Fig. 4 shows disposal methods of ho

Fig. 4 shows disposal methods of household solid waste. Percentages
of different waste handling methods varied between the
study areas. In Indonesia, uncontrolled waste burning is prohibited
by Waste Management Law No. 18, 2008. Remaining waste
along road sides and in river streams causes environmental problems
relating to odor and hygiene. The percentage of inappropriate
waste handling behaviors, such as backyard burning and throwing
waste on the road side as well as into rivers, increased in ascending
order from S1 to S3. In S1, 90% responded in favor of appropriate
waste disposal methods such as placing waste in a container
in front of their home or directly transporting the waste to a TPS.
This result is likely to be related to the frequency of waste collection
in the area. In S1, household waste is collected 3 days a week,
whereas the frequency of household waste collection is less than
2 days a week in S2 and S3. In BKJ, no responses were received
that favored inappropriate waste handling behavior and all of the
respondents indicated that they dispose their waste in front of their
house or compost the waste themselves. This is regardless of the
fact that the collection frequency is 2 days per week in this area,
which is also the case in S2. Consequently, it can be concluded that
CBWM reduces inappropriate waste disposal behavior and in turn
contributes to environmental improvement.
In relation to the question based on 3R (Reduce, Reuse, Recycle),
the percentage of respondents in BKJ who had previously received
information on 3R was 83%. This was the highest among all of the
other study areas because BKJ residents received training from the
relevant NGO concerning the importance of the 3R concept prior
to the implementation of CBWM. The percentage of respondents in
this regard gradually decreased in other study areas, that is, 77% for
S1, 63% for S2 and 35% for S3. The promotion of 3R and the sharing
of associated information was still lacking in lower class areas.
Fig. 5 shows the respondents’ satisfaction levels for their current
local waste management service. More than 70% of respondents in
all areas are ‘not satisfied at all’ or ‘less satisfied’. Compared to a
typical waste management system, the total percentage of “satisfied”
and “very satisfied” respondents in BKJ was 23.3% which was
higher than the surveyed values in S1 (7.7%) and S2 (14.8%), with
the exception of S3 (27%). Considering that waste management in
S3 depends not only on the public system but also on independent
backyard burning by the resident (Fig. 3), people may be less
concerned about the level of waste management services.
The allowance of waste management fees to improve current
waste management systems is shown in Fig. 6. Half of the respondents
preferred to pay the current fee. It is interesting to note
that the rest of the respondents considered that they could afford
additional expenses for waste management. In Semarang, the

