3. Evolutionary models of human res

3. Evolutionary models of human resource management
As mentioned in the previous section, there is a consensus in the historical process of
evolution of HRM. But there is not a universal model that is suitable for all organizations. Thus
we present six models that try to explain HRM development (Toh et al., 2008; Ahmed and
Kazmi, 1999; Storey, 1989; Worland and Manning, 2005), and three evolutionary models for
HRM (Eisenstat, 1996; Meshoulam and Baird, 1987; Gratton and Truss, 2003). But these
models do not consider sustainability in the way of HRM. Because this, it is necessary to
re-think HRM evolution.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

3. รูปแบบวิวัฒนาการของการจัดการทรัพยากรมนุษย์
ในฐานะที่เป็นที่กล่าวถึงในส่วนก่อนหน้านี้มีความเห็นเป็นเอกฉันท์ในกระบวนการทางประวัติศาสตร์ของ
วิวัฒนาการของการบริหารทรัพยากรมนุษย์ แต่มีไม่ได้เป็นรูปแบบสากลที่เหมาะสำหรับทุกองค์กร ดังนั้น
เรานำเสนอรุ่นที่หกที่พยายามที่จะอธิบายการพัฒนาการบริหารทรัพยากรมนุษย์ (Toh et al, 2008;. อาเหม็ดและ
Kazmi 1999; ชั้น 1989; วอร์แลนด์และแมนนิ่ง, 2005) และสามรุ่นวิวัฒนาการ
HRM (Eisenstat 1996; Meshoulam และบาร์ด 1987; Gratton และนั่งร้าน, 2003) แต่เหล่านี้
รุ่นที่ไม่ได้พิจารณาการพัฒนาอย่างยั่งยืนในทางของหนั่น เพราะนี่มันเป็นสิ่งจำเป็นที่จะ
คิดใหม่การบริหารทรัพยากรมนุษย์วิวัฒนาการ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

3 . วิวัฒนาการรูปแบบของการจัดการทรัพยากรมนุษย์ตามที่กล่าวไว้ในส่วนก่อนหน้า มีกระบวนการฉันทามติในประวัติศาสตร์วิวัฒนาการของการบริหารทรัพยากรมนุษย์ . แต่ไม่มีแบบสากลที่เหมาะสำหรับองค์กรทั้งหมด ดังนั้นเรานำเสนอหกรุ่นที่พยายามอธิบายการพัฒนาทรัพยากรบุคคล ( โต๊ะ et al . , 2008 ; อาเหม็ด และkazmi , 1999 ; ชั้น , 1989 ; และ แมนนิ่งๆ กับวอร์แลนด์ , 2005 ) และสามวิวัฒนาการรุ่นสำหรับการบริหารทรัพยากรมนุษย์ ( eisenstat , 1996 ; และ meshoulam Baird , 1987 ; แกรตเติ้นและโครงข้อหมุน , 2003 ) แต่เหล่านี้แบบไม่พิจารณาความยั่งยืนในทางของการบริหารทรัพยากรมนุษย์ . เพราะนี้มันเป็นสิ่งจำเป็นที่จะRe : คิดว่าวิวัฒนาการ . .