Relevance to clinical practiceThe c

Relevance to clinical practice
The clinical implications of the present study suggest that
nurses should be cognizant of the relationship between daytime
behaviours of the PWD and caregivers’ appraisal of
their sleep; the appraisal of one’s sleep as poor can be a
contributing factor to the perpetuation of sleep problems.
Assessment of a caregiver’s sleep should include discussion
about the PWD’s behaviours, with reference to their number,
type, frequency and emotional impact, as well as to
current management techniques used by the caregiver and
the effectiveness of those techniques. Cognitive behavioural
therapies are known strategies to improve caregiver sleep
and improve health outcomes such as depression (Carter
2006). Current research in health promotion activities and
specific interventions to improve caregiver sleep have demonstrated
the benefit of multicomponent interventions as
well as interventions that expand on or diverge from traditional
cognitive behavioural therapy techniques (Rose et al.
2008, Elliot et al. 2010, Rowe et al. 2010). Instructions to
caregivers about sleep (sleep hygiene strategies) must also
include guidance and instruction about managing or minimising
dementia behaviours as well as the impact of those
behaviours on the caregivers’ emotional and psychological
well-being, in order to reduce the risk of worry and rumination.
Psychoeducational interventions that include components
of active participation (e.g. role playing) have
demonstrated the best outcomes in caregivers’ feelings of
burden, depression and well-being (Pinquart & So¨ rensen
2006). These approaches could benefit caregivers’ sleep.
Improving caregivers’ sleep can benefit health outcomes for
the caregiver and potentially reduce the cost to the family
by preventing early institutionalisation of the PWD.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เกี่ยวข้องกับคลินิกผลทางคลินิกของการศึกษาปัจจุบันแนะนำที่พยาบาลควรซึ่งรู้ถึงความสัมพันธ์ระหว่างเวลากลางวันอากัปกิริยาของ PWD การและประเมินความเรื้อรังของการหลับ เพื่อประเมินผลของหนึ่งเป็นคนยากจนสามารถเป็นปัจจัยร่วมที่ทำให้เป็นอมตะของปัญหาการนอนหลับประเมินผลของการนอนหลับของภูมิปัญญาควรมีการสนทนาเกี่ยวกับพฤติกรรมของ PWD มีการอ้างอิงหมายเลขชนิด ความถี่ และอารมณ์ผล กระทบ เช่นการเทคนิคการจัดการปัจจุบันที่ใช้ภูมิปัญญา และประสิทธิภาพของเทคนิคเหล่านั้น พฤติกรรมผลลัพธ์การรักษาทราบว่ากลยุทธ์เพื่อปรับปรุงภูมิปัญญาปและปรับปรุงผลลัพธ์ของสุขภาพเช่นภาวะซึมเศร้า (คาร์เตอร์2006) ปัจจุบันงานวิจัยกิจกรรมส่งเสริมสุขภาพ และมีแสดงเฉพาะการแทรกแซงเพื่อปรับปรุงภูมิปัญญาปประโยชน์ของงานวิจัย multicomponent เป็นรวมทั้งงานวิจัย ที่ขยายบน หรือ diverge จากแบบดั้งเดิมเทคนิคการรับรู้พฤติกรรมบำบัด (โรส et al2008 เอลเลียตร้อยเอ็ด al. 2010, Rowe et al. 2010) คำแนะนำเพื่อเรื้อรังเกี่ยวกับการนอนหลับ (หลับอนามัยกลยุทธ์) ต้องคำแนะนำและสอนเกี่ยวกับการจัดการ หรือกับลดพฤติกรรมสมองเสื่อมรวมทั้งผลกระทบของวิญญาณบนเรื้อรังทางอารมณ์ และจิตใจสุขภาพ การลดความเสี่ยงของความกังวลและ ruminationงาน Psychoeducational ที่รวมส่วนประกอบของการเข้าร่วมใช้งานอยู่ (เช่นบทบาทในการเล่น)แสดงผลดีที่สุดในความรู้สึกของเรื้อรังภาระงาน ภาวะซึมเศร้า และความเป็น (Pinquart & So¨ rensen2006) ด้วยวิธีเหล่านี้มีประโยชน์นอนหลับเรื้อรังได้ปรับปรุงนอนหลับเรื้อรังได้รับประโยชน์ผลลัพธ์สุขภาพสำหรับภูมิปัญญา และอาจลดต้นทุนให้กับครอบครัวโดยป้องกัน institutionalisation ช่วงต้นของการ PWD

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ความเกี่ยวข้องกับคลินิก
ผลกระทบทางคลินิกของการศึกษาเสนอแนะว่าพยาบาลควรรู้ทัน

พฤติกรรมความสัมพันธ์ระหว่างกลางวันของคนพิการและผู้ดูแล ' การประเมิน
หลับ ; การประเมินหนึ่งนอนจนสามารถบริจาคปัจจัยเพื่อทําให้เป็นอมตะ

การประเมินปัญหาของการนอนหลับ ผู้ดูแลการสนทนา
นอนควรมีเกี่ยวกับพฤติกรรมของคนพิการที่มีการอ้างอิงไปยังหมายเลข
ประเภทผลกระทบความถี่ และ อารมณ์ ตลอดจน
เทคนิคการจัดการปัจจุบันใช้โดยผู้ดูแลและ
ประสิทธิผลของเทคนิคเหล่านั้น การรักษาความรู้ความเข้าใจพฤติกรรมเป็นกลยุทธ์ที่รู้จักกันเพื่อปรับปรุง

นอนผู้ดูแลและปรับปรุงผลลัพธ์ทางสุขภาพเช่นภาวะซึมเศร้า ( คาร์เตอร์
2006 )ในปัจจุบันการวิจัยในกิจกรรมส่งเสริมสุขภาพ และมาตรการเฉพาะเพื่อปรับปรุงผู้ดูแล

นอนได้แสดงให้เห็นประโยชน์ของการแทรกแซงเพื่อแสดงเป็น
รวมทั้งการแทรกแซงที่ขยายหรือแตกต่างจากเดิม
ความรู้ความเข้าใจพฤติกรรมบำบัดเทคนิค ( กุหลาบ et al .
2008 เอลเลียต et al . 2010 , Rowe et al . 2010 ) แนะนํา

ผู้ดูแลเกี่ยวกับนอน ( นอนกลยุทธ์อนามัย ) ยังต้องรวมถึงแนะแนวและการสอนเกี่ยวกับการจัดการ

ภาวะสมองเสื่อมหรือลดพฤติกรรม ตลอดจนผลกระทบของพฤติกรรมเหล่านั้นในอารมณ์

ผู้ดูแลความเป็นอยู่และจิตใจ เพื่อลดความเสี่ยงของการกังวลและการใคร่ครวญ psychoeducational ที่มีส่วนประกอบ

การแทรกแซงของการมีส่วนร่วมที่ใช้งาน ( เช่นบทบาทของการเล่น )
แสดงผลที่ดีที่สุดในความรู้สึกของ
ภาระของผู้ดูแล ภาวะซึมเศร้าและความเป็นอยู่ที่ดี ( pinquart &เพื่อตั้ง rensen
2006 ) วิธีเหล่านี้อาจเป็นประโยชน์ต่อผู้ดูแลนอน .
เพิ่มผู้ดูแลนอนได้ประโยชน์ผลสุขภาพ
ผู้ดูแลและอาจลดต้นทุนเพื่อครอบครัว
โดยการป้องกันความเป็นสถาบันแรกของคนพิการ .