Cinderella Don't miss SurLaLune's a

Cinderella

Don't miss SurLaLune's annotated version of the tale at:
Cinderella

THE wife of a rich man fell sick, and as she felt that her end was drawing near, she called her only daughter to her bedside and said, "Dear child, be good and pious, and then the good God will always protect thee, and I will look down on thee from heaven and be near thee." Thereupon she closed her eyes and departed. Every day the maiden went out to her mother's grave, and wept, and she remained pious and good. When winter came the snow spread a white sheet over the grave, and when the spring sun had drawn it off again, the man had taken another wife.
The woman had brought two daughters into the house with her, who were beautiful and fair of face, but vile and black of heart. Now began a bad time for the poor step-child. "Is the stupid goose to sit in the parlour with us?" said they. "He who wants to eat bread must earn it; out with the kitchen-wench." They took her pretty clothes away from her, put an old grey bedgown on her, and gave her wooden shoes. "Just look at the proud princess, how decked out she is!" they cried, and laughed, and led her into the kitchen. There she had to do hard work from morning till night, get up before daybreak, carry water, light fires, cook and wash. Besides this, the sisters did her every imaginable injury -- they mocked her and emptied her peas and lentils into the ashes, so that she was forced to sit and pick them out again. In the evening when she had worked till she was weary she had no bed to go to, but had to sleep by the fireside in the ashes. And as on that account she always looked dusty and dirty, they called her Cinderella. It happened that the father was once going to the fair, and he asked his two step-daughters what he should bring back for them. "Beautiful dresses," said one, "Pearls and jewels," said the second. "And thou, Cinderella," said he, "what wilt thou have?" "Father, break off for me the first branch which knocks against your hat on your way home." So he bought beautiful dresses, pearls and jewels for his two step-daughters, and on his way home, as he was riding through a green thicket, a hazel twig brushed against him and knocked off his hat. Then he broke off the branch and took it with him. When he reached home he gave his step-daughters the things which they had wished for, and to Cinderella he gave the branch from the hazel-bush. Cinderella thanked him, went to her mother's grave and planted the branch on it, and wept so much that the tears fell down on it and watered it. And it grew, however, and became a handsome tree. Thrice a day Cinderella went and sat beneath it, and wept and prayed, and a little white bird always came on the tree, and if Cinderella expressed a wish, the bird threw down to her what she had wished for.

It happened, however, that the King appointed a festival which was to last three days, and to which all the beautiful young girls in the country were invited, in order that his son might choose himself a bride. When the two step-sisters heard that they too were to appear among the number, they were delighted, called Cinderella and said, "Comb our hair for us, brush our shoes and fasten our buckles, for we are going to the festival at the King's palace." Cinderella obeyed, but wept, because she too would have liked to go with them to the dance, and begged her step-mother to allow her to do so. "Thou go, Cinderella!" said she; "Thou art dusty and dirty and wouldst go to the festival? Thou hast no clothes and shoes, and yet wouldst dance!" As, however, Cinderella went on asking, the step-mother at last said, "I have emptied a dish of lentils into the ashes for thee, if thou hast picked them out again in two hours, thou shalt go with us." The maiden went through the back-door into the garden, and called, "You tame pigeons, you turtle-doves, and all you birds beneath the sky, come and help me to pick

"The good into the pot,
The bad into the crop."
Then two white pigeons came in by the kitchen-window, and afterwards the turtle-doves, and at last all the birds beneath the sky, came whirring and crowding in, and alighted amongst the ashes. And the pigeons nodded with their heads and began pick, pick, pick, pick, and the rest began also pick, pick, pick, pick, and gathered all the good grains into the dish. Hardly had one hour passed before they had finished, and all flew out again. Then the girl took the dish to her step-mother, and was glad, and believed that now she would be allowed to go with them to the festival. But the step-mother said, "No, Cinderella, thou hast no clothes and thou canst not dance; thou wouldst only be laughed at." And as Cinderella wept at this, the step-mother said, "If thou canst pick two dishes of lentils out of the ashes for me in one hour, thou shalt go with us." And she thought to herself, "That she most certainly cannot do." When the step-mother had emptied the two dishes of lentils amongst the ashes, the maiden went through the back-door into the garden and cried, You tame pigeons, you turtle-doves, and all you birds under heaven, come and help me to pick

"The good into the pot,
The bad into the crop."
Then two white pigeons came in by the kitchen-window, and afterwards the turtle-doves, and at length all the birds beneath the sky, came whirring and crowding in, and alighted amongst the ashes. And the doves nodded with their heads and began pick, pick, pick, pick, and the others began also pick, pick, pick, pick, and gathered all the good seeds into the dishes, and before half an hour was over they had already finished, and all flew out again. Then the maiden carried the dishes to the step-mother and was delighted, and believed that she might now go with them to the festival. But the step-mother said, "All this will not help thee; thou goest not with us, for thou hast no clothes and canst not dance; we should be ashamed of thee!" On this she turned her back on Cinderella, and hurried away with her two proud daughters.
As no one was now at home, Cinderella went to her mother's grave beneath the hazel-tree, and cried,