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

Fig. 4 แสดงวิธีการกำจัดของแข็งในครัวเรือนเสีย เปอร์เซ็นต์การจัดการวิธีที่แตกต่างกันระหว่างของเสียต่าง ๆศึกษาพื้นที่ อินโดนีเซีย ห้ามเขียนเสียแพงกว่าโดยการจัดการของเสียกฎหมายเลข 18, 2008 ขยะที่เหลือตามข้างถนน และ ในแม่น้ำลำธารทำให้เกิดปัญหาสิ่งแวดล้อมเกี่ยวข้องกับกลิ่นและสุขอนามัย เปอร์เซ็นต์ของที่ไม่เหมาะสมการจัดการพฤติกรรม เช่นบ้านเขียน และทิ้งขยะขยะริมถนน และ ในแม่ น้ำ เพิ่มขึ้นจากสั่งจาก S1 ไป S3 ใน S1, 90% ที่ตอบสนองสามารถที่เหมาะสมเสียวิธีการกำจัดเช่นเก็บขยะในภาชนะด้านหน้าของบ้าน หรือตรงขนส่งขยะ TPS เป็นการผลลัพธ์นี้จะเกี่ยวข้องกับความถี่ของการเก็บรวบรวมขยะในพื้นที่ ใน S1 ขยะในครัวเรือนมีเก็บ 3 วันต่อสัปดาห์ในขณะที่ความถี่ของการเก็บรวบรวมขยะในครัวเรือนน้อยกว่า2 วันต่อสัปดาห์ใน S2 และ S3 ใน BKJ ไม่ได้รับการตอบสนองขยะไม่เหมาะสมที่ชื่นชอบการจัดการลักษณะการทำงานและทั้งหมดนี้ผู้ตอบระบุว่า จะขายทิ้งเสียข้างหน้าของพวกเขาบ้าน หรือปุ๋ยหมักขยะเอง ไม่ว่าเป็นการความจริงที่ว่า ความถี่ในการเก็บรวบรวมเป็น 2 วันต่อสัปดาห์นี่ซึ่งยังเป็นกรณีใน S2 ดังนั้น จึงสามารถสรุปได้ที่CBWM ช่วยลดพฤติกรรมการกำจัดขยะมูลฝอยที่ไม่เหมาะสม และในสนับสนุนการพัฒนาสิ่งแวดล้อมเกี่ยวกับคำถามที่ตาม 3R (ลด ใช้ซ้ำ รีไซเคิล),the percentage of respondents in BKJ who had previously receivedinformation on 3R was 83%. This was the highest among all of theother study areas because BKJ residents received training from therelevant NGO concerning the importance of the 3R concept priorto the implementation of CBWM. The percentage of respondents inthis regard gradually decreased in other study areas, that is, 77% forS1, 63% for S2 and 35% for S3. The promotion of 3R and the sharingof associated information was still lacking in lower class areas.Fig. 5 shows the respondents’ satisfaction levels for their currentlocal waste management service. More than 70% of respondents inall areas are ‘not satisfied at all’ or ‘less satisfied’. Compared to atypical waste management system, the total percentage of “satisfied”and “very satisfied” respondents in BKJ was 23.3% which washigher than the surveyed values in S1 (7.7%) and S2 (14.8%), withthe exception of S3 (27%). Considering that waste management inS3 depends not only on the public system but also on independentbackyard burning by the resident (Fig. 3), people may be lessconcerned about the level of waste management services.The allowance of waste management fees to improve currentwaste management systems is shown in Fig. 6. Half of the respondentspreferred to pay the current fee. It is interesting to notethat the rest of the respondents considered that they could affordadditional expenses for waste management. In Semarang, the

