Social insects are characterized by

Social insects are characterized by cooperation, with
workers acting to maximize the fitness of their colony in spite
of costs to themselves on an individual level. As a result, the
resistance of social insects to disease consists of individual
immunity and group-level responses that produce a form of
“social immunity” that can be adaptive and proactive
(Rosengaus et al. 1998; Traniello et al. 2002; Hughes et al.
2002; Cremer et al. 2007; Chapuisat et al. 2007; Ugelvig and
Cremer 2007;Walker and Hughes 2009;Morelos-Juárez et al.
2010; Reber et al. 2011; Hamilton et al. 2011; Konrad et al.
2012). Social immunity may be particularly important for the
more vulnerable aspects of a colony, such as developing brood
and nest substrates. Insect brood lack a fully developed physiological
immune system (Gillespie et al. 1997; Lavine and
Strand 2002; Wilson-Rich et al. 2008), are unable to selfgroom,
and do not have the important antimicrobialproducing
glands (Hölldobler and Wilson 1990). The brood
is, thus, extremely susceptible to disease and may consequently
be particularly reliant on social immunity, including potentially
the donation of antimicrobial secretions by adult
workers. In an elegant study, Tragust et al. (2013) showed
that nursing adult workers of Lasius neglectus donate venom
to brood during grooming, both directly via the acidopore and
indirectly through oral uptake, and that this then benefited
brood defense against parasites. In addition to brood, the
substrate in, on, or with which ants form their colony is also
likely to be vulnerable to contamination or, in some cases,
infection by potentially dangerous parasites (Currie et al.
1999; Keller et al. 2003; Hughes et al. 2004b; Fountain and
Hughes 2011; Reber and Chapuisat 2011). This is particularly
evident in the attine fungus-growing ants, which cultivate a
mutualistic fungal crop that forms the central substrate of the
colony and which is very vulnerable to infection by parasites
(Mueller et al. 1998; Currie et al. 1999; Gerardo et al. 2006;
Little et al. 2006). Consequently, fungus-growing ants will
mechanically groom their gardens to remove potential threats,
have large metapleural glands, and apply metapleural secretions
onto the fungal crop (Currie and Stuart 2001; Sumner
et al. 2003; Fernández-Marín et al. 2006, 2009; Little et al.
2006; Hughes et al. 2008, 2010). It is likely, therefore, that
care, particularly the use of antimicrobial secretions, by worker
ants is important to keep colony nest material hygienic.
Here, we use the entomopathogenic fungus Metarhizium
anisopliae with a leaf-cutting ant and a weaver ant to test
experimentally if, and how effectively, the antimicrobial secretions
produced by the venom and metapleural glands of
adult workers are utilized to aid in brood survival and how
worker secretions may be used to keep nest material hygienic.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

