The cost ofthe inventory is determi

The cost ofthe inventory is determined by reducing the sales value of the inventory by the appropriate percentage gross
margin. The percentage used takes into consideration inventory that has been marked down to below its
original selling price. An average percentage for each retail department is often used.
Cost formulas
23 The cost of inventories of items that are not ordinarily interchangeable and goods or services produced
and segregated for specific projects shall be assigned by using specific identification of their individual
costs.
24 Specific identification of cost means that specific costs are attributed to identified items of inventory. This is
the appropriate treatment for items that are segregated for a specific project, regardless of whether they have
been bought or produced. However, specific identification of costs is inappropriate when there are large
numbers of items of inventory that are ordinarily interchangeable. In such circumstances, the method of
selecting those items that remain in inventories could be used to obtain predetermined effects on profit or loss.
25 The cost of inventories, other than those dealt with in paragraph 23, shall be assigned by using the
first-in, first-out (FIFO) or weighted average cost formula. An entity shall use the same cost formula
for all inventories having a similar nature and use to the entity. For inventories with a different nature
or use, different cost formulas may be justified.
26 For example, inventories used in one operating segment may have a use to the entity different from the same
type of inventories used in another operating segment. However, a difference in geographical location of
inventories (or in the respective tax rules), by itself, is not sufficient to justify the use of different cost
formulas.
27 The FIFO formula assumes that the items of inventory that were purchased or produced first are sold first,
and consequently the items remaining in inventory at the end of the period are those most recently purchased
or produced. Under the weighted average cost formula, the cost of each item is determined from the weighted
average of the cost of similar items at the beginning of a period and the cost of similar items purchased or
produced during the period. The average may be calculated on a periodic basis, or as each additional
shipment is received, depending upon the circumstances of the entity.
