with the comparatively large shelf

with the comparatively large shelf life-increasing potential found here(Table 2), explains the high potential to reduce wasted mass in the deli department. Since both economic value and carbon foot-print per unit mass of deli products are fairly high, the net savings from this department are high, but just high enough to balance the cost of increased energy demand. Since the net cost is almost neutral, it leaves supermarkets with the choice of wasting either food or electricity. However, both food and electricity production have implications on parameters other than money and greenhouse gas emissions, so including other parameters in the evaluation might make wasting electricity/food a less favour able choice. The greatest potential to reduce wasted mass was found for the dairy department, but the cost of reducing storage temperature was also largest in this department. Since this cost exceeded the benefits of reduced waste, the net effect in the dairy department of reduced storage temperature was a net loss in terms of increased greenhouse gas emissions. This means that increasing the shelf life for dairy products by reducing the storage temperature has great potential to reduce food waste, but is a costly measure (in terms of both greenhouse gas emissions and money), making it less efficient than prolonging the shelf life of meat and deli products. However, if a greener electricity mix (Fig. 7) were to be used, the measure would result in a net saving also in the dairy department. For the cheese department, the cost again exceeded the benefits of reduced waste. The reasons for this result were not the same as for the dairy department, since cheese products, like deli and meat products, have a high carbon footprint per unit mass. The problem was that cheese had the lowest waste reduction potential of the investigated departments, but the second highest level of increased energy demand. The low reduction potential can be explained by the already long shelf life and low relative waste, while the high increased energy demand can be explained by the long extra storage time, since the shelf life was already longer than for the other departments. This together meant that the potential saving was notenough to compensate for the increased electricity demand. Stockholm Consumer Cooperative Society (2011b) and Jensenet al. (2013) argue that food waste would decrease if storage temperature were decreased. This was confirmed in