Is it so strangeIs it so strange to

Is it so strange
Is it so strange to to walk back home
I wouldn’t listen for, what it’s worth
Watching my time wrinkle alone
Bringing me back now, paranoia
Giving me something to give up
Moving along now
It’s made me dizzy
Watching the clouds as i go home


Nausea
You’ve kept youself away from everyone you used know
Nausea
You brought yourself here now everybody’s gonna know

Is it so strange
Is it so strange to be alone
I wouldn’t listen for what it’s worth
Watching the sky as it unfolds
Bringing me back now, paranoia
Giving me something to give up
Moving along now, it’s made me dizzy
Watching the clouds as i go home


Nausea
You’ve kept youself away from everyone you used to know
Nausea
You brought yourself here now everybody’s gonna know

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

แปลกมากเป็นแปลกมากจะเดินกลับบ้านฉันจะไม่ฟัง อะไรมันคุ้มค่าดูริ้วรอยเวลาของฉันคนเดียวนำฉันกลับตอนนี้ หวาดระแวงให้ฉันสิ่งที่แพ้ย้ายไปตอนนี้มันได้ทำให้ผมเวียนหัวดูเมฆเป็นผมกลับบ้านอาการคลื่นไส้คุณได้เก็บเองจากคุณใช้ทุกคนทราบอาการคลื่นไส้คุณมาถึงตัวเองที่นี่ตอนนี้ทุกคนจะรู้แปลกมากเป็นแปลกมากคนเดียวฉันจะไม่ฟังสำหรับสิ่งที่คุ้มดูท้องฟ้าที่แผ่ออกไปนำฉันกลับตอนนี้ หวาดระแวงให้ฉันสิ่งที่แพ้ย้ายไป มันได้ทำให้ผมเวียนหัวดูเมฆเป็นผมกลับบ้านอาการคลื่นไส้คุณได้เก็บเองจากทุกคนที่คุณเคยรู้จักอาการคลื่นไส้คุณมาถึงตัวเองที่นี่ตอนนี้ทุกคนจะรู้

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

มันแปลก ๆ
คือว่ามันแปลกมากที่จะต้องเดินกลับบ้าน
ฉันจะไม่ฟังสิ่งที่มันคุ้มค่า
ดูลดเลือนริ้วรอยเวลาของฉันคนเดียว
ทำให้ฉันกลับมาตอนนี้ความหวาดระแวง
ให้ฉันบางสิ่งบางอย่างที่จะให้ขึ้น
ย้ายตามตอนนี้
มันทำให้ฉันหวิว
ดูเมฆ ขณะที่ผมไปที่บ้านคลื่นไส้คุณได้เก็บไว้ตัวเองออกไปจากทุกคนที่คุณใช้ทราบคลื่นไส้คุณนำตัวเองที่นี่ตอนนี้จะทุกคนรู้ว่ามันแปลก ๆคือว่ามันแปลกมากที่จะได้เป็นคนเดียวที่ฉันจะไม่ฟังสิ่งที่คุ้มค่าดูท้องฟ้าเป็นมัน แผ่ออกไปนำฉันกลับมาตอนนี้ความหวาดระแวงให้ฉันบางสิ่งบางอย่างที่จะให้ขึ้นย้ายตามตอนนี้มันทำให้ฉันหวิวดูเมฆที่ผมไปที่บ้านคลื่นไส้คุณได้เก็บไว้ตัวเองออกไปจากทุกคนที่คุณเคยรู้จักคลื่นไส้คุณนำตัวเองที่นี่ตอนนี้อยากให้ทุกคนทราบ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

มันแปลกหรือไงมันแปลกที่จะเดินกลับบ้านผมจะไม่ฟังสิ่งที่มันคุ้มค่าดูริ้วรอยเวลาของฉันคนเดียวพาฉันกลับเดี๋ยวนี้ ความหวาดระแวงอะไรให้ฉันแพ้ย้ายไปตอนนี้มันทำให้ฉันเวียนหัวดูเมฆที่ฉันกลับบ้านคลื่นไส้คุณทำให้ตัวเองห่างจากทุกคนที่คุณเคยรู้คลื่นไส้คุณเอาตัวเองมาทุกคนจะรู้มันแปลกหรือไงมันแปลกที่จะอยู่คนเดียวผมก็ไม่ได้ฟังอะไรมันคุ้มค่ามองท้องฟ้าตามที่มันแผ่ออกพาฉันกลับเดี๋ยวนี้ ความหวาดระแวงอะไรให้ฉันแพ้ย้ายไปตอนนี้ มันทำให้ฉันเวียนหัวดูเมฆที่ฉันกลับบ้านคลื่นไส้คุณทำให้ตัวเองห่างจากทุกคนที่คุณรู้จักคลื่นไส้คุณเอาตัวเองมาทุกคนจะรู้