The Ban Chiang Project began in the

The Ban Chiang Project began in the late 1960s when Dr. Froelich Rainey was Direc­tor of The University Museum, and without his interest and support, particularly in the early days, the Museum would not have been involved in this important excavation, Since I had been in and out of Thailand tong before the Museum entered the scene, Dr. Rainey asked me to write a brief expla­nation of the situation prior to our partici­pation.

I had gone to Thailand in 1955 as a Fine Arts Consultant for two years under the Department of State Specialist Program, and I returned several times after that for various periods of time. Sometime in 1960, I vaguely remember being shown a handful of sherds that were unlike any Thai pottery known at that time. They came from an obscure village in the Northeast, that we now realize was Ban Chiang, but they were too small to show the distinctive designs, and we all considered them unimportant.

Probably that ignorance was fortunate because, at the time, the Thais had little interest in the prehistoric, or pre-Buddhist period, and had no experience with the special demands of a prehistoric excava­tion. That came in the next couple of years with the Thai/Danish expedition at Ban Kao and other sites in Kanchanaburi be­ yond the River Kwai, and with the arrival of Bill Solheim and his two students from the University of Hawaii, the first Ameri­cans to specialize in Southeast Asian archaeology. Thus, in 1966 when Steve Young, then a sociology student, brought to Bangkok the fragments of the now famous Ban Chiang painted pottery we were ready to pay attention, and when a three-week excavation of the Fine Arts Department discovered that the Ban Chiang site con­tained also stone tools and bronze, we realized it was most probably important.

In early 1967, a number of small finds—seals, figurines, ornaments—that seemed to be related to early Funan material of the 1st and 2nd centuries A.D. turned up at Chansen, about seventy miles northwest of Bangkok. Bill Kohler, Philadelphia lawyer, superb photographer and friend of the Museum, was visiting Bangkok at that time and he offered to take a report on Chansen along with some Ban Chiang sherds back to Philadelphia. Here, Fro enters the story.

Fro: For some time, I had realized that there would be increasing problems in working in the Near East and that we should investigate the possibilities in either South America or Asia. When Bill Kohler returned from a visit to Bangkok in 1967 and reported on the friendly atmosphere in Thailand and said that Lisa would probably be able to help in any negotiations, I cabled George Dales to stop in Bangkok on his way back from Afghanistan and look at the scene. He reported favorably on the Chansen site and the attitude of the Thai officials and we worked out a project for two seasons’ excavations, 1968 and 1969. George Dales and Bennet Bronson directed this excavation and were even able to take some of our graduate students with them, thanks to the Ford Foundation Training Grant.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