the present study, which showed that the reduction potential increased for each supermarket department with decreasing storage temperature. The reduction potential differed between departments and storage temperatures, but was in the range 9–30% on department level at the temperatures studied. The suggested national goal for waste reduction has been set to 20% of wasted mass in the Swedish food supply chain by 2020 (SEPA, 2013), and a 9–30% reduction in wasted mass would go a long way towards fulfilling this goal for chilled products in the supermarket departments investigated. Since the products analysed were largely of animal origin and with a high carbon footprint per unit mass (Scholz et al., 2015), the waste prevention potential would be even higher, relative to other measures including all wasted food products, if the goal were set in terms of reduced greenhouse gas emissions instead of wasted mass. Reducing the storage temperature provided the highest net benefits for products with high relative waste and high value per unit mass, so this measure has potential for use as a selective rather than a general measure. Reducing the storage temperature of all chilled products would impose a net cost, but excluding products with low relative waste, high turnover and high water content (e.g. milk)would increase this benefit. Another way to increase the benefit of reducing the storage temperature would be to do so by fitting doors on vertical storage cabinets in supermarkets. This measure would enable a similar waste reduction effect as reported in this study, but would also reduce the energy consumption and the possible problems of temperature variation (Lindberg et al., 2010). Manufacturing of doors can be assumed to be much cheaper, in terms of money and natural resources, than wasting electricity and food. The net benefits of using doors to achieve lower storage temperature and longer shelf life are therefore likely to be far greater than just reduced temperature for some products. Omberg (2011) found that many supermarkets already have storage temperatures much lower than the maximum (8◦C) on which shelf life is calculated, which indicates that many supermarkets are already investing in higher energy usage, but without the benefits of less food waste.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

