1. Learners’ wrong pronunciation: T

1. Learners’ wrong pronunciation: Thai learners spelt for , for ‘thought’, for ‘boyfriend’, and for ‘want’. The pronunciation of final sounds in English is consistently ignored by Thai learners; for example when is pronounced /sɒŋ/with no audible release. Apparently, unlike English, Thai is a language in which a final consonant sound has no audible release. This distinction may be responsible for these specific spelling mistakes, where these words were spelt according to their pronunciation. One of the weakness of Thai learners’ pronunciation is in the final sound, which they usually pronounce incorrectly or omit. For example, ‘match’ /mætʃ/ may be pronounced /mæt/ without pronouncing /t/ or /tʃ/.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

1 ผู้เรียนที่ไม่ถูกต้องออกเสียงของผู้เรียนไทยสะกด เพื่อ , สำหรับ 'คิดว่า', สำหรับ 'แฟน' และ สำหรับ 'ต้องการ' การออกเสียงของเสียงสุดท้ายในภาษาอังกฤษจะถูกละเว้นอย่างต่อเนื่องโดยผู้เรียนไทย; เช่นเมื่อ ออกเสียง / sɒŋ / ไม่มีการปล่อยเสียง เห็นได้ชัดว่าแตกต่างจากภาษาอังกฤษไทยเป็นภาษาที่เสียงพยัญชนะสุดท้ายไม่มีการปล่อยเสียง ความแตกต่างนี้อาจจะรับผิดชอบเหล่านี้การสะกดคำผิดเฉพาะที่คำเหล่านี้ถูกสะกดตามการออกเสียงของพวกเขา หนึ่งของความอ่อนแอของการออกเสียงเรียนไทย 'ที่อยู่ในเสียงสุดท้ายที่พวกเขามักจะออกเสียงไม่ถูกต้องหรือละเว้น ตัวอย่างเช่น'จับคู่' / mætʃ / อาจจะเด่นชัด / แมด / ไม่มีการออกเสียง / ตัน / หรือ / tʃ /

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

1. เรียนการออกเสียงที่ไม่ถูกต้อง: ผู้เรียนไทย spelt สำหรับ , สำหรับ 'คิด' 'แฟน' และ สำหรับ 'ต้อง' การออกเสียงเสียงสุดท้ายในภาษาอังกฤษจะถูกละเว้นอย่างสม่ำเสมอ โดยนักเรียนไทย การออกตัวอย่าง เมื่อ เป็น เสียง/sɒŋ/กับ ไม่ออกเสียง เห็นได้ชัด ซึ่งแตกต่างจากภาษาอังกฤษ ไทยเป็นภาษาที่มีเสียงพยัญชนะท้ายมีไม่ออกเสียง ความแตกต่างได้รับผิดชอบสำหรับข้อผิดพลาดการสะกดเฉพาะเหล่านี้ ซึ่งคำเหล่านี้มี spelt ตามการออกเสียง หนึ่งในจุดอ่อนของไทยเรียนการออกเสียงเป็นเสียงสุดท้าย ซึ่งพวกเขามักจะออกเสียงไม่ถูกต้อง หรือละเว้น ตัวอย่าง ออก /mætʃ/ 'จับคู่' อาจเป็นเสียง /mæt/ โดยไม่ต้องรอการออกเสียง /t/ หรือ/tʃ /

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

1 . การออกเสียงของผู้เรียนไม่ถูกต้อง:ไทยผู้เรียนมะเดื่อ<ด้าน><ตรงกับ>,<แม้ว่า>สำหรับ"ความคิด',< boyfrien >สำหรับ'แฟนหนุ่ม',และ< WAN >สำหรับ'ต้องการ' การออกเสียงของเสียงครั้งสุดท้ายใน ภาษาอังกฤษ คือไม่สนใจอย่างต่อเนื่องโดยผู้เรียนไทยตัวอย่างเช่นเมื่อ< I >เพลง sɒŋ /ชัดเจนขึ้น/พร้อมด้วยไม่มีการปล่อยเสียง เห็นได้ชัดว่าไม่เหมือนกับอังกฤษไทยเป็น ภาษา ที่เสียงคล้องจองกันครั้งสุดท้ายที่ไม่มีการปล่อยเสียง ความแตกต่างนี้อาจจะต้องรับผิดชอบในความผิดพลาดการตรวจการสะกดคำเฉพาะเหล่านี้ซึ่งคำเหล่านี้เป็นมะเดื่อตามการออกเสียงของพวกเขา หนึ่งในความอ่อนแอของการออกเสียงของผู้เรียนไทยอยู่ในเสียงครั้งสุดท้ายที่พวกเขาจะประกาศว่าไม่ถูกต้องหรือไม่ ตัวอย่างเช่น'/ mætʃ ตรงกับ'/อาจจะชัดเจนขึ้น/ mæt /โดยไม่รู้สึกย่ำแย่ t ///หรือ tʃ /