"Shiver and quiver, little tree,
Silver and gold throw down over me."
Then the bird threw a gold and silver dress down to her, and slippers embroidered with silk and silver. She put on the dress with all speed, and went to the festival. Her step-sisters and the step-mother however did not know her, and thought she must be a foreign princess, for she looked so beautiful in the golden dress. They never once thought of Cinderella, and believed that she was sitting at home in the dirt, picking lentils out of the ashes. The prince went to meet her, took her by the hand and danced with her. He would dance with no other maiden, and never left loose of her hand, and if any one else came to invite her, he said, "This is my partner."
She danced till it was evening, and then she wanted to go home. But the King's son said, "I will go with thee and bear thee company," for he wished to see to whom the beautiful maiden belonged. She escaped from him, however, and sprang into the pigeon-house. The King's son waited until her father came, and then he told him that the stranger maiden had leapt into the pigeon-house. The old man thought, "Can it be Cinderella?" and they had to bring him an axe and a pickaxe that he might hew the pigeon-house to pieces, but no one was inside it. And when they got home Cinderella lay in her dirty clothes among the ashes, and a dim little oil-lamp was burning on the mantle-piece, for Cinderella had jumped quickly down from the back of the pigeon-house and had run to the little hazel-tree, and there she had taken off her beautiful clothes and laid them on the grave, and the bird had taken them away again, and then she had placed herself in the kitchen amongst the ashes in her grey gown.

Next day when the festival began afresh, and her parents and the step-sisters had gone once more, Cinderella went to the hazel-tree and said --

"Shiver and quiver, my little tree,
Silver and gold throw down over me."
Then the bird threw down a much more beautiful dress than on the preceding day. And when Cinderella appeared at the festival in this dress, every one was astonished at her beauty. The King's son had waited until she came, and instantly took her by the hand and danced with no one but her. When others came and invited her, he said, "She is my partner." When evening came she wished to leave, and the King's son followed her and wanted to see into which house she went. But she sprang away from him, and into the garden behind the house. Therein stood a beautiful tall tree on which hung the most magnificent pears. She clambered so nimbly between the branches like a squirrel that the King's son did not know where she was gone. He waited until her father came, and said to him, "The stranger-maiden has escaped from me, and I believe she has climbed up the pear-tree." The father thought, "Can it be Cinderella?" and had an axe brought and cut the tree down, but no one was on it. And when they got into the kitchen, Cinderella lay there amongst the ashes, as usual, for she had jumped down on the other side of the tree, had taken the beautiful dress to the bird on the little hazel-tree, and put on her grey gown.
On the third day, when the parents and sisters had gone away, Cinderella went once more to her mother's grave and said to the little tree --

"Shiver and quiver, my little tree,
Silver and gold throw down over me."
And now the bird threw down to her a dress which was more splendid and magnificent than any she had yet had, and the slippers were golden. And when she went to the festival in the dress, no one knew how to speak for astonishment. The King's son danced with her only, and if any one invited her to dance, he said, "She is my partner."
When evening came, Cinderella wished to leave, and the King's son was anxious to go with her, but she escaped from him so quickly that he could not follow her