Net realisable value
28 The cost of inventories may not be recoverable if those inventories are damaged, if they have become wholly
or partially obsolete, or if their selling prices have declined. The cost of inventories may also not be
recoverable if the estimated costs of completion or the estimated costs to be incurred to make the sale have
increased. The practice of writing inventories down below cost to net realisable value is consistent with the
view that assets should not be carried in excess of amounts expected to be realised from their sale or use.
29 Inventories are usually written down to net realisable value item by item. In some circumstances, however, it
may be appropriate to group similar or related items. This may be the case with items of inventory relating to
the same product line that have similar purposes or end uses, are produced and marketed in the same
geographical area, and cannot be practicably evaluated separately from other items in that product line. It is
not appropriate to write inventories down on the basis of a classification of inventory, for example, finished
goods, or all the inventories in a particular operating segment. Service providers generally accumulate costs
in respect of each service for which a separate selling price is charged. Therefore, each such service is treated
as a separate item.
30 Estimates of net realisable value are based on the most reliable evidence available at the time the estimates
are made, of the amount the inventories are expected to realise. These estimates take into consideration
fluctuations of price or cost directly relating to events occurring after the end of the period to the extent that
such events confirm conditions existing at the end of the period.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

กำหนดต้นทุนของสินค้าคงคลัง โดยการลดยอดขายของสินค้าคงคลังโดยรวมเปอร์เซ็นต์ที่เหมาะสม กำไร เปอร์เซ็นต์ที่ใช้จะเป็นพิจารณาสินค้าคงคลังที่ถูกทำเครื่องหมายลงไปด้านล่างของ ราคาขายเดิม มักมีใช้เปอร์เซ็นต์การเฉลี่ยสำหรับแต่ละแผนกขายปลีก สูตรต้นทุน 23 ต้นทุนของสินค้าคงคลังของสินค้าที่ไม่ปกติเปลี่ยน และสินค้า หรือบริการที่ผลิต และแยกสำหรับโครงการเฉพาะจะกำหนดให้ใช้รหัสเฉพาะของแต่ละของพวกเขา ค่าใช้จ่าย รหัส 24 เฉพาะที่หมายถึงต้นทุนที่มาจากต้นทุนเฉพาะระบุสินค้าของสินค้าคงคลัง นี่คือ การรักษาที่เหมาะสมสำหรับสินค้าที่แยกสำหรับโครงการที่ระบุ ไม่มี การซื้อ หรือผลิต อย่างไรก็ตาม