โครงการบ้านเชียงใหม่เริ่มในช่วงปลายปี 1960 เมื่อดร. Froelich Rainey ถูกกรรมการพิพิธภัณฑ์มหาวิทยาลัย และไม่สนใจเขาและสนับสนุน โดยเฉพาะอย่างยิ่งในยุคแรก พิพิธภัณฑ์จะไม่ได้เกี่ยวข้องกับการขุดนี้สำคัญ เนื่องจากได้ออกทองไทยก่อนพิพิธภัณฑ์ใส่ฉาก ดร. Rainey ถามผมเขียนคำอธิบายโดยย่อของสถานการณ์ก่อนการเข้าร่วมของเราฉันได้ไปไทยใน 1955 เป็นปรึกษาศิลปะสองปีภายใต้กรมของรัฐผู้เชี่ยวชาญด้านโปรแกรม กฉันกลับหลายครั้งหลังจากที่ระยะเวลาต่าง ๆ บางครั้งใน 1960 ฉันคล้ายแสดงกำมือของ sherds ที่แตกต่างจากเครื่องปั้นดินเผามีไทยที่รู้จักกันในเวลานั้น พวกเขามาจากการปิดบังในภาคอีสาน ที่เราขณะนี้ตระหนักถึงบ้านเชียง แต่พวกเขามีขนาดเล็กเกินไปที่จะแสดงการออกแบบที่โดดเด่น และเราพิจารณานั้นไม่สำคัญคงไม่รู้ว่าเป็นโชคดี เพราะ เวลา คนไทยมีน้อยสนใจในแบบยุคก่อนประวัติศาสตร์ หรือพุทธก่อนรอบระยะเวลา และมีประสบการณ์กับความต้องการพิเศษของขุดสมัยก่อนประวัติศาสตร์ ที่มาในคู่ต่อไปของปีกับการเดินทางไทย/เดนมาร์กที่บ้านเก่าและเว็บไซต์อื่น ๆ ในกาญจนบุรีจะ yond ริเวอร์แคว และมา Solheim ตั๋วกับเขาสองนักศึกษาจากมหาวิทยาลัยฮาวาย อเมริกันแรกเชี่ยวชาญในโบราณคดีในเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ ดัง เป็น เมื่อ Steve Young แล้วนักสังคมวิทยา กรุงเทพมหานครนำชิ้นส่วนของบ้านเชียงมีชื่อเสียงตอนนี้ทาสีเราก็พร้อมที่จะให้ความสนใจเครื่องปั้นดินเผา และ เมื่อขุดสามสัปดาห์ของกรมศิลปากรพบว่า ไซต์บ้านเชียงประกอบด้วยเครื่องมือหินยัง และเหรียญทองแดง เรารู้มันเป็นสิ่งสำคัญมากที่สุดอาจในช่วงต้นปี 1967 พบจำนวนเล็ก — สัญลักษณ์ ตุ๊กตา เครื่องประดับ – ที่ดูเหมือนเกี่ยวข้องกับฟูนานต้นวัสดุของศตวรรษ 1 และ 2 คศ.เปิดที่ Chansen ตะวันตกเฉียงเหนือของกรุงเทพมหานครประมาณเซเว่นตี้ไมล์ โคห์เลอร์ตั๋ว ฟิลาเดลเฟียทนายความ ถ่ายภาพยอดเยี่ยม และเพื่อนพิพิธภัณฑ์ เดินในขณะนั้น และเขานำเสนอให้ไปรายงานกับบางบ้านเชียง sherds Chansen กลับฟิลาเดลเฟีย ที่นี่ Fro ป้อนเรื่องจาก: เวลา ฉันได้ตระหนักว่า จะมีปัญหาเพิ่มขึ้นในการทำงานในตะวันออกใกล้ และเราควรตรวจสอบไปในเอเชียหรืออเมริกาใต้ เมื่อโคห์เลอร์ตั๋วกลับจากการไปกรุงเทพในค.ศ. 1967 และรายงานในมิตรประเทศ และกล่าวว่า Lisa อาจจะสามารถช่วยในการเจรจาใด ๆ ฉัน cabled Dales จอร์จ เพื่อหยุดเมื่อเขากลับมาจากอัฟกานิสถานในกรุงเทพดูที่ฉาก เขารายงานพ้องต้องกันในเว็บไซต์ Chansen และทัศนคติของเจ้าหน้าที่ไทย และเราทำงานออกโครงการสองทิศซีซั่น 1968 และ 1969 Dales จอร์จและบรอนสัน Bennet ขุดนี้โดยตรง และมีความสามารถแม้จะบางเราศึกษาด้วย ด้วยเงินช่วยเหลือการฝึกอบรมมูลนิธิฟอร์ด