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

Cinderella พลาดไม่ได้กับรุ่นของข้อเขียน SurLaLune ของเรื่องได้ที่: Cinderella ภรรยาของชายคนหนึ่งที่อุดมไปด้วยประชวรและขณะที่เธอรู้สึกว่าจุดสิ้นสุดของเธอถูกวาดภาพใกล้ที่เธอเรียกว่าเป็นลูกสาวคนเดียวของเธอไปที่เตียงของเธอและกล่าวว่า "เด็กเรียนเป็น ที่ดีและเคร่งศาสนาและจากนั้นดีเสมอพระเจ้าจะปกป้องเจ้าและฉันจะมองลงมาบนเจ้ามาจากสวรรค์และจะอยู่ใกล้เจ้า. " ครั้นแล้วเธอปิดตาของเธอและออก ทุกวันหญิงสาวเดินออกไปที่หลุมฝังศพของแม่ของเธอและร้องไห้และเธอยังคงอยู่และเคร่งศาสนาที่ดี เมื่อฤดูหนาวหิมะมากระจายเป็นแผ่นสีขาวเหนือหลุมศพและเมื่อดวงอาทิตย์ฤดูใบไม้ผลิได้วาดมันออกไปอีกคนได้ภรรยาอีกคนหนึ่ง. หญิงได้นำลูกสาวสองคนเข้าไปในบ้านกับเธอที่สวยงามและเป็นธรรมของใบหน้า แต่เลวทรามและสีดำของหัวใจ ตอนนี้เริ่มเวลาที่ไม่ดีสำหรับขั้นตอนของเด็กที่น่าสงสาร "เป็นห่านโง่จะนั่งอยู่ในห้องนั่งเล่นกับเรา?" กล่าวว่าพวกเขา "ผู้ที่อยากจะกินขนมปังจะต้องได้รับมัน. ออกมาพร้อมกับห้องครัวสาว" พวกเขาเอาเสื้อผ้าสวยของเธออยู่ห่างจากเธอใส่ bedgown เก่าสีเทาบนของเธอและให้เธอรองเท้าที่ทำจากไม้ "เพียงแค่มองไปที่เจ้าหญิงภูมิใจวิธีประดับออกเธอเป็น!" พวกเขาร้องไห้และหัวเราะและนำเธอเข้าไปในห้องครัว มีเธอต้องทำงานอย่างหนักตั้งแต่เช้าจนถึงกลางคืนได้รับการขึ้นก่อนรุ่งสางพกน้ำไฟแสงปรุงอาหารและล้าง นอกจากนี้น้องสาวของเธอไม่ได้รับบาดเจ็บทุกคนเท่า - พวกเขาเยาะเย้ยเธอและอบถั่วและถั่วของเธอเข้าไปในกองขี้เถ้าเพื่อที่ว่าเธอถูกบังคับให้นั่งและเลือกพวกเขาออกมาอีกครั้ง ในตอนเย็นเมื่อเธอได้ทำงานจนเธอก็เบื่อหน่ายเธอมีเตียงไม่มีที่จะไป แต่ต้องนอนโดยครอบครัวในกองขี้เถ้า และในขณะที่อยู่ในบัญชีว่าเธอมักจะมองเต็มไปด้วยฝุ่นและสกปรกที่พวกเขาเรียกว่าลูกเมียน้อยของเธอ มันเกิดขึ้นว่าพ่อเคยจะยุติธรรมและเขาถามลูกสาวสองขั้นตอนของเขาสิ่งที่เขาควรจะนำกลับมาสำหรับพวกเขา "ชุดที่สวยงาม" หนึ่งกล่าวว่า "ไข่มุกและอัญมณี" ที่สองกล่าวว่า "เจ้าลูกเมียน้อย" เขากล่าวว่า "สิ่งที่ท่านจะได้?" "พ่อแตกออกสำหรับผมที่สาขาแรกที่เคาะกับหมวกของคุณในแบบของคุณที่บ้าน." ดังนั้นเขาซื้อชุดสวยไข่มุกและอัญมณีสำหรับลูกสาวสองขั้นตอนของเขาและในทางกลับบ้านของเขาในขณะที่เขากำลังขี่ผ่านพุ่มไม้สีเขียว, สีน้ำตาลแดงกิ่งก้านแปรงกับเขาและเคาะหมวกของเขา จากนั้นเขาก็หยุดสาขาและเอามันกับเขา เมื่อเขาไปถึงบ้านของเขาให้ลูกสาวขั้นตอนของเขาสิ่งที่พวกเขาอยากให้และ Cinderella เขาให้สาขาจากสีน้ำตาลแดงบุช Cinderella ขอบคุณเขาไปที่หลุมฝังศพของแม่ของเธอและปลูกสาขาในนั้นและร้องไห้มากจนน้ำตาล้มลงกับมันและรดน้ำมัน และจะขยายตัวอย่างไรและกลายเป็นต้นไม้หล่อ สามวัน Cinderella ก็ไปนั่งอยู่ข้างใต้และร้องไห้และอธิษฐานและนกสีขาวเล็ก ๆ น้อย ๆ เสมอมาบนต้นไม้และถ้า Cinderella แสดงความประสงค์นกโยนลงไปในสิ่งที่เธออยากได้. มันเกิดขึ้นอย่างไร ที่พระมหากษัตริย์ได้รับการแต่งตั้งเทศกาลซึ่งจะมีอายุการใช้งานสามวันและทุกที่หญิงสาวที่สวยงามในประเทศที่ได้รับเชิญในการสั่งซื้อว่าลูกชายของเขาอาจจะเลือกเจ้าสาวตัวเอง เมื่อน้องสาวสองขั้นตอนที่ได้ยินว่าพวกเขาเกินไปที่จะปรากฏในหมู่จำนวนที่พวกเขามีความยินดีที่เรียกว่า Cinderella และกล่าวว่า "หวีผมของเราสำหรับเราแปรงรองเท้าของเราและยึดหัวเข็มขัดของเราเพราะเราจะไปงานเทศกาลที่ พระราชวังของกษัตริย์. " Cinderella เชื่อฟัง