Inserting logistics into recycling

Inserting logistics into recycling and the disposal of waste materials of all kinds, including
toxic and hazardous goods, has become a major new market. There are several variants. An
important segment is customer-driven, where domestic waste is set aside by home-dwellers
for recycling. This has achieved wide popularity in many communities, notably because the
public became involved in the process. A second type is where non-recyclable waste,
including hazardous materials, is transported for disposal to designated sites. As land fills
close to urban areas become scarce, waste has to be transported greater distances to disposal
centres. A different approach is where reverse distribution is a continuous embedded process
in which the organisation (manufacturer or distributor) takes responsibility for the delivery
of new products as well as their take-back. This would mean environmental considerations
through the whole life-cycle of a product (production, distribution, consumption and
disposal). For example, BMW is designing a vehicle whose parts will be entirely recyclable
(Giuntini and Andel 1995).
How the logistics industry has responded to the environmental imperatives is not
unexpected, given its commercial and economic imperatives, but by virtually overlooking
significant issues, such as pollution, congestion, resource depletion, means that the logistics
industry is still not very ‘green’. This conclusion is borne out by published surveys. Murphy
et al (1994) asked members of the Council for Logistics Management what were the most
important environmental issues relating to logistics operations. The two leading issues
selected were hazardous waste disposal and solid waste disposal. Two thirds of respondents
identified these as being of ‘great’ or ‘maximum’ importance. The least important issues
identified were congestion and land use, two elements usually considered of central
importance by environmentalists. When asked to identify the future impact of environmental

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

โลจิสติกส์แทรกเข้าไปในรีไซเคิลและกำจัดของเสียต่าง ๆ รวมทั้งวัสดุสินค้าที่เป็นพิษ และเป็นอันตราย เป็นตลาดใหม่สำคัญ มีตัวแปรหลายตัว มีส่วนสำคัญคือลูกค้าขับเคลื่อน เสียในประเทศถูกกำหนดไว้ โดยชาวบ้านการรีไซเคิล นี้ได้รับความนิยมมากมายในชุมชนหลายแห่ง ยวดเนื่องจากการสาธารณะเป็นส่วนร่วมในกระบวนการ ชนิดที่สองคือไม่รีไซเคิลของเสียรวมทั้งวัสดุที่เป็นอันตราย ขนส่งไซต์ต้องการขายทิ้ง เป็นที่ดินเติมอยู่ใกล้กับเมืองเป็นสิ่งที่หายาก ขยะได้เป็น ระยะทางค่าขนย้ายไปทิ้งศูนย์ วิธีที่แตกต่างกันคือที่กระจายย้อน กระบวนการฝังตัวอย่างต่อเนื่องในองค์กร (ผู้ผลิตหรือผู้จัดจำหน่าย) จะรับผิดชอบสำหรับการจัดส่งของผลิตภัณฑ์ใหม่ตลอดจนการนำกลับ นี้จะหมายถึง การพิจารณาสิ่งแวดล้อมผ่านทั้งวงจรชีวิตของผลิตภัณฑ์ (ผลิต กระจายสินค้า ปริมาณ และขายทิ้ง) ตัวอย่าง BMW ได้ออกแบบรถชิ้นส่วนจะรีไซเคิลทั้งหมด(Giuntini และแอนเดล 1995)วิธีอุตสาหกรรมโลจิสติกส์ได้ตอบ imperatives สิ่งแวดล้อมไม่ไม่คาดคิด ให้ของ imperatives เศรษฐกิจ และพาณิชย์ แต่ โดยมองเห็นความจริงปัญหาสำคัญ มลพิษ แออัด การลดลง ของทรัพยากร หมายความ ว่า การขนส่งอุตสาหกรรมยังไม่ได้มาก 'สีเขียว' บทสรุปนี้จะแบกรับออก โดยการสำรวจที่เผยแพร่ เมอร์ฟี่et al (1994) ถามสมาชิกของคณะโลจิสติกส์การจัดการดีที่สุดสิ่งแวดล้อมประเด็นสำคัญเกี่ยวข้องกับการดำเนินงานด้านโลจิสติกส์ ปัญหาสองชั้นนำเลือกได้ขายทิ้งของเสียอันตรายและการกำจัดขยะ สองในสามของผู้ตอบระบุเหล่านี้เป็นของ 'ดี' หรือ 'สูง' ประเด็นสำคัญอย่างน้อยระบุถูกแออัดและที่ดินใช้ องค์ประกอบที่สองมักจะเป็นกลางความสำคัญ โดย environmentalists เมื่อต้องระบุผลกระทบของสิ่งแวดล้อมในอนาคต

