The threshold of light intensity an

The threshold of light intensity and sensitivity to light clearly vary
between species and probably stage of development. Direct comparisons
are not straightforward due to the lack of standardisation in the
unit of light measurement (lux, watts, photon flux….), the use of
various light sources with very different spectral compositions
(halogen, tungsten, LED…), the range of rearing systems (tank
dimensions) and husbandry protocols (green vs clear water) used
depending on species and sites. For all these reasons, our knowledge of
species-specific (and stage of development) light intensity sensitivities
is still scarce and comparative studies using standardised
conditions, protocols and lighting systems are clearly needed.
Importantly, when studying light, measurements have to consider
the full visible spectrum and not only what the human eye can detect.
Therefore, the use of measurement units specific to the spectral
sensitivity of the human eye (Lumens, lux etc.) is not appropriate and
should be replaced by unbiased irradiance measurements like watts/
m2 or photons/s/m2. Table 2 provide definitions and light unit
conversions. To date, there are no standardised lighting protocols
used by the industry in any of the commercially important marine
species. Furthermore, many published scientific studies looking at
marine larvae performances do not state experimental light intensities
tested.
Downing and Litvak (1999) reported that larval haddock (Melanogrammus
aeglefinus) performed better at medium light intensities
(3.15 mu mol s−1 m−2), with increased feed intake when exposed to
blue light. The authors concluded that at this intermediate intensity,

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เกณฑ์ของความเข้มแสงและความไวแสงแตกต่างกันอย่างชัดเจนระหว่างพันธุ์และคงขั้นของการพัฒนา เปรียบเทียบโดยตรงไม่ตรงไปตรงมาเนื่องจากการขาดมาตรฐานในการหน่วยการวัดแสง (lux วัตต์ โฟตอนฟลักซ์...) การใช้แหล่งกำเนิดแสงต่าง ๆ มีองค์ประกอบสเปกตรัมที่แตกต่างกันมาก(ฮาโลเจน ทังสเตน LED...), ช่วงของการเลี้ยงระบบ (ถังมิติ) และเลี้ยงโพรโทคอล (น้ำใสเขียว vs) ใช้ขึ้นอยู่กับพันธุ์และสถานที่ท่องเที่ยว เหตุผลทั้งหมดเหล่านี้ ความรู้ที่เราสาย (และขั้นของการพัฒนา) ความไวแสงความเข้มแสงมีการศึกษายังขาดแคลน และเปรียบเทียบโดยใช้มาตรฐานเงื่อนไข โปรโตคอล และระบบแสงสว่างจำเป็นอย่างชัดเจนสำคัญ เมื่อศึกษาแสง การวัดต้องพิจารณาสเปกตรัมมองเห็นได้เต็มและไม่เพียงแต่ สิ่งตามนุษย์สามารถตรวจจับดังนั้น การใช้หน่วยการวัดที่เฉพาะของสเปกตรัมความไวของสายตามนุษย์ (ลูเมนส์ lux เป็นต้น) ไม่เหมาะสม และการวัดกลาง irradiance เช่นวัตต์ /m2 หรือ โฟตอน/s/m2 ตารางที่ 2 ให้นิยามและแสงหน่วยการแปลง วัน มีโปรโตคอลที่ไม่มีไฟมาตรฐานใช้ โดยอุตสาหกรรมในทางทะเลสำคัญในเชิงพาณิชย์สายพันธุ์ นอกจากนี้ หลายคนเผยแพร่การศึกษาทางวิทยาศาสตร์แสดงตัวอ่อนทางทะเลรัฐทดลองต่อความเข้มแสงทดสอบดาวนิ่งและ Litvak (1999) รายงานว่า อ่อน haddock (แถบดำaeglefinus) ทำได้ดีที่ความเข้มแสงปานกลาง(3.15 หมู่โมล s−1 m−2), กับการบริโภคอาหารที่เพิ่มขึ้นเมื่อสัมผัสกับแสงสีน้ำเงิน ผู้เขียนได้ข้อสรุปว่า ที่ความเข้มนี้ระดับกลาง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เกณฑ์ของความเข้มแสงและความไวต่อแสงอย่างชัดเจนแตกต่างกัน
ระหว่างเผ่าพันธุ์และอาจจะขั้นตอนของการพัฒนา เปรียบเทียบโดยตรง
ไม่ได้ตรงไปตรงมาเนื่องจากการขาดมาตรฐานใน
หน่วยของการวัดแสง (Lux, วัตต์, โฟตอนฟลักซ์ ... .), การใช้
แหล่งกำเนิดแสงต่างๆที่มีองค์ประกอบสเปกตรัมแตกต่างกันมาก
(ฮาโลเจนทังสเตน LED ... ), ช่วง ระบบ (ถังเลี้ยง
มิติ) และโปรโตคอลการเลี้ยง (สีเขียว VS น้ำใส) ที่ใช้
ขึ้นอยู่กับชนิดและเว็บไซต์ ด้วยเหตุผลเหล่านี้ทั้งหมดความรู้ของเรา
ชนิดที่เฉพาะเจาะจง (และขั้นตอนของการพัฒนา) ความไวความเข้มของแสง
ยังคงศึกษาหายากและเปรียบเทียบโดยใช้มาตรฐาน
เงื่อนไขโปรโตคอลและระบบไฟที่มีความจำเป็นอย่างชัดเจน.
