And so well did he face it, that at

And so well did he face it, that at the end of half an hour the wolves drew back discomfited. The tongues of all were out and lolling, the white fangs showing cruelly white in the moonlight. Some were lying down with heads raised and ears pricked forward; others stood on their feet, watching him; and still others were lapping water from the pool. One wolf, long and lean and gray, advanced cautiously, in a friendly manner, and Buck recognized the wild brother with whom he had run for a night and a day. He was whining softly, and, as Buck whined, they touched noses.

Then an old wolf, gaunt and battle-scarred, came forward. Buck writhed his lips into the preliminary of a snarl, but sniffed noses with him. Whereupon the old wolf sat down, pointed nose at the moon, and broke out the long wolf howl. The others sat down and howled. And now the call came to Buck in unmistakable accents. He, too, sat down and howled. This over, he came out of his angle and the pack crowded around him, sniffing in half-friendly, half-savage manner. the leaders lifted the yelp of the pack and sprang away into the woods. The wolves swung in behind, yelping in chorus. And Buck ran with them, side by side with the wild brother, yelping as he ran.

And here may well end the story of Buck. The years were not many when the Yeehats noted a change in the breed of timber wolves; for some were seen with splashes of brown on head and muzzle, and with a rift of white centering down the chest. But more remarkable than this the Yeehats tell of a Ghost Dog that runs at the head of the pack. They are afraid of this Ghost Dog, for it has cunning greater than they, stealing from their camps in the fierce winters, robbing their traps, slaying their dogs, and defying their bravest hunters.

Nay, the tale grows worse. Hunters there are who fail to return to the camp, and hunters there have been whom their tribesmen found with throats slashed cruelly open and with wolf prints about them in the snow greater than the prints of any wolf. Each fall, when the Yeehats follow the movement of the moose, there is a certain valley which they never enter. And women there are who become sad when the word goes over the fire of how the Evil Spirit came to select that valley for an abiding-place.

In the summers there is one visitor, however, to that valley, of which the Yeehats do not know. It is a great, gloriously coated wolf, like, and yet unlike, all other wolves. He crosses alone from the smiling timber land and comes down into an open space among the trees. Here a yellow stream flows from rotted moose-hide sacks and sinks into the ground, with long grasses growing through it and vegetable mold overrunning it and hiding its yellow from the sun; and here he muses for a time, howling once, long and mournfully, ere he departs.

But he is not always alone. When the long winter nights come on and the wolves follow their meat into the lower valleys, he may be seen running at the head of the pack through the pale moonlight or glimmering borealis, leaping gigantic above his fellows, his great throat a-bellow as he sings a song of the younger world, which is the song of the pack.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