มีดีอย่างหนึ่งโอกาสขนาดใหญ่เพิ่มอายุพบได้ที่นี่ (ตารางที่ 2), อธิบายศักยภาพสูงในการลดมวลเสียในแผนก deli เนื่องจากมูลค่าทางเศรษฐกิจและคาร์บอน บาทต่อหน่วยมวลของผลิตภัณฑ์เดลี่ จะสูง ประหยัดสุทธิจากแผนกนี้จะสูง แต่เพียงรับยอดดุลต้นทุนของความต้องการพลังงานเพิ่มขึ้น เนื่องจากต้นทุนสุทธิเกือบกลาง มันออกจากซุปเปอร์มาร์เก็ตกับการสูญเสียอาหารหรือไฟฟ้า อย่างไรก็ตาม ผลิตอาหารและไฟฟ้ามีผลกระทบในพารามิเตอร์อื่นที่ไม่ใช่เงิน และการปล่อยก๊าซเรือนกระจก รวมถึงพารามิเตอร์อื่น ๆ ในการประเมินดังนั้น อาจทำให้สูญเสียไฟฟ้า/อาหารน้อยโปรดปรานสามารถเลือก มีศักยภาพมากที่สุดเพื่อลดการเสียมวลพบแผนกโคนม แต่ยังเป็นต้นทุนของการลดอุณหภูมิการจัดเก็บที่ใหญ่ที่สุดในภาคนี้ เนื่องจากทุนนี้เกินประโยชน์ของขยะลดลง ผลสุทธิในกรมจัดเก็บลดอุณหภูมินมขาดทุนสุทธิในการปล่อยก๊าซเรือนกระจกเพิ่มขึ้น นี้หมายความว่าการเพิ่มอายุการเก็บรักษาผลิตภัณฑ์นม โดยการลดอุณหภูมิการจัดเก็บมีศักยภาพที่ดีเพื่อลดอาหารขยะ แต่เป็นการวัดค่าใช้จ่าย (ในการปล่อยก๊าซเรือนกระจกและเงิน), ทำให้มีประสิทธิภาพน้อยกว่ายืดอายุการเก็บรักษาผลิตภัณฑ์เนื้อและเดลี่ อย่างไรก็ตาม หากผสมไฟฟ้าสีเขียว (Fig. 7) ที่จะใช้ วัดจะผลสุทธิยังบันทึกในแผนกโคนม สำหรับแผนกชีส ต้นทุนเกินกว่าประโยชน์ของขยะลดลงอีก สาเหตุผลลัพธ์นี้ไม่เหมือนกับภาคนม ตั้งแต่ผลิตภัณฑ์ชี เช่นผลิตภัณฑ์เดลี่และเนื้อ มีรอยเท้าคาร์บอนสูงต่อหน่วยโดยรวม แต่ปัญหาอยู่ที่ว่า ชีมีศักยภาพต่ำลดการเสียของแผนกการ investigated แต่ที่สองระดับสูงสุดของความต้องการพลังงานเพิ่มขึ้น สามารถอธิบายลดต่ำอาจอายุนานแล้วและเสียสัมพัทธ์ต่ำ ในขณะที่ความต้องการพลังงานเพิ่มขึ้นสูงสามารถอธิบายการเก็บที่ยาวนานเสริม เนื่องจากอายุการเก็บรักษาได้นานกว่าสำหรับแผนกอื่นแล้ว นี้ร่วมกันหมายความ ว่า บันทึกเป็น notenough เพื่อชดเชยความต้องการไฟฟ้าเพิ่มขึ้น สังคมสหกรณ์ผู้บริโภคสตอกโฮล์ม (2011b) และ Jensenet al. (2013) โต้แย้งว่า อาหารขยะจะลดอุณหภูมิการจัดเก็บได้ลดลง นี้ได้รับการยืนยันในการศึกษาปัจจุบัน ซึ่งแสดงให้เห็นว่า การลดศักยภาพเพิ่มขึ้นในแต่ละแผนกซูเปอร์มาร์เก็ตด้วยการลดอุณหภูมิในการเก็บ ลดศักยภาพแตกต่างระหว่างแผนกและเก็บข้อมูลอุณหภูมิ แต่ในช่วง 9-30% ในระดับกรมที่อุณหภูมิที่ศึกษา มีการตั้งเป้าหมายแห่งชาติแนะนำให้ลดการเสีย 20% ของมวลในห่วงโซ่อุปทานอาหารสวีเดนเสีย 2563 (SEPA, 2013), และ 9 – 30% ลดมวลชนเสียจะไปแบบต่อการตอบสนองเป้าหมายนี้เย็นผลิตภัณฑ์ในแผนกซูเปอร์มาร์เก็ตที่สอบสวน เนื่องจากผลิตภัณฑ์ analysed ได้ของสัตว์ส่วนใหญ่ และ มีรอยเท้าคาร์บอนสูงต่อหน่วยมวล (Scholz et al., 2015), การป้องกันเสียที่อาจเกิดขึ้นจะสูงขึ้น เทียบกับมาตรการอื่น ๆ รวมทั้งผลิตภัณฑ์อาหารเสียทั้งหมด ถ้ามีตั้งเป้าหมายในการปล่อยก๊าซเรือนกระจกลดลงแทนที่จะเสียมวล ลดอุณหภูมิในการเก็บที่ให้ผลประโยชน์สุทธิสูงสุดสำหรับผลิตภัณฑ์ที่มีมูลค่าสูงต่อหน่วยมวลและญาติเสียสูง ดังนั้นวัดนี้ได้โอกาสใช้เป็นเลือกมากกว่าการวัดทั่วไป ลดอุณหภูมิการจัดเก็บผลิตภัณฑ์เย็นทั้งหมดจะกำหนดต้นทุนสุทธิ แต่ไม่รวมผลิตภัณฑ์ที่ มีญาติเสียต่ำ การหมุนเวียนสูง และปริมาณน้ำสูง (เช่นนม) จะเพิ่มสวัสดิการนี้ อีกวิธีหนึ่งเพื่อเพิ่มประโยชน์ลดอุณหภูมิในการเก็บจะทำ โดยประตูในแนวตั้งเก็บตู้ในซูเปอร์มาร์เก็ต วัดนี้จะเปิดใช้งานเสียคล้ายลดผลรายงานในการศึกษานี้ แต่ยังจะลดการใช้พลังงานและปัญหาเป็นไปได้ของการเปลี่ยนแปลงอุณหภูมิ (Lindberg et al., 2010) ผลิตประตูสามารถถือถูกมากถูกกว่า เงินและทรัพยากรธรรมชาติ การสูญเสียไฟฟ้าและอาหาร ผลประโยชน์สุทธิของใช้ประตูให้ต่ำกว่าอุณหภูมิการจัดเก็บและอายุอีกต่อไปดังจะไกลมากกว่าอุณหภูมิลดลงเพียงบางผลิตภัณฑ์ Omberg (2011) พบว่า ในซูเปอร์มาร์เก็ตแล้วเก็บในอุณหภูมิต่ำมากกว่าสูงสุด (8◦C) ซึ่งอายุถูกคำนวณ ซึ่งบ่งชี้ว่า ซูเปอร์มาร์เก็ตหลายที่แล้วลงทุน ในการใช้พลังงานสูง แต่ไม่ มีประโยชน์ของกากอาหารน้อย

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

กับการเก็บรักษาที่มีขนาดใหญ่เมื่อเทียบกับศักยภาพชีวิตเพิ่มมากขึ้นพบได้ที่นี่ (ตารางที่ 2) อธิบายที่มีศักยภาพสูงในการลดการสูญเสียมวลในแผนกอาหารสำเร็จรูป เนื่องจากทั้งสองมูลค่าทางเศรษฐกิจและพิมพ์เท้าคาร์บอนต่อหน่วยมวลของผลิตภัณฑ์เดลี่มีค่อนข้างสูงเงินฝากออมทรัพย์สุทธิจากแผนกนี้จะสูง แต่เพียงสูงพอที่จะรักษาความสมดุลของค่าใช้จ่ายของความต้องการใช้พลังงานที่เพิ่มขึ้น เนื่องจากค่าใช้จ่ายสุทธิเป็นกลางเกือบจะออกจากซูเปอร์มาร์เก็ตมีทางเลือกของการสูญเสียทั้งอาหารหรือไฟฟ้า อย่างไรก็ตามทั้งอาหารและการผลิตกระแสไฟฟ้าที่มีผลกระทบกับพารามิเตอร์อื่นนอกจากตัวเงินและการปล่อยก๊าซเรือนกระจกดังนั้นรวมทั้งพารามิเตอร์อื่น ๆ ในการประเมินผลอาจจะทำให้สูญเสียไฟฟ้า / อาหารโปรดปรานน้อยทางเลือกที่สามารถ ที่มีศักยภาพที่ยิ่งใหญ่ที่สุดในการลดการสูญเสียมวลถูกพบสำหรับแผนกนม แต่ค่าใช้จ่ายของการลดอุณหภูมิการเก็บรักษายังเป็นที่ใหญ่ที่สุดในแผนกนี้ เนื่องจากค่าใช้จ่ายสูงกว่าผลประโยชน์ของเสียลดลงผลสุทธิในแผนกนมของอุณหภูมิการเก็บรักษาที่ลดลงเป็นผลขาดทุนสุทธิในแง่ของการปล่อยก๊าซเรือนกระจกที่เพิ่มขึ้น ซึ่งหมายความว่าการเพิ่มอายุการเก็บรักษาของผลิตภัณฑ์นมโดยการลดอุณหภูมิการเก็บรักษามีศักยภาพที่ดีในการลดการสูญเสียอาหาร แต่เป็นมาตรการค่าใช้จ่าย (ทั้งในแง่ของการปล่อยก๊าซเรือนกระจกและเงิน) จึงทำให้มีประสิทธิภาพน้อยกว่าการยืดอายุการเก็บรักษาของ ผลิตภัณฑ์จากเนื้อสัตว์และอาหารสำเร็จรูป แต่ถ้ามีการผสมผสานไฟฟ้าสีเขียว (รูปที่. 7) ถูกนำมาใช้วัดจะส่งผลให้ประหยัดสุทธิในแผนกนม สำหรับแผนกชีส, ค่าใช้จ่ายอีกครั้งเกินผลประโยชน์ของเสียที่ลดลง เหตุผลในการผลนี้ไม่ได้เช่นเดียวกับแผนกนมเนื่องจากผลิตภัณฑ์ชีสเช่นเดลี่และผลิตภัณฑ์จากเนื้อสัตว์มีการปล่อยก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์สูงต่อหน่วยมวล ปัญหาก็คือชีสมีของเสียที่อาจเกิดขึ้นลดลงต่ำสุดของหน่วยงานตรวจสอบ แต่ระดับสูงสุดที่สองของความต้องการพลังงานที่เพิ่มขึ้น