แต่ร้องไห้เพราะเธอก็จะชอบที่จะไปกับพวกเขาที่จะเต้นและขอร้องให้ขั้นตอนที่แม่ของเธอเพื่อให้เธอทำเช่นนั้น "เจ้าไป Cinderella!" บอกว่าเธอ; "เจ้าเต็มไปด้วยฝุ่นและสกปรกและ wouldst ไปเทศกาล? พระองค์ทรงไม่มีเสื้อผ้าและรองเท้าและยัง wouldst เต้น!" ในฐานะที่เป็น แต่ Cinderella เดินไปถามแม่ของขั้นตอนที่กล่าวว่าที่ผ่านมา "ผมได้หมดจานถั่วลงไปในกองขี้เถ้าเจ้าถ้าเจ้าได้เลือกพวกเขาออกมาอีกครั้งในอีกสองชั่วโมงเจ้าไปกับเรา." หญิงสาวที่เดินผ่านประตูกลับเข้าไปในสวนและเรียกว่า "คุณเชื่องนกพิราบคุณนกเขาและสิ่งที่คุณนกใต้ท้องฟ้ามาและช่วยให้ผมที่จะเลือก"ที่ดีลงไปในหม้อที่ไม่ดีเข้ามา การเพาะปลูก. " จากนั้นทั้งสองนกพิราบสีขาวเดินเข้ามาในห้องครัวโดยหน้าต่างและหลังจากนั้นนกเขาและที่สุดท้ายที่นกทั้งหมดภายใต้ท้องฟ้ามาหึ่งและเบียดเสียดในและ alighted หมู่ขี้เถ้า. และนกพิราบพยักหน้ากับพวกเขา หัวและเริ่มรับเลือกให้เลือกรับและส่วนที่เหลือยังเริ่มรับเลือกให้เลือกรับและรวบรวมทุกเมล็ดที่ดีลงในจาน. แทบจะไม่ได้หนึ่งชั่วโมงผ่านไปก่อนที่พวกเขาเสร็จและบินออกมาอีกครั้ง จากนั้นหญิงสาวเอาจานไปขั้นตอนที่แม่ของเธอและก็ดีใจและเชื่อว่าตอนนี้เธอจะได้รับอนุญาตให้ไปกับพวกเขาไปงานเทศกาล. แต่ขั้นตอนแม่กล่าวว่า "ไม่มีนิทานเจ้าไม่มีเสื้อผ้าและเจ้า เจ้าไม่ได้เต้น; เจ้าจะหัวเราะเยาะ. "และเป็นลูกเมียน้อยร้องไห้ที่นี้ขั้นตอนแม่กล่าวว่า" ถ้าเจ้าเลือกสองจานถั่วออกมาจากกองเถ้าถ่านสำหรับฉันในหนึ่งชั่วโมงเจ้าไปกับเรา. "และเธอคิดว่า กับตัวเอง "นั่นเธอมากที่สุดอย่างแน่นอนไม่สามารถทำ." เมื่อขั้นตอนที่แม่ได้อบสองจานถั่วแดงหมู่ขี้เถ้า, หญิงสาวที่เดินผ่านด้านหลังประตูเข้าไปในสวนและร้องไห้คุณนกเชื่องคุณนกเขา และสิ่งที่คุณนกใต้ฟ้ามาและช่วยให้ผมที่จะเลือก"ที่ดีลงไปในหม้อที่ไม่ดีเข้ามาในการเพาะปลูก. " จากนั้นทั้งสองนกพิราบสีขาวเดินเข้ามาในห้องครัวโดยหน้าต่างและหลังจากนั้นนกเขาและที่มีความยาว นกทั้งหมดภายใต้ท้องฟ้ามาหึ่งและเบียดเสียดในและ alighted หมู่ขี้เถ้า. และนกพิราบพยักหน้ากับหัวของพวกเขาและเริ่มรับเลือกให้เลือกรับและอื่น ๆ นอกจากนี้ยังเริ่มรับเลือกให้เลือกรับและ รวบรวมทุกเมล็ดที่ดีไปสู่อาหารและก่อนครึ่งชั่วโมงกว่าที่พวกเขาได้เสร็จสิ้นแล้วและบินออกมาอีกครั้ง. แล้วครั้งแรกดำเนินการอาหารไปยังขั้นตอนแม่และมีความยินดีและเชื่อว่าตอนนี้เธออาจจะไปด้วย พวกเขาไปงานเทศกาล แต่ขั้นตอนที่แม่กล่าวว่า "ทั้งหมดนี้จะไม่ช่วยเจ้าเจ้าไม่ได้อยู่กับเราสำหรับเจ้าเสื้อผ้าและฟังไม่เต้นเราควรจะละอายใจของเจ้า!" เกี่ยวกับเรื่องนี้เธอหันกลับมาของเธอใน Cinderella และรีบออกไปพร้อมกับลูกสาวสองคนมีความภาคภูมิใจของเธอ. ขณะที่ไม่มีใครอยู่ในขณะนี้ที่บ้านเมียน้อยไปที่หลุมฝังศพของแม่ของเธอภายใต้สีน้ำตาลแดงต้นไม้และร้องไห้"สั่นและสั่นต้นไม้เล็ก ๆ น้อย ๆเงิน และทองโยนลงไปฉัน. " จากนั้นนกโยนแต่งตัวทองคำและเงินลงไปที่เธอและรองเท้าแตะปักด้วยผ้าไหมและสีเงิน เธอใส่ชุดที่มีความเร็วและไปงานเทศกาล น้องสาวของขั้นตอนและขั้นตอนแม่ของเธอ แต่ไม่ได้รู้ว่าเธอและคิดว่าเธอจะต้องเป็นเจ้าหญิงต่างประเทศเพื่อให้เธอดูสวยงามในชุดสีทอง พวกเขาไม่เคยคิดว่าครั้งหนึ่งเคยเป็นของ Cinderella และเชื่อว่าเธอกำลังนั่งอยู่ที่บ้านในสิ่งสกปรกหยิบถั่วออกมาจากกองขี้เถ้า เจ้าชายไปพบเธอพาเธอด้วยมือและเต้นกับเธอ เขาจะเต้นรำกับหญิงสาวที่ไม่มีอื่น ๆ และไม่เคยทิ้งหลวมมือของเธอและถ้าใครมาใด ๆ ที่จะเชิญเธอเขากล่าวว่า "นี่เป็นหุ้นส่วนของฉัน." เธอเต้นจนเวลาเย็นและแล้วเธออยากจะกลับบ้าน . แต่ลูกชายของพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวกล่าวว่า "ผมจะไปกับเจ้าและแบกเจ้า บริษัท " สำหรับเขาอยากจะเห็นผู้ที่เป็นหญิงสาวที่สวยงาม เธอหนีออกมาจากเขาอย่างไรและแล่นเข้ามานกพิราบบ้าน ลูกชายของพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวรอจนกระทั่งพ่อของเธอมาแล้วเขาบอกให้เขารู้ว่าหญิงสาวคนแปลกหน้าได้กระโดดลงไปในบ้านนกพิราบ ชายชราคนหนึ่งคิดว่า "มันจะเป็นลูกเมียน้อย" และพวกเขาจะนำเขาและขวาน pickaxe ว่าเขาอาจจะตัดนกพิราบบ้านเป็นชิ้น ๆ แต่ไม่มีใครอยู่ข้างใน และเมื่อพวกเขากลับมาถึงบ้าน Cinderella อยู่ในเสื้อผ้าที่สกปรกของเธอในกองขี้เถ้าและเล็ก ๆ น้อย ๆ สลัวน้ำมันโคมไฟไหม้เสื้อคลุมชิ้นสำหรับ Cinderella ได้เพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็วลงมาจากด้านหลังของนกพิราบบ้านและวิ่งไปเล็ก ๆ น้อย ๆ ต้นไม้สีน้ำตาลแดงและมีเธอได้นำตัวออกจากเสื้อผ้าที่สวยงามของเธอและพวกเขาวางบนหลุมฝังศพและนกได้นำพวกเขาออกไปอีกครั้งจากนั้นเธอได้วางไว้ในห้องครัวของตัวเองท่ามกลางเถ้าถ่านในชุดสีเทาของเธอ. วันรุ่งขึ้นเมื่อ เทศกาลเริ่มอีกครั้งและพ่อแม่และน้องสาวของขั้นตอนของเธอได้หายไปอีกครั้ง Cinderella ไปต้นไม้สีน้ำตาลแดงและกล่าวว่า - "สั่นและสั่นต้นไม้เล็ก ๆ น้อย ๆ ของฉัน. เงินและทองโยนลงไปฉัน " จากนั้นนกโยน ลงแต่งกายที่สวยงามมากขึ้นกว่าในวันก่อนหน้า และเมื่อ Cinderella ปรากฏในงานเทศกาลในชุดนี้ทุกคนก็ต้องประหลาดใจที่ความงามของเธอ ลูกชายของพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวจะต้องรอจนกระทั่งเธอมาและทันทีที่พาเธอด้วยมือและเต้นรำกับไม่มีใคร แต่เธอ เมื่อคนอื่น ๆ มาและได้รับเชิญของเธอเขากล่าวว่า "เธอเป็นคู่ของฉัน." เมื่อตอนเย็นมาเธออยากที่จะออกและลูกชายของกษัตริย์ตามเธอและอยากจะเห็นเป็นที่บ้านที่เธอไป แต่เธอก็ลุกออกไปจากเขาและเข้าไปในสวนหลังบ้าน นั้นยืนต้นไม้สูงที่สวยงามที่แขวนลูกแพร์ที่สวยงามที่สุด เธอปีนเพื่อโหยงระหว่างสาขาเช่นกระรอกว่าบุตรชายของพระมหากษัตริย์ไม่ได้รู้ว่าที่เธอก็หายไป เขารอจนกระทั่งพ่อของเธอเข้ามากล่าวกับเขาว่า "คนแปลกหน้า-หญิงสาวได้หลบหนีออกจากฉันและฉันเชื่อว่าเธอได้ปีนขึ้นต้นไม้ลูกแพร์." พ่อคิดว่า "มันจะเป็นลูกเมียน้อย" และนำขวานและตัดต้นไม้ลง แต่ไม่มีใครที่มัน และเมื่อพวกเขาได้เข้าไปในห้องครัว, Cinderella วางมีหมู่ขี้เถ้าตามปกติสำหรับเธอได้กระโดดลงในด้านอื่น ๆ ของต้นไม้ที่ได้รับการแต่งกายที่สวยงามนกบนต้นไม้สีน้ำตาลแดงเล็ก ๆ น้อย ๆ และใส่เธอ . ชุดสีเทาในวันที่สามเมื่อพ่อแม่และน้องสาวได้หายไปลูกเมียน้อยไปอีกครั้งที่หลุมฝังศพของแม่ของเธอและพูดกับต้นไม้เล็ก ๆ น้อย ๆ - "สั่นและสั่นต้นไม้เล็ก ๆ น้อย ๆ ของฉันเงินและทองโยนลงมากกว่าฉัน " และตอนนี้นกโยนลงไปที่ชุดของเธอซึ่งเป็นที่สวยงามมากขึ้นและสวยงามกว่าที่เธอยังมีน้ำและรองเท้าแตะเป็นสีทอง และเมื่อเธอไปงานเทศกาลในการแต่งกายไม่มีใครรู้วิธีที่จะพูดความประหลาดใจ ลูกชายของพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวเต้นกับเธอเท่านั้นและถ้าผู้ใดเชิญเธอจะเต้นเขากล่าวว่า "เธอเป็นคู่ของฉัน." เมื่อตอนเย็นมา Cinderella อยากที่จะออกและลูกชายของพระราชาก็อยากจะไปกับเธอ แต่เธอหนีออกมา จากเขาอย่างรวดเร็วว่าเขาไม่สามารถทำตามเธอ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ซินเดอเรลล่า