แมลงสังคมมีลักษณะ โดยความร่วมมือ ด้วยคนงานที่ทำหน้าที่เพื่อเพิ่มการออกกำลังกายของอาณานิคมของพวกเขาทั้ง ๆ ที่ต้นทุนให้ตัวเองในระดับแต่ละ ดังนั้น การต้านทานแมลงสังคมโรคประกอบด้วยบุคคลภูมิคุ้มกันและการตอบสนองระดับกลุ่มที่ผลิตแบบของ"ภูมิคุ้มกันทางสังคม" ที่สามารถปรับให้เหมาะสม และประหยัด(Rosengaus et al. 1998 Traniello et al. 2002 สตีเฟ่น et al2002 ดัลเครเมอร์ et al. 2007 Chapuisat et al. 2007 Ugelvig และดัลเครเมอร์ 2007 วอล์คเกอร์และสตีเฟ่น 2009 Morelos Juárez et al2010 Al. ร้อยเอ็ด reber 2011 ฮามิลตัน et al. 2011 Konrad et al2012) . ภูมิคุ้มกันทางสังคมอาจมีความสำคัญสำหรับการมีความเสี่ยงลักษณะของ colony เช่นพัฒนาคอกและซ้อนทับพื้นผิว คอกแมลงขาดพัฒนาเต็มสรีรวิทยาระบบภูมิคุ้มกัน (Gillespie et al. 1997 Lavine และสแตรนด์ 2002 อุดมไปด้วย Wilson et al. 2008) ไม่สามารถ selfgroomและไม่มี antimicrobialproducing สำคัญต่อม (Hölldobler และ Wilson 1990) คอกจึง ไวต่อโรคมาก และอาจดังโดยเฉพาะอย่างยิ่งพึ่งภูมิคุ้มกันสังคม รวมทั้งอาจจะบริจาคของจุลินทรีย์หลั่งโดยผู้ใหญ่คนงาน ในการศึกษาห้อง พบ Tragust et al. (2013)ว่า พยาบาลคนผู้ใหญ่ของ Lasius neglectus บริจาคพิษการคอกระหว่างกรูมมิ่ง ทั้งโดยตรงผ่านทาง acidopore และโดยทางอ้อมผ่านการดูดซับปาก และที่ นี้แล้วได้รับประโยชน์ป้องกันปรสิต brood นอกคอก การพื้นผิวใน บน หรือมดซึ่งเป็นอาณานิคมของพวกเขาเป็นแนวโน้มที่จะมีความเสี่ยงต่อ การปนเปื้อน หรือ ในบาง กรณีติดเชื้อจากปรสิตอันตราย (เอ็มบาสซี่ et alปี 1999 เคลเลอร์ et al. 2003 สตีเฟ่น et al. 2004b น้ำพุ และสตีเฟ่น 2011 Reber ก Chapuisat 2011) นี้เป็นอย่างยิ่งใน attine เชื้อราเติบโตมด ซึ่งเพาะปลูกแบบพืชเชื้อรา mutualistic ที่ขั้นกลางของการอาณานิคมและที่มีมากเสี่ยงต่อการติดเชื้อจากปรสิต(Mueller et al. 1998 เอ็มบาสซี่ et al. 1999 Gerardo et al. 2006น้อยร้อยเอ็ด al. 2006) ดังนั้น มดเชื้อราเจริญเติบโตจะคู่บ่าวสาวของสวนเอาภัยคุกคาม กลไกมีต่อมขนาดใหญ่ metapleural และใช้การหลั่ง metapleuralบนพืชเชื้อรา (เอ็มบาสซี่และสจ๊วต 2001 ซัมเนอร์ร้อยเอ็ด al. 2003 Fernández Marín et al. 2006, 2009 ลิตเติ้ล et alปี 2006 สตีเฟ่น et al. 2008, 2010) จึง ดังนั้น ที่การดูแล การใช้จุลินทรีย์หลั่ง โดยผู้ปฏิบัติงานโดยเฉพาะอย่างยิ่งมดจะต้องเก็บวัสดุรังอาณานิคมถูกสุขอนามัยที่นี่ เราใช้เชื้อรา entomopathogenic Metarhiziumanisopliae มดตัดใบไม้และมดช่างทอผ้าเพื่อทดสอบexperimentally ถ้า และวิธีการได้อย่างมีประสิทธิภาพ การหลั่งจุลินทรีย์ผลิต โดยต่อมพิษและ metapleural ของแรงงานผู้ใหญ่ถูกนำมาใช้เพื่อช่วยในการอยู่รอด brood และวิธีหลั่งของผู้ปฏิบัติงานอาจถูกใช้เพื่อเก็บวัสดุรังถูกสุขอนามัย