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

รูป 4 แสดงวิธีการกำจัดของเสียที่เป็นของแข็งที่ใช้ในครัวเรือน ร้อยละของวิธีการจัดการของเสียที่แตกต่างกันที่แตกต่างกันระหว่างพื้นที่ศึกษา ในประเทศอินโดนีเซียที่ไม่สามารถควบคุมการเผาไหม้ขยะเป็นสิ่งต้องห้ามโดยกฎหมายการจัดการของเสียฉบับที่ 18, ปี 2008 เสียที่เหลืออยู่ตามสองฝั่งถนนและแม่น้ำลำธารทำให้เกิดปัญหาด้านสิ่งแวดล้อมที่เกี่ยวข้องกับกลิ่นและสุขอนามัย ร้อยละของที่ไม่เหมาะสมพฤติกรรมการจัดการของเสียเช่นการเผาไหม้ที่สนามหลังบ้านและการขว้างปาขยะริมถนนเช่นเดียวกับที่ลงในแม่น้ำเพิ่มขึ้นจากน้อยไปมากการสั่งซื้อจากการS1 S3 ใน S1 90% ตอบสนองในความโปรดปรานของที่เหมาะสมวิธีการกำจัดของเสียเช่นการวางเสียในภาชนะในด้านหน้าของบ้านของพวกเขาหรือการขนส่งโดยตรงเสียไป TPS. ผลที่ได้นี้มีแนวโน้มที่จะเกี่ยวข้องกับความถี่ของการเก็บขยะในพื้นที่. ใน S1, ขยะในครัวเรือนมีการเก็บรวบรวม 3 วันต่อสัปดาห์ในขณะที่ความถี่ของการเก็บขยะในครัวเรือนน้อยกว่า2 วันต่อสัปดาห์ใน S2 และ S3 ใน BKJ, ไม่มีการตอบสนองที่ได้รับที่ได้รับการสนับสนุนพฤติกรรมการจัดการขยะที่ไม่เหมาะสมและทั้งหมดของผู้ตอบแบบสอบถามระบุว่าพวกเขาทิ้งเสียของพวกเขาในด้านหน้าของพวกเขาที่บ้านหรือปุ๋ยหมักเสียของตัวเอง นี่คือโดยไม่คำนึงถึงความจริงที่ว่าความถี่ในคอลเลกชันนี้เป็น 2 วันต่อสัปดาห์ในพื้นที่นี้ซึ่งยังเป็นกรณีS2 ดังนั้นจึงสามารถสรุปได้ว่าCBWM ช่วยลดพฤติกรรมการกำจัดของเสียที่ไม่เหมาะสมและในทางกลับก่อให้เกิดการปรับปรุงสิ่งแวดล้อม. ในความสัมพันธ์กับคำถามที่อยู่บนพื้นฐานของ 3R (Reduce, Reuse, Recycle) ร้อยละของผู้ตอบแบบสอบถามใน BKJ ที่มีได้รับก่อนหน้านี้ข้อมูลเกี่ยวกับ3R เป็น 83% นี่เป็นสูงที่สุดในบรรดาทั้งหมดของพื้นที่การศึกษาอื่น ๆ เพราะที่อาศัยอยู่ใน BKJ รับการฝึกอบรมจากองค์กรพัฒนาเอกชนที่เกี่ยวข้องเกี่ยวกับความสำคัญของแนวคิด3R ก่อนการดำเนินการCBWM ร้อยละของผู้ตอบแบบสอบถามในเรื่องนี้ค่อย ๆ ลดลงในพื้นที่การศึกษาอื่นที่เป็น 77% สำหรับ S1, 63% สำหรับ S2 และ 35% สำหรับ S3 โปรโมชั่นของ 3R และใช้ร่วมกันของข้อมูลที่เกี่ยวข้องยังขาดในพื้นที่ชั้นต่ำ. รูป 5 แสดงให้เห็นถึงระดับความพึงพอใจผู้ตอบแบบสอบถามสำหรับพวกเขาในปัจจุบันการบริการการจัดการของเสียในท้องถิ่น กว่า 70% ของผู้ตอบแบบสอบถามในทุกพื้นที่ที่มี'ไม่พอใจที่ทุกคน' หรือ 'ความพึงพอใจน้อย' เมื่อเทียบกับระบบการจัดการของเสียทั่วไปร้อยละรวมของ "ความพึงพอใจ" และ "พอใจมาก" ผู้ตอบแบบสอบถามใน BKJ เป็น 23.3% ซึ่งเป็นที่สูงกว่าค่าสำรวจในS1 (7.7%) และ S2 (14.8%) โดยมีข้อยกเว้นของS3 (27%) พิจารณาว่าการจัดการของเสียในS3 ขึ้นไม่เพียง แต่ในระบบของประชาชน แต่ยังเกี่ยวกับอิสระสนามหลังบ้านของการเผาไหม้โดยมีถิ่นที่อยู่(รูปที่. 3) คนอาจจะน้อยกว่าความกังวลเกี่ยวกับระดับของการบริการการจัดการของเสีย. ค่าเผื่อค่าธรรมเนียมการจัดการของเสียที่จะปรับปรุงในปัจจุบันระบบการจัดการของเสียที่แสดงในรูป 6. ครึ่งหนึ่งของผู้ตอบแบบสอบถามต้องการที่จะจ่ายค่าบริการในปัจจุบัน เป็นที่น่าสนใจที่จะต้องทราบว่าส่วนที่เหลือของผู้ตอบแบบสอบถามคิดว่าพวกเขาสามารถจ่ายค่าใช้จ่ายที่เพิ่มขึ้นสำหรับการจัดการของเสีย ในเซมารังที่

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

รูปที่ 4 แสดงวิธีการกำจัดขยะมูลฝอยในครัวเรือน เปอร์เซ็นต์ของของเสียต่าง ๆการจัดการวิธีการ
แตกต่างกันระหว่างพื้นที่ศึกษา

ในอินโดนีเซีย การเผาของเสียที่ควบคุมไม่ได้เป็นสิ่งต้องห้าม
โดยการจัดการขยะกฎหมายหมายเลข 18 , 2008 ที่เหลือขยะ
ตามด้านข้างถนนและในลำธารแม่น้ำทำให้เกิดปัญหาสิ่งแวดล้อม
เกี่ยวกับกลิ่นและความสะอาด เปอร์เซ็นต์ของไม่เหมาะสม
พฤติกรรมการจัดการขยะ เช่นการเขียนและหลังบ้านปา
ขยะข้างถนน รวมทั้งในแม่น้ำเพิ่มขึ้นน้อย
สั่งจาก S1 กับ S3 . ใน S1 90% ตอบในความโปรดปรานของเหมาะสม
ของเสียวิธีการเช่นการวางขยะในภาชนะ
ในด้านหน้าของบ้านของพวกเขาหรือโดยตรงขนส่งของเสียเป็น TPS .
ผลนี้น่าจะเกี่ยวข้องกับความถี่ของ
เก็บขยะมูลฝอยในพื้นที่ ใน S1 , ขยะในครัวเรือนเก็บ 3 วันต่อสัปดาห์ ส่วนความถี่ของการเก็บขยะ