รหัสเฉพาะต้นทุนที่เหมาะสมเมื่อมีขนาดใหญ่ หมายเลขสินค้าของสินค้าคงคลังที่ปกติสามารถ อย่างไร วิธีการ เลือกสินค้าที่อยู่ในสินค้าคงคลังอาจจะใช้เพื่อให้ได้ผลกำไรหรือขาดทุนกำหนดไว้ 25 ต้นทุนของสินค้าคงคลัง ไม่ดำเนินการในย่อหน้าที่ 23 จะถูกกำหนดโดยการ ครั้งแรกใน first-out (FIFO) หรือค่าเฉลี่ยถ่วงน้ำหนักต้นทุนสูตร เอนทิตีจะใช้สูตรต้นทุนเดียวกัน สำหรับสินค้าคงคลังทั้งหมดมีลักษณะคล้ายกัน และใช้เอนทิตี สำหรับสินค้าคงคลังกับธรรมชาติที่แตกต่างกัน หรือใช้ แตกต่างต้นทุนสูตรอาจได้รับการพิสูจน์ 26 ตัวอย่าง สินค้าคงคลังที่ใช้ในการดำเนินงานส่วนหนึ่งอาจมีการใช้เอนทิตีแตกต่างจากเดียวกัน ชนิดของสินค้าคงคลังที่ใช้ในการดำเนินงานอื่น อย่างไรก็ตาม ความแตกต่างในตำแหน่งที่ตั้งทางภูมิศาสตร์ของ สินค้าคงคลัง (หรือกฎเกี่ยวข้อง), ด้วยตัวเอง ไม่เพียงพอในการใช้ต้นทุนที่แตกต่างกัน สูตร 27 สูตรการ FIFO สมมติว่า สินค้าคงคลังที่ซื้อ หรือผลิตก่อนขายก่อน และดังนั้น สินค้าคงเหลือในสินค้าคงคลังเมื่อสิ้นสุดระยะเวลาที่ซื้อล่าสุด หรือผลิต ภายใต้การค่าเฉลี่ยถ่วงน้ำหนักต้นทุนสูตร ต้นทุนของสินค้าแต่ละรายการจะถูกกำหนดจากการถ่วงน้ำหนัก เฉลี่ยต้นทุนของสินค้าที่คล้ายกันที่จุดเริ่มต้นของรอบระยะเวลาและต้นทุนของสินค้าที่คล้ายกันที่ซื้อ หรือ ผลิตในช่วงเวลา ค่าเฉลี่ยอาจคำนวณงวด หรือเพิ่มเติมตามแต่ละ จัดส่งสินค้าได้รับ ขึ้นอยู่กับสถานการณ์ของเอนทิตี มูลค่าสุทธิ realisable 28 ต้นทุนของสินค้าคงคลังอาจไม่สามารถกู้คืนถ้าเสียคงที่ ถ้าพวกเขาได้กลายเป็นทั้งหมด หรือบางส่วนล้า สมัย หรือ ถ้ามีปฏิเสธของพวกเขาราคาขาย ต้นทุนของสินค้าคงคลังอาจยังไม่ ถ้าได้รับคืนต้นทุนประเมินเสร็จหรือต้นทุนที่ประเมินไว้จะเกิดขึ้นเพื่อทำการขายได้ เพิ่มขึ้น แบบฝึกหัดเขียนคงลงด้านล่างต้นทุนกับมูลค่าสุทธิ realisable จะสอดคล้องกับการ ดูว่าไม่ควรทำสินทรัพย์เกินกว่าจำนวนที่คาดว่าจะอยู่เองก็ยังคิดจากการขายหรือการใช้ คงเหลือ 29 มักจะเขียนลงสุทธิ realisable ค่าสินค้าโดยสินค้า ในบางกรณี อย่างไรก็ตาม มัน อาจจะเป็นการจัดกลุ่มรายการที่เกี่ยวข้อง หรือคล้ายกัน นี้อาจเป็นกรณีที่ มีรายการของสินค้าคงคลังที่เกี่ยวข้องกับ สายผลิตภัณฑ์เดียวกันที่มีวัตถุประสงค์คล้ายคลึงกันหรือใช้ปลาย ผลิต และตลาดเดียว พื้นที่ทางภูมิศาสตร์ และไม่สามารถ practicably ประเมินแยกต่างหากจากสินค้าอื่น ๆ ในรายการผลิตภัณฑ์ที่ จึง ไม่เหมาะสมจะจดสินค้าคงคลังโดยใช้การจัดประเภทสินค้าคงคลัง ตัวอย่าง เสร็จสิ้น สินค้า หรือสินค้าคงคลังในส่วนปฏิบัติการ ผู้ให้บริการโดยทั่วไปสะสมต้นทุน ผิดละบริการคิดราคาแยกขาย ดังนั้น จะถือว่าแต่ละใจ เป็นรายการแยกต่างหาก ประมาณ 30 ของมูลค่าสุทธิ realisable ตามหลักฐานที่เชื่อถือได้มากที่สุดณเวลาประเมิน จะได้ จำนวนสินค้าคงคลังจะต้องตระหนักถึง การประเมินเหล่านี้คำนึงถึง ความผันผวนของราคาหรือต้นทุนที่เกี่ยวข้องโดยตรงกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นหลังจากการสิ้นสุดของรอบระยะเวลาที่ เหตุการณ์ดังกล่าวยืนยันเงื่อนไขที่มีอยู่ในตอนท้ายของรอบระยะเวลา