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

บ้านเชียงโครงการเริ่มต้นขึ้นในช่วงปลายทศวรรษ 1960 เมื่อดร. Froelich เรนนีย์เป็นผู้อำนวยการพิพิธภัณฑ์มหาวิทยาลัยและไม่สนใจและการสนับสนุนของเขาโดยเฉพาะอย่างยิ่งในวันแรกที่พิพิธภัณฑ์จะไม่ได้มีส่วนร่วมในการขุดค้นที่สำคัญตั้งแต่ผมได้รับ เข้าและออกจากประเทศไทยทองก่อนที่จะเข้ามาในฉากพิพิธภัณฑ์ดรเรนนีย์ถามฉันจะเขียนคำอธิบายสั้น ๆ ของสถานการณ์ก่อนที่จะมีส่วนร่วมของเรา. ผมได้ไปประเทศไทยในปี 1955 เป็นที่ปรึกษาด้านวิจิตรศิลป์เป็นเวลาสองปีสังกัดกรม รัฐผู้เชี่ยวชาญด้านโปรแกรมและฉันกลับมาหลายครั้งหลังจากนั้นในช่วงเวลาที่แตกต่างของเวลา บางครั้งในปี 1960 ผมจำได้รางการแสดงกำมือของ sherds ที่มีความแตกต่างจากเครื่องปั้นดินเผาไทยที่รู้จักกันในเวลานั้น พวกเขามาจากหมู่บ้านปิดบังในภาคตะวันออกเฉียงเหนือว่าตอนนี้เราตระหนักถึงความเป็นบ้านเชียง แต่พวกเขามีขนาดเล็กเกินไปที่จะแสดงให้เห็นถึงการออกแบบที่โดดเด่นและเราทุกคนถือว่าพวกเขาไม่สำคัญ. อาจจะไม่รู้ว่าเป็นโชคดีเพราะในเวลานั้นคนไทยมี ความสนใจน้อยในยุคก่อนประวัติศาสตร์หรือช่วงก่อนพุทธและมีประสบการณ์กับความต้องการพิเศษของการขุดค้นก่อนประวัติศาสตร์ ที่มาในคู่ต่อไปของปีกับไทย / การเดินทางเดนมาร์กที่บ้านเก่าและเว็บไซต์อื่น ๆ ในจังหวัดกาญจนบุรีได้รับการ yond แม่น้ำแควและกับการมาถึงของบิลเฮล์มและสองนักศึกษาจากมหาวิทยาลัยฮาวายชาวอเมริกันคนแรกที่มีความเชี่ยวชาญ ในเอเชียตะวันออกเฉียงใต้โบราณคดี ดังนั้นในปี 1966 เมื่อสตีฟหนุ่มแล้วนักศึกษาสังคมวิทยามาถึงกรุงเทพฯชิ้นส่วนของที่มีชื่อเสียงในขณะนี้บ้านเชียงทาสีเครื่องปั้นดินเผาเราพร้อมที่จะให้ความสนใจและเมื่อขุดสามสัปดาห์ของกรมศิลปากรพบว่าบ้านเชียง เว็บไซต์ยังมีเครื่องมือหินและสำริดที่เรารู้ว่ามันเป็นที่สำคัญที่สุดน่าจะเป็น. ในช่วงต้นปี 1967 จำนวนของพบ-แมวน้ำขนาดเล็กรูปแกะสลัก, เครื่องประดับที่ดูเหมือนจะเกี่ยวข้องกับวัสดุฟูต้นที่ 1 และศตวรรษที่ 2 โฆษณาเปิดขึ้น ที่ Chansen ประมาณเจ็ดสิบไมล์ทางตะวันตกเฉียงเหนือของกรุงเทพฯ บิลโคห์เลอร์, ฟิลาเดลทนายความช่างภาพที่ยอดเยี่ยมและเพื่อนของพิพิธภัณฑ์ได้รับการไปเยือนกรุงเทพฯในเวลานั้นและเขาเสนอที่จะใช้ในการรายงานต่อ Chansen พร้อมกับบาง sherds บ้านเชียงกลับไปที่ฟิลาเดล นี่ไปๆมาๆเข้าเรื่อง. ไปๆมาๆ: บางครั้งผมได้ตระหนักว่าจะมีการเพิ่มขึ้นของปัญหาในการทำงานในตะวันออกใกล้และที่เราควรตรวจสอบความเป็นไปได้ทั้งในอเมริกาใต้หรือเอเชีย เมื่อบิลโคห์เลอร์กลับมาจากการไปเยือนกรุงเทพฯในปี 1967 และรายงานในบรรยากาศที่เป็นกันเองในประเทศไทยและกล่าวว่าลิซ่าอาจจะสามารถที่จะช่วยในการเจรจาใด ๆ ฉัน cabled จอร์จเดลส์ที่จะหยุดในกรุงเทพฯในทางของเขากลับมาจากอัฟกานิสถานและมองไปที่ ฉาก. เขารายงานในเกณฑ์ดีในเว็บไซต์ Chansen และทัศนคติของเจ้าหน้าที่ไทยและเราทำงานออกโครงการสำหรับการขุดเจาะสองฤดูกาล 1968 และ 1969 จอร์จเดลส์บรอนสันและเบนเนตกำกับการขุดค้นนี้และยังสามารถที่จะใช้บางส่วนของนักศึกษาระดับบัณฑิตศึกษาของเราด้วย พวกเขาขอบคุณที่ฟอร์ดมอบให้มูลนิธิการฝึกอบรม

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

บ้านเชียงใหม่โครงการเริ่มขึ้นในปลายทศวรรษที่ 1960 เมื่อ ดร. โฟรลิกเรนีย์เป็นคำอง TOR ของมหาวิทยาลัยพิพิธภัณฑ์ โดยไม่สนับสนุนและความสนใจของเขา โดยเฉพาะในวันแรก , พิพิธภัณฑ์จะไม่ได้มีส่วนร่วมในงานสำคัญนี้ ตั้งแต่ผมได้รับในและออกจากประเทศไทย ถง ก่อนที่พิพิธภัณฑ์เข้าฉาก ดร.เรนนี่ถามฉันเขียนย่อ expla องประเทศของสถานการณ์ก่อนของเราเข้าร่วมองหวัง