ครัวเรือนน้อยกว่า 2 วันต่อสัปดาห์ใน S2 และ S3 . ใน bkj , ไม่มีการตอบสนองได้รับ
ที่ชื่นชอบไม่เหมาะสมพฤติกรรมการจัดการขยะและทั้งหมดของ
ผู้ตอบแบบสอบถามระบุว่า พวกเขาทิ้งขยะหน้าบ้านของพวกเขา
หรือปุ๋ยหมักขยะเอง นี้คือไม่ว่า
ที่ว่าคอลเลกชันความถี่เป็น 2 วันต่อสัปดาห์ในพื้นที่นี้
ซึ่งเป็นกรณีใน S2 . ดังนั้นจึงสามารถสรุปได้ว่า การลดพฤติกรรมขยะ
cbwm ไม่เหมาะสม และจะมีส่วนช่วยในการปรับปรุงสิ่งแวดล้อม

.ในความสัมพันธ์กับคำถามขึ้นอยู่กับ 3R ( ลด , ใช้ซ้ำ , รีไซเคิล ) ,
ร้อยละของผู้ตอบแบบสอบถามใน bkj ที่เคยได้รับข้อมูลเกี่ยวกับ 3R
83 % นี้เป็นสูงสุดของทุกพื้นที่อื่น ๆของการศึกษา เพราะ bkj
ผู้ได้รับการอบรมจากองค์กรที่เกี่ยวข้องเกี่ยวกับความสำคัญของ

แนวคิด 3R ก่อนการดำเนินการ cbwm . ร้อยละของผู้ตอบแบบสอบถามใน
ส่วนนี้จะค่อยๆ ลดลงในพื้นที่ การศึกษาอื่น ๆที่ 77 %
: 63 % S2 และ 35 % S3 . ส่งเสริม 3R และการแบ่งปัน
ที่ข้อมูลยังขาดในพื้นที่ระดับล่าง .
รูปที่ 5 แสดงผู้ตอบแบบสอบถามระดับความพึงพอใจสำหรับการจัดการขยะ
ท้องถิ่นบริการ มากกว่า 70% ของผู้ตอบแบบสอบถามในพื้นที่ทั้งหมดไม่พอใจ
' ทั้งหมด ' หรือ ' พอใจ ' น้อยลงเทียบกับ
ปกติของเสีย ระบบการจัดการ รวมค่าของ " พอใจ "
" พอใจ " มาก ผู้ตอบแบบสอบถามใน bkj เป็น 23.3% ซึ่ง
สูงกว่าสำรวจค่า S1 ( 7.7% ) และ S2 ( 14.8% ) ด้วยข้อยกเว้นของ S3
( 27% ) พิจารณาว่าในการจัดการของเสีย
S3 ขึ้นอยู่ไม่เพียงในระบบสาธารณะ แต่ยังอิสระ
หลังบ้านเผาโดยมีถิ่นที่อยู่ ( รูปที่ 3 )คนอาจจะน้อย
กังวลเกี่ยวกับระดับของการบริการการจัดการของเสีย
เผื่อค่าธรรมเนียมการจัดการของเสียเพื่อปรับปรุงระบบการจัดการขยะในปัจจุบันจะแสดงในรูป
6 ครึ่งหนึ่งของผู้ตอบแบบสอบถาม
ต้องการที่จะจ่ายค่าปัจจุบัน เป็นที่น่าสนใจที่จะทราบ
ว่าส่วนที่เหลือของผู้ตอบแบบสอบถามพิจารณาว่าพวกเขาไม่สามารถ
ค่าใช้จ่ายเพิ่มเติมสำหรับการจัดการของเสีย ในเซมารัง ,