และให้ดีเขาไม่หน้ามัน ว่า ที่สุดของครึ่งชั่วโมง หมาป่าดึงกลับ discomfited ลิ้นของทั้งหมดได้ออก และนอนอาบแดด แสดงอวดเขี้ยวขาวขาวในแสงจันทร์ บางคนก็นอนลงกับยกหัวและหูข้างหน้า จำนวนที่/กี่ คนอื่น ๆ ที่ยืนอยู่บนเท้าของพวกเขา ดูเขา และยังคง ผู้อื่นถูกซัดน้ำจากสระว่ายน้ำ หมาป่าหนึ่ง ยาว และแบบ lean และสี เทา ขั้นสูงด้วยความระมัดระวัง อย่างเป็นมิตร และเจ้าชู้รู้จักพี่ชายป่าที่มีวิ่งคืนและวัน เขามีเสียงหอนเบา ๆ และ เป็นเจ้าชู้ whined พวกเขาสัมผัสจมูกแล้ว ตัวเก่าหมาป่า อนต์ และ แผลรบ ออกมาข้างหน้า เจ้าชู้ writhed ริมฝีปากของเขาในเบื้องต้นของ snarl แบบ แต่ sniffed จมูกกับเขา ครั้นหมาป่าเก่านั่งลง จมูกชี้ที่ดวงจันทร์ และโพล่งออกมาหอนยาวหมาป่า คนอื่น ๆ นั่งลง และเห่าหอน และตอนนี้ โทรมาบัคในสำเนียงแน่แท้ เขา เกินไป นั่งลง และเห่าหอน มากกว่านี้ เขามาหามุมของเขาและแพแออัดรอบ ดมกลิ่นในลักษณะครึ่งมิตร savage ครึ่ง ผู้นำยกกฎของชุด และผุดห่างเข้าไปในป่า หมาป่าก้นในหลัง yelping ในท่อนคอรัส และบัควิ่งไปกับพวกเขา เคียงข้างกับพี่ชายป่า yelping เป็นของทักษิณและที่นี่ดีจบเรื่องราวของเจ้าชู้ ปีมีไม่มากเมื่อ Yeehats ให้สังเกตการเปลี่ยนแปลงในสายพันธุ์ของหมาป่าไม้ สำหรับบางเห็นกับกระเด็นของสีน้ำตาล บนหัวและปากกระบอกปืน และริฟท์ของศูนย์กลางขาวลงหน้าอก แต่โดดเด่นมากขึ้นกว่านี้ Yeehats การบอกของสุนัขผีที่วิ่งที่หัวแพ จะกลัวสุนัขนี้ผี มันมีไหวพริบมากกว่าพวกเขา ขโมยจากค่ายของพวกเขาในฤดูหนาวที่รุนแรง การดักปล้น ฆ่าสุนัข และท้าทายนักล่าที่กล้าหาญของพวกเขาเน เรื่องเติบโตแย่ลง นักล่ามีที่ล้มเหลวเพื่อกลับไปค่าย และนักล่าที่มีการที่ tribesmen ตนพบกับคอเฉือนหฤโหดเปิด และ มีหมาป่าพิมพ์เกี่ยวกับพวกเขาในหิมะมากกว่าพิมพ์ของหมาป่าใด ๆ แต่ละฤดูใบไม้ร่วง เมื่อ Yeehats ที่ตามการเคลื่อนไหวของมู มีหุบเขาบางอย่างที่ไม่เคยใส่ และมีผู้หญิง ที่กลายเป็นเศร้าเมื่อคำมากกว่าไฟของวิธีวิญญาณชั่วมาถึงหุบเขาเพื่อเป็นสถานปฏิบัติที่เลือกในฤดูร้อน มีผู้เข้าชมหนึ่ง อย่างไรก็ตาม ที่หุบเขา ที่ Yeehats ไม่ทราบ มันเป็นหมาป่าดี เคลือบสง่า ต้องการ และยังแตกต่างจาก หมาป่าอื่น ๆ ทั้งหมด เขาตัดจากที่ดินไม้ยิ้มคนเดียว และลงมาเป็นพื้นที่ว่างระหว่างต้นไม้ ที่นี่เป็นสีเหลืองไหลจากกระสอบสองกล่าวมูซ่อน และเก็บลงในดิน มีหญ้าสูงเติบโตผ่านมัน และผักปั้น overrunning มัน และซ่อนตัวเหลืองจากแสงแดด และที่นี่เขา muses ครั้ง ยิ่งใหญ่ครั้งเดียว ยาว และ mournfully, ere เขาออกแต่ไม่เพียงอย่างเดียว เมื่อฤดูหนาวยาวคืนมา และหมาป่าตามเนื้อในหุบเขาด้านล่าง เขาอาจจะเห็นวิ่งที่หัวแพผ่านแสงจันทร์ซีด หรือ glimmering เหนือ กระโจนยักษ์ข้างต้นเพื่อนของเขา คอเขาดีต่อซอลเบลโลว์ ตามที่เขาร้องเพลงของโลกอายุน้อย ซึ่งเป็นเพลงของชุด

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

และให้ดีเขาก็ต้องเผชิญกับมันว่าในตอนท้ายของครึ่งชั่วโมงหมาป่าดึงกลับพ่ายแพ้อย่างสิ้นเชิง ลิ้นของทุกคนออกมาและ lolling, เขี้ยวสีขาวสีขาวแสดงให้เห็นอย่างโหดร้ายในแสงจันทร์ บางคนก็นอนลงกับหัวและหูยก pricked ไปข้างหน้า คนอื่น ๆ ที่ยืนอยู่บนเท้าของพวกเขาเฝ้าดูเขา; และอื่น ๆ ยังคงถูกซัดสาดน้ำจากสระว่ายน้ำ หนึ่งหมาป่ายาวและเอียงและสีเทาสูงระมัดระวังในลักษณะที่เป็นมิตรและบั๊กได้รับการยอมรับพี่ชายป่ากับคนที่เขาเคยเรียกคืนและวัน เขาได้รับเสียงหอนเบา ๆ และเป็นบั๊กบ่นอู้อี้พวกเขาสัมผัสจมูก.