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ค่าใช้จ่าย ofthe
สินค้าคงคลังจะถูกกำหนดโดยการลดมูลค่ายอดขายของสินค้าคงคลังโดยร้อยละที่เหมาะสมขั้นต้นอัตรากำไรขั้นต้น
เปอร์เซ็นต์ที่ใช้จะเข้าสู่การพิจารณาของสินค้าคงคลังที่ได้รับการทำเครื่องหมายลงไปด้านล่างของราคาขายเดิม ร้อยละเฉลี่ยสำหรับแต่ละแผนกค้าปลีกมักจะใช้.
สูตรต้นทุน
23 ค่าใช้จ่ายของสินค้าคงเหลือของรายการที่ไม่ปกติแทนกันและสินค้าหรือบริการที่ผลิตและแยกสำหรับโครงการเฉพาะจะได้รับการกำหนดโดยใช้บัตรประจำตัวที่เฉพาะเจาะจงของแต่ละคนค่าใช้จ่าย. 24 การระบุเฉพาะเจาะจง ของค่าใช้จ่ายหมายความว่าค่าใช้จ่ายเฉพาะจะมีการบันทึกรายการที่ระบุของสินค้าคงคลัง นี่คือการรักษาที่เหมาะสมสำหรับสินค้าที่มีการแยกสำหรับโครงการที่เฉพาะเจาะจงโดยไม่คำนึงถึงว่าพวกเขาได้รับการซื้อหรือผลิต แต่เฉพาะเจาะจงของค่าใช้จ่ายที่ไม่เหมาะสมเมื่อมีขนาดใหญ่จำนวนรายการสินค้าที่สามารถใช้แทนกันตามปกติ ในกรณีดังกล่าววิธีการของการเลือกรายการที่ยังคงอยู่ในสินค้าคงเหลือสามารถนำมาใช้จะได้รับผลกระทบที่กำหนดไว้ในกําไรหรือขาดทุน. 25 ค่าใช้จ่ายของสินค้าคงเหลือที่อื่นนอกเหนือจากที่จัดการกับในย่อหน้าที่ 23 จะได้รับมอบหมายจากการใช้ครั้งแรกในครั้งแรกออก (FIFO) หรือถ่วงน้ำหนักสูตรค่าใช้จ่ายเฉลี่ย กิจการจะใช้สูตรเดียวกันค่าใช้จ่ายสำหรับสินค้าคงเหลือทั้งหมดที่มีมีลักษณะคล้ายคลึงกันและใช้ในกิจการ สำหรับสินค้าคงเหลือที่มีลักษณะที่แตกต่างกันหรือการใช้สูตรค่าใช้จ่ายแตกต่างกันอาจเป็นธรรม. 26 ยกตัวอย่างเช่นสินค้าคงเหลือที่ใช้ในส่วนของการดำเนินงานอย่างใดอย่างหนึ่งอาจจะมีการใช้งานเพื่อกิจการที่แตกต่างจากเดิมประเภทของสินค้าคงเหลือส่วนที่ใช้ในการปฏิบัติการอื่น อย่างไรก็ตามความแตกต่างในที่ตั้งทางภูมิศาสตร์ของสินค้าคงเหลือ (หรือในกฎระเบียบภาษีที่เกี่ยวข้อง) ด้วยตัวเองไม่เพียงพอที่จะแสดงให้เห็นถึงการใช้งานของค่าใช้จ่ายที่แตกต่างกันสูตร. 27 สูตร FIFO อนุมานว่ารายการของสินค้าคงคลังที่ถูกซื้อหรือผลิตเป็นครั้งแรก ขายครั้งแรกและดังนั้นรายการที่เหลืออยู่ในสินค้าคงคลังณ วันสิ้นงวดที่มีเหล่านั้นส่วนใหญ่เพิ่งซื้อหรือผลิต ภายใต้สูตรถัวเฉลี่ยถ่วงน้ำหนักค่าใช้จ่ายของแต่ละรายการจะถูกกำหนดจากถ่วงน้ำหนักเฉลี่ยของค่าใช้จ่ายของรายการที่คล้ายกันที่จุดเริ่มต้นของระยะเวลาและค่าใช้จ่ายของรายการที่คล้ายกันซื้อหรือผลิตในช่วงเวลา เฉลี่ยอาจจะคำนวณเป็นระยะหรือเป็นแต่ละเพิ่มเติมการจัดส่งจะได้รับขึ้นอยู่กับสถานการณ์ของกิจการ. มูลค่าสุทธิที่28 ค่าใช้จ่ายของสินค้าคงเหลือที่อาจจะได้รับคืนถ้าสินค้าคงเหลือผู้ที่ได้รับความเสียหายถ้าพวกเขาได้กลายเป็นทั้งหมดหรือล้าสมัยบางส่วนหรือถ้าราคาขายของพวกเขาได้ลดลง