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

โลจิสติกการแทรกเข้าไปในการรีไซเคิลและการกำจัดของเสียทุกชนิดรวมทั้งสินค้าที่เป็นพิษและเป็นอันตรายได้กลายเป็นตลาดใหม่ที่สำคัญ มีหลายสายพันธุ์ที่มี ส่วนที่สำคัญคือลูกค้าที่ขับเคลื่อนด้วยที่เสียมีการตั้งสำรองจากบ้านอาศัยอยู่เพื่อนำไปรีไซเคิล นี้มีความนิยมอย่างกว้างขวางในหลายชุมชนสะดุดตาเพราะประชาชนมีส่วนร่วมในกระบวนการ ประเภทที่สองคือที่เสียไม่สามารถรีไซเคิล, รวมทั้งวัสดุที่เป็นอันตรายจะถูกส่งไปกำจัดยังเว็บไซต์ที่กำหนด เป็นดินแดนเติมใกล้กับพื้นที่เขตเมืองจะกลายเป็นสิ่งที่หายากเสียจะต้องมีการเคลื่อนย้ายระยะทางที่มากขึ้นในการกำจัดของศูนย์ วิธีการที่แตกต่างกันคือที่กระจายย้อนกลับเป็นกระบวนการที่ฝังตัวต่อเนื่องในการที่องค์กร (ผู้ผลิตหรือผู้จัดจำหน่าย) จะไม่รับผิดชอบสำหรับการจัดส่งผลิตภัณฑ์ใหม่เช่นเดียวกับการใช้เวลาของพวกเขากลับ นี้จะหมายถึงการพิจารณาด้านสิ่งแวดล้อมผ่านทั้งวงจรชีวิตของผลิตภัณฑ์(การผลิตการกระจายการบริโภคและการกำจัด) ยกตัวอย่างเช่น BMW คือการออกแบบรถที่มีชิ้นส่วนที่จะนำไปรีไซเคิลได้ทั้งหมด(Giuntini และ Andel 1995). วิธีอุตสาหกรรมโลจิสติกได้ตอบสนองต่อความจำเป็นด้านสิ่งแวดล้อมที่ไม่คาดคิดได้รับการตอบสนองในเชิงพาณิชย์และเศรษฐกิจของมันแต่โดยความจริงที่สามารถมองเห็นปัญหาที่สำคัญเช่นเป็นมลพิษความแออัดของการสูญเสียทรัพยากรหมายความว่าโลจิสติกอุตสาหกรรมยังไม่มาก 'สีเขียว' ข้อสรุปนี้เป็น borne โดยการสำรวจที่ตีพิมพ์ เมอร์ฟี่, et al (1994) ถามสมาชิกของสภาการบริหารจัดการโลจิสติกสำหรับสิ่งที่เป็นมากที่สุดปัญหาสิ่งแวดล้อมที่สำคัญที่เกี่ยวข้องกับการดำเนินงานโลจิสติก สองประเด็นชั้นนำที่เลือกมีการกำจัดของเสียอันตรายและการกำจัดขยะมูลฝอย สองในสามของผู้ตอบแบบสอบถามระบุว่าเหล่านี้เป็นของที่ดี 'หรือ' สูงสุด 'ความสำคัญ อย่างน้อยประเด็นที่สำคัญระบุมีความแออัดและการใช้ประโยชน์ที่ดินสององค์ประกอบที่มักจะคิดว่าของกลางที่สำคัญโดยสิ่งแวดล้อม เมื่อถามว่าจะระบุผลกระทบในอนาคตของสิ่งแวดล้อม