แล้วหมาป่าเก่าผอมแห้งและการต่อสู้แผลเป็นมาข้างหน้า บั๊ก writhed ริมฝีปากของเขาลงไปในเบื้องต้นของคำราม แต่ดมจมูกกับเขา ครั้นแล้วหมาป่าเก่านั่งลงชี้จมูกที่ดวงจันทร์และโพล่งออกมาคำรามหมาป่ายาว คนอื่น ๆ นั่งลงและ howled และตอนนี้โทรมาบั๊กในสำเนียงแน่แท้ เขาก็นั่งลงและ howled มากกว่านี้เขาออกมาจากมุมและแพ็คแออัดรอบ ๆ ตัวเขาเขาดมกลิ่นในลักษณะครึ่งมิตรครึ่งโหด ผู้นำยกร้องเอ๋งของแพ็คและลุกออกไปเข้าไปในป่า หมาป่ายิงในที่อยู่เบื้องหลังการร้องหงิงๆในการขับร้อง และบั๊กวิ่งกับพวกเขาเคียงข้างกับพี่ชายป่าร้องหงิงๆขณะที่เขาวิ่ง.

และนี่อาจจะดีเรื่องราวของบั๊ก ปีที่ผ่านมาไม่มากเมื่อ Yeehats สังเกตเห็นการเปลี่ยนแปลงในสายพันธุ์ของหมาป่าไม้; สำหรับบางคนที่มองเห็นได้ด้วยกระเด็นของสีน้ำตาลบนศีรษะและปากกระบอกปืนและมีความแตกแยกสีขาวตรงกลางลงที่หน้าอก แต่ที่โดดเด่นมากขึ้นกว่านี้ Yeehats บอกของผีหมาที่ทำงานที่หัวของแพ็ค พวกเขาจะกลัวผีหมานี้มันมีไหวพริบมากขึ้นกว่าที่พวกเขาขโมยมาจากค่ายของพวกเขาในฤดูหนาวที่รุนแรงปล้นกับดักของพวกเขามีการฆ่าสุนัขของพวกเขาและท้าทายนักล่าที่กล้าหาญของพวกเขา.

แต่ว่าเรื่องที่เลวร้ายยิ่งเติบโต นักล่ามีที่ไม่ได้กลับไปที่ค่ายและนักล่าที่มีการพบคนที่มีลำคอของชนเผ่าของพวกเขาเฉือนอย่างโหดร้ายและเปิดด้วยภาพพิมพ์หมาป่าเกี่ยวกับพวกเขาในหิมะมากกว่าพิมพ์หมาป่าใด ๆ แต่ละฤดูใบไม้ร่วงเมื่อ Yeehats ติดตามความเคลื่อนไหวของมูซที่มีเป็นหุบเขาบางอย่างที่พวกเขาไม่เคยใส่ และหญิงมีที่กลายเป็นเรื่องน่าเศร้าเมื่อคำไปกว่าไฟของวิธีการที่มีวิญญาณชั่วมาเพื่อเลือกหุบเขาที่สำหรับปฏิบัติ-สถานที่.

ในช่วงฤดูร้อนที่มีผู้เข้าชมหนึ่ง แต่ยังหุบเขาที่ซึ่ง Yeehats ไม่ ทราบ. มันเป็นที่ดีเคลือบเฉิดฉายหมาป่าชอบและยังแตกต่างจากทุกหมาป่าอื่น ๆ เขายิงคนเดียวจากที่ดินป่าไม้ยิ้มและลงมาในพื้นที่เปิดโล่งท่ามกลางต้นไม้ นี่เป็นกระแสสีเหลืองไหลออกมาจากผุ Moose ซ่อนกระสอบและจมลงไปในดินที่มีหญ้ายาวการเจริญเติบโตผ่านมันและแม่พิมพ์ผักเวคมันและหลบซ่อนตัวเหลืองจากดวงอาทิตย์ และที่นี่เขาแรงบันดาลใจสำหรับเวลาที่ยิ่งใหญ่ครั้งเดียวยาวและโศกเศร้า, ก่อนที่เขาจะออกเดินทาง.

แต่เขาไม่เคยอยู่คนเดียว เมื่อคืนฤดูหนาวที่ยาวนานมาและหมาป่าตามเนื้อของพวกเขาในหุบเขาด้านล่างเขาอาจจะเห็นการทำงานที่หัวของแพ็คผ่านแสงจันทร์ซีดหรือวาม Borealis ที่กระโดดขนาดยักษ์ดังกล่าวข้างต้นพวกเขาคอที่ดีของเขาที่มีการร้องเป็น เขาร้องเพลงของโลกที่อายุน้อยกว่าซึ่งเป็นเพลงของแพ็คที่

