Initially, the emphasis was on the

Initially, the emphasis was on the development of econometric methods. The first major
debate over econometric method concerned the applicability of the probability calculus
and the newly developed sampling theory of R.A. Fisher to the analysis of economic data.
Frisch (1934) was highly skeptical of the value of sampling theory and significance tests in
econometrics. His objection was not, however, based on the epistemological reasons that
lay behind Robbins’s and Keynes’s criticisms of econometrics. He was more concerned
with the problems of multicollinearity and measurement errors which he believed were
pervasive in economics and to deal with the measurement error problem he developed his
confluence analysis and the method of ‘bunch maps’. Although used by some econometricians,
notably Tinbergen (1939) and Stone (1945), the bunch map analysis did not find
much favour with the profession at large. Instead, it was the probabilistic rationalizations
of regression analysis, advanced by Koopmans (1937) and Haavelmo (1944), that formed
the basis of modern econometrics.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เริ่มแรก เน้นถูกพัฒนาวิธี econometric วิชาแรกอภิปรายมากกว่าวิธี econometric ความเกี่ยวข้องของของแคลคูลัสความน่าเป็นที่เกี่ยวข้องและทฤษฎีสุ่มตัวอย่างใหม่ของ R.A. Fisher เพื่อวิเคราะห์ข้อมูลทางเศรษฐกิจFrisch (1934) ถูกสงสัยอย่างมากของค่าชักตัวอย่างทดสอบทฤษฎีและความสำคัญในeconometrics มรดกของเขาได้ไม่ อย่างไรก็ตาม ตามเหตุผล epistemological ที่วางหลังวิจารณ์ของร็อบบินส์และของคีย์เนสของ econometrics เขาเป็นห่วงมีปัญหา multicollinearity และประเมินข้อผิดพลาดซึ่งเขาเชื่อว่ามีชุมชนที่แพร่หลาย ในเศรษฐศาสตร์ และ การจัดการกับปัญหาข้อผิดพลาดประเมิน เขาพัฒนาเขาบรรจบวิเคราะห์และวิธีการของ 'พวงแผนที่' แม้ว่าจะใช้บาง econometriciansยวด Tinbergen (1939) และหิน (1945), การวิเคราะห์แผนที่พวงไม่พบโปรดปรานมากกับอาชีพมีขนาดใหญ่ แทน ก็ probabilistic rationalizationsการวิเคราะห์การถดถอย สูง Koopmans (1937) และ Haavelmo (1944), ที่เกิดพื้นฐานของ econometrics ที่ทันสมัย

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ในขั้นต้นให้ความสำคัญเกี่ยวกับการพัฒนาวิธีการทางเศรษฐมิติ ครั้งแรกที่
ถกเถียงวิธีการทางเศรษฐมิติที่เกี่ยวข้องบังคับใช้ของแคลคูลัสความน่าจะเป็น
และทฤษฎีการสุ่มตัวอย่างที่พัฒนาขึ้นใหม่ของชาวประมง RA การวิเคราะห์ข้อมูลทางเศรษฐกิจ.
Frisch (1934) เป็นอย่างมากไม่เชื่อในคุณค่าของทฤษฎีการสุ่มตัวอย่างและการทดสอบอย่างมีนัยสำคัญใน
ทางเศรษฐศาสตร์ การคัดค้านของเขาไม่ได้ แต่อยู่บนพื้นฐานของเหตุผลญาณวิทยาที่
วางอยู่ข้างหลังร็อบบินส์และการวิพากษ์วิจารณ์ของเคนส์ของเศรษฐ เขาเป็นกังวลมากขึ้นเกี่ยว
กับปัญหาของพหุและข้อผิดพลาดการวัดซึ่งเขาเชื่อว่าเป็น
ที่แพร่หลายในสาขาเศรษฐศาสตร์และการจัดการกับปัญหาข้อผิดพลาดการวัดเขาพัฒนาเขา
วิเคราะห์บรรจบกันและวิธีการ 'พวงแผนที่' แม้ว่าจะใช้โดย econometricians บาง
สะดุดตาเบอร์เกน (1939) และหิน (1945) การวิเคราะห์แผนที่พวงไม่พบ
ความโปรดปรานมากกับอาชีพที่มีขนาดใหญ่ แต่มันเป็นความน่าจะลบล้าง
การวิเคราะห์การถดถอยสูงโดย Koopmans (1937) และ Haavelmo (1944) ที่ก่อตัวขึ้น
พื้นฐานของเศรษฐทันสมัย

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

โดยเน้นในการพัฒนาวิธีทางเศรษฐมิติ หลักที่ 1
อภิปรายวิธีเศรษฐมิติที่เกี่ยวข้องการบังคับใช้ของความน่าจะเป็นแคลคูลัส
และพัฒนาทฤษฎีการสุ่มตัวอย่างของ r.a. Fisher การวิเคราะห์ข้อมูลทางเศรษฐกิจ .
ฟริสช์ ( 1934 ) คือขอสงสัยในคุณค่าของทฤษฎีการสุ่มตัวอย่างและการทดสอบทางเศรษฐมิติใน
. การคัดค้านของเขาไม่อย่างไรก็ตาม ขึ้นอยู่กับเหตุผลที่
หลังวางญาณวิทยาของเคนส์ วิพากษ์วิจารณ์ Robbins และเศรษฐมิติ . เขาเป็นกังวลมากขึ้น
กับปัญหาของค่าความผิดพลาดในการวัดและซึ่งเขาเชื่อ
แพร่หลายในทางเศรษฐศาสตร์และการจัดการกับข้อผิดพลาดการวัดปัญหาเขาพัฒนาวิเคราะห์บรรจบของเขา
และวิธีการของแผนที่เลยแม้ว่าการใช้โดยบาง econometricians
ยวด ทินเบอร์เกน , ( 1939 ) และหิน ( 1945 ) , พวงการวิเคราะห์แผนที่ไม่เจอ
โปรดปรานมากกับอาชีพที่มีขนาดใหญ่ แต่มันคือการ rationalizations
ของการวิเคราะห์ขั้นสูง โดย koopmans ( 1937 ) และกวี เวลโม ( 1944 ) , รูปแบบที่
พื้นฐานของเศรษฐมิติที่ทันสมัย