ไม่พลาด surlalune จะแสดงรุ่นของเรื่องราวที่ :
ซินเดอเรลล่า

ภรรยาของคนรวยป่วยและเธอรู้สึกว่าเธอถูกวาดใกล้จบ เธอก็เรียกลูกสาวคนเดียวของเธอกับเตียงของเธอและกล่าวว่า " เด็กเรียนดีศรัทธา แล้วพระเจ้าดี จะคอยปกป้องเจ้า และข้าจะมองเจ้าจากสวรรค์ และได้อยู่ใกล้ท่าน" เพราะฉะนั้นเธอปิดตาของเธอและจากไป ทุก ๆวัน หญิงสาวไปหลุมฝังศพของแม่และร้องไห้ และเธอยังใจบุญดี เมื่อฤดูหนาวมาถึง หิมะกระจายแผ่นสีขาวบนหลุมศพ และเมื่อดวงอาทิตย์ในฤดูใบไม้ผลิ ได้ดึงมันออกอีกครั้ง ผู้ชายมีภรรยาอีกคนหนึ่ง ได้พาลูกสาวสองคน
ผู้หญิงในบ้านกับเธอ ที่สวยงาม และยุติธรรมของใบหน้าแต่พวกมันสีดำของหัวใจ ตอนนี้เริ่มมีเวลาที่เลวร้ายสำหรับเด็กขั้นยากจน” เป็นห่านที่โง่มานั่งในห้องนั่งเล่นกับเรา ? " กล่าวว่าพวกเขา " เขาต้องการที่จะกินขนมปังจะต้องได้รับมัน กับสาวใช้ในครัว " เขาเอาเสื้อผ้าของเธอสวยห่างจากเธอใส่ bedgown สีเทาแก่เธอและให้รองเท้าไม้ของเธอ " . ดูเจ้าหญิงภูมิใจ แล้วประดับเธอ ! " พวกเขาร้องไห้ และหัวเราะและนำเธอเข้าไปในครัว เธอต้องทำงานหนักทั้งวันทั้งคืน ตื่นก่อนรุ่งสาง แบกน้ำ ไฟอ่อน ต้มและล้าง นอกจากนี้ น้องสาวของเธอทุกเท่าการบาดเจ็บ -- พวกเขาเยาะเย้ยเธอ และทำให้เธอถั่วและถั่วลงในขี้เถ้า เธอถูกบังคับให้นั่ง และหยิบมันออกมาอีกครั้งในตอนเย็น เมื่อเธอได้ทำงานจนเธอเบื่อ เธอไม่มีเตียงไป แต่ต้องนอนข้างเตาผิงในขี้เถ้า และในบัญชีนั้น เธอจะดูเป็นฝุ่นและสกปรก พวกเขาเรียกว่าซินเดอเรลล่าของเธอ มันเกิดขึ้นที่พ่อเคยจะยุติธรรมและเขาถามบุตรสาวของเขา สองสิ่งที่เขาควรจะนำกลับมาให้ " ชุดสวย " หนึ่งกล่าวว่า " มุกและพลอย" 2 . " และเจ้า , ซินเดอเรลล่า , " เขากล่าว " สิ่งที่เจ้าได้ ? " พ่อตัดขาดฉันสาขาแรกที่เคาะกับหมวกของคุณกลับบ้าน แล้วเขาซื้อชุดสวย ไข่มุกและพลอยสองขั้นตอนที่ลูกสาวของเขา และระหว่างทางที่เขาขี่ผ่านพุ่มไม้สีเขียว , Hazel กิ่งไม้แปรงกับเขาและเคาะออกหมวกของเขาแล้วเขายกเลิกสาขาและเอามันไปด้วย เมื่อเขาไปถึงบ้านเขาให้ลูกสาวก้าวของเขาสิ่งที่พวกเขาปรารถนา และซินเดอเรลล่า เขาให้สาขาจากเฮเซล บุช ซินเดอเรลล่าขอบคุณเขาไปที่หลุมศพของแม่เธอ และปลูกสาขานั้น และร้องไห้จนน้ำตาร่วงลงบนมันและน้ำมัน และมันเพิ่มขึ้น อย่างไรก็ตาม และกลายเป็นต้นไม้ที่หล่อสามครั้งต่อวัน ซินเดอเรล่าไปนั่งใต้มันร้องไห้และอธิษฐาน และนกสีขาวตัวน้อยมักจะมาอยู่บนต้นไม้ และถ้าซินเดอเรลล่าแสดงความปรารถนา นกทิ้งให้เธอสิ่งที่เธอหวัง

มันเกิดขึ้น อย่างไรก็ตาม กษัตริย์ที่ได้รับการแต่งตั้งเป็นเทศกาลซึ่งล่าสุด 3 วัน และที่ทั้งหมดที่สวยงามหญิงสาวในประเทศที่ถูกเชิญมาเพื่อให้ลูกชายของเขาอาจเลือกตัวเจ้าสาว เมื่อทั้งสองก้าวน้องสาวได้ยินว่าพวกเขาก็จะปรากฏในหมายเลข พวกเขายินดีเรียกว่าซินเดอเรลล่าและพูดว่า " หวีผมให้เรา แปรงรองเท้าของเราและยึดหัวเข็มขัดของเรา เราจะไปงานเทศกาลที่พระราชวังของกษัตริย์ " ซินเดอเรลล่า เชื่อฟัง แต่ร้องไห้เพราะเธอก็ชอบที่จะไปกับพวกเขาเพื่อการเต้นรำและขอร้องให้เธอก้าวแม่อนุญาตให้เธอทำอย่างนั้น . เจ้าจะไป ซินเดอเรลล่า ! บอกว่า " ท่านมีฝุ่นและสกปรก และ wouldst ไปเทศกาล ? เจ้าไม่มีเสื้อผ้าและรองเท้า และยัง wouldst เต้น ! เป็น , อย่างไรก็ตาม , ซินเดอเรลล่าไปถามขั้นตอนแม่ในที่สุด กล่าวว่า " ฉันได้ทิ้งจานของถั่วเป็นเถ้าแก่เจ้า ถ้าเจ้าเลือกพวกเขาออกในอีกสองชั่วโมง ท่านจงไปกับเรา" หญิงสาวเดินผ่านประตูกลับเข้าสวน และเรียกว่า " คุณนกพิราบนกเขาเชื่อง คุณ และ คุณ นก อยู่ใต้ฟ้า มาช่วยฉันเลือก