ค่าใช้จ่ายของสินค้าคงเหลือที่อาจจะไม่สามารถกู้คืนได้หากค่าใช้จ่ายโดยประมาณของการเสร็จสิ้นหรือค่าใช้จ่ายที่จะเกิดขึ้นในการขายได้เพิ่มขึ้น การปฏิบัติของการเขียนสินค้าคงเหลือลงมาด้านล่างเสียค่าใช้จ่ายหรือมูลค่าสุทธิที่มีความสอดคล้องกับที่มุมมองว่าสินทรัพย์ที่ไม่ควรจะดำเนินการในส่วนที่เกินจำนวนเงินที่คาดว่าจะรับรู้ได้จากการขายหรือการใช้งานของพวกเขา. 29 สินค้าคงเหลือมักจะเขียนลงไปยังรายการมูลค่าสุทธิตามรายการ . ในบางสถานการณ์ แต่มันอาจจะเหมาะสมกับกลุ่มที่คล้ายกันหรือรายการที่เกี่ยวข้อง นี้อาจจะเป็นกรณีที่มีรายการของสินค้าคงคลังที่เกี่ยวข้องกับสายผลิตภัณฑ์เดียวกันที่มีวัตถุประสงค์ที่คล้ายกันหรือใช้ปลายมีการผลิตและจำหน่ายในเดียวกันพื้นที่ทางภูมิศาสตร์และไม่สามารถได้รับการประเมินอย่างเหมาะสมแยกต่างหากจากรายการอื่นๆ ในสายผลิตภัณฑ์ที่ มันเป็นเรื่องไม่เหมาะสมที่จะเขียนลงสินค้าคงเหลือบนพื้นฐานของการจัดหมวดหมู่ของสินค้าคงคลังเช่นเสร็จสินค้าหรือสินค้าคงเหลือทั้งหมดที่อยู่ในส่วนของการดำเนินงานโดยเฉพาะอย่างยิ่ง ผู้ให้บริการทั่วไปสะสมค่าใช้จ่ายในส่วนของการให้บริการในแต่ละที่ราคาขายแยกต่างหากเป็นค่าใช้จ่าย ดังนั้นแต่ละบริการดังกล่าวจะถือว่าเป็นรายการแยกต่างหาก. 30 การประเมินมูลค่าสุทธิที่จะขึ้นอยู่กับหลักฐานที่น่าเชื่อถือที่สุดที่มีอยู่ในเวลาประมาณการที่จะทำของจำนวนเงินที่สินค้าคงเหลือที่คาดว่าจะได้ตระหนักถึง ประมาณการเหล่านี้จะนำเข้าสู่การพิจารณาความผันผวนของราคาหรือค่าใช้จ่ายโดยตรงที่เกี่ยวข้องกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นหลังจากการสิ้นสุดของรอบระยะเวลาเท่าที่เหตุการณ์ดังกล่าวยืนยันเงื่อนไขที่มีอยู่ในตอนท้ายของรอบระยะเวลา

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ส่วนของต้นทุนสินค้าคงคลังจะถูกกำหนด โดยการลดมูลค่าของสินค้าคงคลังโดยรวมเหมาะสมร้อยละ
ขอบ เปอร์เซ็นต์ที่ใช้ ใช้เวลาในการพิจารณาสินค้าที่ได้รับเครื่องหมายลงไปด้านล่างราคาขายของ
ต้นฉบับ เปอร์เซ็นต์เฉลี่ยในแต่ละแผนกค้าปลีกมักใช้

สูตรต้นทุน23 ต้นทุนของสินค้าคงคลังของรายการที่ไม่ได้ตามปกติ และสินค้าหรือบริการที่ผลิต
และแยกสำหรับโครงการที่เฉพาะเจาะจงจะถูกกำหนดโดยการใช้รหัสเฉพาะของต้นทุนแต่ละคน
.
24 เฉพาะเจาะจงของต้นทุนหมายถึงต้นทุนเฉพาะประกอบกับมีการระบุรายการของสินค้าคงคลัง นี่คือ
การรักษาที่เหมาะสมสำหรับรายการที่แยกสำหรับโครงการที่เฉพาะเจาะจง ไม่ว่าพวกเขามี
ถูกซื้อหรือผลิต อย่างไรก็ตาม เฉพาะเจาะจงของค่าใช้จ่ายที่ไม่เหมาะสมเมื่อมีขนาดใหญ่
หมายเลขของรายการของสินค้าคงคลังที่ปกติใช้ ในสถานการณ์ดังกล่าว , วิธีการ
เลือกรายการเหล่านั้นยังคงอยู่ในสินค้าคงคลังที่สามารถใช้เพื่อให้ได้ผลตามที่กำหนด กำไรหรือขาดทุน