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

และทำได้ดี เขาเผชิญหน้ากับมัน ซึ่งในตอนท้ายของชั่วโมงครึ่งหมาป่าดึงกลับพ่ายแพ้อย่างสิ้นเชิง ลิ้นของทั้งหมดออก และ lolling , เขี้ยวสีขาวแสดงมหาโหดสีขาวในแสงจันทร์ บางคนนอนกับยกหัวและหูทิ่มไปข้างหน้า ; คนอื่น ๆยืนบนเท้าดูเขา และยังคนอื่น ๆถูกซัด น้ำจากสระ หนึ่งหมาป่า ยาวและผอม และสีเทา ขั้นสูง อย่างระมัดระวัง ในลักษณะที่เป็นมิตร และบัคจำพี่ป่า กับคนที่เขามีวิ่งคืนและวัน เขาบ่นเบาๆ และ กวางร้อง พวกเขาแตะจมูกแล้วหมาป่าผอมโซเก่าและการต่อสู้ , แผลเป็น , มา บัค writhed ริมฝีปากของเขาในเบื้องต้นของเห่า แต่ดมจมูกเขา ดังนั้นหมาป่าชรานั่งลง จมูกแหลม ที่ดวงจันทร์ และโพล่งออกมาเสียงหอนหมาป่ายาว คนอื่นนั่งหอนออกมา และตอนนี้เรียกมาบัคในสำเนียงหรอก เขา ก็ นั่งลง และหอนออกมา นี่ ก็ออกมาจากมุมของเขาและแพ็คที่รุมล้อมเขา ดมกลิ่นในครึ่งเป็นกันเอง ครึ่งป่าเถื่อนแบบนี้ ผู้นำยก Yelp ของแพ็คและกระโดดหนีเข้าไปในป่า หมาป่ากวัดแกว่งในเบื้องหลัง ต้นการร้องหงิงๆประสานเสียงกัน และบัควิ่งกับพวกเขาเคียงข้างกับพี่ชายป่า , ต้นการร้องหงิงๆ เขาวิ่งและนี่อาจจบเรื่องราวของบัค ปีไม่ได้ถูกมากเมื่อ yeehats สังเกตการเปลี่ยนแปลงในสายพันธุ์ของไม้หมาป่า เพราะบางคนเห็นกับเฉดสีน้ำตาลบนหัว และตะกร้อ และรอยแยกของสีขาว กลาง ลงหน้าอก แต่ที่น่าทึ่งยิ่งกว่านี้ yeehats บอกผีหมาที่วิ่งไปที่หัวของแพ็ค พวกเขาจะกลัวของผีหมา มันมีเล่ห์เหลี่ยมมากกว่าพวกเขา ขโมยจากค่ายของพวกเขาในฤดูหนาวที่รุนแรง , ปล้นพวกเขาดักฆ่าสุนัขของพวกเขาและท้าทายพวกเขากล้าหาญนักล่าแต่เรื่องที่แย่ลงๆ นักล่ามีใครล้มเหลวที่จะกลับไปค่าย และนักล่า มีใครในเผ่าของพวกเขาเจอกับคออย่างโหดร้ายและเฉือนเปิดกับหมาป่าพิมพ์เกี่ยวกับพวกเขาในหิมะมากกว่าพิมพ์ของหมาป่า แต่ละฤดูใบไม้ร่วง เมื่อ yeehats ตามการเคลื่อนไหวของมูส มีหุบเขาที่พวกเขาไม่เคยใส่ และผู้หญิงมีใครเศร้าเมื่อคำไปกว่าไฟของวิญญาณร้ายมาเลือกที่หุบเขาเป็นสถานที่ถาวรในฤดูร้อนมีแขกแค่คนเดียว แต่ไปที่หุบเขา ซึ่ง yeehats ไม่รู้ มันเป็นดี เฉิดฉาย หมาป่า , เคลือบเหมือน แต่ไม่เหมือน หมาป่าทั้งหมดอื่น ๆ เขาไม่เพียงอย่างเดียวจากยิ้มไม้ที่ดินและลงมาในพื้นที่ว่างระหว่างต้นไม้ ที่นี่น้ำเหลืองไหลจากผุมูสซ่อนกระสอบ และเก็บลงในพื้นดินที่มีหญ้ายาวเติบโตผ่านมันและโมลด์ผัก overrunning และซ่อนของสีเหลืองจากดวงอาทิตย์ และที่นี่เขา Muses เป็นครั้งยิ่งใหญ่ครั้งหนึ่ง นานและเศร้าสร้อยก่อน , เขาจะจากไปแต่เขาไม่ได้อยู่คนเดียวเสมอ เมื่อคืนฤดูหนาวที่ยาวนานมาและหมาป่าตามเนื้อของพวกเขาในหุบเขาล่าง เขาอาจจะเห็นวิ่งอยู่ในหัวของแพ็คผ่านแสงจันทร์สีซีดหรือวาม borealis กระโจนยักษ์เหนือสหายของเขาดีคอ a-bellow ในขณะที่เขาร้องเพลงของน้องโลก ซึ่งเป็นเพลงของแพ็ค .