติมุ่งมั่นตอนนี้เพื่อที่จะเกิดประโยชน์ในอนาคต แต่ไม่ใช่ทันทีด่วนเป็นนักล่าที่รวบรวม ความคิดของวันงาน เป็นผลิตภัณฑ์ ของอารยธรรม และต้องมีการเกิดขึ้นในเวลาเดียวกันเป็นเกษตรประมาณ 10 , 000 ปีมาแล้วในยุคเมโสโปเตเมียสำหรับส่วนมากของประวัติศาสตร์และในศตวรรษที่ 20 ใน รัสเซีย และจีน ซึ่งคนส่วนใหญ่เป็นชาวนา ที่ subsisted ทำงานเขต เขาทั้งหลายได้หว่านที่เพาะปลูกและรู้ว่าพวกเขาจะเก็บเกี่ยวพืชผลที่จะเห็นพวกเขาผ่านฤดูหนาวต่อไป คนเหล่านี้คือโดยนิยาม ' ในงาน ' ในความรู้สึกที่ศิวิไลซ์นักล่าไม่ได้

จ้าดังนั้น การทำงานคือผลของการตัดสินสังคม ) และดังนั้นเกินไปเป็นแนวคิดการกลั่นมากขึ้นของงาน ' ' เมื่อสังคมถึงระดับหนึ่งของความซับซ้อนที่พบมี ความต้องการของ แพทย์ คนมีฝีมือ เช่น ช่างไม้ช่างตีเหล็ก , ขนมปัง , เทเลอร์ ,หมอและนักบวชต้องนานปีของการฝึกอบรมในการปฏิบัติบทบาทของพวกเขา ) และไม่สามารถทำว่าหากพวกเขามีการใช้จ่ายตลอดเวลาของพวกเขาปลูกผักและไถพรวนเขต ดังนั้นสังคมศิวิไลซ์อนุญาตให้บุคคลมีทักษะบางอย่างที่จะเลือกออกจากธุรกิจผลิตอาหาร ในการแลกเปลี่ยนสำหรับบริการเฉพาะพวกเขาให้พวกเขาได้รับอนุญาตให้มีชีวิตอยู่ออกบางส่วนของส่วนเกินที่ส่วนที่เหลือของชุมชนที่ผลิต .
- ดูข้อมูลเพิ่มเติมได้ที่ http : / / www.readersdigest . com au / ประวัติความเป็นมาของงาน# sthash.nh5qhdl2.dpuf