25 ต้นทุนของสินค้าคงเหลือ นอกจากผู้ที่จัดการกับย่อหน้า 23 จะได้รับมอบหมายโดยใช้
เข้าก่อนออกก่อน ( FIFO ) หรือถัวเฉลี่ยต้นทุนสูตร องค์กรจะใช้
สูตรต้นทุนเดียวกันทั้งหมด สินค้ามีลักษณะคล้ายคลึงกัน และใช้ในกิจการสินค้าคงเหลือกับธรรมชาติที่แตกต่างกัน
หรือใช้สูตรราคาที่แตกต่างอาจจะธรรม
26 ตัวอย่าง สินค้าคงคลังที่ใช้ในงานกลุ่ม อาจจะใช้กับองค์กรที่แตกต่างจากสินค้าชนิดเดียวกัน
ใช้ในปฏิบัติการอื่นส่วน อย่างไรก็ตาม ความแตกต่างในทางภูมิศาสตร์ของ
สินค้าคงเหลือ ( หรือกฎภาษีที่เกี่ยวข้อง ) , ด้วยตัวเองไม่เพียงพอที่จะปรับใช้สูตรต้นทุน
แตกต่างกัน
27 FIFO สูตรสันนิษฐานว่ารายการของสินค้าที่ถูกซื้อหรือผลิตก่อนขายก่อน
และจากนั้นรายการที่เหลือในคลังที่สิ้นสุดของระยะเวลานั้นมากที่สุด เพิ่งซื้อ
หรือผลิต ภายใต้สูตรต้นทุนเฉลี่ยถ่วงน้ำหนัก ต้นทุนของแต่ละรายการจะถูกกำหนดจากน้ำหนัก
เฉลี่ยค่าใช้จ่ายของรายการที่คล้ายกันที่จุดเริ่มต้นของระยะเวลาและค่าใช้จ่ายของรายการที่คล้ายกันที่ซื้อหรือ
ผลิตในระหว่างระยะเวลา โดยอาจจะคำนวณเป็นระยะ หรือการจัดส่งแต่ละเพิ่มเติม
ได้รับ ขึ้นอยู่กับสถานการณ์ของกิจการ

realisable สุทธิ 28 ต้นทุนของสินค้าคงคลังอาจไม่สามารถกู้คืนได้ถ้าสินค้านั้นได้รับความเสียหายถ้าพวกเขาได้กลายเป็นทั้งหมด
หรือล้าสมัยบางส่วน หรือถ้าขายราคาของพวกเขาจะลดลง ต้นทุนของสินค้าคงคลังที่อาจยังไม่สามารถกู้ได้ ถ้าค่าใช้จ่าย
เสร็จหรือค่าใช้จ่ายที่จะเกิด เพื่อให้ขายได้
เพิ่มขึ้น ฝึกเขียนสินค้าคงเหลือลงด้านล่าง ต้นทุน มูลค่าสุทธิที่จะได้รับสอดคล้องกับ
ดูที่ทรัพย์สินไม่ควรทำในปริมาณที่เกินกว่าที่คาดว่าจะได้จากการขายหรือการใช้
29 สินค้าคงคลังที่มักจะเขียนลงในรายการมูลค่าสุทธิ realisable โดยรายการ ในบางสถานการณ์ แต่มัน
อาจจะเหมาะสมในการจัดกลุ่มรายการที่คล้ายกัน หรือที่เกี่ยวข้อง นี้อาจเป็นกรณีที่มีรายการของสินค้าคงคลังที่เกี่ยวข้องกับ
เหมือนกันสายผลิตภัณฑ์ที่มีวัตถุประสงค์ที่คล้ายกัน หรือสิ้นสุดการใช้ผลิต และเด็ดขาดในพื้นที่ทางภูมิศาสตร์เดียวกัน
, และไม่สามารถ practicably การประเมินแยกต่างหากจากรายการอื่น ๆที่สายผลิตภัณฑ์ มันไม่เหมาะที่จะเขียน
สินค้าคงคลังลงบนพื้นฐานของการจัดหมวดหมู่ของสินค้าเช่น
สินค้าสําเร็จรูป , หรือทั้งหมดสินค้าคงคลังในส่วนปฏิบัติการ โดยเฉพาะ ผู้ให้บริการมักจะสะสมต้นทุน
ในส่วนของแต่ละบริการ ซึ่งแยกขายราคาที่เรียกเก็บ ดังนั้น แต่ละบริการดังกล่าวถือว่า
เป็นสินค้าที่แยกต่างหาก
30 ประมาณการของมูลค่าสุทธิที่จะได้รับจะขึ้นอยู่กับหลักฐานที่มีความน่าเชื่อถือมากที่สุดในเวลาประมาณ
าของปริมาณสินค้าคงคลังคาดว่าจะตระหนัก ประมาณการเหล่านี้พิจารณา
ความผันผวนของราคา หรือต้นทุนโดยตรง ที่เกี่ยวข้องกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น หลังจากสิ้นสุดระยะเวลา ในขอบเขตที่
เหตุการณ์ดังกล่าวยืนยันเงื่อนไขเดิมที่ส่วนท้ายของรอบระยะเวลา