" ที่ดีในหม้อ
เลวลงในพืช . "
แล้วนกพิราบสีขาวสองเข้ามาโดย หน้าต่างห้องครัว และหลังจากนั้นนกเขา และในที่สุด บรรดานกใต้ท้องฟ้า และก็ทำงานกันได้เปียกชุ่มและท่ามกลางขี้เถ้า และนกพิราบพยักหน้ากับหัวของพวกเขาและเริ่มเลือก เลือก เลือก และส่วนที่เหลือก็ยังเลือก เลือก เลือก และรวบรวมทั้งหมดที่ดีธัญพืชเป็นอาหารจาน แต่เมื่อหนึ่งชั่วโมงผ่านไปก่อนที่พวกเขาได้เสร็จและบินไปอีกครั้ง แล้วสาวเอาอาหารให้เธอก้าว แม่ก็ดีใจและเชื่อว่าตอนนี้ เธอจะได้รับอนุญาตที่จะไปกับพวกเขาเพื่อเทศกาล แต่ขั้นตอนแม่ก็บอกว่า " ไม่ ซินเดอเรลล่า ท่านไม่มีเสื้อผ้า และเจ้าจะไม่เต้น คุณอยากแน่แค่หัวเราะเยาะ และเป็นซินเดอเรลล่าร้องไห้นี้ ขั้นตอนที่แม่บอกว่า " ถ้าท่านเลือกสองจานของถั่วออกจากขี้เถ้าสำหรับฉันในอีกหนึ่งชั่วโมง จง ไป กับ เรา " แล้วเธอก็คิดว่าตัวเอง ," แน่นอนที่สุดว่าเธอไม่ได้ทำ เมื่อแม่เลี้ยงได้ทิ้งสองจานของถั่วท่ามกลางขี้เถ้า หญิงสาวเดินผ่านประตูกลับเข้าสวนแล้วร้องไห้ เจ้านกพิราบนกเขาเชื่อง คุณ และ คุณ นก อยู่ใต้ฟ้า มาช่วยฉันเลือก

" ที่ดีในหม้อ
เลวลงในพืช . "
แล้วนกพิราบสีขาวสองเข้ามาทางหน้าต่างห้องครัวแล้วหลังจากนั้นนกเขา และความยาวทั้งหมดนกใต้ท้องฟ้า มาร้องกันในและและเปียกชุ่มในขี้เถ้า และนกเขาพยักหน้ากับหัวของพวกเขาและเริ่มเลือก , เลือก , เลือก , เลือก , และคนอื่น ๆ เริ่ม ยัง รับ รับ รับ รับ และรวบรวมทั้งหมดดี เมล็ดเป็นอาหาร และก่อนครึ่งชั่วโมงกว่าที่พวกเขาได้เสร็จสิ้นแล้ว และบินไปอีกครั้งจากนั้นหญิงสาวแบกจานไปขั้นตอนที่แม่ปลื้มมาก และเชื่อว่า เธออาจจะออกไปกับพวกเขาเพื่อเทศกาล แต่ขั้นตอนแม่บอกว่า " ทั้งหมดนี้จะไม่ช่วยเจ้า เจ้าจะไม่ได้อยู่กับเรา เพราะท่านไม่มีเสื้อผ้าจะไม่เต้น เราควรจะละอายใจของเจ้า ! " นี่ เธอหันหลังให้ซินเดอเรลล่า และรีบหนีไปกับลูกสาวสองคนของเธอ
ภูมิใจเมื่อไม่มีใครอยู่บ้าน ซินเดอเรลล่าไปที่หลุมศพของแม่เธออยู่ใต้ต้นไม้ เฮเซลร้อง