ผมได้ไปประเทศไทยในปี 1955 เป็นที่ปรึกษาด้านวิจิตรศิลป์ 2 ปี สังกัดกรมผู้เชี่ยวชาญโปรแกรมรัฐและฉันกลับมาหลายครั้ง หลังจากที่ระยะเวลาต่าง ๆของเวลา บางครั้งใน 1960ฉันจำได้เลือนลางแสดงหยิบโบราณวัตถุที่พบนั้นแตกต่างจากเครื่องปั้นดินเผาไทยรู้จักกันในตอนนั้น พวกเขามาจากหมู่บ้านที่คลุมเครือในภาคตะวันออกเฉียงเหนือ ที่เราทราบตอนนี้คือบ้านเชียง แต่พวกเขามีขนาดเล็กเกินไปที่จะแสดงการออกแบบที่โดดเด่น และเราถือว่ามันไม่สำคัญ

อาจไม่รู้โชคดี เพราะตอนนั้นคนไทยมีความสนใจน้อยในยุคก่อนประวัติศาสตร์ หรือช่วงก่อนพุทธ และไม่เคยมีประสบการณ์กับความต้องการพิเศษของยุคก่อนประวัติศาสตร์ excava อง tion . ที่มาในสองสามปีถัดไปกับไทย / เดนมาร์กเดินทางในบ้านเขาและเว็บไซต์อื่น ๆในจังหวัดกาญจนบุรีเป็นอง yond แม่น้ำแคว และการมาถึงของเฮล์ม บิล และ ของเขา สองนักศึกษาจากมหาวิทยาลัยในฮาวายครั้งแรกมริองกระป๋องที่เชี่ยวชาญในโบราณคดีเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ ดังนั้น ในปี 1966 เมื่อ สตีฟ ยัง จากนั้นนักศึกษาสังคมวิทยา มาถึงกรุงเทพฯ ชิ้นส่วนของเครื่องปั้นดินเผาลายเขียนสีบ้านเชียง ที่มีชื่อเสียงในขณะนี้เราพร้อมที่จะให้ความสนใจ และเมื่อสามสัปดาห์การขุดค้นของกรมศิลปากรพบว่าบ้านเชียงเว็บไซต์ con อง tained ยังเครื่องมือหิน และบรอนซ์เรารู้ว่ามันสำคัญมากที่สุดคง

ในต้นปี 1967 จำนวนขนาดเล็กหาซีล , figurines , เครื่องประดับที่ดูเหมือนจะเกี่ยวข้องกับวัสดุที่ฟูๆ ของวันที่ 1 และ 2 ศตวรรษ AD เปิดขึ้นที่ chansen ประมาณเจ็ดสิบไมล์ตะวันตกเฉียงเหนือของกรุงเทพฯ บิลเลอร์ ทนาย Philadelphia , ช่างภาพที่ยอดเยี่ยมและเพื่อนของพิพิธภัณฑ์เคยเข้ากรุงเทพฯ ในเวลาที่เขาเสนอให้เอารายงาน chansen พร้อมกับบ้านเชียง โบราณวัตถุที่พบกลับไปที่ฟิลาเดลเฟีย ที่นี่ มาเข้าสู่เรื่องราว

มาสักพัก ผมก็ตระหนักได้ว่า จะมีการเพิ่มปัญหาในการทำงานในตะวันออกใกล้ และเราควรที่จะศึกษาความเป็นไปได้ใน อเมริกาใต้ หรือ เอเชียเมื่อบิลเลอร์กลับจากเยือนกรุงเทพฯ ในปี 1967 และรายงานบรรยากาศเป็นกันเองในไทย และกล่าวว่า ลิซ่าอาจจะสามารถช่วยในการเจรจาใด ๆ ฉัน cabled จอร์จเดลส์หยุดในกรุงเทพฯ ระหว่างทางกลับจากอัฟกานิสถานและดูที่เกิดเหตุเขารายงาน ซึ่งเว็บไซต์ chansen และทัศนคติของข้าราชการไทย และเราทำโครงการ 2 ซีซั่น ' การขุดค้น 2511 และ 2512 จอร์จ เดลส์และเบ็นเน็ต บรอนสัน กำกับงานนี้และยังสามารถใช้บางส่วนของนักศึกษาของเรากับพวกเขาเพื่อขอบคุณมูลนิธิฟอร์ด
ฝึกให้