Pharmaceutically active compounds (

Pharmaceutically active compounds (PhACs) are not efficiently removed in wastewater treatment plants and are released into surface waters resulting in toxin accumulation. The aims of this study were to investigate the effect of solar irradiation on PhACs in wastewater using immobilized TiO2 present as a catalyst, and to study the potential of this photocatalysis technique as a post-treatment process for wastewater effluent. We treated a mixture of PhACs spiked in wastewater effluent and in deionized water as a control with simulated solar irradiation for 96 h. Experiments were conducted with immobilized TiO2 (photocatalysis) and without (photolysis). First, TiO2 was successfully immobilized on 200–500 μm sand by using a sol–gel method. The photocatalysis resulted in high removal efficiencies for poorly biodegradable PhACs in wastewater effluent: 100% for propranolol, 100% for diclofenac, and 76 ± 3% for carbamazepine. Photodegradation of all four PhACs followed pseudo-first-order kinetics, and the kinetic constant of photocatalysis was much higher than that of photolysis in the absence of a catalyst. Dissolved organic matter (DOM) in wastewater effluent enhanced photodegradation of PhACs by producing reactive radicals. However, at the same time, DOM inhibited photodegradation, possibly because DOM reforms the oxidation intermediates of PhACs into parent compounds. From an application perspective, water depth was confirmed as a key factor in photodegradation of PhACs due to light attenuation by modelling and experimental results. In addition, after photocatalysis, toxicity of PhACs decreased and biodegradability of wastewater effluent increased slightly. In conclusion, the technique is a promising post-treatment process to improve water quality, prior to discharging to natural waters or to polishing water treatment systems such as wetlands and lagoons.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

สาร pharmaceutically ใช้งานอยู่ (PhACs) ได้อย่างมีประสิทธิภาพออกไปในโรงบำบัดน้ำเสีย และจะปล่อยน้ำที่ผิวผลพิษ จุดมุ่งหมายของการศึกษานี้ได้ตรวจสอบผลของวิธีการฉายรังสีแสงอาทิตย์บน PhACs ในน้ำเสียที่ใช้ TiO2 มีเอนไซม์เป็นตัว catalyst และศึกษาศักยภาพของ photocatalysis เทคนิคนี้เป็นกระบวนการรักษาหลังการบำบัดน้ำทิ้ง เราถือว่าส่วนผสมของ PhACs spiked ในน้ำทิ้งน้ำเสีย และน้ำ deionized เป็นควบคุมด้วยวิธีการฉายรังสีแสงอาทิตย์จำลองสำหรับทดลอง 96 h. ได้ดำเนินการกับเอนไซม์ TiO2 (photocatalysis) และไม่ มี (photolysis) แรก TiO2 มีสำเร็จตรึงบนทราย μm 200 – 500 โดยวิธีโซลเจล Photocatalysis ส่งผลให้ประสิทธิภาพการกำจัดสูงสำหรับ PhACs งานสลายในน้ำทิ้งน้ำเสีย: 100% โพรพาโนลอล 100% สำหรับ diclofenac และ 76 ± 3% สำหรับ carbamazepine จลนพลศาสตร์ pseudo-first-สั่งตาม Photodegradation ของ PhACs ทั้งหมด 4 และค่าคงการเคลื่อนไหวของ photocatalysis สูงกว่า photolysis ของ catalyst นั้น ส่วนยุบอินทรีย์ (DOM) ในน้ำเสียน้ำทิ้งเพิ่ม photodegradation ของ PhACs ผลิตปฏิกิริยาอนุมูล อย่างไรก็ตาม ในเวลาเดียวกัน โดมห้าม photodegradation อาจ เพราะโดม reforms intermediates ออกซิเดชันของ PhACs เป็นสารประกอบหลัก จากมุมมองโปรแกรมประยุกต์ ลึกได้รับการยืนยันเป็นปัจจัยสำคัญใน photodegradation ของ PhACs เนื่องจากแสงอ่อน โดยผลการสร้างแบบจำลอง และทดลอง นอกจากนี้ หลังจาก photocatalysis, biodegradability น้ำทิ้งน้ำเสียและความเป็นพิษของ PhACs ลดลงเพิ่มขึ้นเล็กน้อย เบียดเบียน เทคนิคการเป็นกระบวนการหลังการรักษาสัญญาการปรับปรุงคุณภาพน้ำ ก่อนปล่อยน้ำธรรมชาติ หรือขัดระบบบำบัดน้ำเช่นพื้นที่ชุ่มน้ำและทะเลสาบ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