" สั่น และสั่น ต้นไม้น้อย
เงินและทองโยนลงกว่าฉัน "
แล้วนกโยนเงิน และ ทอง แต่งตัวของเธอและรองเท้าแตะปักด้วยผ้าไหม เครื่องเงิน . เธอใส่ชุดกับความเร็ว ไปเทศกาลน้องก้าวของเธอ และแม่เลี้ยง แต่ไม่ได้รู้จักเธอ และคิดว่าเธอคงเป็นเจ้าหญิงต่างชาติ เธอดูสวยมากในชุดสีทอง พวกเขาไม่เคยคิดว่าของซินเดอเรลล่า และเชื่อว่าเธอกำลังนั่งอยู่ที่บ้านในดิน เก็บถั่วออกจากขี้เถ้า เจ้าชายไปพบเธอ เอาเธอ โดยมือ และเต้นรำกับเธอ เขาจะเต้นกับสาวอื่น ,และไม่เคยทิ้งหลุดจากมือของเธอ และถ้ามีใครมาเชิญเธอ เขากล่าวว่า " นี่เป็นคู่ของฉัน "
เธอเต้นจนมันเย็นแล้ว เธอต้องการที่จะกลับบ้าน แต่ลูกชายของกษัตริย์ว่า " ข้าจะไปกับเจ้า และบริษัทเจ้าหมี " เพราะเขาอยากจะเห็นที่หญิงสาวอยู่ เธอหนีจากเขา อย่างไรก็ตาม และกระโดดเข้าไปในตัวบ้านโอรสของกษัตริย์ รอจนกว่าพ่อของเธอมา แล้วก็บอกเค้าว่า คนแปลกหน้านั้นได้กระโดดเป็นนกพิราบที่บ้าน คิดว่าชายชรา " จะเป็นซินเดอเรลล่า ? และพวกเขาได้เอาขวานและพลั่วที่เขาจะตัดนกพิราบบ้านเป็นชิ้นๆ แต่ไม่มีใครอยู่ข้างใน และเมื่อพวกเขากลับมาถึงบ้านซินเดอเรลล่าวางในเสื้อผ้าสกปรกของเธอท่ามกลางขี้เถ้าน้ำมันโคมไฟสลัวๆและถูกเผาบนหิ้งชิ้นส่วน ซินเดอเรลล่าก็เพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็วลงจากด้านหลังของบ้านนกพิราบและวิ่งไป Hazel ต้นไม้น้อย และที่นั่นเธอได้ออกเสื้อผ้าที่สวยงามของเธอและวางพวกเขาบนหลุมศพ และนกได้ยึดไปอีก แล้วเธอมี ใส่ตัวเองในครัวท่ามกลางขี้เถ้าในชุดของเธอสีเทา

วันต่อมา เมื่องานเริ่มขึ้นแล้ว และพ่อแม่ของเธอ และขั้นตอนที่น้องสาวได้ไปอีกครั้ง ซินเดอเรลล่าไปต้นเฮเซลและบอกว่า . . . . .

" สั่นสั่นและต้นไม้น้อยของฉัน
เงินและทองโยนลงกว่าฉัน "
แล้วนกโยนลงสวยงามมากขึ้นกว่าที่แต่ง ก่อนวัน และเมื่อซินเดอเรลล่าปรากฏตัวในงานชุดนี้ ทุกคนก็ตกตะลึงในความงามของเธอโอรสของกษัตริย์ต้องรอจนกระทั่งเธอมา และทันทีที่เอาเธอด้วยมือและเต้นไม่มีใคร แต่เธอ เมื่อคนอื่นมาเชิญเธอ , เขากล่าวว่า , " เป็นคู่หูของฉัน " เมื่อตอนเย็นมา เธออยากจะทิ้ง และลูกชายของกษัตริย์ตามเธอและอยากเห็นเข้าไปในบ้านเธอ ไปที่ แต่เธอลุกไปจากเขา และเป็นสวนหลังบ้านนั้นยืนต้นไม้สูงที่แขวนลูกแพร์ที่งดงามที่สุด เธอ clambered อะไรระหว่างสาขา เช่นกระรอกที่ลูกชายของกษัตริย์ ไม่รู้ไปไหนแล้ว เขารอจนกระทั่งพ่อเธอมา และพูดกับเขาว่า " คนแปลกหน้า หญิงสาวได้หนีจากผม และผมเชื่อว่าเขาก็ปีนขึ้นไปบนต้นไม้ลูกแพร์ " พ่อว่า " จะเป็นซินเดอเรลล่า" และมีขวานมาตัดต้นไม้ลง แต่ไม่มีใครเลย และเมื่อพวกเขาได้เข้าไปในครัว ซินเดอเรลล่านอนที่นั่น ท่ามกลางขี้เถ้าเป็นปกติ เธอ ก็ กระโดดลงในด้านอื่น ๆของต้นไม้ , ได้รับชุดสวยกับนกใน Hazel ต้นไม้น้อยและใส่ชุดของเธอ เกรย์
วันที่สาม เมื่อพ่อแม่และน้องสาวได้ หายไปแล้วซินเดอเรลล่าไปอีกครั้งกับหลุมศพของแม่เธอ และพูดกับต้นไม้ . . .

" สั่นสั่นและต้นไม้น้อยของฉัน
เงินและทองโยนลงกว่าฉัน "
และตอนนี้นกทิ้งให้เธอแต่งตัวที่สวยงามและงดงามกว่าใด ๆ เธอยังได้ และ รองเท้าแตะ เป็นสีทอง และเมื่อเธอได้ไปงานแต่ง ไม่มีใครรู้วิธีที่จะพูดกับความประหลาดใจโอรสของกษัตริย์เต้นกับเธอเท่านั้น และถ้าใครชวนเธอเต้นรำ เขาบอกว่า " เป็นคู่หูของฉัน "
เมื่อตอนเย็นมา บอกว่าอยากไป และ โอรสของกษัตริย์เป็นกังวลไปกับเธอ แต่เธอหนีไปจากเขาอย่างรวดเร็วจนเขาไม่สามารถตามเธอ