Related research suggests that orga

Related research suggests that organizations should function in a manner that minimizes risks and errors. The work of several scholars (Morone and Woodhouse, 1986; La Porte and Consolini, 1991) which has been labelled “high reliability organization theory” (Sagan, 1993), is especially relevant. This literature emphasizes such organizational variables as committed political elites and organizational leaders, high levels of redundancy, an emphasis on training, decentralization, an appropriate organizational culture and an emphasis upon organizational learning (Sagan, 1993). Through such measures an organization can achieve the qualities of resilience and robustness required to function in an uncertain environment.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

วิจัยที่เกี่ยวข้องแสดงให้เห็นว่า องค์กรควรจะทำงานในลักษณะที่ลดความเสี่ยงและข้อผิดพลาด การทำงานของนักวิชาการหลาย (Morone และ Woodhouse, 1986 La Porte และ Consolini, 1991) ที่ได้รับการระบุว่า "ความน่าเชื่อถือสูงองค์กรทฤษฎี" (เซแกน 1993), เกี่ยวข้องเป็นพิเศษ วรรณกรรมนี้เน้นตัวแปรองค์กรดังกล่าวเป็นความมุ่งมั่นทางการเมืองที่ร่ำรวย และผู้นำองค์กร การสำรอง การเน้นการฝึกอบรม กระจาย วัฒนธรรมองค์กรที่เหมาะสม และเน้นตามการเรียนรู้ขององค์กร (เซแกน 1993) ในระดับสูง โดยมาตรการดังกล่าว องค์กรสามารถบรรลุคุณภาพความยืดหยุ่นและความทนทานที่จำเป็นในการทำงานในสภาพแวดล้อมที่ไม่แน่นอน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

งานวิจัยที่เกี่ยวข้องแสดงให้เห็นว่าองค์กรควรจะทำงานในลักษณะที่ช่วยลดความเสี่ยงและข้อผิดพลาด การทำงานของนักวิชาการหลาย (Morone และไม้ 1986; ลาปอร์ตและ Consolini, 1991) ซึ่งได้รับการระบุว่าเป็น "ความน่าเชื่อถือสูงทฤษฎีองค์กร" (เซแกน, 1993) โดยเฉพาะที่เกี่ยวข้อง วรรณกรรมนี้เน้นตัวแปรขององค์กรเช่นชนชั้นมุ่งมั่นทางการเมืองและผู้นำองค์กรระดับสูงของความซ้ำซ้อนให้ความสำคัญกับการฝึกอบรมการกระจายอำนาจวัฒนธรรมองค์กรที่เหมาะสมและมีความสำคัญเมื่อเรียนรู้ขององค์กร (เซแกน, 1993) ผ่านมาตรการดังกล่าวเป็นองค์กรสามารถบรรลุคุณภาพของความยืดหยุ่นและความทนทานที่จำเป็นในการทำงานในสภาพแวดล้อมที่มีความไม่แน่นอน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ที่เกี่ยวข้องกับการวิจัยชี้ให้เห็นว่าองค์กรควรจะทำงานในลักษณะที่ช่วยลดความเสี่ยงและข้อผิดพลาด งานของนักวิชาการหลาย ( โมรอน และบ้านไม้ , 1986 ; ลา ปอร์ และ consolini , 1991 ) ซึ่งได้รับการเรียกว่า " ทฤษฎีความน่าเชื่อถือสูง " ( เซแกน , 1993 ) โดยเฉพาะอย่างยิ่งที่เกี่ยวข้อง วรรณกรรมนี้เน้นตัวแปรขององค์การ เช่น ความมุ่งมั่นทางการเมืองชนชั้นสูงและผู้นำองค์กรระดับสูงความซ้ำซ้อนของการเน้นการกระจายอำนาจ วัฒนธรรมองค์กรที่เหมาะสม และที่สำคัญต่อการเรียนรู้ขององค์กร ( เซแกน , 1993 ) ผ่านมาตรการดังกล่าว องค์กรสามารถบรรลุคุณภาพของความยืดหยุ่นและความต้องการทำงานในสภาพแวดล้อมที่ไม่แน่นอน