ที่สำคัญเมื่อศึกษาแสงวัดต้องพิจารณา
อย่างเต็มรูปแบบ สเปกตรัมที่มองเห็นและไม่เพียง แต่สิ่งที่ตาของมนุษย์สามารถตรวจสอบได้.
ดังนั้นการใช้หน่วยการวัดที่เฉพาะเจาะจงเพื่อสเปกตรัม
ความไวของสายตามนุษย์ (Lumens, ลักซ์ ฯลฯ ) ไม่เหมาะสมและ
ควรถูกแทนที่ด้วยการตรวจวัดรังสีที่เป็นกลางเช่นวัตต์ /
m2 หรือโฟตอน / s / m2 ตารางที่ 2 ให้คำจำกัดความและหน่วยแสง
แปลง ในวันที่ไม่มีแสงโปรโตคอลมาตรฐาน
ที่ใช้ในอุตสาหกรรมในใด ๆ ของทางทะเลที่สำคัญในเชิงพาณิชย์
สายพันธุ์ นอกจากนี้หลายการศึกษาทางวิทยาศาสตร์การเผยแพร่มองหาที่
แสดงตัวอ่อนทะเลไม่ได้ระบุความเข้มแสงทดลอง
ทดสอบ.
ดาวนิงและ Litvak (1999) รายงานว่าปลาทะเลชนิดหนึ่งตัวอ่อน (Melanogrammus
aeglefinus) ดำเนินการดีกว่าที่ความเข้มแสงปานกลาง
(3.15 MU mol S-1 M-2) ด้วยการกินอาหารที่เพิ่มขึ้นเมื่อสัมผัสกับ
แสงสีฟ้า ผู้เขียนสรุปว่าอย่างนี้ความเข้มกลาง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เกณฑ์ของความเข้มของแสง และความไวต่อแสงที่แตกต่างกันอย่างชัดเจนระหว่างชนิดและอาจจะขั้นตอนของการพัฒนา การเปรียบเทียบโดยตรงไม่ตรงไปตรงมา เนื่องจากขาดให้ได้มาตรฐานในหน่วยของการวัดแสง ( Lux , วัตต์ , โฟตอนฟลักซ์ที่ใช้ . . . . . . . )แหล่งแสงต่างๆที่มีแตกต่างกันมากการประพันธ์( ฮาโลเจน หลอด LED . . . . . . . ) , ช่วงของระบบการเลี้ยง ( ถังมิติ ) และการเลี้ยงโปรโตคอล ( เขียว vs ใส ) ใช้ขึ้นอยู่กับเว็บไซต์ชนิดและ ด้วยเหตุผลทั้งหมดเหล่านี้ ความรู้ของเราเผ่าพันธุ์ - เฉพาะ ( และขั้นตอนของการพัฒนา ) ความไวความเข้มแสงยังขาดแคลนและการศึกษาเปรียบเทียบโดยใช้มาตรฐานเงื่อนไข โปรโตคอล และระบบแสงสว่างอย่างชัดเจนคือต้องการที่สำคัญ เมื่อเรียนอ่อน วัดต้องพิจารณาเต็มสเปกตรัมที่มองเห็นและไม่เพียง แต่สิ่งที่ดวงตาของมนุษย์สามารถตรวจจับดังนั้น การใช้หน่วยเฉพาะการวัดสเปกตรัมความไวของสายตามนุษย์ ( Lumens , แสง ฯลฯ ) จะไม่ และเหมาะสมควรถูกแทนที่ด้วยการวัดดังกล่าวที่เป็นกลางเช่นวัตต์ /M2 หรือโฟตอน / s / m2 ตารางที่ 2 ให้นิยามและหน่วยแสงการแปลง . ในวันที่ไม่มีแสงมาตรฐานโปรโตคอลที่ใช้ในอุตสาหกรรมใด ๆในเชิงพาณิชย์ที่สำคัญทางทะเลของชนิด นอกจากนี้ การศึกษาทางวิทยาศาสตร์หลายหัวข้อดูการแสดงหนอนทะเลไม่รัฐทดลองความเข้มแสงทดสอบดาวนิ่ง และพวก ( 1999 ) รายงานว่า หนอน ( melanogrammus แฮดaeglefinus ) แสดงได้ดีที่ความเข้มแสงปานกลาง( 3.15 s − 1 M มู่ mol − 2 ) กับปริมาณอาหารที่บริโภค เมื่อสัมผัสสีฟ้าอ่อน ผู้เขียนพบว่า ที่ความเข้มระดับกลางนี้