สาร pharmaceutically (PhACs) จะไม่ถูกลบออกได้อย่างมีประสิทธิภาพในโรงบำบัดน้ำเสียและมีการปล่อยออกสู่น้ำผิวดินที่เกิดการสะสมสารพิษใน จุดมุ่งหมายของการศึกษาครั้งนี้เพื่อศึกษาผลกระทบของการฉายรังสีแสงอาทิตย์บน PhACs ในน้ำเสียโดยใช้ปัจจุบันตรึง TiO2 เป็นตัวเร่งปฏิกิริยาและเพื่อศึกษาศักยภาพของเทคนิคโฟโตนี้เป็นขั้นตอนการโพสต์การรักษาน้ำทิ้งน้ำเสีย เราได้รับการรักษาที่มีส่วนผสมของ PhACs ถูกแทงในน้ำทิ้งน้ำเสียและน้ำปราศจากไอออนเป็นตัวควบคุมที่มีการฉายรังสีแสงอาทิตย์จำลองสำหรับ 96 ชั่วโมง การทดลองที่มีการตรึง TiO2 (โฟโต) และไม่มี (photolysis) ครั้งแรกที่ได้รับการตรึง TiO2 ประสบความสำเร็จบนหาดทราย 200-500 ไมโครเมตรโดยใช้วิธีโซลเจล โฟโตส่งผลให้ประสิทธิภาพการกำจัดสูงสำหรับ PhACs ย่อยสลายได้ไม่ดีในน้ำทิ้งน้ำเสีย: 100% สำหรับ propranolol 100% สำหรับ diclofenac และ 76 ± 3% carbamazepine สลายของทั้งสี่ PhACs ตามจลนศาสตร์หลอกสั่งซื้อครั้งแรกและคงการเคลื่อนไหวของโฟโตสูงกว่าที่ photolysis ในกรณีที่ไม่มีตัวเร่งปฏิกิริยา ละลายสารอินทรีย์ (DOM) ในน้ำทิ้งน้ำเสียที่เพิ่มขึ้นของการสลาย PhACs โดยการผลิตอนุมูลปฏิกิริยา แต่ในเวลาเดียวกัน, DOM ยับยั้งการสลายอาจจะเป็นเพราะการปฏิรูป DOM ตัวกลางการเกิดออกซิเดชันของ PhACs กลายเป็นสารประกอบที่ผู้ปกครอง จากมุมมองของแอพลิเคชัน, ความลึกของน้ำได้รับการยืนยันว่าเป็นปัจจัยสำคัญในการสลายของ PhACs เนื่องจากการลดทอนแสงโดยการสร้างแบบจำลองและผลการทดลอง นอกจากนี้หลังจากโฟโต, ความเป็นพิษของ PhACs ลดลงและการย่อยสลายทางชีวภาพของน้ำทิ้งน้ำเสียเพิ่มขึ้นเล็กน้อย โดยสรุปเทคนิคเป็นกระบวนการหลังการรักษาที่มีแนวโน้มในการปรับปรุงคุณภาพน้ำก่อนที่จะมีการปลดปล่อยน้ำธรรมชาติหรือการขัดระบบบำบัดน้ำเช่นพื้นที่ชุ่มน้ำและทะเลสาบ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ของอย่างเภสัชกรรมที่ใช้งาน ( phacs ) ไม่ได้มีประสิทธิภาพในการย้าย โรงบำบัดน้ำเสีย และปล่อยลงในน้ำในผิวที่เกิดการสะสมสารพิษ การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาผลของการฉายรังสีแสงอาทิตย์บน phacs ในน้ำเสียโดยใช้ TiO2 ปัจจุบันใช้เป็นตัวเร่งปฏิกิริยา และศึกษาศักยภาพของเทคนิค photocatalysis นี้เป็นขั้นตอนการน้ำเสียน้ำทิ้ง เราใช้ส่วนผสมของ phacs spiked ในน้ำเสียน้ำทิ้งและคล้ายเนื้อเยื่อประสานน้ำเป็นตัวควบคุมการพลังงานแสงอาทิตย์สำหรับ 96 ชั่วโมง การทดลองกับการตรึง TiO2 ( photocatalysis ) และไม่มี ( โฟโตไลซิส ) แรก , TiO2 ได้ถูกตรึงบน 200 – 500 μ M ทรายโดยใช้วิธีโซล - เจล . ที่ให้ประสิทธิภาพการกำจัดสูง photocatalysis สำหรับงานย่อยสลาย phacs ในน้ำเสียน้ำทิ้ง : 100% สำหรับโพรพราโนลอล 100% สำหรับไดโคลฟีแนคและ 76 ± 3% สำหรับโรคผิวหนัง . การใช้แสงทั้งสี่ phacs ตามลำดับแรกหลอกจลนพลศาสตร์และจลนศาสตร์ของการเร่งปฏิกิริยาด้วยแสงคงที่สูงกว่าที่ของโฟโตไลซิสในการขาดงานของตัวเร่งปฏิกิริยา สารอินทรีย์ละลายน้ำในน้ำเสีย ( ดอม ) เพิ่มการใช้แสง phacs ผลิตปฏิกิริยาอนุมูลอิสระ อย่างไรก็ตาม ในเวลาเดียวกัน ดอมยับยั้งการย่อยสลายด้วยแสง อาจจะเพราะดอมการปฏิรูปการออกซิเดชันของสารประกอบตัวกลาง phacs เป็นผู้ปกครอง จากการใช้มุมมอง ระดับความลึกของน้ำที่ได้รับการยืนยันเป็นปัจจัยสำคัญในการใช้แสง phacs เนื่องจากแสงการลดทอนโดยแบบจำลองและผลการทดลอง นอกจากนี้ หลังจาก photocatalysis , ความเป็นพิษของ phacs ลดลงและย่อยสลายทางชีวภาพของน้ำเสียน้ำทิ้งเพิ่มขึ้นเล็กน้อย สรุปเทคนิคเป็นกระบวนการสัญญาว่าจะปรับปรุงคุณภาพน้ำ ก่อนที่จะปล่อยให้น้ำธรรมชาติหรือการขัดน้ำ ระบบ เช่น พื้นที่ชุ่มน้ำ และบึง