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

แมลงสังคมที่โดดเด่นด้วยความร่วมมือกับคนงานที่ทำหน้าที่ในการเพิ่มการออกกำลังกายของอาณานิคมของพวกเขาทั้งๆที่ของค่าใช้จ่ายเพื่อตัวเองในระดับบุคคล เป็นผลให้ความต้านทานของแมลงสังคมที่จะเกิดโรคประกอบด้วยแต่ละภูมิคุ้มกันและการตอบสนองในระดับกลุ่มที่ผลิตรูปแบบของ"การสร้างภูมิคุ้มกันทางสังคม" ที่สามารถปรับตัวและเชิงรุก(Rosengaus et al, 1998;. Traniello et al, 2002;. ฮิวจ์เอต . อัล2002; Cremer et al, 2007;. Chapuisat et al, 2007;. Ugelvig และCremer 2007 วอล์คเกอร์และฮิวจ์ 2009; Morelos-Juárez et al. 2010; Reber et al, 2011;. แฮมิลตัน et al, 2011;. คอนราด et al, 2012) การสร้างภูมิคุ้มกันทางสังคมอาจมีความสำคัญโดยเฉพาะอย่างยิ่งสำหรับด้านความเสี่ยงของอาณานิคมเช่นการพัฒนาลูกและพื้นผิวรัง แมลงลูกขาดการพัฒนาอย่างเต็มที่ทางสรีรวิทยาของระบบภูมิคุ้มกัน (กิลเลส et al, 1997;. Lavine และ Strand 2002. วิลสันที่อุดมด้วย et al, 2008) ไม่สามารถที่จะ selfgroom, และไม่ได้มี antimicrobialproducing สำคัญต่อม(Hölldoblerและวิลสัน 1990) ฟักเป็นจึงไวต่อการเกิดโรคมากจึงอาจจะเป็นโดยเฉพาะอย่างยิ่งในการสร้างภูมิคุ้มกันพึ่งสังคมรวมทั้งอาจบริจาคของยาต้านจุลชีพสารคัดหลั่งจากผู้ใหญ่คนงาน ในการศึกษาที่สง่างาม Tragust et al, (2013) แสดงให้เห็นว่าคนงานผู้ใหญ่พยาบาลLasius neglectus บริจาคพิษเพื่อลูกในระหว่างการกรูมมิ่งทั้งโดยตรงผ่านทางacidopore และทางอ้อมผ่านการดูดซึมในช่องปากและได้รับประโยชน์ที่ว่านี้แล้วการป้องกันลูกกับปรสิต นอกจากนี้ในการฟักไข่ที่พื้นผิวในบนหรือที่มดรูปแบบอาณานิคมของพวกเขานอกจากนี้ยังมีแนวโน้มที่จะมีความเสี่ยงต่อการปนเปื้อนหรือในบางกรณีการติดเชื้อจากปรสิตที่อาจเป็นอันตราย(กะหรี่ et al. 1999; เคลเลอร์ et al, 2003. ฮิวจ์ส, et al 2004b. น้ำพุและฮิวจ์2011; Reber และ Chapuisat 2011) วิธีนี้จะเป็นที่เห็นได้ชัดใน attine มดเชื้อราที่เติบโตซึ่งปลูกฝังพืชเชื้อราmutualistic ที่เป็นสารตั้งต้นกลางของอาณานิคมและที่มีความเสี่ยงมากที่จะติดเชื้อจากปรสิต(Mueller et al, 1998;. กะหรี่ et al, 1999;. Gerardo et อัล 2006.. เล็ก ๆ น้อย ๆ et al, 2006) ดังนั้นมดเชื้อราที่เติบโตจะกลเจ้าบ่าวสวนของพวกเขาในการลบภัยคุกคามที่อาจเกิดขึ้นมีต่อมmetapleural ที่มีขนาดใหญ่และใช้หลั่ง metapleural บนพืชเชื้อรา (กะหรี่และสจวต 2001 Sumner et al, 2003;. Fernández-Marín et al, 2006, 2009. . เล็ก ๆ น้อย ๆ et al, 2006; ฮิวจ์ et al, 2008, 2010). มันอาจเป็นไปได้ว่าการดูแลโดยเฉพาะอย่างยิ่งการใช้งานของสารคัดหลั่งยาต้านจุลชีพโดยคนงานมดเป็นสิ่งสำคัญที่จะทำให้อาณานิคมรังวัสดุที่ถูกสุขอนามัย. ที่นี่เราใช้เชื้อราแมลง Metarhizium anisopliae ที่มีใบตัดมดและมดผู้ประกอบในการทดสอบทดลองถ้าและวิธีการที่มีประสิทธิภาพหลั่งยาต้านจุลชีพที่ผลิตโดยต่อมพิษและ metapleural ของแรงงานผู้ใหญ่ถูกนำมาใช้เพื่อช่วยในการอยู่รอดของลูกและวิธีการคัดหลั่งของผู้ปฏิบัติงานอาจจะใช้ในการเก็บรังวัสดุที่ถูกสุขอนามัย