ที่มีศักยภาพลดลงต่ำสามารถอธิบายได้ด้วยอายุการเก็บรักษานานแล้วและของเสียญาติต่ำในขณะที่ความต้องการพลังงานที่เพิ่มขึ้นสูงสามารถอธิบายได้ตามเวลาที่จัดเก็บพิเศษยาวเนื่องจากอายุการเก็บรักษาได้แล้วนานกว่าสำหรับหน่วยงานอื่น ๆ นี้ร่วมกันหมายความว่าประหยัดที่มีศักยภาพเป็น notenough เพื่อชดเชยความต้องการใช้ไฟฟ้าที่เพิ่มขึ้น สตอกโฮล์มสหกรณ์ผู้บริโภคสังคม (2011b) และอัล Jensenet (2013) ยืนยันว่าเศษอาหารจะลดลงหากอุณหภูมิการเก็บรักษาลดลง นี้ได้รับการยืนยันในการศึกษาในปัจจุบันซึ่งแสดงให้เห็นว่าการลดศักยภาพที่เพิ่มขึ้นสำหรับแผนกซูเปอร์มาร์เก็ตแต่ละคนมีอุณหภูมิการเก็บรักษาลดลง ที่มีศักยภาพลดลงแตกต่างกันระหว่างหน่วยงานและอุณหภูมิการจัดเก็บ แต่อยู่ในช่วง 9-30% ในระดับแผนกที่อุณหภูมิศึกษา เป้าหมายแห่งชาติแนะนำสำหรับการลดของเสียที่ได้รับการตั้งค่าให้ 20% ของมวลที่สูญเสียไปในห่วงโซ่อุปทานอาหารสวีเดนในปี 2020 (SEPA 2013) และการลดลง 9-30% ในมวลที่สูญเสียไปจะไปทางยาวต่อการตอบสนองเป้าหมายนี้ ผลิตภัณฑ์แช่เย็นในแผนกซูเปอร์มาร์เก็ตสอบสวน เนื่องจากผลิตภัณฑ์วิเคราะห์ส่วนใหญ่ที่ได้จากสัตว์และมีการปล่อยก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์สูงต่อหน่วยมวล (Scholz et al., 2015) ที่มีศักยภาพการป้องกันการเสียจะยิ่งสูงขึ้นเมื่อเทียบกับมาตรการอื่น ๆ รวมถึงผลิตภัณฑ์อาหารที่สูญเสียไปถ้าเป้าหมายเป็น ตั้งอยู่ในแง่ของการปล่อยก๊าซเรือนกระจกลดลงแทนการสูญเสียมวล ลดอุณหภูมิการเก็บรักษาที่ให้ผลประโยชน์สุทธิสูงสุดสำหรับผลิตภัณฑ์ที่มีญาติเสียสูงและมีมูลค่าสูงต่อหน่วยมวลดังนั้นวัดนี้มีศักยภาพในการใช้เป็นเลือกมากกว่ามาตรการทั่วไป ลดอุณหภูมิการเก็บรักษาของผลิตภัณฑ์แช่เย็นทั้งหมดที่จะกำหนดค่าใช้จ่ายสุทธิ แต่ไม่รวมผลิตภัณฑ์ที่มีญาติเสียต่ำมูลค่าการซื้อขายสูงและปริมาณน้ำสูง (เช่นนม) จะเพิ่มผลประโยชน์นี้ วิธีที่จะเพิ่มผลประโยชน์ของการลดอุณหภูมิการเก็บรักษาที่อื่นจะทำได้โดยประตูที่เหมาะสมในการจัดเก็บข้อมูลในแนวตั้งตู้ในซูเปอร์มาร์เก็ต มาตรการนี​​้จะช่วยให้ผลการลดของเสียเช่นเดียวกับรายงานในการศึกษาครั้งนี้ แต่ยังจะช่วยลดการใช้พลังงานและปัญหาที่เป็นไปได้ของการเปลี่ยนแปลงอุณหภูมิ (Lindberg et al., 2010) การผลิตของประตูสามารถสันนิษฐานว่าจะถูกกว่ามากในแง่ของเงินและทรัพยากรธรรมชาติมากกว่าการสูญเสียพลังงานไฟฟ้าและอาหาร ผลประโยชน์สุทธิของการใช้ประตูเพื่อให้บรรลุอุณหภูมิการเก็บรักษาที่ต่ำกว่าและอายุการเก็บรักษาอีกต่อไปดังนั้นจึงมีแนวโน้มที่จะไกลเกินกว่าอุณหภูมิที่ลดลงเพียงสำหรับผลิตภัณฑ์บางอย่าง Omberg (2011) พบว่าซูเปอร์มาร์เก็ตจำนวนมากอยู่แล้วมีอุณหภูมิการจัดเก็บต่ำกว่าสูงสุด (8◦C) ที่มีอายุการเก็บรักษาที่มีการคำนวณซึ่งบ่งชี้ว่าซูเปอร์มาร์เก็ตจำนวนมากอยู่แล้วการลงทุนในการใช้พลังงานที่สูงขึ้น แต่ไม่มีผลประโยชน์ของกากอาหารน้อย .

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ถ้ารถมาถึง สีฟ้า สีเหลือง การแปลงเกิดขึ้นใน 25m ที่เชื่อถือได้ 3 วินาทีต่อมา