Post-Impressionism (also spelled Po

Post-Impressionism (also spelled Postimpressionism) is a predominantly French art movement that developed roughly between 1886 and 1905; from the last Impressionist exhibition to the birth of Fauvism. Post-Impressionism emerged as a reaction against Impressionists’ concern for the naturalistic depiction of light and colour. Due to its broad emphasis on abstract qualities or symbolic content, Post-Impressionism encompasses Neo-Impressionism, Symbolism, Cloisonnism, Pont-Aven School, and Synthetism, along with some later Impressionists work. The movement was led by Paul Cézanne, Paul Gauguin, Vincent van Gogh, and Georges Seurat.

The term Post-Impressionism was coined by the British artist and art critic Roger Fry, in 1910, to describe the development of French art since Manet. Fry used the term when he organized the 1910 exhibition, Manet and the Post-Impressionists. Post-Impressionists extended Impressionism while rejecting its limitations: they continued using vivid colours, often thick application of paint, and real-life subject matter, but were more inclined to emphasize geometric forms, distort form for expressive effect, and use unnatural or arbitrary colour.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

อิมเพรสชันนิซึมหลัง (ยังสะกด Postimpressionism) เป็นการเคลื่อนไหวศิลปะฝรั่งเศสส่วนใหญ่ที่พัฒนาขึ้นประมาณระหว่าง 1886 และ 1905 จากสุดท้ายดูนิทรรศการการเกิดของคติโฟวิสต์ อิมเพรสชันนิซึมหลังเกิดเป็นปฏิกิริยาต่อความกังวลของ Impressionists สำหรับแสดงให้เห็นการ naturalistic ของแสงและสี เนื่องจากความกว้างเน้นคุณภาพนามธรรมหรือเนื้อหาสัญลักษณ์ อิมเพรสชันนิซึมหลังครอบคลุมอิมเพรสชันนิซึมใหม่ สัญลักษณ์ ลัทธิคลัวซอนนิสม์ Aven สะพานโรงเรียน และสังเคราะห์ นิยม กับงาน Impressionists ภายหลัง การเคลื่อนไหวที่นำโดย Paul Cézanne, Paul ลโกแก็ง Vincent ตู้เซฟ Seurat จอร์จคำว่าอิมเพรสชันนิซึมหลังถูกจังหวะ โดยอังกฤษศิลปินและศิลปะวิจารณ์ Roger ทอด ใน 1910 เพื่ออธิบายการพัฒนาศิลปะฝรั่งเศสตั้งแต่ Manet ทอดใช้คำที่เมื่อเขาจัดนิทรรศการ 1910, Manet และที่ Post-Impressionists Post-Impressionists ขยายอิมเพรสชันนิซึมในขณะที่ข้อจำกัดของการปฏิเสธ: พวกเขายังคงใช้สีสดใส แอพลิเคชันมักหนาของสี และเรื่องชีวิตจริง แต่ถูกกินมากขึ้นเพื่อเน้นรูปทรงเรขาคณิตแบบ ทำแบบฟอร์มสำหรับผลที่แสดงออก และใช้สีธรรมชาติ หรือกำหนด

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

โพสต์อิมเพรส (เช่นการสะกด Postimpressionism) เป็นศิลปะการเคลื่อนไหวฝรั่งเศสส่วนใหญ่ที่พัฒนาประมาณระหว่าง 1886 และ 1905; จากการจัดนิทรรศการอิมเพรสชั่สุดท้ายที่จะเกิดของ Fauvism โพสต์อิมเพรสชั่กลายเป็นปฏิกิริยากับความกังวลประพันธ์ 'สำหรับภาพธรรมชาติของแสงและสี เนื่องจากการให้ความสำคัญในวงกว้างต่อคุณภาพนามธรรมหรือเนื้อหาสัญลักษณ์โพสต์อิมเพรสชั่โลกไซเบอร์ลัทธิประทับใจใหม่, สัญลักษณ์, Cloisonnism, Pont-Aven โรงเรียนและ Synthetism พร้อมกับต่อมาทำงานประพันธ์ การเคลื่อนไหวที่นำโดยปอลเซซานพอลโกแกง Vincent van Gogh และ Georges Seurat. ระยะโพสต์อิมเพรสชั่ประกาศเกียรติคุณเป็นศิลปินชาวอังกฤษและนักวิจารณ์ศิลปะโรเจอร์ทอดในปี 1910 ที่จะอธิบายถึงการพัฒนาของศิลปะฝรั่งเศสตั้งแต่ Manet ทอดใช้คำเมื่อเขาจัดนิทรรศการ 1910, มาเนต์และโพสต์ประพันธ์ โพสต์อิมเพรสชั่ประพันธ์ขยายในขณะที่ปฏิเสธข้อ จำกัด ของพวกเขายังคงใช้สีสดใสมักจะประยุกต์ใช้ความหนาของสีและชีวิตจริงเรื่อง แต่ก็มีแนวโน้มที่จะเน้นรูปแบบทางเรขาคณิตบิดเบือนรูปแบบการแสดงผลและการใช้สีธรรมชาติหรือโดยพลการ .

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

โพสต์ฤษี ( ยังสะกด postimpressionism ) ส่วนใหญ่เป็นภาษาฝรั่งเศสศิลปะเคลื่อนไหวที่พัฒนาและประมาณระหว่าง 1886 1905 ; จากนิทรรศการที่ประทับใจล่าสุดวันเกิดของธนิตย์ จิตนุกูล . โพสต์ฤษีเกิดขึ้นเป็นปฏิกิริยาต่อต้านความกังวล Impressionists ' สำหรับภาพทางธรรมชาติของแสงและสี เนื่องจากเน้นคุณภาพหรือเนื้อหาคร่าว ๆของนามธรรมสัญลักษณ์