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

แมลงสังคมมีลักษณะโดยความร่วมมือกับคนงานที่ทำเพื่อเพิ่มฟิตเนส

ของอาณานิคมของพวกเขาแม้ว่าต้นทุนให้ตัวเอง ในระดับบุคคล ผล การต้านทานของแมลงสังคม

ภูมิคุ้มกันโรค ประกอบด้วย กลุ่มบุคคลและระดับการตอบสนองที่ผลิตรูปแบบของ
ทางสังคม " ภูมิคุ้มกัน " ที่สามารถปรับตัวและเชิงรุก
( rosengaus et al . 1998 ; traniello et al .2002 ; ฮิวจ์ et al .
2002 ; เครเมอร์ et al . 2007 ; chapuisat et al . 2007 ; ugelvig และ
เครเมอร์ 2007 ; วอล์คเกอร์และฮิวจ์ 2009 ; Morelos จูซัวเรซ et al .
2010 ; เรเบอร์ et al . 2011 ; แฮมิลตัน et al . 2011 ; Hans et al .
2012 ) ภูมิต้านทานทางสังคมอาจมีความสำคัญโดยเฉพาะอย่างยิ่งสำหรับ
อ่อนไหวด้านอาณานิคม เช่น การพัฒนาครอบครัว
และพื้นผิวที่รังนก แมลงลูกขาดการพัฒนาอย่างเต็มที่ทางสรีรวิทยา
ระบบภูมิคุ้มกัน ( กิล et al . 1997 ; ลาวีนี่และ
เกลียว 2002 ; วิลสันรวย et al . 2008 ) , ไม่สามารถ selfgroom
, และไม่มีต่อม antimicrobialproducing
ที่สำคัญ ( H ö lldobler วิลสัน 1990 ) สายพันธุ์
เป็น จึง มาก อ่อนแอต่อโรค และอาจส่งผล
เป็นโดยเฉพาะอย่างยิ่งพึ่งพาภูมิต้านทานทางสังคม รวมทั้งอาจ
บริจาคจากการหลั่งโดยผู้ใหญ่
คนงาน ในการศึกษาที่หรูหรา tragust et al . ( 2013 ) พบว่าคนงานของ lasius การพยาบาลผู้ใหญ่

เข้าไว้ใน neglectus บริจาคพิษเครื่องแต่งกายทั้งโดยตรงและโดยอ้อม ผ่านทาง acidopore
ปากดูดดึง และ ที่ นี้ แล้วได้ประโยชน์
กกป้องกันปรสิต นอกจากกก ,
( ใน บน หรือที่มดอาณานิคมยัง
แบบฟอร์มอาจจะต้องเสี่ยงกับการปนเปื้อน หรือในบางกรณีการติดเชื้อปรสิตอันตราย

( กะหรี่ et al . 2542 ; เคลเลอร์ et al . 2003 ; ฮิวจ์ et al . 2004b ; น้ำพุ
ฮิวจ์ 2011 ; เรเบอร์ และ chapuisat 2011 ) โดย
เห็นมดขึ้น attine เชื้อราซึ่งฝึกฝน
ซึ่งเกี่ยวข้องกันเชื้อราพืชที่รูปแบบพื้นผิวกลางของ
และอาณานิคมซึ่งมีความเสี่ยงต่อการติดเชื้อจากปรสิต
( Mueller et al . 1998 ; กะหรี่ et al . 2542 ; เคราร์โด et al . 2006 ;
น้อย et al . 2006 ) จากนั้น มดขึ้นเชื้อราจะ
ทางเจ้าบ่าวสวนของพวกเขาเพื่อลบภัยคุกคามที่อาจเกิดขึ้น metapleural
มีต่อมขนาดใหญ่ และใช้ metapleural หลั่ง
บนพืชและเชื้อรา ( กะหรี่สจ๊วต 2001 ซัมเนอร์
et al . 2003 ; เฟร์นันเดซ Mar í n et al .2006 , 2009 ; น้อย et al .
2006 ; ฮิวจ์ et al . 2008 , 2010 ) มันอาจ ดังนั้น ที่
ดูแล โดยเฉพาะการใช้สารต้านการหลั่ง โดยมดคนงาน
เป็นสิ่งสำคัญที่จะให้วัสดุรังอาณานิคมถูกสุขอนามัย .
ที่นี่ เราใช้เชื้อรา Metarhizium anisopliae
แมลงที่ตายด้วยการตัดใบมดและมดส้มทดสอบ
นี้ถ้าและวิธีการอย่างมีประสิทธิภาพ
หลั่งสารต้านจุลชีพที่ผลิตโดยต่อมพิษและ metapleural
แรงงานที่ใช้เพื่อช่วยในการอยู่รอดของครอบครัวและวิธี
หลั่งคนงานอาจจะถูกใช้เพื่อให้วัสดุรังถูกสุขอนามัย